Vlak bij de keuken tegen de warmste muur zit een bolgewasje vol knoppen, w.s. Narcis romieuxii, maar ik weet het niet zeker meer. Tegenover de keuken zitten dikke knoppen in Galanthus elwesii, de sneeuwklok die, als er geen vorst is, hier meestal begint te bloeien tussen kerst en de jaarwisseling. Bij de cledrodendron zie ik ook dingen de grond uitkomen, ik denk Camassia leichtnii, waarvan ik vergeten ben hoe ze beginnen. Vorig jaar was de tuin al leuk, maar vanaf dit voorjaar is het meer mijn eigen tuin die ik ga meemaken. Dat wordt genieten!

De maretakkenman verzekerde me dat inpakken van de maretakken niet nodig is, Vorig jaar hebben ze -23° moeiteloos doorstaan. 

Esveld had fraaie camelia's, zoals, mooi, mooi, 'Maiden Blush', maar dan moet je weer aan de zure grond en ik heb in Frankrijk lang genoeg een mooie camelia gehad. Wel goed voor een hamamelis (vóór tegen de klimop op de erfafscheiding). 

Daarna uitgebreid rondgestruind in de kerstmarkt bij de Bosrand, goed voor wat ideeën - ze hadden erg leuke verlichting - en aardige klimopjes voor de binnentuin. 

Waar ik helemaal verrukt van ben is, dat het een boompje is waar maretak op groeit. De meneer in Brabant heeft in een jaren durend onderzoek uitgevist hoe je maretak op verschillende soorten bomen kan krijgen. Deze is al tamelijk groot en dat is leuk voor mij, want ik ben al tamelijk oud en dan kan ik hem, hoop ik, tot een fikse bol zien worden. 
Er waren boompjes met ontroerend kleine knobbeltjes maretak in wording. Als ik jonger was had ik vast daarvoor gekozen. 

Behalve boompjes met maretak had hij ook mooie struiken. Ik kocht een cephalotaxus van al een cm of 60 en een heel mooie vorm, uiterst betaalbaar. In het assortiment ook dwergeiken en -lindes, grappig, maar deze kweker ging zich nu toeleggen op minivormen. Leuk voor mensen die liefhebbers van  rotstuinen zijn. 

Zelf heb ik er nooit bewust een slak ingestopt, maar na een week of 3 ontdekte ik heb eerste exemplaar: niet groter dan 3 mm, plat en rond. Later nog een ander soort, model cowrie (poelslak?). Voordat ik een week verder was stond de waarneemteller al op een stuk of 15. 

Inmiddels haal ik bij de wekelijkse schoonmaakbeurt en na 3 dagen nog eens de slakjes weg: 26 vanmorgen. Blijkbaar zijn die kleine rondjes al volwassen en planten ze zich voort. Het gekke is dat ik me absoluut niet kan herinneren - ik had 40 jaar geleden ook lange tijd een aquarium - ooit van die kleintjes gehad te hebben op de nakomelingen van posthoornslakken na. Ik kan er ook niet achterkomen hoe ze heten. Het schijnt dat je ze kunt vangen met schijfjes komkommer.

De zaden waren nu in aantrekkelijke zakjes met plaatje verpakt, met binnenin de bekende cellofaan vierkantjes met 't zaad. Het bekijken van hun collectie op internet loont de moeite.

Mijn buurman was bollen aan het planten en ik heb zijn voorbeeld gevolgd. Ik had alleen de tulpen en tulpjes niet gepoot: 'Little beauty', Lady Jane', 'Tinka', 'New Design', 'Ronaldo', 'Havran' en 'Ancilla'. De laatste twee zijn nieuw voor me, het zijn tulpen voor één keer, erg mooi op het plaatje. Van Fluwel, die heeft prachtige tulpen. 'Tinka', een botanische soort, breidt zich met een beetje geluk uit. In Frankrijk dan, want in Nederland heb ik hem nog niet geprobeerd. Ik weet trouwens nu al niet meer waar ze staan, maar dat merken we dan wel in het voorjaar, hoop ik. 

Het binnentuintje is min of meer klaar, maar nu te donker voor foto.

Ik kreeg van Marleen gisteren o.a. 2 flinke fuchsia's voor de tuin. De lichtroze bloeiende, heel groot, zij wilde hem kwijt. Ik hoop dat ie de winter overleeft. En de bonte ricartonii, beeldschoon altijd. De tuin raakt langzaam maar zeker iets gevulder. Crocus mathewii komt op, ik hoop echt dat ie bloeit. Een paar jaar in een pot is meestal niet zo bevorderlijk voor goede bloei, maar er kunnen in de volle grond ook woelmuizen zitten, die niet in de gaten hebben dat ze iets heel duurs verorberen ...

We zagen vandaag voor het eerst een vogel in de tuin. Er vliegen kauwtjes en groene parkieten in de buurt, maar ik had nog nooit iets zien landen. Logisch, want het barst van de katten. De onze komt amper in de tuin, want die vindt al die andere doodeng! 
En wat was het? Een Vlaamse gaai!

Het leukst vond ik dat Hein Meeuwissen er was, de opvolger van Rita. Leuke, vrolijke, jonge kerel. Bijna alle mensen die in het kwekersvak zitten zijn in mijn ervaring gezellige lieden. (R. v.d.K., die boeken over planten en tuinen schrijft die je grinnikend leest, was de enige zuurpruim die ik ooit tegenkwam in deze kringen en Peter N., de bollenman van bolmaat 1, was ook niet erg aardig) 
Ik heb een tijdje met hem staan kletsen, leuk om elkaar nu eens in levende lijve te zien. Hij had bovendien Narcis romieuxii 'Lady Jane', een aardige narcis in oranje en geel die 'Dear Lotte' heet - model poeticus -, Crocus 'Oxonian' en Cochium hungaricum, die schattige witte die in het voorjaar bloeit. Iemand anders had Leucojum vernum en oude vertrouwde van Tubergen had de narcis 'Jetfire'. Alleen Ranunculus ficaria 'Salmon's White' zal ik elders moeten zoeken. Voorjaar? Zoon van Peter Nijssen? 

Voor de deur stond nog iemand met betaalbare vaste planten, goed voor mooie heuchera en Phlox paniculata 'Blue Sunrise'. 

Gisteren heeft Léon de tuin afgemaakt wat de zware klussen betreft. Zo heeft hij de liquidambar geplant en daarvoor moest een diep gat gegraven worden tussen oude wortels. Echt een mooie boom, wel 4 meter hoog en goed van vorm. Hij was dan ook erg duur, maar dan heb je ook wat. Daarnaast een krentenboom, want zonder krent kun je geen tuin hebben, vind ik. Bij de keukendeur ook en flinke clerodendron. Het is meer een hoge struik dan een boom, maar we zullen zien hoe het uitpakt. Alle kans dat ik hem over 2 jaar vervloek, want ze mogen graag uitlopers maken, die pindakaasbomen (blad ruikt naar pindakaas). Een tweede diep gat voor een ingegraven speciebak, met een nat stukje eromheen. Altijd leuk. Vanmorgen kwamen er al orchideetjes (epipactis) van een kwekerij in Limburg, Bastin, die planten opstuurt voor 6,75 en dat is weer een stuk goedkoper dan Directplant. Hele aparte soorten hebben ze. 

De heuchera heet mogelijk 'Shanghai', maar ik heb hem gekocht als 'Silver Scrolls'. Er zijn zo veel nieuwe heuchera's dat het lastig wordt ze uit elkaar te houden.

We wonen nu in Zoeterwoude en vorige week is de verhuizing uit Frankrijk aangekomen. Er zijn nog flink wat dozen die moeten worden uitgepakt, maar Ko heeft vandaag de afdeling tuin gedaan. Daarin zaten o.a. mijn potten met oxalis in zomerrust. Sommige wilden daar niets van weten en zijn toch gaan uitlopen ... Ik weet niet eens wat in deze pot zit!

Voor eigen geheugensteuntje: ik heb hier geplant: Geranium 'Azure Rush'. Heuchera 'Silver Scrolls' met ophiopogon en de bonte varen in de grote grijze pot en Scabiosa 'Chili Spice' in het kleine vierkante stukje voortuin, naast de bonte osmanthus. 

Augustus: deze maand gaan we verhuizen, ik weet nog niet wanneer, maar nog 2 à 3 weken.

Ik blijf wel vnl zuring uittrekken en vond vandaag zelfs een bloeiend exemplaar van de gehate Canadese fijnstraal. Nog steeds teunisbloemen en akeleien. Eerlijk gezegd kan het me niet zo erg veel meer schelen. Ooit koopt iemand deze tent en zal het me verder een zorg zijn. 
Maar daarvóór ga ik nog genieten van b.v. die superaster, ik hoop een stukje te kunnen meenemen en van Scuttelaria incana, hiernaast, net in bloei en o, zo mooi, met een subtiel donker randje om het blad en donkere stelen. Staat uiteraard op mijn lijstje voor Directplant. Of Plantdirect, daar wil ik vanaf wezen.

Tot mijn grote vreugde ontdekte ik dat de Lysimachia ephemera het gewoon doet hier. Een lastige plant van grote schoonheid, ik heb hem al vaak geprobeerd, zonder succes. Hij houdt van een vochtige bodem, hier staat hij in een stukje waar vijverfolie onder ligt. Ik heb trouwens alleen de plant, aardig formaat, weer gevonden (vorig jaar gepoot), maar of hij gaat bloeien is natuurlijk nog maar de vraag. 

Heel misschien zie ik achter bij de fraaie corydalissen eenjarige ajuga uit Frankrijk opkomen. Ze zijn nog erg klein, ik weet het niet zeker.

In het vijvertje zit een kikkertje van 2 cm. Bij de achterbuurman hier stikte het van de kikkervisjes in zijn vijver, ik heb er twee losgelaten in dit vijvertje en blijkbaar is dat goed gegaan. Er zit altijd erg veel kroos in, daar kom je nooit meer vanaf.

De plant waarvan ik de naam niet wist vorig jaar (nu ook weer niet, maar nu kan ik spieken in Dagboek 2012) staat weer in bloei: walstro. Hij heeft zich wel fors uitgebreid en dat geeft te denken. Maar ... ongelofelijk mooi en moeilijk te fotograferen. 

Het ergst in de tuin vond ik de vuilboom die erin stond. Er staan nog steeds een hoop zaailingen van trouwens, een cornus is het, een lelijk ding, dat makkelijk groeit, een soort struik-onkruid. Maar ergens ertussen stond blijkbaar een roos, een gele, erg aandoenlijk. Het zal met moeite kosten om die weg te halen, wellicht laat ik hem maar staan. Misschien dat een goede snoeibeurt wonderen teweegbrengt. 
Er stond ook nog een yucca tussen, N.B. met al een hoge bloeistengel. Ik vind een yucca niet lelijk zolang er geen stam verschijnt en het bladrozet op de grond ligt. Dan kun je er wel wat mee. Maar ik weet niet of de twee die hier in de tuin staan nog verplantbaar zijn. Ik heb een grijze hoek in de planning. 

Het blad en de hoogte van thalictrum zijn op zich al de moeite waard.

Ik heb mijn eerste bollenlijst klaar. Die gaat naar Verberghe, want hij heeft bijna alles op de lijst en is heel betaalbaar. 

Ik heb steeds pech met thalictrum. Ik krijg elke keer pluisjes i.p.v. de leuke paarse bloemetjes, witte pluisjes, paarse pluisjes en vandaag gingen aan een veelbelovende plant gele pluisjes open. 

Inmiddels staan er flink wat potten klaar om t.z.t. in Zoeterwoude te gaan gebruiken. Daaronder ook een thalictrum natuurlijk, ik blijf proberen!

We hebben tijdelijk een onderkomen op het Waardeiland in Leiden, zodat we niet elke dag heen en weer hoeven vanuit Voorthuizen. Daar zag ik iets fraais bloeien en ineens schoot me de naam weer te binnen: Kolkwitzia amabilis. In geen járen gezien. Het moet een heel oude struik zijn, die bovendien goed is verzorgd, erg mooi, maar het mooi is wel gauw voorbij.

In de tuin van 29 flink getrokken: weet ik hoeveel stinkende gouwe en andere zooi, klimop ingekort, tradescantia's aangevallen, maar daar zit het meeste nog in de grond, een eleagnus bijgeknipt en een Taxus. De tuin is ooit goed aangelegd, maar er moet een hoop onderhoud geschieden. Ik ga de tuinman, die Hans (de vorige, die werkt nu bij een bedrijf en is niet meer beschikbaar) me heeft aanbevolen. Hij heet Léon Berg. Grappig, Léon is de naam die Claire het liefst aan haar oudste zoon had gegeven, nu zijn 2e naam. 

Vandaag blijf ik hier en zit Ko daar, hij komt morgen weer terug voor een paar dagen broodnodige rust.

De roos hierachter blijkt een wilde soort te zijn. Hij is wel erg groot en heeft bovendien veel dorens. W.s. ook veel bottels, eens even goed over nadenken! Hij hangt wel erg mooi over, er zou iets van een tafeltje onder moeten staan, maar ik ga me hier niet meer echt uitsloven.````

Einde Frankrijk. Ik dacht de laatste foto's+ te hebben geplaatst maar buurman Cor wilde nog wel een wandelingetje en ik eigenlijk ook wel, na een dag hard werken. Bij zo'n ommetje valt er wel weer veel moois te bekijken. Alleen de omgeving al: in de verte een groot terrein, waar ze in het voorjaar aan het ploegen zijn geweest en nu staat het hele kolossale stuk beplant met aandoenlijke wijnstokjes, letterlijk stokjes, met een plukje groen blad erop. Leuk. Je moet heel goed kijken om het te zien.

Deze heet Orobanche reticulata. Hij schijnt vrij algemeen te zijn, allicht dat we er 3 gezien hebben. Bremraap is een parasiet en deze leeft, zonder bladgroen, op de wortels van composieten, cirses, wat dat dan ook moge zijn. Ha, misschien distels.

Misschien is er morgen wel zon en gaat hij nog open: Balckstonia perfoliata, een plant waar ik erg dol op ben. Eenjarig en je ziet hem weinig. Ik weet er een stel op een talud bij de kerk in Pierrerue, zie begin mei, maar vorig jaar stonden ze er niet (meer). In deze tuin is het de 3e keer dat ik hem heb, wel steeds op ongeveer dezelfde plek, tussen de rotsen tegenover het keukenraam. Misschien dat ik morgen nog een foto van de geopende bloem kan maken, anders eindigt hier het Franse deel van mijn tuindagboek.

Ik ga wel door met ervaringen in Voorthuizen: een snelle blik daar vorige week liet me weten dat de blauwe corydalissen van André er prachtig bijstaan! En dan komt er een helemaal nieuwe tuin in Zoeterwoude. Een lijstje van must-haves is al klaar.

O, wat leuk, er staat er weer een. Op de rechterfoto, maar misschien straks nog eenn foto als hij in bloei is: Blackstonia perfoliata -in het Nederlands zomerbitterling- is een eenjarig plantje, dat ik heel af en toe in de tuin heb. De laatste keer is al zeker 6 of 7 jaar geleden. Verder staan ze ergens in een berm, bij het kerkje van Pierrerue, maar vaak is het te droog voor behoorlijke bloei. Het plantje hier staat in het stukje tegenover het keukenraam en daar stond hij al eerder. Zou het zaad nu al die jaren hebben liggen wachten op gunstige tijden?

In de bermen allerlei grassen, de een al mooier dan de ander.

Convolvulus cneorum -links onder- bloeit, mooi, maar het is vrij snel voorbij. Er staat er ook een op het terrein, die krijgt nooit water, tenminste niet van mij. Homeria met de onbekende tweede naam bloeit ook nog steeds*) , al bijna 3 weken. Links in het hoekje Anomatheca laxa bijna altijd rood, maar deze witte heeft alleen een rood hartje. 

*) Homeria collina . Met dank aan Cor

In de zomerkeuken is een frelon bezig een nest te bouwen tegen het dak. Het is een kunstwerkje met binnenin een raat, maar het moet wel weg. Vind ik dan zielig voor het beest, dat er weet ik hoe lang mee bezig is geweest. Wespen wil niemand in de buurt en al helemaal niet van die hele grote! Hoewel deze soort niet agressief is en zich niet voedt met zoete limonade en zo, maar met insecten. Een nuttig beest, maar een baby schijnt de steek ervan niet te overleven.

De gierzwaluwen zijn terug.

In de grote grijze pot bloeien de laatste tulpen: Tulipa 'Honkytonk'; ik heb de inhoud van de pot aan iemand beloofd, 2 soorten tulpen en Erigeron karvinskii. De pot gaat met de verhuizers mee. 

Hieronder: 2 euphorbia's: E. characias  en E. serrata. De laatste staat overal in de bermen,erg mooi, maar nergens te koop. Er staan er een paar boven langs het laantje.

Links: een onbekende allium, misschien A. nigra.

Vanmorgen een hop gezien. Nog geen gierzwaluwen.

En twee cistussoorten hieronder: de eerste weet ik niet meer zeker, misschien Cistus salvifoliu , en de tweede is, dacht ik Cistus ladanifer.

Ik kwam tijdens het werk een bijna volwassen empuse tegen. Dit soort bidsprinkhaan overwintert als larve en tijdens de paring, volgende maand, eet het wijfje haar partner - in tegenstelling tot andere bidsprinkhanen - niet op tijdens de daad. Sympathiek!

Later heb ik nog een minuut of 5 staan kijken naar de spelevlucht van een flambée, de gestreepte koninginnepage, wow! 

Achter staan in het niets rode freesia's. Ik heb geen idee waar ze vandaan komen, maar eens in de paar jaar vind ik ze ineens.

Vanmorgen zijn er hier mensen komen kijken, maar ik kon hen niet goed lezen. Geen tuinliefhebbers, leek me. Ik wil wel wat meenemen naar Zoeterwoude, zoals wat Iris cristata en van de spannende planten die ik van André heb. 
Ik heb vorig jaar het stukje bij de schuur gesloopt en daar stonden veel bosanemoontjes in. Ik heb de wortelstokjes hier en daar uitgeplant en ik zag de eerste open bloem in het strookje onder aan de schutting achter. Anemone nemorosa.

Het staat nog vol met (klein) onkruid. Veel muur en veel paardenbloemen verwijderd.

In het gemeentehuis stond een schitterend boeket op de balie, rozen, witte ornithogalum van het een of ander en eucharis. 
Straks heb ik weer vensterbanken. En eucharis. Een Zuid Amerikaans bolgewas bolgewas voor in de kamer, een beetje vochtige omgeving en dan bloeit hij soms wel 3 keer per jaar met bloemen, die op narcissen lijken en heerlijk ruiken. Eucharis grandiflora .

Ze gaan een dezer dagen bij een vriendin logeren in afwachting van betere tijden. Die veltheimia's hebben al aardig wat logeerpartijtjes overleefd, maar nu gaan ze naar het buitenland. Van de witte wordt dat land nr 3. 

Mijn oude buurvrouw - 87 - gaat een dezer dagen verhuizen. Ze is dol op tuinieren en ze is nu voordurend bezig allerlei planten in potten te zetten om ze mee te nemen naar het appartement dat haar dochter voor haar gevonden heeft in Béziers. Met een groot balkon. 

In de kamer bloeit nu de witte veltheimia en die is wat kleiner, maar o, wat mooi. Ik heb altijd een zwak gehad voor wit met groene puntjes, zoals het sneeuwklokje 'Viridiapice' en Fuchsia 'Hawkshead'. Ik had in Zoeterwoude een speciaal hoekje ervoor, met nog een verrukkelijk geurende kleine jasmijn, waarvan ik de naam nooit heb kunnen achterhalen en een onbekende, kleine conifeer met witte puntjes. Gelukkig hebben we de foto's nog ...

In Voorthuizen is hij helaas doodgegaan, in Zoeterwoude, klei, doet hij het beter.

Een kort bezoekje aam de tuin: Crocus 'Cream Beauty', stuk of 4; wat roze Helleborus orientalis; gele muscari, nog maar 3, ik had er ooit een heleboel; een tweede bloemetje aan de colchium en dat is goed nieuws; chaenomeles bijna in bloei, vol knoppen en de mimosa bloeit, voor het eerst echt heel rijk. Leuk!

Een van de aardigste eigenschappen van deze plant is het verschijnsel, dat je aan de 'tonus' van het blad kunt voelen of hij water nodig heeft. 
Een oudere bol krijgt zijscheuten en die kun je er voorzichtig afhalen en oppotten; een vrij eenvoudige manier van vermeerderen. Aanbevolen!

Als ik weer in Nederland woon wil ik graag weer een eucharis. Daar is het hier te droog voor. In de Nassaulaan waar ik brede vensterbanken had en ik de plant makkelijk op een schotel boven een platte bak met water kon zetten, omdat hij vochtige lucht lekker vindt,had ik hem soms wel 3x per jaar in bloei. Een rode vallota is een tweede wens.

De Australische mimosa langs de weg, Acacia rubida, gezaaid op 22/2/06 en opgekomen op 4/3/06 (leuk hè, dat je dat van je boom precies weet?) heeft het zwaar met de sneeuw. Cor had hem onderaan al een keer vastgezet in de rotsen, degelijk met leer en een ijzeren draad; wij hebben hem gisteren opnieuw opgehesen, dit keer met een panty en een stuk elektriciteitskabel. Bovendien heb ik gisteren een keer of 4 de sneeuw eraf geschud met een stok, maar hij is nog steeds erg krom. Vol knoppen en zwaar! Ik hoop dat het weer goed komt.

Een Viburnum tinus, die zich in onze eerste jaren hier heeft uitgezaaid onder ons slaapkamerraam gaat voor het eerst bloeien en zij zit al direct helemaal vol knoppen. 

Ook een verrassing: een bloem, nog niet eerder vertoond, in een bergenia die ergens in een hoekje nooit veel doet, maar ook niet in de weg staat. In Nederland gebruik ik ze graag, bergenia's, om hun decoratieve blad.