Dagboek 2002-2006 naar onderkant Vermijd onnodig Engels! sitemap
Voor de goede orde:  het oudste nieuws staat onderaan deze pagina
3 oktober 2004 Het is hier nog steeds zomer. Onlangs heb ik mijn begerig oog laten vallen op de twee bestrate, PLATTE stukjes beneden. Een plat stukje tuin is op dit moment even een luxe!

Hup, eerst die steentjes eruit. Die kunnen mooi voor de garage; dat zat toch al in het programma. Een beetje omspitten. Op zoek naar grond (die kwam weer van de 'berg' naast de keuken), opvullen en aan beplanting gaan denken.

 Bij het slopen van bepaalde stukken valt er altijd wel een tijmpje of zo te redden, viooltjes zijn zó gekocht en dienen prima als tijdelijke vulling en ik heb potjes genoeg met stekken e.d. De buurtkatten waren me erg dankbaar: zo'n lekker omgewoeld stukje, hoera! Terwijl mijn eigen beschaafde 2 meiden keurig de met fris grit gevulde bak gebruiken ... potverdorie. Gelukkig hebben we aan stenen geen gebrek en die kunnen mooi op de lege plekken. Sorry, Cacou!  *)

*) kat van Gilbert, onze buurman
Gisteren was er een plantenmarkt in Montpellier en ik mocht mee met Daniela, de rechterhand van mijn tuinman Daniel Roger, wiens vrouw overigens Danielle heet. Daniela is Italiaans en dus klein en tenger, met blond haar en blauwe ogen. Wij hadden elkaar onmiddellijk als plantengekken gevonden, al gaat haar voorkeur uit naar de groei en ontwikkeling van cactussen en vetplanten en de mijne naar schilderijtjes maken van de tuin. Verder zijn we net zo als andere plantjesgekken: als jij deze sedum koopt en ik die, dan kunnen we ze strakjes direct stekken! En zó geschiedde!
11 augustus Van de prachtige rupsen die we aantroffen bij terugkeer uit Nederland is er nu één vlinder: een schitterende pijlstaart met olijfgroen, crème en roze. Totaal andere kleuren dan de rups dus. Anders dan het boek zei duurde het popstadium dus ruim drie weken i.p.v.  twee. 

Ook heb ik inmiddels de 3e soort bidsprinkhaan aangetroffen. De grote groene is algemeen, er is er een met groeven over het onderlijf en veertjes/antennes en deze 3e is maar klein.Ik vond een volwassen (denk ik) mannetje van ongeveer 3/4 cm, donkerbruin. Springerig en vliegerig in tegenstelling tot de twee andere. 

Als laatste biologische bijzonderheid troffen we een enorme sabelsprinkhaan, zeldzaam, volgens de boekjes, totaal wel 10 cm, vangt beestjes met zijn achterpoten en is beschermd. En dat allemaal in eigen tuin!

Eind juli Ik amuseer me prima met rupsen. Men vertelt dat ik als twee-jarige al gefascineerd was door rupsen en het is nooit meer overgegaan. Nan, Ko's zus, vond de rups van een wolfsmelkpijlstaartrups (wat een lekker woord voor scrabbelen op 3 maal woordwaarde!!) op uiteraard euphorbia, later vonden we er nog meer. Het zijn prachtige beesten , uiteindelijk wel 8cm lang, zo dik als een vinger, roodbruin en versierd met zwarte en witte vlekken, je weet niet wat je ziet. Ze vreten de hele dag, en ik moet dus op zoek naar euphorbia's in de buurt, want ik vind wolfsmelk veel te mooi om de planten in de tuin kaal te knippen! Inmiddels zijn er 3 verpopt - in de grond - is een 4e bezig en zit er nog een zich vol te proppen. Als het goed is moet ik komend weekend ongeveer de eerste (nacht)vlinder hebben. Euphorbia is hartstikke giftig en de Fransen hebben er een reuze hekel aan. Maar mijn buurvrouw, erg leuk, is met andere ogen gaan kijken nu ik zo enthousiast over ben en rukt ze niet meer uit! De planten staan vanaf eind februari te bloeien en dat duurt wel 2 maanden. Een aardig weetje is dat als de bloemknopdragende plantendelen zich oprichten - ze staan eerst gebogen - er geen vorst meer te verwachten is!!

Ik blijf maar genieten van wat de natuur hier allemaal te bieden heeft. De cicades worden nu minder. Na een week of zes is dat afgelopen, als ik me goed herinner van vorig jaar. Ze worden erg gepest door de mussen en ook de katten laten een exemplaar op de grond niet met rust. Er zijn, in tegenstelling tot vorig jaar, bijna geen 'kolibrie'vlinders, of misschien moeten we nog even wachten tot de bloei overal weer van start gaat als er weer regen komt. De bidsprinkhaantjes, die je af en toe tegenkomt, zijn nog klein en de vogels zijn helaas uitgezongen. Deze week zat er trouwens een hop in de tuin!
Later Het weer werkt niet erg mee, maar er staat wel van alles in bloei, met name veel irissen. Vorig jaar heb ik urenlang kale iriswortelstokken zitten poten op allerlei ononmogelijke plaatsen en nu ze bloeien zie ik dat het niet voor niets is geweest. Ook langs het weggetje staan er veel, heel donkerpaarse hoge en lage gele met een mahonie vlek op het bloemblad. 

Later Het weer is eindelijk beter geworden. Dus buiten werken. Ko heeft geschilderd, ik heb planten geknipt, een paar zaailingen uitgeplant en rommel opgeruimd. De rozemarijn staat in bloei. Een drukte van belang bij elke goed bloeiende plant: hommels, bijen en van die grote blauwzwarte, 'xylope violet' een megabij van een cm of drie, vier. Maken veel lawaai, steken niet. Vorig jaar had ik te veel te doen om de rozemarijn eens goed te bestuderen, maar vandaag heb ik daarvoor een speciaal rondje gemaakt. De meeste zijn een beetje saai, algemeen grijzige indruk, maar er zijn er ook met grotere bloemen, soms donkerder blauw, of met spannende streepjes, echt roze en spierwit. Nou moet iemand me even laten weten hoe je rozemarijn stekt en wanneer. Om de interessante struiken heb ik een bindertje gedaan ... 

1 februari 2004 Een nieuw seizoen, ons tweede al.  Het is behoorlijk koud. De tuinman is gisteren geweest om één olijfboom weg te halen. Hij had een lelijk model en het zou nog een jaar of 50 duren voordat de stam interessant genoeg naar mijn zin zou zijn  ... In de plaats daarvan heb ik mijn geliefde Clerodendron trichotomum geplant, een kleine boom, die in de late zomer bloeit met schermen heerlijk ruikende witte bloemen. Het blad ruikt naar pindakaas, dat vinden kinderen vaak leuk. (In de achtertuin heb ik Cosmos atrosanguineus, dat ruikt naar chocola!) Als ik de boeken moet geloven moet de clerodendron het hier goed doen. Ik heb trouwens inmiddels erg leuke Franse tuinboeken gevonden, toegespitst op de situatie hier en prettig geschreven. Pierre Cuche, één over bomen en struiken, één over vaste planten. We hebben dezelfde smaak, hoi!

Alles dat onder de olijf stond moest er uiteraard uit. Ik hoop dat m.n de euphorbia's zullen overleven. Verder stonden/staan er wat bolletjes, witte of roze slaapmutsjes die hier overblijven met hun fraaie blauwgrijze blad, cyclaampjes, die zich uitzaaien! De grond is niet zo goed, als het hard regent slaat hij dicht, compost zelf maken lukt niet goed. De composthoop wordt te snel droog en hij is hier niet vlakbij, dus nathouden is lastig. Van het onkruid dat ik wegtrek gooi ik altijd het groen weer terug, maar of dat bijdraagt tot bodemverbetering? Wormen zitten er ook al bijna niet. Als je er een vindt is hij 30 cm lang en vingerdik, bijna eng!

Er zou ook een gat gegraven worden voor de zo fel begeerde jacaranda. Meneer Gau van het tuincentrum  voor wie ik wat tolkwerkzaamheden heb verricht, zal er een voor me meenemen. Onder aan de trap was is zo'n mooi geschikt plekje, ruim één vierkante meter, uit de wind in de zon (zou Ko zeggen), makkelijk vochtig te houden, dichtbij als vliesdoek gewenst is i.v.m nachtvorst ... helaas, de bodem bleek pure rots te zijn en nog geen 40 cm diep. Er is nog een plek uit de wind, maar daar komt maar een uur of 4 zon per dag. Beneden is die plek dus nu leeg, tijdelijk gevuld met viooltjes. Als er weer geld voor tuinplannen is komt daar dan w.s. toch een vijvertje, met één vis tegen de muggenlarven. En dan maar hopen op iets leuks als boomkikkertjes!

19 mei 2003 De foto is gemaakt bij regen, dus de kwaliteit laat te wensen over. Dat wittige is een zeer fraaie roos, dat rooiige leuke anjertjes.  Aan het eind, maar niet zichtbaar, staat een roserood bloeiende pseudo-acacia. Erg mooi: stel je voor een blauwe regen, maar dan als boom en met rozerode bloem, voilá! Hij moet een jaar lang elke dag een emmer water krijgen om ervoor te zorgen dat hij volwassen kan worden en daar heeft Ko al een watergeefsysteem op computer voor geregeld. Het is een snelle groeier en krijgt t.z.t. een fraaie vorm ook nog! En hij staat in geen van mijn  toch ruime voorraad plantenboeken!
Vandaag heb ik een nieuw tuincentrum gevonden. Gek genoeg vlak naast een ander, tamelijk aardig plantenoord en dat is dan weer dichtbij een leverancier van ramen, deuren, toiletpotten en dergelijke. Dus Ko zet mij daar dan af en gaat zich wijden aan bouwvakzaken. Heel gevaarlijk om mij langdurig in een leuk, nieuw tuincentrum los te laten ... Ze hebben er erg leuke dingen, cistussen/cisti en zo, met grote roze bloemen voorzien van donkerrode vlek, schitterende phormiums/phormia uit Nieuw Zeeland, wow! O wat jammer dat Frankrijk zo duur is.
1 maart 2003 Ook aan de achterkant is nu het ruwe en grote tuinwerk gedaan. De tuinman heeft daar een deel van het plateau afgegraven, tot hij op de rotsen kwam. De rotsen zijn schoongewassen en daar heeft hij kleine muurtjes gemetseld, zodat er nu allerlei 'perkjes' zijn die we opvullen met tuinaarde.

Met de aanplant is een begin gemaakt, en een geweldig karwei was het recyclen van de honderden stenen die natuurlijk tevoorschijn kwamen. Die zijn allemaal gebruikt om er paadjes mee aan te leggen. Zwaar werk. 

6 december 2002 De tuin binnen het hek is inmiddels door de tuinman en zijn helpers aangepakt. Stenen eruit, klei weg en goede grond erin. Bovendien heeft hij wat stronken verwijderd met zijn kleine graafmachine. 

6 november Het schijnt dat die rotzooi opzij weer terug moet en dat de stenen te klein zijn. Ik kan er niet goed hoogte van krijgen. Maar vandaag zijn Ko en ik op stenenjacht geweest en hebben er een stuk of vijftien gevonden. Ik vrees voor even vaak op stenenjacht als naar de stort ...De binnenkant van de muur is nu bekleed met cement zodat de lelijke blokken niet meer te zien zijn. Bovendien hebben we er latjes en gaas tegen gespannen zo dat de klimplanten daarin kunnen hechten. De eerste planten zijn nu ook de grond ingegaan.

30 oktober 45 Ritten naar de déchetterie achter de rug. Ko heeft de den aan de buitenkant, zichtbaar op foto rechts, afgezaagd op 150 cm hoogte. Nu hebben ze in bij Géant een bricolage (Obi) en daar hebben ze alleraardigste en zowaar betaalbare trogjes. Zo'n trogje boven op de stomp gespijkerd en gevuld met een kleinbloemig, mij tot op heden onbekend geel viooltje, met veel adertjes en wat rood hier en daar: het is pietepeuterig, máár: bloemen!!! Ik ben trouwens ook gevallen voor een 'impatiens de Zaïre', een herkenbaar vlijtig liesje, met orchidee-achtige bloemen. Voorlopig buiten, maar niet vorstbestendig.

De kwekerij van Gau - al eerder vermeld (?) hier vlakbij is verrekt duur, maar er is betrekkelijk veel te koop. Vandaag heb ik een Bignonia rosea - ook wel pandorea ? genoemd - aangeschaft voor over het muurtje. Nou nog een tuinman, want ik kom van z'n-lang-zal-ze-leven niet de grond in om ook maar een redelijk plantgat te maken ... Ik zit te popelen natuurlijk, maar de tuinman in kwestie is met een reusachtige klus ergens bezig. Hopelijk hebben we door de grote operatie rond de badkamer voldoende stenen liggen om althans met stapelmuurtjes te beginnen. 

We vorderen aardig met het opruimen van overbodig groen. Vergelijk de foto's rechts eens met die onderaan de bladzijde. De dennen weg, en dus kun je het huis zien. Déchetterie ritten: 35.  (25/10)

   

We blijven takken zagen, en dus wegbrengen naar de déchetterie, waar we inmiddels bekend en vaste klanten zijn. Vandaag de 25e vracht weggebracht, onder het genot van een klein beetje regen. (21/10)

18 oktober Ko heeft nu een levensgrote benzinemotorzaag, o wat een leuk speeltje, en doet van alles in de tuin. Langzaam maar zeker begint het huis van buitenaf zichtbaar te worden. Inmiddels zijn we 22 keer bij de stort geweest met een auto (zonder achterbank) vol groen en dat zal nog wel veel en veel vaker gebeuren.

16 oktober Tot mijn grote vreugde kwam ik gisteren een mooie grote bidsprinkhaan tegen: een mosterdkleurig wijfje met - volgens mij - een buik vol eieren. Ik hoop dat ze in beeld blijft en dat ik nog eens een 'ei-pakket' tegenkom. In Nigeria heb ik dat één keer zien uitkomen, leuk hoor. We hebben ook al een keer een schorpioentje in huis gehad en dat heb ik dus eens goed kunnen bekijken. Ze schijnen - kleine zwarte exemplaren - niet gevaarlijk te zijn. Er komt ook een hele kleine gele voor in deze contreien en als die jou te pakken krijgt, moet je naar de dokter. Maar ze zijn zeldzaam en komen niet in huis.
We hebben inmiddels ruim 100 dennen geteld, en dan spreken we nog maar niet over al het andere al dan niet prikkende gespuis. Aan de voorkant vordert het nu enigszins. We kunnen van af de straat in elk geval ons huis weer zien. Twee keer per dag rijden we met een auto vol tuinafval naar de déchetterie (afvalstation) dat is hier prima geregeld en vlakbij. We hebben een motorzaag aangeschaft en zullen daarmee de dennen te lijf gaan. Jammer dat je het hout niet in de kachel kunt branden, want dan raakt de schoorsteen verstopt door de hars, zo zeiden de lokalen. Met een geleende pikhouweel zijn we nu doende aan de voorkant de stronken van agaven en brem te verwijderen om daar nieuwe aanplant te kunnen doen. 
8 oktober Het gedoe met die kuipen is achter de rug. Maar nu moet er wat meer drastisch gebeuren: er staan 7 of 8 van die grove dennen aan de voorkant en opzij. Dat heb ik altijd al krengen gevonden ... Met die eeuwige naalden die nooit verteren en alle groei verder belemmeren. Dus die dennen gaan eruit. Achter het huis staat er nog een en verder staat er rondom een verzameling grotendeels ongewenst struweel. Er moet dus of een goedkope dommekracht komen of een echte tuinman met verstand van zaken. We kiezen voor het laatste: Monsieur Daniel Roger is vandaag komen kijken. Gelukkig had hij ook de pest aan grove dennen!!! Laten we hopen dat het te betalen is. Hij vertelde overigens dat er terebinten op het terrein stonden, die erg mooi zijn maar nu water nodig hebben: het heeft sinds mei niet geregend. Bijbelse bomen, struiken meer, op eigen terrein, wie had dat kunnen denken. Mr Daniel Roger is òf  een goed mensenkenner òf we zitten helemaal op een lijn, ik hoop het laatste. Tussen al die dennen staan ook drie wat verpieterde maar redelijke olijfbomen en die willen we wel. En een grote amandelboom die een snoeibeurt kan gebruiken: misschien wordt het wel wat. (10/10)
3 oktober 2002 Voor het eerst sinds april weer eens in de aarde gewroet ... Echt feest was het nog niet: in een muurtje met plantvakjes groeiden uitsluiten grote schijfcactussen en agaven, van die prikkers waar je niks mee kunt. Dus alles verwijderd, ondanks de voorzienig uit Nederland meegenomen stevige handschoenen geen pretje. De akelig fijne cactusstekels gingen er dwars doorheen. Maar wel een totaal nieuwe ervaring: Ko heeft geholpen. Uiteindelijk hebben we 10 zakken cactus, agave en dennennaalden naar de stort gebracht.
De foto is allerbelabberdst, we hadden nog een camera van niks. Het huis is nog omgeven door dennenbomen.

Nu moeten er nog een aantal kuipen, verrot en tevens vol agaven worden opgeruimd. Ik ben van plan al het prikkend gewas rond het huis op te ruimen en heb voorlopig nog wel wat te doen. Ook heb ik geen ervaring met hellingen en daar moet ik advies/hulp bij hebben. 

Tenslotte zijn we vanmiddag bij het plaatselijk tuincentrum gaan kijken. Er stonden wel interessante planten, maar ze waren verrekt duur. T.z.t. zal de begeerte wel te hevig worden, maar nu nog even niet. Het was wel een aparte ervaring om in korte broek en topje aan het werk te zijn terwijl er in de buurt een zwarte roodstaart zat te kwetteren! De foto is van later in de middag, alweer wat koeler.
   naar boven