Wat planten betreft is opvallend dat de blauwe winde Convolvulus sabaticus enorm gegroeid is en zich op een plek beneden wel over een vierkante meter uitstrekt. Ze laten zich overigens vrij makkelijk stekken. Ook wil hij wel op vrij onmogelijke plekken groeien.
Ook anders is dat de oleanders al vol in de knop zitten, nog een dag of wat en de eerste staan in bloei. Bij mij is dat altijd 'Convolvulus sabaticus , mooi warm zalm oranje, enkel, helaas geen geur. Hij heeft een tijdje rare zwarte wratten gehad, die ik voor de zekerheid maar wegknipte, maar nu ziet hij er schoon uit. Ook de gestekte, gele, enkelbloemige oleanders, waar ik geen naam bij heb, gaan voor het eerst bloeien, althans 2 van de 3. In de oleandertijd heb ik standaard een schaar in de auto liggen: je weet nooit wat je onderweg tegenkomt en ze laten zich vrij eenvoudig op water stekken. Wel de bloemen verwijderen of een stek zonder bloemen nemen.

Vandaag 10 mei is het heerlijk weer, al meer dan 20° en het is net 12 uur. Beetje wind, stralend blauwe lucht. Net zo stralend blauw Convolvulus sabaticus (vroeger mauretanicus), met een lila lantana groeiend door brachyglottis. Zowel de convolvulus als de brachyglottis zijn makkelijk te stekken.

1 september 2007 Dit jaar valt er niet zo veel over de tuin te zeggen. Vanaf begin juni zijn we weg geweest tot eind juli en toen was er zomerrust. We hebben een ongelofelijk droge zomer achter de rug met slechts af en toe wat 'pipi de chat'. De tuin heeft eronder te lijden gehad en er zijn dingen doodgegaan waarvan ik niet wist dat ze het in zich hadden! De brachyglottis b.v., foto hierboven met de blauwe convolvulus erdoor, is op sterven na dood, terwijl hij toch water heeft gekregen. Ik zal hem in het voorjaar kort knippen en kijken wat er dan nog van komt. Er zijn ook nauwelijks bidsprinkhanen, ongezellig! Maar vorige week zaten er in de terebint wel een heleboel vogels, allerlei bijzondere exemplaren zoals withalsvliegenvanger, van de bessen te eten.

Maar nu begint bijna het 2e seizoen: ik heb een sternbergia knop gezien. Laat dus.  De cyclamens zijn ook nog niet echt op gang. Cyclamen graecum , die ik vorig jaar na lang zoeken in Nederland gevonden heb, heeft één bloem gehad. Dat stemt tot vreugde, want alle andere bijzondere cyclamens hebben het loodje gelegd, op misschien eentje na! Foto's maken heeft geen zin, want ze zien er verder net zo uit als andere cyclamens, maar C. graecum moet het tussen de rotsen doen ... Zie ik voor mijn geestesoog hier overal roze toefjes tussen de stenen verschijnen over een jaar of wat ...
Vandaag had ik een echte verrassing. Van een vriendin heb ik 4 jaar geleden een stekje gekregen van Duranta repens . Waarom hij 'repens' heet weet ik niet want hij kruipt niet. Het is een struikje met aardige dorens, niet winterhard, dus in de serre 's winters, lastig! Maar ... er komen heel leuke blauwe bloemen aan en als het goed is daarna oranje bessen. Ik had hem in Nigeria in de tuin en daar zat hij meestal vol met zowel bloemen als bessen en dat zag er leuk uit. Vandaag meende ik bloemknopjes te ontdekken en toen ik nog eens goed keek bleek er al een trosje aan te zitten. Nog te klein voor een foto.
Van Leucojum autumnale , die nu weer anders heet (Acis ) heb ik er inmiddels heel veel. Ze bloeiden al eind mei en bloeien nog steeds, nu meer dan een paar maanden geleden. Ze staan zelfs tussen de tegels! Wie zaad wil hebben moet het me laten weten.