Dagboek 2017 naar onderkant Vermijd onnodig Engels! sitemap
-->

12 december Als er hier een plotselinge stilte valt zijn wij natuurlijk op reis. Dit keer gingen we naar Namibië en Botswana en, naar het zich laat aanzien, was dat de laatste keer Afrika. Dat gaat me zeer aan het hart, want  ik ben dol op Afrika. 
Veel bloemen waren er niet te zien. Het wordt maar een kort verhaaltje en ik zal het ongetwijfeld nog een aantal keren aanvullen en corrigeren. 

 

De eerste dag bezochten we een klein wildpark bij Windhoek. Direct al bij de ingang giraffen, maar verder niet veel te zien. Er was maar een behoorlijke weg doorheen en verder bushroads als zijwegen, eenrichtingverkeer. Bij het 'office' een boom met wevernestjes. Elke soort heeft zijn eigen model, die zijn nestjes van masked weavers, de meest algemene soort. Hoe de boom heet weet ik niet en ik kan het ook niet uitzoeken. 
Van de boom rechts staan giraffen dikwijls te eten, je begrijpt niet dat het kan. Het is een acacia soort en ik zal de naam opzoeken, en na het zoeken denk ik: w.s. Acacia seyal.

Op een gegeven ogenblik hadden we een plek gevonden, waar we naar een zgn dam konden lopen, een klein meertje, want we hadden uit de verte gezien dat daar beesten stonden. Geen leeuwen e.d. in dit parkje, we konden gewoon gaan wandelen als we dat wilden. We konden de gnoes, dat waren het, goed bekijken, maar het vervelende was, dat ik steeds steentjes in mijn sandalen had. Dacht ik. Uiteindelijk kwam ik op het idee, dat het misschien wel geen steentjes waren ... nee, inderdaad: de dorens aan dode stukjes acacia op de grond staken massaal door de zolen van mijn sandalen! Foto onder: ware grootte!

Na Windhoek op reis. Langs de kant van de weg deze twee onbekenden, waarvan rechts een soort malvacae is en mogelijkerwijs Hibiscus physaloides, met mieren een een tor van het een of ander, en de linkse moet ik nog zoeken = Tribulus terrestris. 
Deze links in de tuin van een lodge. Thevetia peruviana. Ik had hem ooit in de tuin, net als die hieronder. Iets met een b ...  Breynia.
In Nata vond ik Dichrostachys cinerea, leek op een sanguisorbastruik ... en grewia flavescens, niet erg aantrekkelijk, maar er zaten wat insecten op en er waren overal maar weinig bloemen en wat moet je dan?
 
Deze stam kwam me bekend voor. In Costa Rica ook zoiets gezien en bovendien staat dit soort boom in mijn encyclopie op de blz tegenover Choisya ternata en dat heb ik onthouden. Maar het is niet de Chorisia die ik zomaar opensloeg, maar misschien iets uit de bombax (kapok) familie, denk ik, en dat wordt even zoeken. 

Tot mijn verrassing veel erg mooie baobabs gezien. Die associeer ik met Tanzania (en met Madagascar, waar ze ook voorkomen, maar in een ander model. Nooit in Madagascar geweest, dus zelf nooit gezien.) Rechts: blad van baobab.

Mopane, kennelijk ook een uitgebreide familie, zagen we veel in wildparken in noord Namibië. Grote struiken eerder dan bomen - linksonder - waar vaak antilopen onder stonden als het flink heet werd. En kleine struiken langs de weg, met steeds aangevreten, grote witte bloemen, zoals hier rechtsonder. Ik ga op zoek naar details. Volgens mij moet Bauhinia bij die familie horen.

Springbokken schuilen onder een mopanestruik voor de felle zon in de middag. Het is 36° in de schaduw.
Behalve voor vee en mensen die van mooie gazons houden, is gewoon 'gras' misschien niet zo interessant. Tropisch gras in tropische gazons is breedbladig en stugger dan het gras dat we hier hebben. 

Wat me onderweg vaak opviel was 'verover-gras'.  Gras, dat in vaak lange slierten richting asfalt groeit. Ik kan me van de tijd in Nigeria herinneren, dat er nog een plant als een razende over de weg groeide. 

Hier nog een plaatje van een baobab met Ko ernaast, zodat je enig besef krijgt van de grootte van de boom. De gids, waarmee we vanuit Gweta naar stokstaartjes gingen kijken, vertelde dat dit exemplaar iets van 300 jaar oud was. Ik heb een paar afgevallen, verdroogde bloemen meegebracht en zal daar nog een foto van maken. Helaas hebben ze het vervoer niet heel goed overleefd. 

In de Okavango delta zagen we 'Devil's Claw' bloeien, Harpagophytum procumbens. Van internet een plaatje van de vrucht, waaraan de naam Devil's Claw ontleend is. De vruchten hechten zich aan de vacht van allerlei dieren. Er worden allerlei medicijnen van gemaakt blijkbaar. 
Ook stond er ergens in het Okavango gebied een fraaie paddenstoel. De plaatjes zaten - eigenaardig - aan de bovenkant en als ie niet zo puntig was had ie wel wat van een donkerbruine vliegenzwam. 
Paddenstoelen zijn me te ingewikkeld, dus ik ga niet zoeken. Ik kan me alleen niet heugen, dat ik in Afrika ooit een paddenstoel heb gezien, niet in de dikke 3 jaar Nigeria, maar ook niet op een van de 12 reizen die ik in Afrika beneden de Congo heb gemaakt. 

Waarvan deze helaas de laatste: we worden te oud en we moesten dit keer lang bijkomen van de vermoeidheid van het lange reizen en van de beruchte reizigersziekte die ons de laatste dag nog net even te pakken  kreeg. Dat is een probleem dat specifiek bij reizen in Azië of Afrika hoort en nu ik 80 ben, kan ik het risico, dat je erbij loopt niet meer hebben. Uitdrogen is op mijn leeftijd gevaarlijk.
Bij een winkelcentrum in Ghanzi de plant met de blauwe bloem die we ook in Costa Rica zagen (Ruellia simplex), plus de roze oenothera waar Marleen zo dol op is, maar die het niet wil doen in onze te vochtige tuinen. 

Witte bougainville vind ik nooit mooi, behalve deze dan. Die bloeide in grote weelderigheid half over het dak van een lodge, helemaal in bloei. De close up is OK, de foto van de hele struik is niks geworden.

     Nog een welbekende Crinum van het een of ander. Tussen Botswana en Namibië bij het grenskantoor.
De Sausage tree, leuk hè?  Rechts boven eentje die me intrigeerde en die ik al meteen heb geprobeerd te vinden: een struik met vlinderbloemen, heel licht roze, met een verrukkelijke geur, die je op flinke afstand al rook. In het park bij Popa Falls. Gevonden: Baphia massaiensis!!
Sommige Afrikaanse bomen hebben een ongemeen prachtige vorm. Schitterend, die donkere, grillige stammen met dat zilverachtige blad. Wie zou zoiets niet in haar tuin willen! Naam vooralsnog onbekend.
Het verbaast me vaak, dat er planten zijn die je werkelijk overal tegenkomt. Erigeron karvinskii b.v. Maar ook abelia heb ik over de hele wereld wel gezien. Deze witte stond in de tuin van het huisje in Kasane waar we een nacht verbleven. 

Daar zaten we midden in de 'stad', wat heet! Ik hoorde later dat de olifanten daar soms gewoon over straat lopen en ik geloof het nog ook, want wij zagen in het 'centrum' bij een stel kraampjes een hele familie wrattenzwijn: pa, ma en 4 kinderen. 

Hieronder een dikke, vette kalanchoë! En rechts bij onze laatste overnachtingsplek, een  xerofytische (als ik het woord goed heb) tuin: heel mooi van zowel vorm als beplanting. (Slechte foto, sorry). Ik herken kalanchoë en die dingen daarachter, we hadden ze in Frankrijk ook, maar ik kan nu even niet op de naam komen. Yucca, dat is 'm. Ik ben er niet zo dol op, maar hier goed gebruikt. Die met die grote bladeren weet ik nog niet.
Een onbeduidend plantje, waarvan ik de naam (nog) niet weet. Onkruid met een nietig bloempje aan vrij lange stelen. Ik heb er als 7 of 8-jarige kransjes van gevlochten toen ik nog een kind was in Batavia. Ik herkende het meteen. W.s. Tridax procumbens. Daar kun je goed mee vlechten ...

12 december Vandaag gaan we 3 weken naar Afrika. Verslag hierboven. De hele dag chaos geweest op Schiphol, maar dat was net voorbij toen we er aankwamen. Late vlucht: wij waren in 20 minuten langs incheckbalie, security en douane ...

11 december. Inmiddels code rood, want er is werkelijk een vracht naar beneden gekomen en het valt nog steeds!
10 december. Code oranje, want er wordt een flink pak sneeuw verwacht. Om 9 u zou het beginnen in Zeeland en om 10 over 1/2 11 was de sneeuw hier. Blijft niet liggen natuurlijk, want dat gebeurt maar zelden. 
Mijn hekel aan de winter is even groot als mijn liefde voor sneeuw. Opwindend vind ik het, de stilte die erbij hoort en het toenemen van licht als het blijft liggen. Maar we hebben in geen jaren een witte straat gehad. Nu ook: natte boel, maar wel vrolijke vlokjes.

Na zo'n anderhalf uur begint het wit te worden en dat is voor het eerst sinds we uit Frankrijk terug zijn!

 

Het werd nog serieus!! Ik ben al 2x naar buiten gegaan om de sneeuw van de michelia (onder rechts) af te schudden. Wijs geworden in Frankrijk, waar diverse struiken (en het afdakje boven) eens onder de sneeuwlast bezweken. 

Die arme vogels! De meeste hebben dit w.s. nog nooit meegemaakt.
We zouden naar Anky en Willem in Lelystad, maar hebben afgezegd. Code oranje, hè. Tegen vieren hield het op en begon de sneeuw te verdwijnen.
8 december. Zowaar een sneeuwbui vanmorgen.
2 december. November voorbij, hoera, en vannacht de eerste vorst. Dat zorgt voor een lief wit randje langs een heuchera.
26 november. 'Serendipity' heet het in het Engels! Ik heb al weet ik hoe lang geen zaad besteld. Na het bezoek aan de Belgische tuinen denk ik nog steeds aan de prachtige paarse papavers en ga vanavond kijken op internet, eerst bij Vreeken, die niet heeft wat ik wil, dan bij Plantworld in Engeland en die heeft 3 begeerlijke soorten. Ik laat het even staan, check mijn e-mail, niks, kijk bij SPAM, omdat er wel eens wat verkeerd gaat en vind een e-mail van Plant World met de mededeling, dat ik als kerstcadeautje een korting van 20% krijg op een bestelling!!!!
23 november. Serieus einde seizoen! Het laatste blaadje aan de liquidambar. Nog één weekje november en we hebben het gehad.

Maar ook de eerste bloem aan een nieuwe tak phanaelopsis: 23 knoppen! Ze blijven een maand of 5 bloeien.

 
18 november. Er was een slotbijeenkomst van de plantenclub en met Trees - leuk mens! - kletste ik even (voor zover mogelijk, wat een pestherrie!) over plectranthus. Ik kreeg een naam van haar, zij een stek van mij. Namen vergeten, zowel van deze als de stek, even zoeken! Deze op de foto heet Plectranthus ciliatus  en de hangende P. verticulatus. 

Gauw stekken nemen van deze prachtige soort met zijn aantrekkelijke blad. Één nachtje vorst en hij is er geweest. Deze komt bij Trees vandaan en kan de hele zomer in de tuin. Ik was hem een beetje vergeten en nu stond ie schattig te bloeien!
17 november. In onze vorige tuin heb ik ooit Acer griseum geplant. Dat is nu een boom van een meter of 6, misschien wel hoger, ik kan dat niet goed schatten. Vanmorgen liep ik er langs: wat een mooie bast! 

Ik hoorde van mijn voormalige buurvrouw van heel eventjes (toen zij er kwam wonen gingen wij net weg), dat ze de gleditsia t.z .t. gaan slopen. Die is ook wel erg hoog, en wat er aan een boom te zien valt zit ongeveer in net zo'n grote hoeveelheid aan wortels in de grond ...
15 november. De helft zit er zowat op.  'Als de bladeren van de bomen zijn komt Sinterklaas' zeiden we vroeger altijd tegen de kinderen. De grote eik, waar we het zicht op hebben vanuit onze slaapkamer, zit nog in blad, maar lang kan het niet meer duren. En dan 4 maanden zonder ... 

Ik doe niet veel buiten, het zou wel moeten, want er valt veel op te ruimen en ook veel om liefderijk toe te dekken, maar het is erg nat, motregen.
4 november. 10% van de maand is alweer voorbij ... Het is tamelijk waardeloos weer, nog niet echt koud, het regent, maar het waait niet. 

Tot mijn verrassing een kerstroos in bloei bij de voordeur: Helleborus niger, vroeger in notoir lastige plant, tegenwoordig, denk ik, als tuinplant verbeterd op de een of andere manier.
31 oktober. Gisteren schreef ik wat over vasteplant-fuchsia's. Ik dacht aan mijn (Nederlandse) start als tuinierster. In '65 kreeg ik mijn eerste tuin in Nigeria, na één jaar in een flat. In '67 repatrieerden we naar Nederland i.v.m  de Biafra oorlog. Na één jaar in een flat in Nederland verhuisden we naar Oegstgeest, een huis met een vrij kleine tuin, met 4 buren, doordat het huis op een hoek lag met een teruglopende straat aan de achterkant. Afgezien van 2 jaar tuin - met tuinjongen - nauwelijks mogelijkheden tot aanschaffen van planten, maar gewapend met 'Tuinboek voor de Tropen' - in Umukoroshe, begon ik als vrijwel leek in Oegstgeest. Ook daar had ik amper een boek, het eerste naslagwerk was Dictionary of Gardenplants en dat kreeg ik in '72, met KLEURENFOTO'S!!! Ik kende vrijwel niemand die tuinieren leuk vond, op mijn oudste zus na. 
Ik had wel een tuinman, Jan, die net met zijn bedrijf was begonnen en w.s. heb ik veel van hem geleerd. Hij is t/m Nassalaan 72 mijn tuinman gebleven, 30 jaar lang! Hij deed alles, maar ik mocht van hem geen rode weegbree planten!
Ik had in Oegstgeest, heel opstandig, een maisgele en een zwarte schutting, allebei goed. Omdat ik toen nog niet zo paniekerig over autorijden was, kwam ik wel regelmatig in Boskoop. Zoals bij de vader van Pieter Zwijnenburg, dat kon alleen in oktober en alleen op zaterdag, haha!
In het achterste gedeelte van de tuin had ik een goed presterende Fuchsia maghellanica en ergens tikte ik de bleekroze variant op de kop. Die heet  trouwens 'alba'. Ik heb hem hier ook. Dat is een plant die goed wil groeien, sneller dan de rood/paarse uitvoering. Hij stond voor in de tuin, bij de ingang. Wist ik veel hoe ik hem moest behandelen, dus ik liet hem gewoon groeien. Hij was op een gegeven moment bijna 2 meter en had een stam van wel 5 cm diameter. En toen kwam er een koude winter (Pieter Zwijnenburg zou het een 'Elfstedenwinter' noemen). Einde fuchsia! Ik weet nog hoe kledderig die dikke stam was na die winter ... Het was trouwens ook die winter dat we pestvogels in de tuin hadden, misschien in 70 of 72? 
30 oktober. Hieronder links: Fuchsia 'Naaldwijk' , met de donkere bloem, en F. 'Mrs Lovell Swisher'  erachter. Ik heb eigenlijk ook wel vaak cyclamens in bloei.
30 oktober. Zo, ook oktober bijna voorbij: mooie maand, met, na een nat begin, een week of 3 heel lekker weer. 
Fuchsia 'Hawkshead' staat nog ruim in bloei, maar is wel al veel blad kwijt. De bloemetjes vallen nu erg op. Het is de eerste keer in járen tuinieren dat ie het bij mij wil doen. Ik ben er blij mee. Gekregen via iemand die er 'plugs' van verkocht via e-Bay Engeland. Ook bij Marleen, en bij daarvan weer een andere vriendin, doen ze het bij mijn weten goed. Het is nu een behoorlijke struik en zal ongetwijfeld ook een flink wortelgestel hebben, dus ook als er een koude winter zou komen heb ik voldoende kans op overleven van de plant. Het is trouwens raadzaam om vasteplant-fuchsia's diep te planten, dieper dan waar de wortels eindigen en de (meestal eerst een) stengel begint, dan heb je de grootste kans om hem de eerste winter goed door te laten komen. Ik prop altijd flink wat blad tussen de takken in november.

Inmiddels heb ik zelf ook alweer de nodige stekken gemaakt voor liefhebsters in de tuinclub. Vroeg in het seizoen lukt dat het best.
Die groene puntjes: te gek, toch!
Mijn favoriete winterharde soorten zijn deze, 'Naaldwijk' en 'Mrs Lovell Swisher'. Ik ga op zoek naar een foto en ... heb er geen! Gauw maken. Komt hierboven!

26 oktober. Twee rupsen van de stuk of 30 op de O.I. kers heb ik in het bakje gedaan bij de rozenbladwespen ... die ergens in het hoopje aarde onderin als poppen op de zomer van 2018 liggen te wachten. 
Vanmiddag ging ik nog even kijken en was er eentje juist aan het verpoppen. Ik moest het fotograferen door de wand van een plastic wandje van een heel oud bakje heen en scherp is het niet, maar je kunt wel goed zien wat er gebeurt: het vel van de oorspronkelijke rups is opengescheurd -  het donkere gedeelte - en de pop is er half uit. 3wToen de pop er helemaal uit was viel de oude huid van de rups eraf. Nu zit ie 'uit te harden', maar het is bijna donker en fotograferen kan niet meer.

Het is de 2e keer in mijn leven, dat ik het zie gebeuren. Misschien bof ik straks ook als de vlinders uitkomen, maar dat gaat nog een paar maanden duren ...
25 oktober. Tussen de stenen bij de keuken nog twee late anjertjes: Dianthus delthoides  van het een of ander. Die zaaien zich enorm uit en krijgen allerlei kleuren variërend tussen wit en paarsrood. Ik trek er massa's uit, maar ze zijn best leuk.
23 oktober. Aan het mooie weer kwam natuurlijk een keer een einde. De rupsen zijn verdwenen, op één na. Een andere zag ik vanmorgen wandelen, maar toen ik de vuilnisbak naast de O.I. kers een eindje opzij schoof kwamen daar twee volgevreten kikkers onder vandaan ... Het leven van een rups is tamelijk onzeker, lijkt me. In het bakje met de verpopte rozenbladwespen dan maar.
19 oktober. Het ging niet door, dat verpoppen. Vanmorgen was de rups duidelijk dood. En een andere viel ten prooi aan een wesp. Ik blijf e.e.a. in de gaten houden!
18 oktober. De rupsen groeien als kool(witjes). De eerste, waarvan ik het zie dan, gaat zich verpoppen. Hij zit met de kop omhoog tegen een heel laat geplante Abessijnse gladiool (die bijna bloeit) en heeft vanmorgen een draadje gesponnen om zijn 'schouders', waar dat knakje zit. Het hele proces van verpoppen duurt een paar dagen. De pop zal t.z.t. bij de punt van zijn achterlijf vastzitten en in dat draadje hangen. Het vel van de rups barst bij het verpoppen open, de pop komt er kant en klaar uit en het oude vel hangt dan onderaan of valt eraf. Heel spannend, ik ben een keer een nacht opgebleven om het te zien. Ik hou je op de hoogte.

De Abessijnse gladiool wordt na de bloei met bol, loof en al in een vuilniszak opgeslagen, om de winter door te brengen naast de CV ketel. Moet ik iets verzinnen voor de pop. 

16 oktober. Nog steeds van dat superweer. Dat krijgt dan op de weersite een 8, terwijl ik het wel een 12 of zo zou geven: warmer dan op menig dag in juli of augustus, zon, weinig wind. Warmste 16/10 ooit. 17 mei, 5 maanden geleden, was de warmste 17/5 ooit.
15 oktober. Onzinnig mooi weer: strak blauwe lucht en 23 °. Daar kun je geeneens een cijfer voor bedenken! Toch is het echt herfst, de krentenboom in onze tuin is al kaal! Maar er staat ook nog veel te bloeien, zoals onderstaande campanula, die net aan een zoveelste ronde is begonnen. 
Iedereen buiten natuurlijk, in T shirtjes! Zelfs wij zijn gaan wandelen, in het park in Leiderdorp en daar waren weer interessante paddenstoelen. Mw vdVegte, die me hielp met het determineren van de soorten van 2 weken geleden, zei me ook de steeltjes en de onderkant te fotograferen. Heb ik gedaan, maar ik weet niet of ik zin heb om weer blz vol paddenstoelenfoto's te gaan bekijken. Die hier rechts zijn mooi, toch? Hieronder steeltjes en plaatjes.

Die hierboven groeiden op stervend hout, een soort elfenbankjes en rechts een soort elfenbanken; die waren bruinrood en behoorlijk groot, iets van 15 cm.

De rupsen, ik telde er uiteindelijk wel een stuk of 30, hebben het dik naar hun zin met dit fraaie weer en lopen grote kans allemaal te overleven, want vogeltjes als mezen zie ik zelden of nooit in deze tuin. Te veel katten en te veel kauwen, denk ik. De spin is misschien wel gevaarlijk voor ze?
13 oktober. Ik heb via het gastenboek een geweldige vriendin gekregen, maar er stonden ook regelmatig ongewenste berichten op, dus weg met het gastenboek! 
Er zijn blijkbaar mensen voor wie nee/niet/laat me met rust onbegrijpelijk Nederlands is. Tegen ene vdV heb ik uiteindelijk aangifte bij de politie gedaan en een jaar later heb ik gedreigd, dat ik dat zou herhalen als ie niet ophield met mailen. Dat bleek - uiteindelijk en vooralsnog - afdoende, maar de narigheid heeft wel een paar jaar geduurd. 
In het andere geval hoop ik dat het weghalen van het gastenboek genoeg is. Wel jammer, het leverde regelmatig leuk contacten op. Waarvoor dank!
Gisteren was ik even bij vriendin Joke en die had een prachtig boek met foto's. Zoiets als het beroemde boek 'Family of Man' uit de jaren 70 of zo. Daarin een fantastische foto van 3 schaterlachende Aziatische meisjes. Ik ben gaan speuren naar de fotograaf, ene Tom Kelly. 
De foto heb ik nog niet gevonden, maar wel deze van een bakje kiemplantjes. Ook geweldig.

 
12 oktober. Helemaal achterin, bij de gereedschapskast en de vuilnisbakken, staat een aantrekkelijke potentilla en daarnaast komt meestal wat O.I. kers op, een leuke, met gevlekt blad en lichtoranje bloemen, die erg mooi kleurt bij de crème bloemen van de potentilla. De potentilla is klaar voor dit jaar, maar de O.I. kers is nog doende. En hoera, er zitten rupsen in. Een flink aantal van het koolwitje en één groene van onbekende merk. Ik heb zelden een rups in de tuin. Afgezien van aardrupsen zie ik ze graag, want ik ben dol op de vlinders die er ooit van gaan komen..

9 oktober. Knap waardeloos weer, nat, maar geen wind, maar niet erg koud, iets van 14°
8 oktober. Gelukkig vandaag beter weer. Er is iets van zon en de wind is weg, 14°.

  Fuchsia  'Hawkshead' staat nog lustig te bloeien.

Op het paddenstoelen gebied interessant: Marjon v.d. Vegte liet me weten dat hygrophaan betekent dat een paddenstoel snel verdroogt. Ik kon - phaan niet thuisbrengen en het woord staat niet in van Dale.  Ik zou gedacht hebben dat een paddenstoel veel vocht opneemt uit de omgeving en had het dus helemaal mis. 
7 oktober Wat een k-weer! Meer dan een 3 is het niet waard. Koud, regen, wind. Verander maar in 4, want erg koud is het niet, bijna 14°.
Over het weer van de voorbije zomer: het was fantastisch van 12 t/m 16 maart en ook van 27/3 t/m 13/4, maar daar zaten wel 2 koude dagen in. Daarna was het niet om over naar huis te schrijven: ik heb op 30 april staan 17° en koude wind en op 2 mei 13° en regen. Op 8/5 redelijk lekker, net als op de 9e, op de 12e 19°, regen en een beetje wind, op de 15e lijkt het wat meer op de zomer, met 20 graden. De 17e mei was de warmste 17 mei ooit, 's avonds 30°. Aan het eind van de middag is het vaak het warmst! Daarna weer wat minder, maar op de 22ste: warm en dat duurde een paar dagen, in ieder geval tot 28. Begin juni gingen we naar Frankrijk en daar was het de eerste dagen niks, met tramontane, koud en wat regen. De 2e week was beter. 17 juni, weer in Nederland, was het warm. Tijdens onze tuinreis eind juni was het snikheet, de 23 of 24ste, weet ik niet heel zeker, was tot nu toe de warmste dag van de eeuw, met 36°. Daarna kwam juli, met op de 1ste kil /regen en verder rond 20 - 22 graden, niet echt mooi of slecht. 28 juli was koud met regen en de 30ste stortregen, de hele maand augustus was matig, maar aan het eind iets beter. Geen jurkjesweer in augustus en daarná ook niet meer. September was vooral nat en tot nu toe is oktober ook niet veel soeps.
E.e.a. kan ik ook verifiëren op de staafdiagrammen (dat woord heb ik net van Ko gehoord!) die horen bij de zonnepanelen die hier nu 'n jaar in gebruik zijn.
Conclusie: mooi vroeg voorjaar, matige zomer met een paar uitschieters in mei en juni. 
5 oktober. Het astertje, dat ik vorig jaar van Marleen kreeg - uit Engeland - bloeit nu, na een zeer lange aanloop. Aster cordifolius 'Elegans', schattig! Ik heb het niet goed geplant, want bij A. vasterival ernaast valt het een beetje in het niet. Vasterival weghalen dus als uitgebloeid!

Ik vind de A. vasterival geweldig, maar eigenlijk is ie te groot voor deze tuin. Ik ga er dus een heleboel weghalen en Marleen wil ze graag hebben. Fantastisch voor in een vaas ook nog, één tak is genoeg! Hieronder met een kersverse atalanta erop.

3 oktober. Op het plantarium gekocht: Heuchera 'Topaz Jazz' en rood gras, even naam kwijt ... (Uncinia rubra) geweldig bij elkaar. De heuchera bloeit en meestal geef ik niet veel om de bloemen, maar hier zijn ze heel mooi, crème. Het gras is w.s. niet winterhard, afdekken? Hierboven nogmaals met een andere belichting.
2 oktober. Het weekend waren we weg met mijn 2 kleinzoons. Eerst de jochies ophalen in Huizen en daar reden we langs een veld met Phacelia tanacetifolia, een plant waar de bijen, dacht ik, dol op zijn en die wordt gebruikt als groenbemesting. Ik kan het mis hebben, nalezen. Heel aantrekkelijke eenjarige. Nagelezen en is zo!

Bij dochter nr 1, waar we de ventjes moesten ophalen, bloeide ook iets aantrekkelijks, waarvan ik dacht dat het Leonurus heet, maar dat is misschien niet zo. In eigen tuin bloeide trouwens de lila uitvoering van Crocus goulymii. Ja, Leonurus cardiaca, in het Nederlands 'hartgespan'. Leuke naam!
We gingen met de kleintjes naar zo'n huisje in een soort vakantiepark. Hier heette het 'Rabbit Hill', met zwembad en binnenspeeltuin. 

Op het terrein een stel prachtige vliegenzwammen, die wel een hele dag gestaan hebben, maar toen kon een of andere vandaal of een vandaaltje zich niet beheersen en waren ze kapotgeslagen. 
Eigenaardig trouwens, dat je, als je er een dag nadat je ze voor het eerst gezien hebt, nog een keer langs loopt: denkt: 'Goh, ze zijn nog niet vernield!' Blijkbaar de aard van de doorsnee Nederlander om dingen zoals een fraaie vliegenzwam omver te meppen en ben je je daar volkomen van bewust. 
Kinderen? waarvan de ouders niks zeggen?
Ik weet niks van paddenstoelen, maar mag er wel graag naar kijken, uiteraard. Deze 3 soorten groeiden, vrij dicht bij elkaar, in vnl eikenbos. Vooral die hieronder is fascinerend en op die linksonder zit een rupsje. Dat is misschien Bundelfranjehoed. De mooie links is Witsteelfranjehoed.

Voor hier links weet ik nog niks en hieronder zou Bepoederde rupsendoder kunnen wezen. Ik zoek verder: 800 soorten paddenstoelen en soortgenoten in Nederland en ik ben al bij de K. Kijken, foto zoeken en beoordelen. En dat is niet eens altijd makkelijk!

Later: paddenstoeldeskindige Marjon van der Vegte laat me weten dat de witte Witte kluifzwam is.

28 september. Zo mooi als Crocus mathewii ook is: als het regent gaat ie om. Dat doen de buren, C. goulymii,  niet. De foto van goulymii is niet scherp: ik heb nog altijd ruzie met witte bloemen als het om fotograferen gaat!

27 september. De 'kasplanten' zijn al naar binnen, omdat het begin van de maand zo enorm veel regende. Het zijn er niet veel: wat bolgewassen, die nog niet afgestorven zijn en 2 geraniums (Pelargonium). 

Pelargonium ardens vind ik gewoon mooi met zijn felrode bloemetjes met een beetje zwart erin. Foto van internet. De plant maakt nauwelijks zijscheuten en is daarom heel moeilijk te stekken, maar één bloeistengel kan wel 70 cm lang worden, waarbij er telkens weer zo'n trosje bloemetjes verschijnt. Het model is dan bepaald niet fraai! 
De andere is een stek van een geranium van de OMA van Ko: P. 'Chelsea Gem'. Hij heeft de hele zomer nog niet zo rijk gebloeid als nu!

Heb net een hele tijd op mijn knieën gelegen bij mathewii. (Die is trouwens veel kleiner dan de foto's doen vermoeden, 4, 5 cm of zo.) En witte goulymii er vlakbij. Kwam er af en toe een zweefvlieg langs. Over de cyclaampjes heb ik het trouwens nog niet eens gehad. In de ring voor heb ik wel 40 zaailingen. Ooit wordt dat feest! Ik koop ze trouwens uitsluitend als bloeiend plantje, dat garandeert meer succes dan een kale knol aanschaffen.
25 september. De zon wil vandaag niet doorkomen en mij lukt het niet om een betere foto te maken! Crocus mathewii, vorig jaar niet gebloeid, maar nu gelukkig weer terug. Het is maar een heel klein dingetje, wel heel mooi. Kost bij ons aller Nijssen 15€ per bolletje, haha! Ik heb ze al een jaar of 6 à 8 en koester ze, maar het wordt nooit spectaculair. Nijssen heeft in zijn gids nog een andere, die is lila met zo'n donkerpaars hart, nog mooier, 11,50€, en die heet C. m.  'Dreamdancer'. Dit jaar heb ik een schandalig dure corydalis gekocht - alvast voor mijn eigen verjaardag -  misschien volgend jaar die andere krokus. 
Een klein wondertje is, dat die krokussen zich, na een dag bloeien, helemaal opvouwen voor de nacht. Net als waterlelies, je begrijpt nooit hoe het kan. Iets anders: je ziet dat krokussen gaan bloeien en de volgende dag staan ze (in de zon) al wijd open en groot, die speciosus dan.

Van asters kun je weet ik hoe lang de bloei zien aankomen en het duurt werkelijk eindeloos voordat er echt een bloem te zien valt, maar dan ook weer héél lang voordat de bloei voorbij is.

24 september. Mooi weer, nog steeds geen last van pijn bij lopen: even lekker wandelen. Mijn keus viel op het pad langs de singel achter de Nassaulaan. Eerst kwam ik een paddenstoel tegen. Mijn eerste inval is inktzwam, maar dat moet ik nakijken. Mij ondermaatse paddenstoelenboek maakt me niet veel wijzer, want dit plaatje rechts heeft niet veel gemeen met de geschubde inktzwam in het boek. Maar volgens de afbeeldingen in Google lijkt het op een jong exemplaar.

Aan het eind ging ik via het industrieterrein met zijn fraaie bermen (met een tweede soort rudbeckia hieronder?) om te gaan kijken naar iets rozes in de berm langs de autoweg, waarvan mijn eerste indruk - uit de auto - saponaria was. En dat was het ook, de dubbele soort, maar wat een rare tijd om zo uitbundig te bloeien. Saponaria officinalis . Een dag later waren ze afgemaaid ...
In de voortuin nog veel moois: veel sedum, meters drukbloeiende tinantia, altijd overal Verbena bonariense, maar ook wat bloemen aan geranium Anne Folkard. Die moet ik volgend jaar beslist meer ruimte geven.

 

Je kunt zeggen wat je wilt van het najaar, maar ik geniet altijd enorm van de bloemen van deze tijd. De kleine aster bloeit ook bijna, hij wordt lila of blauw, ben benieuwd. 
De witte Crocus goulymii. Er komen er nog een heel stel, want ze breiden zich lekker uit. En dat is mooi, want volgens mij zijn ze in Nederland niet eens meer te koop!!!
Wat een verbluffende schoonheid. Gekocht als Crocus speciosus 'Oxonian'. Daar heb ik een beetje mijn twijfels over. Als het mooi weer is, zoals nu, tamelijk warm, zon, geen wind, is er nauwelijks iets mooiers. Hoewel ...

 

De zon is bijna zo ver,  dat de eerste, mogelijkerwijs enige, bloem van Crocus mathewii opengaat.
Viburnum tinus blijf ik raadselachtig vinden. Waarom bloeit ie nú in Nederland en in Frankrijk pas in maart?  Grappig met bloemen en bessen op het ogenblik.
23 september. Prachtig weer en wijd open herfstkrokussen vóór. Zolang het niet regent zijn ze geweldig. 
In de ring staat een sedumzaailing met zo te zien witte bloemetjes. 
De meeste bollen geplant, die van Nijssen kwamen gisteren binnen. Opgeschreven waar en stokjes erbij. 
20 september. Rosa glauca vind ik prachtig, maar in het najaar laat hij het al vroeg afweten. Het blad wordt in augustus al geel en valt er nu al af en de nu rode bottels beginnen te rimpelen.
Met zo veel sedums in de tuin krijg je spannende zaailingen. Aan de voet van 'Rosetta' staat nu een zaailing: roze bloemetjes met een verrassend geel hartje. Nét toen ik de foto maakte landde er een bij op. In de ring staat er eentje die wit lijkt te worden ...

19 september. Na alle regen was het vochtig buiten en viel de versiering voor de herfst extra op, maar welke spin bij het web rechts hoort weet ik (nog) niet. Hangmatspin?

Noor had een subtiel boeketje van een soort mini rozenbotteltjes met een ander soort bessen in een sublieme vaas van Rosenthal op haar tafel zondag. Mijn foto's waren op raadselachtige wijze niet op het fotokaartje terechtgekomen, maar Noor maakt deze foto's. Kijken of ik kan uitvissen welke bessen die blauwe zijn. Gelderse roos? Niet gevonden!

18 september. Af en toe is er een redelijke dag zoals gisteren, maar toen hadden wij een bridgeafspraak, dus de hele dag binnen! 

Vandaag is het weer miserabel. Mijn buurman heeft vast ook de pest in, want hij is zijn achtertuin aan het renoveren. Vandaag weer in de gutsende regen. Gatver. 
16 september. Gisteren een dagje lekker, vandaag weer huilen met de pet op: regen en nog eens regen. Het is zelden zó nat!
15 september. Geen van mijn lezers is niet op de hoogte van het feit dat ik een reuze hekel heb aan de winter. September is de inleiding daartoe, maar vaak nog mooi. Vandaag b.v. is het prima weer, al regent het af en toe een beetje. Oktober kan ook nog redelijk zijn, met fraaie herfstkleuren en zo om het nog een beetje leuk te maken. Daarna komt de afschuwelijke maand november, die per direct mag worden afgeschaft, wat mij betreft.
Maar waar je overal tekenen ziet van het naderend eind van het goede seizoen, zie je ook al tekenen van het komende goede seizoen: Hieronder: a.s. katjes van de hazelnoot en de a.s. bloemen van de toverhazelaar. Daaronder links komende bloei van de Pieris, waar ik niet erg dol op ben, en de bloemknoppen aan de michelia, die vorig jaar zo schitterend gebloeid heeft met meer dan 300 bloemen.

Ook bloeit er nog van alles, zoals de asters en  de feeërieke Caryopteris x clandonensis hieronder, vol bijen en hommels. 
Verderop in de straat zag ik bij een ommetje een rozemarijn op een dikke stam. In Frankrijk werden ze niet oud, een jaar of 4, dan werden ze geel en gingen uiteindelijk in een jaar of 2 dood. Als je er niks aan deed tenminste. Die hier in de tuin staat er al 4 jaar en ziet er nog prima uit, maar ik heb er al heel veel oude takken uitgehaald. Zo'n dikke, hoge struik moet veel aandacht hebben gekregen! 

Deze vrolijke gele bloemen bloeien al minstens 6 weken in een voortuintje tussen hier en de buurtsuper. Ik weet niet wat het zijn, maar dat moet te vinden zijn. Ze staan ook gewoon rechtop, zelfs na de storm van een paar dagen geleden en de enorme hoeveelheid water die er over ons heen sdxzgekomen is. 

Nou nog uitvissen wat het precies zijn ... Mogelijkerwijs: Rudbeckia fulgida, maar daar zijn wel verschillende uitvoeringen van. Misschien 'Little Goldstar'. 
14 september. Het is de laatste dagen vies weer, met regen en wind, dus ik kom nauwelijks buiten, maar vanmorgen eventjes: de herfstkrokussen komen op. 
10 september. Een mooie, verse distelvlinder op de verbena vanmorgen en de eerste bloem aan Aster vasterival. 
6 september. Wel foto's, niet spectaculair. Links is volgens mij een zaailing van Salvia roemeriana, op zichzelf niet zo bijzonder, ware het niet dat hij in een pot is opgekomen en ik sinds Frankrijk wel die pot gehad heb, maar nooit meer Salvia roemeriana. Dat is ruim 4 jaar geleden!!! Het was een leuke salvia, vooral in een andere pot trouwens, plaatje blz 44 in het salviaboek. Dat is zo'n plant die lijdt aan kleistogamie, niet bloeien, wel zaad produceren. Hij heeft dáár een aantal jaren tussen de stenen voor de garage daar gestaan, maar dat is nog langer dan 4 jaar geleden, misschien wel 6. Waar komt hij dan nu in vredesnaam vandaan? Later: geen salvia, maar gewoon een zaailing van nepeta.
Rechts is bloeiende zwarte basilicum. Mooi en lekker.
5 september. Net alsof ik weet ik hoe lang niks buiten gedaan heb! Niet waar natuurlijk, maar geen foto's. Nu aantekeningen voor eigen geheugensteun: ik heb de coreopsis eruit gehaald en voor de deur gezet, met een papiertje: meenemen als je wilt. Maar ze hebben er de hele dag gestaan en de volgende dag heb ik ze weggegooid. 
Op de plaats van de coreopsis heb ik de struikkamperfoelie geplant, met daarnaast Sedum 'Touch Down Teak'. De marjolein teruggeknipt - volgend jaar daar goed opletten - en één roze, kleinbloemig winterviooltje voor de kleur + Helleborus niger 'Christmas Carol', die kleine, gelige, naar bovengerichte bloemen heeft met donkere meeldraden. Ik weet natuurlijk niet hoe hij zich gaat gedragen. De Allium 'Millenium' staat ook langs het pad naar de voordeur
Heuchera 'World Caffé Corretto' zit in de grote grijze pot en 'Topaz Jazz' in de cirkel, met het rode gras ernaast (mogelijk niet winterhard), een andere, naamloze heuchera met wat ronder, maar verder soortgelijk blad als corretto een eindje links ervan met de Schizaparum erbij. Dat alles in de cirkel. Bollen erbij, maar nu alweer vergeten welke, lekker stom, komt wel weer bovendrijven. O ja, Anemone robinsoniana, want die moeten altijd gelijk de grond in. Overal stokjes in de grond en proberen eraan te denken, dat ik dáár niet mag graven!!
In het kleine perkje heb ik de Puschkinia libanotica gezet. Het vorig jaar kocht ik er eentje (per ongeluk beland in een potje met ornithogalum) en vond het schattig, maar ik heb geen idee hoe dit soort zich gedraagt; nooit eerder geprobeerd!
Rond de cercidiphyllum nectaroscorum. 

Verder had de auto kuren - accu - en moest Ko een eindje rijden. Naar de Bosrand, waar ze heel goedkope bakjes met kleine viooltjes voor de winter hebben: 10 voor 1,50. Die in de blauwe pot van Joop gezet en ik ga er nog bollen induwen, Ixia 'Spotlight', ook helemaal nieuw voor me.*)  Bij de Bosrand kost alles 3x niks, dus als het niet lukt: ook goed! Helaas hadden ze (nog) geen cyclaampjes. In de cirkel staan tig zaailingen, maar nog 2 jaar, denk ik, voor ze bloeien.
*)  Niks van terecht gekomen!
26 augustus. Het grote plantenfeest vandaag: Plantarium. Gelukkig weer leuker dan vorig jaar. Veel nieuwe heuchera's en tiarella's, waar ik dol op ben: een tiarella heeft een meer ingesneden blad en soms fijnere bloemen. Het exemplaar linksonder mocht ik kopen, waarbij ik niet begrijp dat het een heuchera is en geen tiarella of heucherella  + zotte naam voor mooie plant. Want mooi is ie. Ik heb er nog een, ook zo'n schitterend exemplaar, een beetje gemberkleur en hij heet iets met 'Jazz' erin. De foto's komen vanzelf langs t.z.t.
Spannende agapanthus hieronder rechts, met die paarsblauwe aanzet. 

Vanaf een uur of 2 gaan de planten, die niet mee moeten naar een volgend evenement, weg en kun je de mooiste dingen kopen. Tegen 3 uur is de boel geplunderd!

Ik vind het altijd aardig om te kijken naar al die mensen met tassen en kratten vol planten. Wij hebben trouwens nogal wat bekijks met onze praktische kratten op wieltjes (uitvouwbaar of opklapbaar, hoe je maar wilt. Heel handig voor het Plantarium!)

Oogst van Plantarium 2017: 1) Sedum 'Touch down Teak' 2) Allium 'Millenium' 3) Schizaphirum scoparium 'Standing Ovation' (mooi grijs gras) 4) Heuchera 'World Caffé Corretto' 5) Leriope muscari 6) Lonicera 'Chic & choc', struikje 7) Uncinia rubra 8) Campanula porschetc 9) plug van een of andere heuchera, rozig rood: H. 'Forever purple' 10) Heuchera Topaz Jazz (doet aan gember denken, gelig) 11) en nog een heuchera waarvan ik stom genoeg de naam niet heb opgeschreven. Er is er ook nog eentje per ongeluk met Marleen meegegaan. Met geel blad.
Ik had 100 € meegenomen, heb de planten betaald plus koffie en een broodje voor ons tweeën en heb nog ruim 40€ over. De heuchera's zijn 2x zo groot als die bij Esv., nieuw op de markt en kosten dan 4€ tegen daar 6,95.
25 augustus. De grote sedums - ik weet niet welke nu telephium en welke spectabilis als tweede naam heeft -  hebben ook altijd mijn voorkeur gehad. Als je er een paar in de tuin hebt krijg je geheid zaailingen/kruisingen. Toen ik nog op nr 72 woonde, had ik op de tafel in de tuin vaak Belgische (glad, rood aardewerk) potjes staan met verschillende, naamloze uitvoeringen. 
Hier, gewoon op volgorde: nr 1: naamloos, bedrijfsongeval, op tafel. Helaas krijgt ie in het vaasje geen worteltjes. Ik vind 'm leuk, maar kan 'm niet vermeerderen, te laat in het jaar!; nr 2 de meest algemene Sedum telephium. Vind ik saai, maar hij stond hier al in de tuin;  nr 3: eentje uit Engeland, waarvan ik de naam zou moeten weten, ja: 'Pink Dome', net als nr 4 'Red Cauli' van Beth Chatto; nr 5 'Matrona', welbekend; nr 6 'Rosetta' van plantarium 2014; nr 7 leuk, maar naamloos exemplaar; nr 8 Eline, al min of meer uitgebloeid; nr 9 onbekend, maar lijkt sterk op 'Pink Dome'; nr 10: een absolute favoriet. Járen geleden gekregen van een vriendin. Is mee naar Frankrijk verhuisd en dit is nog altijd een nakomeling, die hier gekoesterd wordt. Een naam heeft ie nooit gehad. De bloemen zijn mooi citroengeel. Op nr 72 staat ie ook nog, ik heb toevallig de huidige bewoonster een paar dagen geleden geattendeerd op het feit, dat het iets bijzonders was.  
Op de laatste foto: zo kan het gaan: het lijkt één plant, maar het blad heeft 3 verschillende kleuren en de bloemen ook. Ze zitten trouwens ook altijd vol bijen, hommels en vlinders die sedums. Of zou het 'seda' wezen? 

Links: 3 kleuren aan wat één plant lijkt. 
24 augustus. Met het oog op het Plantarium zaterdag - groot feest, hoop ik - heb ik vóór de grote grijze pot leeggemaakt op de ophiopogon en die ene bijzondere varen na. De varen, een erfstuk van mijn oudste zus, doet het niet heel goed, misschien is de volle grond beter. 

De rest van de bak zat vol halfdonkere ajuga en Viola laboradorica. De laatste verdenk ik van kleistogamie, want er werd gebloeid in april en nú zó veel zaad...? Hetzelfde geldt voor Viola canina. Ze worden alweer allebei een plaag!
23 augustus. Ik heb nooit veel aandacht besteed aan de onderlinge verschillen bij 'ordinaire' koolwitjes. Inmiddels weet ik iets meer. Dit is een groot koolwitje, mannetje, en die zie ik minder vaak in de tuin. 

Typerend zijn de donkere vleugelpunten en de duidelijke vlekken. 

De rupsen van de rozenbladwesp zijn weg, in de grond, denk ik. Ik heb geen idee hoe lang ze daar blijven ... 2 weken? De hele winter? 
De blauwe Phlox paniculata 'Blue Sunrise'  blijft maar bloeien, nu al ruim 2 maanden. 
Bij mijn Griekse vriend El Da - Elephtherios heet hij - kocht ik vorig jaar Oxalis bowiei , hier rechts, net in bloei: alles wat groter dan standaard. Oxalissen blijven aantrekkelijk, maar ik heb er nog maar een paar. O. fragrans, de blauwe, geurende nachtbloeier, begint net wakker te worden. 

22 augustus. Zomer vandaag. Deze leuke allium heet w.s. Allium senescens 'Orbit'. Ik heb hem vorig jaar bij Esveld gekocht in een potje. Hij doet er enorm lang over om in bloei te komen, maar de bloeischermpjes zien er al die tijd al leuk uit. Bovendien is het blad niet lelijk. 
De marjolein waar hij naast staat is wel heel mooi, maar heeft takken geproduceerd van wel een cm of 60 en die vallen dan natuurlijk om. In een pot gaat dat niet gebeuren, dus af en toe is het behoorlijk verneukeratief om een plant in een pot te kopen, verdorie. Ik ga proberen met de Chelsea chop volgend jaar en als dat niet lukt, jammer, maar helaas. 

Gisteren een flink stuk ring opgeschoond. Alle irissen eruit. Ze zijn heel mooi als ze bloeien, maar het duurt niet veel langer dan een week. De bieslook ernaast ook weg, een hoop viooltjes eruit en dat laatste valt nog niet mee, want zowel laboradorica als canina zitten flink vast. Ik moet wat anders bedenken, dat min of meer oppervlakkig wortelt. De donkere ajuga is goed, maar ik hoef niet de tuin vol donkere ajuga, hoewel zeer aantrekkelijk. Heuchera? Tiarella? Er staan al veel cyclamenzaailingen in dat stuk, volgend jaar zullen ze wel bloeien. De kleine alchemilla's vind ik ook altijd super.

Toch maar gedaan met die rozenblad rupsen. Eerst 4 mieren uit die aarde gevist , want je weet maar niet of die zich niet t.z.t. aan de rupsen gaan vergrijpen. De rupsen blijven héél lang in 'gevaar'houding zitten.

Hieronder 2 campanula's waarvan het blad er hetzelfde uitziet. Links is leuk, bloeit vrij lang met 2 periodes van veel bloemen, rechts is van de expansie en die slierten. Wie is wie? Ik denk links C. porscharskyana en rechts C. portenschlagiana, maar echt zeker weten ...? Mijn boek is ook minder geporteerd voor portenschlagiana i.v.m zijn woekerdrang. Het is niet echt een lastpost, want je kunt 'm makkelijk uittrekken. 
Twee plekken waar de wesp haar eitjes gedeponeerd heeft, zijn duidelijk te zien.
18 augustus. Ik had eigenlijk het proces van rups/pop/imago van de rozenbladwesp willen volgen. Daarvoor doe je een tak met vers blad en een stel rupsen in een speciaal bakje met deksel voorzien van gaatjes, tak in een vaasje natuurlijk. Onderin een bergje aarde. Maar ik ben bang dat we net een paar dagen weg zijn als de wesp uit de cocon kruipt. Misschien doe ik het toch wel, ik heb het mijn leven lang leuk gevonden om zo'n cyclus van dichtbij te volgen. Foto hierboven van de netjes kaalgevreten tak met een close -up van de plekken waar de eitjes zijn afgezet en de tak beschadigd is.

Maar ook een foto van een mooie combinatie van het Perzische roosje met een donkere sedum. 
17 augustus. Pestweer met regen en 18°, maar geen wind: 5! Tot mijn ontzetting een spruit van de campanula die moet worden uitgeroeid, MIDDEN IN HET TUINPAD en dat is wel een meter van de bron ...
16 augustus. Buxus narigheid in het land. Ik heb de pest aan buxus, dus ik zit er niet mee. Geen buxus in mijn tuin. In Frankrijk was er narigheid met een rups (van een grote nachtvlinder) die de palmbomen verwoestte. Kon mij persoonlijk ook niet beroeren, want palmbomen zijn ook niks voor mij. Maar er was wel een vlindertje met akelig vraatzuchtige nakomelingen die het op je geraniums hadden gemunt!! Model blauwtje maar dan bruin, zoals ook hier in Nederland kan, maar nog kleiner en zeer snel, want je was altijd te laat met je spuitbus.
Ik kijk met belangstelling naar de 'rupsen' van de rozenbladwesp, die enthousiast de bladeren van mijn Rosa glauca opvreten. Die van vorige week zijn weg, maar er zit op ongeveer dezelfde plek een nieuwe lichting van larven. Ze verpoppen in de grond heb ik gelezen. De wesp zelf heb ik nog nooit gezien. Van nog geen centimeter tot anderhalve cm, dus klein. 
Ik zit er niet zo mee, want er zitten bladeren zat aan die roos en eerstdaags vallen ze ook nog eens allemaal af. Toch?

Foto van internet.
Om zelf te onthouden: de agapanthus geplant op een plek bij de keuken, links van scuttelaria. Daar Lobelia syfilitica weggehaald, want die wordt ietwat opdringerig. Het is wel een aardige plant, maar ik heb er erg veel zo langzamerhand. De expansiedrang openbaart zich al aan de stengels: waar een zijtak groeit groeien ook worteltjes!
Agapanthus kun je proberen in de volle grond. Ik leg er straks een 4cm dikke plaat piepschuim op met een steen erop, anders waait ie weg. Het geheel bedek je met dor blad tegen het lelijk. In het voorjaar kun je e.e.a. geleidelijk weghalen.
Bij mijn vorige huis in Zoeterwoude heb ik er een zo behandeld. Het laatste jaar had ie ik weet niet hoeveel bloeiende takken. Het kan natuurlijk dat deze 'Summer Ice' een minder sterke soort is. Of dat de bloemen volgend jaar een andere kleur hebben, want ... je weet het maar nooit in de tuin!
Stukken beter weer: 7½!
15 augustus. Bij Ranzijn hadden ze Lysimachia barystachys. Een leuke plant en lang niet overal te koop, maar mijn buurvrouw had ze daar gekocht. Zei ze. Mooi dat ze op waren! (later: ze had zich vergist, was bij Intratuin) Maar wel een heel mooie agapanthus, bijna uitgebloeid ... Ik ben niet zo van de agapanthus, maar dit kleurtje, geen wit, geen blauw, vond ik onweerstaanbaar en vanwege het bijna uitgebloeid voor de helft. Agapanthus 'Summer Ice'.

Pestweer is het: een 4!
14 augustus. Een dikke hommel op Sedum 'Eline'.  Rechts kun je goed zien hoe zijn achterlijf vol stuifmeel zit. 

Mijn domheid wat Campanula rapunculoides betreft heeft nog grotere gevolgen dan ik dacht. Ik heb de laatste dagen steeds alle puntjes die bovenkwamen weggetrokken: vrijdag 19, zaterdag 27. Vandaag ben ik maar eens wat drastischer te werk gegaan en heb tussen de flagstones de zwartbladige ajuga's weggehaald en ben gaan graven met het onkruidmes: op de plaats waar de originele plant had gestaan kwamen de wortels op de foto tevoorschijn, dikke dingen, die heel diep gingen. W.s. zitten ze overal onder de flagstones en zal ik ooit wellicht dat stuk helemaal moeten omwerken om er vanaf te komen. 
Jammer, dat het zo'n mooie plant is! Maar de kwekers zouden hem niet moeten aanbieden. Sowieso zou bij alle woekerende planten gemeld moeten worden dat ze woekeren. 
13 augustus. Die had ik een tijd niet gezien: rupsen van een rozenbladwesp. Ze zitten op een kluitje bij elkaar en vreten alle bladgroen op voordat ze naar een volgend blad vertrekken. Nerven laten ze zitten. Als ze gestoord worden bij hun doorlopende maaltijd gaan de achterlijven omhoog, heel grappig!

De foto van de rozenbladwesp, hier linksboven, heb ik van internet, want ik heb het beest zelf nog nooit gezien. 

 

 

Er zaten zo veel van die vieze groene vliegen in de achtertuin dat we een spuitbus gehanteerd hebben bij de vuilnisbakken. Zag ik een dood vlindertje liggen op een magnoliablad. 

O nee, niet zo erg dood!! En de magnolia of liever de michelia zit weer vol knoppen. Dat belooft wat: vorig jaar meer dan 300 bloemen.
10 augustus later. Open! Vorig jaar hebben we ons suf gezocht naar de naam en die niet achterhaald, dus houd ik het voorlopig op P. paniculata 'Marleen', haha!! P. 'Miss Jill' rechts lijkt er veel op, maar de bloem is kleiner en de aanzetten zijn minder donker;  het hartje heeft wat uitwaaierende streepjes. Ook een schatje trouwens. 

10 augustus uur of 11.  Op deze foto kun je goed zien hoe de donkere aanzet van de a.s. bloem van Phlox paniculata 'Marleen'  is. Ik had gedacht dat de bloem vandaag open zou zijn, maar het is vrij fris en hij heeft nog geen zin. Later: volgend jaar daar Abessijnse gladiolen tussen planten!

Astrantia major 'Shaggy' staat naast de Fuchsia 'Hawkshead', met de groene puntjes (die om een of andere reden is uitgebloeid, maar ik denk dat ie wel weer opnieuw begint). Ik heb er net een bij gezet, want het mag wel wat voller waar nu de bamboe weg is. 
Ik heb iets heel stoms gedaan door een Campanula rapunculoides te laten staan in de voortuin. Die komt werkelijk overal op in een plek van wel anderhalve meter. Haal ik vandaag alles wat ik zie weg, morgen staan er weer een stuk of 20. Echt!

8 augustus. Vorige week zag ik, dat ik de onbekende phlox uit de tuin van Marleen, vorig jaar gestekt, ging bloeien. Ik had het een of 2 dagen eerder kunnen zien, denk ik, maar toch: morgen is de eerste bloem open na 10 of 11 dagen. 

Aan een orchidee in de kamer, Phanaelopsis soorten, kun je meestal zien of zo'n pikkie dat tussen de bladeren verschijnt een bloem gaat worden of een luchtwortel. Die van de foto hieronder links zag ik een week geleden komen, zoals 'n paar dagen later de tweede op de foto rechts hieronder. Rechts is mogelijk een luchtwortel, maar zou een bloem kunnen zijn. Over een maand of twee, drie zitten er bloemen aan die van links.  
Later: de eerste bloem ging 23 november open.

 
Aan de asters hieronder kon ik al zeker een maand geleden dat de bloei aanstaande was. Deze asters komen als een rechte tak met blad op en beginnen zich later in de zomer te vertakken voor de bloei. Maar het duurt nu nóg zeker een maand voordat de eerste bloem eraan zit! Rechts is Aster vasterival, die enorme woekeraar. (Ik moet er volgend jaar echt iets aan gaan doen, maar ze zijn erg aantrekkelijk ...) Links Aster cordifolius 'Elegans', die Marleen vorig jaar meebracht uit Engeland en ik heb nog geen idee wat ik ervan kan verwachten.  

Het leuke van Erigeron karvinskii  is, dat hij er altijd goed uitziet. Madeliefjes, die er ongeveer net zo uitzien, zijn slordig als ze zijn uitgebloeid, maar hier heb je geen last van de uitgebloeide bloemetjes. Deze fantastische plant bloeit van april tot november, maar heeft wel grote verspreidingsdrang. Via zaad, jonge planten kun je makkelijk uittrekken.

Weer van niks: 6-, want nu ook bewolkt met motregen. 
7 augustus. Het weer krijgt vandaag volgens het weerbericht op internet een 9. Het is half zonnig, er staat wat wind en het is nog geen 22°. Van mij krijgt het niet meer dan een 7, niet beroerd, maar voor augustus toch aan de zeer matige kant. 

In de tuin viel niet echt veel te doen, dus heb ik vanmiddag uitgebreid naar alle insecten zitten kijken, die vnl in de voortuin op allerlei planten aan het fourageren waren. Op Chinese bieslook, Allium tuberosum , hier rechts, alleen van die vieze groene vliegen, helaas. Er zitten er echt heel veel in de tuin, elk jaar. 

Eigenaardig die allium: er zitten nog knoppen in, maar er zijn ook al zaaddozen. Hij staat er al voor het 4e, misschien zelfs 5e jaar, maar bloeit voor het eerst.
Een zweefvlieg op Coreopsis en een steenhommeltje op sedum. Ook veel andere hommels, bijen, piepkleine bijtjes? en allerlei zweefvliegen, het was een drukte van belang. Marjolein wordt het meest bezocht. 
Vlinders zijn schaars op het ogenblik. Het was dit weekend tellen: vrijdag 0!!; zaterdag 1 klein witje, 1 bont zandoogje, 1 gehakkelde aurelia; zondag 1 klein witje en 1 bont zandoogje; vandaag 1 klein witje. Meer niet! September is vaak een goede vlindermaand als het weer een beetje meezit.
Ik zag ook een grijze, vrij slanke, grote libel, maar kon geen foto maken. Misschien een glassnijder. Ik weet niks van libellen en vind ze ook moeilijk te determineren, dus ik kan het heel goed mis hebben. 
5 augustus. Een Abessijnse gladiool, die tegenwoordig Accidanthera murielae  heet, zie je niet eens vaak in een tuin. Terwijl ze zo mooi zijn en bovendien heel lekker ruiken. Ik heb ze dit jaar in 2 etappes geplant. De eerste lichting (van april) begint net te bloeien. Die van juni komen uiteraard later.

Je moet ze wel uit de grond halen in oktober of november. Ik doe ze met loof en al in een vuilniszak en leg die op zolder bij de ketel van de CV, want ze willen graag tamelijk warm bewaard worden. Dat is wat gedoe, want je moet ze dan in het voorjaar schoonmaken en opnieuw planten. Doe je toch graag voor zoiets moois?
4 augustus. Het weer is de laatste tijd maar matig. Ongeveer 19 of 20 graden, vaak bewolkt, af en toe regen, wind. Een zesje!
2 augustus. Donkerbladige sedum waarvan ik de soortnaam niet meer weet, maar die is nog wel ergens te vinden. Ik heb een zwak voor deze sedums, maar moet strenger zijn en ze in het voorjaar een zgn 'Chelsea chop' toepassen, i.e. een derde eraf voor 21 juni ...
Sedum spectabilis 'Eline' . 

Sedums worden meestal topzwaar en vallen dan om; ik heb weet ik hoeveel steunen overal staan. 
Agastache 'Kolibri ' staat mooi bij de abelia. De agastache gedraagt zich ook als een eenjarige, w.s. zie ik hem volgend jaar niet terug. (wél dus!)
Tegenover de keuken heb ik een klein hoekje waar t.z.t. Crocus Mathewii komt (hoop ik) en cyclaampjes en witte goulymii. Kruiptijm in twee uitvoeringen aan de voorkant. Dat vlijt zich zo fraai over stenen b.v. en bloeit al een tijdje, zij het wat minder dan een paar weken geleden. 
Ik heb ze bijna allemaal eruit getrokken, die gele helenium? en solidago. Maar in het uiterste hoekje voor staat er nog steeds zo'n zonnige groep. Best leuk! Jammer dat het zulke woekeraars zijn. 
Mijn overburen hebben een uitbundig bloeiende Amacrinum howardii  in hun tuin. Je ziet ze niet vaak, maar ze zijn best spectaculair. Helaas nemen ze enorm veel ruimte in beslag met hun bladeren van wel een meter. Niet winterhard!
Het lukt me maar niet een behoorlijke foto te maken van deze Fuchsia 'Mrs Bacon'. Ze zijn goed in het verzinnen van vreselijke namen voor leuke fuchsia's; ik heb al 'Naaldwijk' en 'Mrs Bacon' is eigenlijk ook wel erg voor zo'n miniatuur schatje. De bloemetjes zijn heel klein, nog kleiner dan op de foto. Ik heb hem wat onhandig geplant en kan er nu niet goed bij. De foto van vandaag, 2/8, is beter. Deze mooie libel vloog laatst in de achtertuin. Ik kan er geen naam bij vinden. Via de Vlinderstichting: gewone oeverlibel, vrouwtje. 
Een orchidee binnen laat z'n bloemen vallen. Toevallig heb ik opgeschreven wanneer de eerste open ging: 23 februari!! 
1 augustus. De plectranthus die bij Trees in Scheveningen in de tuin staat en waar ik zo'n moeite voor heb gedaan, eerst voor de naam, toen voor de plant, doet het goed. Ik vind hem erg mooi met die donkere nerven. Maar ik weet nu natuurlijk al niet meer hoe hij helemaal heet ... Plectranthus ciliatus. Een andere plectranthus van vorig jaar, met dat hele verhaal van de naam van de plant niet kunnen vinden, te beginnen bij de Bosrand die hem verkocht als 'vaste plant' - Plectranthus mona 'Lavender' - heeft nooit meer iets van zich laten zien, net zomin als de fraaie Salvia 'Amistad'. Dergelijke niet betrouwbaar winterharde dingen kun je maar beter meteen als eenjarige in je tuin zetten. Maar P. ciliatus heeft in de tuin overwinterd.
Reden tot vreugde: de stek van de naamloze, maar oogverblindend mooie phlox in de tuin van Marleen, gaat bloeien. Hij ziet er wel nu nog heel licht uit, terwijl zijn grote charme bestond uit de donkere aanzetten naar de bloem; ik bedoel het stukje bloem dat uit de kelkbladen tevoorschijn komt, de bloem zelf was licht. Ben benieuwd. 

30 juli. Het stortregent. Dat gebeurt eigenlijk niet vaak. Omdat ik bijna geen regenwater (voor de orchideeën) meer had had ik emmers buiten gezet vannacht en daar zat zeker 3 of 4 cm water in vanmorgen. Mooi voor de orchideeën.
29 juli. Vanmorgen regende het, maar later werd het droog en geschikt weer voor planten e.d. Daarom wat aantekeningen: de laatste irisjes - Iris cristata - van het perk bij de keuken verplant naar het kleine perkje vóór, langs de flagstones zijn ze niet lastig. Hoge dingen als linaria en Verbena b. moet ik er steeds wegtrekken. Bij de keuken op de vrijgekomen plek de Bergenia 'Baby Doll'. zodat ik wat meer regelmaat in de begroeiing krijg. De thalictrum is op de plaats van de bamboe gekomen en ik hoop dat het daar niet te donker is. Krijgt de halve dag zon. Een extra Astrantia 'Shaggy' , die ene plant doet er toch lang over om wat voller te worden. Wel goed bij F. 'Hawkshead' ernaast. Die het trouwens, voor het eerst in mijn lange tuincarrière, voortreffelijk doet hier!!!  Bloeit al 2 maanden en is ongeveer 60 cm hoog. 
Daarna ben ik een hele tijd aan het wieden geweest. Het Franse viooltje (hondsviooltje) heeft wel veel expansiedrang. Ik heb het met handenvol verwijderd en overal tussenuit zitten friemelen, want ik wil nog steeds veel donker blad daar. Donkerbladige ajuga en Viola laboradorica vooral. Tinantia staat zo langzamerhand ook overal. Ik vind het nog steeds eerder mooi dan lastig. Tussen de planten in het richeltje naast het pad heb ik zaden van Anomatheca laxa gestrooid. Prima: in dat gedeelte heb ik rood, rozerood, roze en oranje, samen met donker blad. Er staat nog een pluk knalgele coreopsis aan de voorkant. Dat detoneert behoorlijk, maar ik vind ze wel leuk en ze stonden er al.
28 juli. Vandaag tuinen in Boskoop kijken met plantenclub. Eerste tuin was mooi en netjes, met grote groepen in overzichtelijke borders en onberispelijk gazon. Beetje saai en de forse regenbui maakt het niet leuker. Mooie combinatie: Leycesteria en de roze Persicaria amplexicaule.
Op het programma stond het rosarium van Boskoop, helemaal aan de andere kant van Boskoop, daar waar het Plantarium altijd plaatsvindt, en het weer was niet aanlokkelijk voor een verblijf in de buitenlucht. Edu wist van een grassenkweker aan de Esveldse kant - waar we al waren - en dat leverde een verrassend fraaie tuin op met uiteraard veel grassen. 
Deze aster vond ik de alleraantrekkelijkste plant in de tuin en hij was nog te koop ook, maar de eigenaar van de tuin vertelde dat hij als een gek woekert. Aster ageratoides 'Harry Schmidt'  heet hij. Wel onthouden! Misschien loop ik nog eens tegen een superieur grote pot op!

Ik vond er het gras dat ik zocht: Schizachirum scoparium 'Blue Heaven'. En kocht Thalictrum rochebrunianum 'Mum', die in die tuin hoog en kaarsrecht stond te bloeien met lila bloemetjes, zoals T. delavayi. Hieronder, iets verderop. De kweeknaam 'Mum' kan ik trouwens nergens vinden. 
Er was een heel grote ronde vijver met zwanen, en borders eromheen en elders een grote ronde praerietuin, met grassen en echinea. 
Zwanen doen het goed in Boskoop. Dit echtpaar had 5 kinderen, nog vrij klein. Die piepen trouwens, in tegenstelling tot hun zwijgzame ouders. Hoewel ... deze bliezen behoorlijk als je er langs wilde! 

Elders zagen we een stel met 7 bijna volwassen nakomelingen. 

Prachtige combinate van een licht geelgroene echinea ( ik heb de naam niet opgeschreven, w.s. 'Green Jewel')  met Origanum 'Rosenknuppel', die thalictrum en een mooie Eupatorium. Die heb ik hier weggehaald, want de mijne was geen mooie plant en te groot voor hier. Het geeltje hierboven is Patrinia triloba.

Anke zette me af bij Esveld. Daar hadden ze geen scuttelaria incana (Marleen wilde hem), maar wel een kleinbladige Bergenia 'Baby Doll', Astrantia 'Shaggy' en Catanache, die ik w.s. niet over kan houden, maar goedkoper dan een boeket bloemen uit de winkel, ik kan er vast wel minstens zo lang van genieten. 
Ik moest bij Esveld lang wachten totdat ik weer werd opgehaald - hartstikke fijn trouwens - en zat naast een onbekende struik die leek op een judasboom/cercis, maar dan met bont blad. Er zat een ding met de naam erop in de grond naast de struik, maar ik kon alleen Disanthus en 'Nishiki' lezen, de rest zat tussen de takken, die zich niet opzij lieten duwen. Hoe heet ie helemaal? Disanthus cercidifolius ( haha) 'Ena Nishiki'. De frummeltjes die ertussen zitten hoorden bij een of andere klimmer erachter.

In eigen tuin wordt het een beetje herfstig. Ik ga even googelen ter aanvulling van de namen ...

26 juli. De voortuin is wel leuk op het ogenblik met veel rozerood, van fuchsia 'Naaldwijk'  en Persicaria amplexicaule. De laatste wordt wel erg groot. In de roos Clematis 'Prinses Diana'. 

In de achtertuin steelt Phlox paniculata 'Suzanne'  de show bij de lichtroze fuchsia en een enkele roze herfstanemoon. 

23 juli. Campanula persicifolia  is best aardig als hij nét bloeit, maar al gauw wordt hij erg rommelig met bovenin uitgebloeide bloemen, bruine narigheid. Dat is voor mij een reden om ze te verwijderen. Op zichzelf is de plant OK qua kleur en hoogte. 
Campanula rapunculoides is wel mooi, maar  woekert zo heftig, dat hij zelfs in het campanulaboek wordt afgeraden!  Ik vrees, dat ik daar een besmetting van heb en wel tussen de flagstones, helemaal verkeerd. Ai!
Van die lage soorten vind ik het moeilijk de namen te onthouden. Eentje heet 'portenschlagiana' en  eentje 'porscharskyana', maar wie is wie? Die hier in de tuin staat, niet door mij verzonnen, krijgt hele lange slierten bleekblauwe bloemen. Hij ligt plat op de grond en neemt al gauw meters in beslag. Die trek ik regelmatig met handenvol uit, want ik vind hem niks. Bij de keuken staat er eentje die vrij compact blijft en ook meerdere malen bloeit. Die is wel aardig. 
Campanula trachelium krijgt hier altijd roest. 
Campanula lactiflora is wel een prima plant, maar die is weer hoog, dus kan niet overal staan. 

Campanula latiloba? C. latifolia alba? Ook C. punctata 'Wedding Bells' lijkt wel aardig. 

 

21 juli. In Frankrijk had ik er honderden. Ze kwamen er zelfs tussen de stenen op. Hier word ik opgewonden van een heuse zaailing van Acis autumnalis. Ik heb ze hier geplant achter de acer, tegen de gevel, waar het heel droog en behoorlijk zonnig is. Maar dit jaar stonden er tig wilde ridderspoortjes, die zich er uitgezaaid hadden, dus of er van de acis iets terecht komt weet ik niet. Ik zie nog niks. 
Ik had er hier in Nederland trouwens nog nooit zaad in gezien.

Deze stond een heel eindje verderop en daar heb IK hem niet neergezet. Daar word ik echt blij van.
20 juli. Rups van een kleine beervlinder. Sinds mijn kinderjaren nauwelijks meer gezien. Leuk! 

Ik doe niks tegen rupsen e.d. Slakken raap ik op, die vieze bruine worsten tenminste, maar verder laat ik alles met rust. Zelden of nooit een rups in de tuin. 
Deze eet linaria en blijft gewoon zitten als het regent.
19 juli. Nou, ze zijn er: Gladiolus papilio 'Ruby' (ik had 3 bollen aangeschaft) en ze zijn inderdaad prachtig. Wat een combinatie met Rosa glauca! Maar er kleeft een groot bezwaar aan, hetzelfde als vele helleborussen hebben: die moet je optillen of eronder duiken om de bloem goed te zien. Zo'n stijve gladiool kun je eigenlijk ook niet goed optillen ...
Meconopsis 'Frances Perry' heeft zich uitgezaaid. Volgens Plantworld zou hij rood moeten zijn, maar het is eerder donker oranje en de bloemen zijn kleiner dan de gewone gele of flets oranje. 

Ik hou hem nog even. 
Deze spannende allium staat bij Ineke in de tuin. Hij begint net te kleuren. We weten geen van beiden welke het is, misschien Allium senescens 'Lisa Blue'. 
18 juli. Twee planten die heel goed gaan tot mijn verbazing. Links is de stek die ik nam van een onbekende abelia, hier ergens in de buurt. Het duurde wel 6 maanden voordat er een worteltje aankwam. In een flesje water. Nu groeit hij goed en het stukje dat ik per ongeluk afbrak staat ook alweer een week of 3 in een flesje water! Hij heet w.s. Abelia floribunda 'Kaleidoscoop'.
Rechts is een dropplant, Agastache foeniculum 'Blue fortune' die ik als een gewone kleine plant in een potje van 9cm kocht, VORIG JAAR!!! Ik heb hem een maand geleden verplant, terwijl het warm was en hij al helemaal in bloei stond. Geen probleem. Hij heeft ook geen steun nodig. Heerlijke plant voor bijen en hommels. Alle reden dus om hem in je tuin te zetten. 

17 juli. Kamperfoelie heeft bij mij nooit goed willen groeien. Deze staat nu voor het eerst in 4 jaar in bloei en zit ook nog eens vol meeldauw. Lonicera serotina.  

De meeldauw moet met een bestrijdingsmiddel te lijf gegaan worden. En w.s. moet hij betere grond, met compost en zo.
16 juli. Wel mooi bij Rosa glauca. Maar ja, daar is ongeveer alles mooi bij! Ik heb hem later weggegooid, want volgens mij zat er een virus in (vlekken).
15 juli. Eind maart heb ik bij André de gladiool links onder gekocht als Gladiolus papilio 'Ruby'. Ik heb zo mijn twijfels. (Rechts komt van internet als je die  'Ruby' opzoekt.) Hij is ook nog eens 1,40 hoog.

 

 

14 juli. Volgens mijn aantekeningen zou dit Phlox paniculata 'Suzanne'  moeten zijn, maar vorig jaar was ie (of zij?) veel meer roze. Erg mooi, met die eerste bloem.  De donker paarsrode bij de keuken heet 'Raving Beauty'. 

Dat perk is op het ogenblik erg mooi, met als blikvangers Geranium 'Azure Rush', die phlox met Thalictrum delavayi  erboven en erachter Scuttelaria incana. Er zit nog een kleine lythrum in, donkere tijm en Origanum 'Rosenknupfel'.  
9 juli. Albuca spiralis 'Frizzle Sizzle'. Heel grappig blad. Na de bloei droog en in de zon, want het is een woestijnplant. Het gebeurt maar zelden, dat je een kamerplant in de zon kan zetten. Tussen de watergiften door droog laten worden. Na de bloei volledig uit laten drogen. In november of zo weer af en toe water gaan geven en normaal begieten als er enig teken van leven komt. Na april weer zuinig zijn met gieten. Geen mest! 

8 juli. Me een slag in de rondte gewerkt vandaag. Leucojum aestivum is leuk, maar ik had ze verkeerd geplant, waardoor ik een supertiarella niet kon zien. Bovendien blijft het loof - erg aantrekkelijk voor naaktslakken - er erg lang aan zitten. Ze staan nu bij de iep (daar staat lamium, als 'uittrekbare' plant/bodembedekker) en de beeldige muscari, die we vorig jaar van André kregen staan nu op de plek van de leucojum. Ook eindelijk de grote vrouwenmantel naast het vijvertje weggehaald en er een mini voor in de plaats gezet. Er staat er altijd wel eentje ergens tussen de stenen. Dat is echt zwaar werk, zo'n grote alchemilla slopen, maar hij stond tussen van alles o.a. gillenia ... en dan vraag ik liever niet aan Ko of hij het wil doen.

Ko heeft wel de Clematis montana verwijderd; alle berchenia's eruit, groot gat gegraven allerlei lekkers erin en Clematis 'Zoqum' erin. Berchenia's gedeeltelijk weer aan de voet en nu is het wachten op de appelboom!! Nou ga ik bij de TV zitten, hoewel ik w.s. tamelijk vies ben! Moet trouwens nog een behoorlijke foto van de albuca maken. 

Deze gele weet-ik-niet zag ik in de Apenheul. Ik zal eens aan Anne vragen, die weet altijd alles!

Stekken voor Monica zijn opgepot. 'Stolen Delight' is aan de groei ...
7 juli. Dagje tuinen kijken bij eigen clubleden. Eerst naar de beeldige tuin van Monica, een cottagetuin waarvan de achterkant grenst aan het terrein van Bijdorp in Voorschoten, dus een geweldig achteruitzicht, hoge bomen en daar geen last van. Te gek. 

Ze had deze onbekende Spaeralacea incana, in de malvafamilie. Om te onthouden. Ook een hele grote Althea cannabina, die in Frankrijk nooit wou bloeien en er kleistogame ideeën opnahield! Hier heel mooi en ijl, goed te gebruiken. 

Monica is ook een fuchsialiefhebster en ik heb haar een stek van Naaldwijk en Hawkshead beloofd. Eerst even maken natuurlijk ...

Toen naar Hannelore, die ons, ondanks zichtbaar heftige pijn in haar rug, een heerlijke lunch voorzette. Haar tuin had ik vorige jaar al eens gezien. Leuke, lange tuin, met kamers. Bij Angèle werden we getrakteerd op verrukkelijke vlierbloesemlimonade, aangelengd met bubbeltjeswater, echt heerlijk, en zalige zelfgebakken cake.
Het meest benieuwd was ik naar de tuin van Ineke. Die ziet er altijd even geweldig uit, in originele kleding met perfecte accessoires. Dus verwachtte ik zo'n type tuin en werd niet teleurgesteld. Héél mooi, met bijzondere dingen. Ineke heeft ook een voorkeur voor donker blad. Direct aan de straat al een verhoogde container met teucrium, vol hommels. 

Ook haar Lonicera henryi 'Copper Beauty' is er een om te onthouden. Het blad is wintergroen, maar in voor- of najaar koperrood, ben ik vergeten ... Voor aan het huis klimmend, boven vroege astertjes. Een flinke pol van een of ander bolgewas leverde een naamprobleem: een allium? of een ornithogalum? Foto is helaas niet scherp.
In 1990 gingen we op nr 72 wonen. Van Elly en Flip , mochten  we een boom uitkiezen. Ik vroeg om Gleditsia 'Sunburst' van foto links, maar kreeg een andere gleditsia en dat is nu een boom van minstens 15 meter hoog, foto rechtsonder. Mooi, maar enorm. Hij is al een keer goed gesnoeid!

Wat jammer toch dat de meeste mensen hun catalpa's als een bol op een stok in hun tuin hebben en dan nooit van de buitengewoon fraaie bloemen genieten.

Ik heb de laatste tijd eens om me heen gekeken: 8 van die bollen onderweg van huis naar de bridgeclub, maar nergens een catalpaboom in bloei!
4 juli. Met Marleen naar Boskoop en -rand.  Beginnen bij Bosrand, waar ze 's zomers zulke waanzinnige begonia's hebben; je zou ze allemaal willen ophangen, wow! 
Wij gaan niks kopen, zeggen we tegen elkaar aan het begin van het parcours, maar tegen de tijd dat we bij de capuccino en poffertjes zijn is de kar weer vol. 
De tweede stop is in Boskoop & Esveld en dat is gevaarlijk. Opgewekt gaan we zonder tas op pad, want ik wil alleen een Scuttelaria scordiifolia en dat is maar een klein plantje en Marleen gaat alleen even naar een tiarella kijken ...

Een aantal clematissen, tiarella's, phloxen, en andere onverwachte verleidingen verder, zijn we een uurtje later heel wat euro's armer. 
Dan moet alles nog in de auto en later moet alles nog een goede plek vinden in de tuin. Tijm, basilicum en lythrum virgatum zijn hier al geplant. Albuca spiralis 'Frizzle Sizzle' blijkt een bol voor de kamer te zijn. Ook goed. Morgen foto, want erg leuk! 
Clematis 'Zoqum' moet wachten tot oktober, kan ze (betekent Queen Mother) door het appelboompje ...
3 juli. Ik heb mijn wormenbak ruim een jaar gekoesterd. De wormen verwend met lekkere appelschillen en dgl, maar wat ze produceerden was vooral vocht. Dat heb ik - verdund - vaak aan de rozen gegeven. De beoogde compost liet te wensen over. Dus heb ik wormen in hun compost in wording mogen dumpen bij Anke, die een echte composthoop heeft,  de bak schoongemaakt en op MP gezet. Ruud kwam hem vandaag halen. Hij bood mij als tegenprestatie een geënt boompje van de appel 'Sweet Love', hier op een plaatje van internet, te maken, via een ent op een onderstam Leuk idee, leuk soort met rood blad, rode bloem, rode vrucht met ook rood vruchtvlees.
Maar waar? Misschien op de plek waar nu Clematis montana staat. Die is toch alleen maar leuk als hij bloeit, twee weken. 

2 juli. Minder lekker weer, maar gelukkig OK om buiten te werken, want droog. Het werk bestaat vnl uit weghalen en afknippen. 

Soms komt er een vlinder voorbij, vandaag een dagpauwoog. Ik zie regelmatig witjes, al 2 keer een gehakkelde aurelia. Veel hommels, weinig bijen. Achterlijk veel vliegen.

 

Verrassing bij het minivijvertje: een groot soort epipactyis, ooit besteld bij Potterton en na aankomst nooit meer gezien, bloeit. Iets van Epipactis grandis, maar dat moet ik even nakijken. 
Nee, wat ik gekocht heb indertijd was Epipactis gigantea, maar dit is eerder een wat hoog uitgevallen gewone wespenorchis. Die stonden er ook, maar in mijn idee wilden ze niet erg. 

 
1 juli. Beetje kil en regenachtig. Niet meer dan een 5 geef ik ervoor!
30 juni. Ach, juni alweer voorbij! Mijn lievelingsmaand, al valt de temperatuur soms tegen. Dit jaar niet! 
Bij 13 mei had ik 2 foto's van planten, die vlak bij elkaar staan en erg op elkaar lijken, maar een glad blad en ander wat hariger. De gladde is w.s. Lobelia syphilitica en de andere, harige mogelijkerwijs Erigeron annuus , hier op de foto. Ik heb er wel eens een gekocht, nooit iets van gezien en nu staan er een paar achter en één voor. Het zoveelste mysterie.  
Agastache foeniculum zou veel bijen e.d. aantrekken, maar bijen zie ik niet veel. Wel veel hommels, tenminste 3 soorten: de tuinhommel, zo'n dikke, vrij grote met een wit kontje; de steenhommel met een rossig kontje en de boomhommel met rossige schouders en die hommels zitten liever op de ridderspoortjes en de verbena. Het is wél een plant die stevig rechtop staat. In een jaar tijd uitgegroeid tot bijna een struik, 60/70 cm hoog en een diameter van 50 cm. Ik heb hem gisteren met bloemen en al verplant omdat ie helemaal verkeerd stond. Hij lijkt het niet erg te vinden. 
Veel van die vieze groene vliegen in de tuin. Elk jaar weer, alsof ik ergens een dood lijk heb liggen! Volgens mijn boekje een bromvlieg, Lucilia caesar. Mooie naam voor naar beest.
28 juni. Phlox paniculata 'Miss Jill . De tijd van de phloxen komt eraan. Dit is al een bijzonder aantrekkelijk soortje. P. paniculata zonder toevoeging is de oerplant en ik heb hem 2 jaar geleden met enige moeite ergens kunnen kopen. Zachtblauw en mooi in de avond. Nu bijna in bloei en dan heb ik volgend jaar een bos die groot genoeg is om lekker te stekken. Ik heb ook stekken van de soort waarvan we de naam niet weten bij Marleen in de tuin, maar de stekken willen nog niet zo erg groeien. Misschien last gehad van de droogte. 
27 juni. Aan liguster wordt nooit veel aandacht besteed. Het is een heg en daarmee uit! Maar ik persoonlijk vind de geur van de bloemetjes - je kunt goed zien dat ze familie zijn van de sering - ongeveer de essentie van het begrip 'zomer' is. Ik duik er altijd even met mijn neus op als ik een bloeiende haag passeer. 

Ooit nam ik, als een van de 4 door Ko toegestane grote planten, een grootbladige liguster mee naar Frankrijk. Het duurde járen voordat hij eindelijk bloeide, maar geen geur! Weg met die boom. Later gebruikten we de takken om er een artistiek verantwoorde kerstboom van te maken, haha!

26 juni. Scuttelaria incana bloeit. Als ie opkomt altijd last met naaktslakken, maar later in het seizoen niet meer. Vreemd, dat je deze plant niet vaker ziet. 

Als je even weg geweest bent is er weer een hoop te doen en zeker als je net 3 dagen tuinen hebt bekeken van mensen die écht mooie tuinen hebben ... Dus nu maar eens al die linaria's langs de randen weg. Ze staan toch te kwarren, heel erg vind ik het niet. 

Veel tuinvrouwen plukken niet in hun eigen tuin. Vinden ze zonde! Maar iedereen zet de bedrijfsongevallen in een vaas, vaasje of een potje van niks. Ik heb op tafel een groter en een kleiner potje met driekleurige viooltjes en in een vaas een tak sedum, een tak walstro, een stukje tinantia en -

- en oranje Meconopsis cambrica, die ik er steeds uittrek omdat die kleur oranje vaak detoneert met de omgeving. Ik heb eigenlijk ook veel te veel gele, maar ik vind het wel een vrolijke kleur, vooral in het voorjaar. Maar ... nu heb ik toch echt een paar bloemetjes van Meconopsis cambrica 'Frances Perry'. Dat ene plantje van een paar jaar geleden heeft zich blijkbaar voldoende uitgezaaid en er staan er nu meer. Wel heel klein en eigenlijk ook niet echt rood zoals beloofd, maar toch nét anders. 
24 juni. Uit geweest met de plantenclub. Plantenclub? Nou ja, een aantal dames van de plantenclub Voorschoten en een aantal uit een andere club plus nog wat loslopende vriendinnen, zoals Marleen. Er waren er meer die met een vriendin kwamen, gelukkig maar, want het is, net als vroeger, een probleem om de bus vol te krijgen. We waren met 22, dat is op het randje! Ik ken(de) er 8 niet. 

1ste tuin: den Horst in Retie. Tuin van een mevrouw die van planten en honden hield, tuin een beetje slordig, honden veel te dik, hartverwarmend. Ze had schitterende papavers in (donker)paars en roze, van die mooie enkele. (als ik ze zaai komen ze tevoorschijn als enge, dikke, dubbele bijna rode).

 
Ook had ze een grote bos fabelachtig mooie astrantia, maar het was een spontane zaailing, dus uniek en naamloos. Ik vond het een heel leuke tuin. 

De volgende was 't Zonhof, waar een niet heel aardige dame ons begon te vertellen wat we allemaal niet mochten in haar tuin. Vervolgens liet ze ons in de felle zon staan - 32° - toen ze begon te vertellen hoe het allemaal gekomen was met haar tuin. Wat mij betreft mogen die tuindames en enkele tuinheer per direct ophouden met de verhalen over hoe ze 30 of 40 jaar geleden zijn begonnen met niets en toen met landschap, doorkijkjes en vooral tuinkamers aan de slag zijn gegaan en hoeveel werk dat wel was. Dat weet iedere tuinliefhebber al lang, toch?

Het was een wat benauwende kruipdoorsluipdoor tuin door heggen en dgl ingedeeld in 'kamers' en  waarvan ik het gele tuintje aardig vond. Een opvallende groep, misschien struik, van een of andere oenothera soort, te geel voor mijn tuin ( ik bekijk elke tuin ook met ogen voor mogelijkheden voor mezelf), wel heel mooi. 
De eigenaresse maakte ook keramiek, meest met rood glazuur;  ik vond de schaal met dat subtiele randje, dun, geelgroen, fraai, maar de combinatie met de anjertjes minder geslaagd. Keramiek roos tussen sanguisorbablad: ook leuk! 
Veel dames vonden de inrichting, met overal boeketjes aan hekken e.d., erg charmant, maar ik houd niet van frutsels. 
Twee onbekende hieronder: een kleinbloemige, roze struikroos en een rambler, voor mij onbruikbaar; de namen komen nog wel eens. Later: niet gelukt!

De 3e tuin was het mooist, wat mij betreft: Tuin van de Cruys in Zonhoven. Een tuin met veel rust en ruimte, vooral heerlijk om in je eentje door te zwerven. Daar kwam je bekenden tegen, zoals mij 'Perzische' roosje 'Coral Tenderness' en hoe heet ie ook weer ...?

O ja, Rosa 'Jaqueline du Pré'. Wat een plaatje! Er is er nu een die er sprekend op lijkt.  
Hierboven een mooie combinatie van twee onbekende planten: een heuchera, met een onverwachte kleur bloem en een hemerocallis, niet bepaald mijn lievelingsplant, maar mooi bij elkaar. 
De clematis is er een om te onthouden Clematis viticella 'Walenburg'. 
Na deze door de warmte behoorlijk vermoeiende dag naar ons hotel in Hasselt. Even opfrissen. Een Primark gezien uit mijn ooghoek. Marleen was er nooit geweest, ik herinnerde me een spotgoedkope, overvolle winkel in Zoetermeer. Overvol was nu niet het geval, nog steeds spotgoedkoop. Mijn almaar krimpende jurkje uit Australië was nu wel erg kort geworden en ik vond, dat het echt niet meer kon buiten eigen huis/tuin. Primark was prima voor een vervanger van 8€ en het jurkje kon als nachthemd dienen, want dat was ik vergeten mee te nemen!! Daarna wij tweeën aan het bier in een Belgisch café, haha!  
Dag 2 bracht ons 's morgens in (helaas) de allermooiste tuin. Helaas, want eigenlijk moet dat de laatste zijn.  De tuin van Dina Deferme in Stokrooie. Aan de berm voor het huis kon je al zien dat het superieur ging worden. De geranium is w.s  'Patricia', maar de schermbloemige, daarna nog een paar keer gezien, is onbekend - 2018: w.s. Seseli libanotis  - en niemand kon ons aan de naam helpen. Dat wordt eens lekker zoeken! Later: die Seseli is onwaarschijnlijk. Mogelijkerwijs gewoon fluitekruid.
Dina, de eigenaresse, tuinarchitect van beroep, had een tijd geleden een ernstig auto-ongeluk gehad en was daarbij goed verbrand, met wel 30 operaties als gevolg. Geluk bij ongeluk (schadevergoeding)  had haar gebracht tot de aankoop van dit terrein en het waarmaken van een paradijselijke plek. Ze vermeldde al direct dat zij en haar vriend/tuinman/etc de kleur van de ramen en luiken hadden aangepast aan de tuin, een kleur groen die werkelijk precies goed is!
Ruime gazons en adembenemend mooie borders , prachtige vormgeving, wow, wow en nog eens wow. Ik had er graag de hele dag willen blijven! 

De originele decoraties van ijzer, dieren, waren ook allemaal even aantrekkelijk en bovendien heel betaalbaar, maar te groot voor mijn tuintje. Jammer!!

Heel eenvoudig van opbouw, enorm blad van Darmera peltata? en klein blad van een hosta met ook kleine, fijne bloemen, een border met 2 kleuren astilbe, een donkere phlox die nog moet komen, net een beetje roze van een kleinbloemig roosje, echt heel mooi. 

Steeds weer die beeldschone, enkele papavers, zo mooi met het licht erdoorheen. Rechtsboven zicht vanuit een hoekje waar je even kon zitten. Achterin precies de goede stoel, mij welbekend.

Elders een half rond gazon met een omheining van hout met rozen en clematissen en ervoor een lagere, strakke heg. 
Dik genieten hier. De tuin was perfect onderhouden en zojuist uitgebreid gesproeid, alles fris en groen.
Het was vandaag w.s. een van de heetste dagen van de eeuw: 36°. Op weg naar het volgende adres een stop bij een benzine pomp en iedereen een Magnum. 

Toevallig allemaal onbekende dames, maar rechtsboven Thea en Dieuwke, Maria op de rug gezien en Marleen links van haar.
Een kwekerij was de volgende stop. Daar lag de boel ongeveer plat van de hitte en droogte. De tuin was absoluut niet aantrekkelijk - vond ik dan -  en er was niet veel interessant aanbod bij de planten die te koop waren, maar wel Agastache 'Kolibri', die ik al een keer met succes gehad heb (als eenjarige) en een leuke flox. We kregen wat ijskoude watermeloen. 
Daarna nog naar een tuin in Hasselt, maar die lag er amechtig, onbespoten, heet en oninteressant bij. En weer zo'n lang verhaal over het hoe en waarom aan het begin. Misschien was de tuin leuk als het de week ervoor eens lekker geregend had, maar vandaag even niet!
Dag 3 begon met een tuin in Houthalen met een grote hoeveelheid buxus. Ik houd niet van buxus en vind ook dat het vies ruikt. Weer een lang verhaal over 40 jaar geleden enz. 

Die buxus, elders helemaal in vorm gesnoeid, vond ik dus niks, maar de fontein was wel heel mooi. 

Ik zie ook niks in bonsai, al zijn ze soms mooi, maar ik heb iets tegen de mishandeling van planten. Deze op de foto was wel mooi van vorm, de pot moet goed zwaar zijn wil ie niet omkieperen. Erg mooi die ijle ridderspoor Delphinium 'Finster Ahorn'. Het ziet eruit alsof ie vanzelf rechtop blijft staan. Ik heb hem opgezocht via Google, maar nog nergens te vinden. 

Leuke clematissen. Ik heb opgeschreven Clematis texensis 'Peveril Peach' en ik geloof dat het bij het linkse exemplaar hoorde. Nakijken! Ja!
En toen werd ik verliefd. Wat een flox! Ik ga maar niet vertellen wat er gebeurd is, maar voorlopig noemen we hem 'Stolen Delight'. 
De witte schermbloem is volgens mij Seseli libanotis. Later: NEE.
Ook deze heuchera kon ik bijzonder waarderen. Zoeken bij die heucheraman. Moeilijk w.s., want heuchera's mogen nogal eens van uiterlijk veranderen in de loop van het seizoen. Het is misschien 'Van Gogh'.

Rechtsboven een mooie wants op astrantia. 
Het volgende adres was weer van echte liefhebbers. Eerst het verhaal en je wilt niet onbeleefd zijn, maar eigenlijk wel direct ergens gaan zitten. Aardige mensen met bijen en zo. 

Foto voor Joke: zo'n schattige, ouderwetse afscheiding met lathyrus. In de tuin een heerlijke lunch met pompoen- of courgettesoep en lekkere broodjes. Buiten aan een lange tafel, warm, maar niet te erg, geen vliegen, geweldig.
Trees in een gezellig geel pak met hoed, met vriendin Sonja. Trees heeft een kleine, te gekke tuin in Scheveningen. En een gobelin in haar bridgekelder. De bloemetjes van amsonia zijn aantrekkelijk, maar wel erg klein. We hebben nog iets gezien dat op cichorei leek, iets van cyber ... ook zoeken.
De laatste tuin was vooral groot. De eigenaar begon met ... 3x raden. 

We zaten op een terras achter zijn huis en hij vertelde, terwijl zijn vrouw ons voorzag van koele dranken. De dranken waren welkom, want het was nog steeds erg warm en dat kon je zien aan de kaarsen in de lamp. 
De tuin stond vol soms aanvechtbare kunst. Wel een interessante fontein. Ik vond de pontederia's in de vijver leuk. Nooit zo'n grote groep gezien en op z'n mooist, net in bloei. 
Veel hemerocallissen, waar ik beslist niet dol op ben. Ook veel mooie ligularia's (slakken!) en hosta's (slakken); die hieronder is onbekend, mooie bloem. 

 

Het roosje heb ik wel eens gezien en opgeschreven bij het Plantarium, maar ik weet het niet zeker. 'Lavender Dream'? 

Hierna terug naar de Gouden Leeuw, waar we een afscheidsdiner kregen aangeboden. Alleen hoofdgerecht - weinig groenten - en koffie of thee ná. Water of iets anders te drinken moest je zelf betalen. Krenterig, hoor.

 Aardige reis, met een paar fantastische dingen, zoals de tuin van Dina. De warmte maakte het soms lastig, maar ik heb wel af en toe enorm gelachen, zoals dat alleen maar kan in een groep leuke vrouwen!
20 juni. Morgen ga ik met Marleen en de plantenclub 3 dagen tuinen kijken in België. Leuk, maar het wordt wel tropisch ...

We gaan maar naar één kwekerij. Ik heb ook weinig plek, dus OK. Maar ik heb wel een wens: Scuttelaria scordiifolia. Een leuk plantje, met spannende wortelstokjes, dat je bijna nooit ziet. Toevallig ontdekte ik er nog eentje onder de 'grote' scuttelaria (Scuttelaria incana, waarvan die dikke bruinige steel). Dit is maar een enkel plantje, maar als er een stel bij elkaar hebt zijn ze erg leuk. Een kruipertje, 10 -15 cm hoog.

De vorige bewoners hadden ooit slaapkamergeluk in de tuin geplant en dat is zeker niet onaantrekkelijk, maar je krijgt het nooit meer weg. In dat stuk van de tuin in het tamelijk vochtig en gedijt het extra goed.  
18 juni. Zoals ik al gedacht had konden we nauwelijks de voordeur in door de enorme bos wilde ridderspoortjes die zich daarnaast had uitgezaaid. Ik hoop dat je acer eronder nog leeft. 

Ik heb de hele dag, wel met rustperiodes, buiten gedaan, want 2 weken weg resulteert in heel veel werk. De voortuin was zo hard gegroeid dat je er bijna niet meer doorheen kon. Helaas vergt dat offers ... ik heb wel een mooie vaas vol bloemen staan. 

Onder de in bloei gekomen planten: papavers. Ik had ze niet gezaaid, dus hoe ze er zijn gekomen weet ik niet. Hele enge, dubbele, rozerode. In het eerste jaar hier waren ze zelfs knalrood! Nooit eens de subtiel paarse die komen aanwaaien! Alle papavers eruit, dat is al een kwart container vol!  

Hieronder links: Pelargonium ardens. Als je hem compact kunt houden, erg mooi. Vind ik dan. Marleen zag er niks in en gaf haar plant aan mij. In de winter had hij een steeds maar bloeiende tak van wel 70 cm of zo. Lastig stekken, want geen zijscheuten. 

Hierboven rechts: w.s. een lieveheersbeestje dat bijna uit zijn cocon zal kruipen. Misschien kan ik het morgen bekijken, maar ik moet 's morgens naar het ziekenhuis. 

Niet alles gaat goed. Dit jaar staan de 'leeuwenbekjes'  (ik kan de Latijnse naam even niet bedenken, komt nog wel; daar is ie al: Linaria purpurea) enorm te kwarren. Voorafgaande jaren had ik bossen, in roze en paars. De roze doen het iets beter dan de paarse, maar het is niks dit seizoen. Te droog? 

Hieronder: Geranium phaeum 'Wendy's Blush', vernoemd naar de vrouw van André. Tweede bloei, wat een prachtige soort. 'Midnight Reiter' heb ik vlak voor vertrek naar Frankrijk verpoot, want die werd wel 80 cm of nog hoger en langs het pad is dat niks. Dus na de (rijke) bloei afgeknipt en ergens achteraan geplant. Hij zit alweer vol in blad! De bijen zijn er dol op en daarom heb ik de lange bloemstengels na het afknippen een paar dagen in een vaas laten staan op de plek waar hij stond. Vonden de bijen ook prima!

Volgend jaar moet ik nog strenger zijn tegen Verbena bonariense en linaria als ze zich langs de voorkant uitzaaien. Echt een slecht idee. De verbena trek ik met handenvol uit, terwijl ik ze zo leuk vind, maar ze worden bijna 2 meter hoog. 
18 juni. Grote verrassing: een kolibrivlinder hier in de tuin. Op Verbena bonariense vanmorgen vroeg - altijd goed voor vlinders die verbena! - en later aan de voorkant op walstro. In Frankrijk heb ik er dit keer  niet één gezien.
17 juni. In Frankrijk geweest en nu weer terug. Ik heb niet veel buitenfoto's gemaakt. Het was wel leuk om in Anky's tuin iets tegen te komen, dat oorspronkelijk bij mij in de tuin stond, zoals deze Oxalis lasiandra in een pot met petunia's. 

Ook kon ik een foto maken van het Spaanse vlindertje waarvan ik de naam niet weet, voor de dierenafdeling. 

Weer thuis: het dak in bloei en het stikt van de bijen en hommels, enig!

En heel veel te doen buiten!

30 mei. Anomatheca laxa  zie je niet vaak in een tuin. Toch is het een alleraardigst bolgewasje, dat zich op een warm en wat droog plekje ruim uitzaait. De bloemetje zijn iets meer 'koraal' dan op de foto. 
Van iemand 'n keer wat zaad van eenjarige ridderspoortjes gekregen. Bij de voordeur staat een enorme bos; mijn ene plantje 2 jaar geleden zorgde zelf weer voor zaad en vorig jaar kwamen er meer planten en straks kunnen we niet meer naar binnen. 

Het dak boven de keuken staat bijna in bloei. Ziet er heel aantrekkelijk uit op het ogenblik. 

Het regent eindelijk een beetje. De temperatuur is flink gezakt, nog maar 21°. Een beetje meer regen zou welkom zijn.
Nooit eerder gezien: op slakkenjacht trof ik gisteravond een jagende salamander op mijn pad. Een vrouwtje. Ik had de voorafgaande jaren al een mannetje in het vijvertje, maar dit jaar niet gezien. Ze ziet er weldoorvoed uit!
28 mei. De bloei van Rosa glauca  is kort en uiterst bescheiden, maar wel erg mooi. Hij bloeit goed, na de drastische snoeibeurt in het najaar. De juffertjes beginnen ook weer: hieronder een fraai exemplaar met enkele bloemen. 

Nog steeds heel warm, maar minder dan gisteren. Sluierbewolking, 29° schat ik. Lekker! 
De paarse corydalis, van de flexuosa familie de eerste die bloeit, heeft dit jaar veel zaad. Het is een leuke, dankbare plant, dus maar eens kijken of ik dat kan verzamelen. Dit gebeurt: als je een 'peultje' dat rijp genoeg is, aanraakt knalt het open en springen de zaadjes alle kanten op. De beide zijden van het peultje rollen zich op. 
Linksonder aan de plant opgerolde peulhelften met een enkel zwart zaadje, rechts een schaaltje met de oogst, iets groter dan de werkelijkheid. Ik heb een schaal gevuld met aarde, zaad en rommel gemengd met wat zand en dat uitgestrooid boven die aarde. Ik heb zo'n vermoeden dat dit een vorstkiemer is ...Ik weet alleen de naam van de corydalis niet meer en ga nu nog een keer zoeken! Mogelijk: Corydalis flexuosa 'Purple Leaf'. 
27 mei. Tropisch en gisteren bijna ook! Jurkjesweer met veel zon, maar dat betekent ook: niet langer dan een kwartier in de zon werken. 
De meeste Geranium maccrorrhizum, nu uitgebloeid, weggehaald. Hij is ooit komen aanwaaien, ik heb één plant laten staan. Daar moet ik morgen even de bloemhoofden uithalen. Ook aardig wat herfstanemonen weggetrokken. Eerste leliehaantje. Ik heb sinds het opkomen van de madonnalelie dagelijks gecontroleerd. 2 stengels uit de bol en dat is mooi: het is me nog nooit eerder gelukt met die lelie. Een stengel heeft wel knoppen, maar ziet er verder beroerd uit, de andere gaat goed. Ik weet niet of ik ze nog zie bloeien.
25 mei. Vandaag echt zomer. De eerste bloem aan de bleekroze fuchsia en aan de geranium bij de keuken. Ook de geurende roos heeft bloemen. Ik wou, dat ik die geur hier kon vangen, wow! En ja, iedere avond spuiten en slakken rapen, dat ook. Gisterenavond had ik er weer een stuk of 20. Met hoofdlamp en slakkengrijper is het corvee minder vervelend.
Cercidiphyllum 'Rotfuchs', die Leon vorig jaar verplant heeft, moet duidelijk nog bijkomen van de ingreep. Hij staat wel veel beter, ruimer en meer in het zicht. De blaadjes zijn prachtig met tegenlicht. 
22 mei. Het grote feest voor de zinnen is begonnen: het is warm, de merels zingen en Dianthus 'Musgrave's Pink', met zo veel moeite eindelijk in de tuin, bloeit en geurt. Ik moet er diep voor door mijn oude knieën! De jasmijn met zijn prachtige donkere kelkblaadjes en steeltjes bloeit ook en daar kan ik zo met mijn neus bij. De roos erachter is er bijna ... 
De tast komt niet erg aan de beurt. Maar even niet denken aan slakken. Daar heb ik trouwens tegenwoordig een nuttig tangetje voor.

Zo blij als je bent met het begin van alle groei, zo snel ga je weer weghalen! Te grote vrouwenmantel bij het vijvertje moet er t.z.t. uit. Ik heb liever de kleine, A. erythropodium, of de middelmaat, A. vulgaris, die je wat minder vaak tegenkomt. 
De voorlopig vast afgeplukt takken gaan goed in een boeket van bedrijfsongevallen. Een campanula, die zich op een onmogelijke plek had neergezet en uiteraard knakte, een iris waar iets mee gebeurd is, aanvaring met de tuinslang?, oranje slaapmutsjes die dit jaar ineens bij de keuken staan. (Dat zal trouwens wel de schuld zijn van een bij of zo: ik heb al jaren crème slaapmutsjes (en één keer zat er een beeldige roze tussen). Die zaaien zich uit en de meeste laat ik staan. Vóór heb ik trouwens pastel slaapmutsjes gezaaid, lui als ik ben wat zaaien betreft, zó in de volle grond. Resultaat 2 planten: crème!!!) 
Oranje meconopsis cambrica trek ik achter altijd weg. Soms blijven ze een dag goed, meestal hangen ze direct slap, ook een onbegrijpelijk verschijnsel.  De oranje laat ik vóór af en toe wel staan, soms zijn ze erg mooi bij hun omgeving, zoals hieronder. Dat vraagt natuurlijk om problemen, want bezoekende insecten komen niet óf in de voortuin óf in het achterste gedeelte.

21 mei. 20°, weinig wind en redelijk wat zon. Lekker. Wel erg droog. 

Veel te doen buiten. De lelijke bladeren van bergenia weggehaald, wieden, wieden, wieden natuurlijk, maar ook veel genieten. Zo bloeit er een schattig wit klavertje bij de keukendeur en geen idee hoe dat er komt. Gelukkig net naast de looproute. Een fraai, onbekend insect op een blad van Geranium phaeum 'Midnight Reiter', die ik nodig moet verplanten (wordt 80 cm hoog, langs het pad, geen goed idee!) Even zoeken levert het volgende op: het is een 'kleine wespenbok' - officieel: Clytus arietus - en hoort tot de familie van de boktorren. Ik heb vorige week al een kleine rode waterjuffer op mijn hand gehad.
Aan het oppervlak van de minivijver zag ik veel beweging en haalde er dus maar eens een netje door: tig muggenlarven in allerlei stadia. Getver. Het betekent vooral dat de salamander er niet meer woont. Ik zou van iemand met een vijver een zomervis te leen moeten krijgen: eten genoeg! De waterpest is verdwenen, het water is niet erg helder. In de singel achter de overkant nergens waterpest. Misschien is het nog te vroeg.

Foto: Susan's Bliss met bieslook.

Een van de allermooiste planten in de tuin is de blauwe corydalis. Deze heet iets van Craighton blue of zo. Maakt niet uit. Ik heb 3 soorten; de eerste (naamloze) is uitgebloeid, de 2e, 'Spinners', is nog bezig, maar niet lang meer, deze staat iets donkerder en begint als laatste. Wéken genieten! Allemaal te koop bij André, laatste weekend van maart b.v.

20 mei. Er is een nieuwe vloer gelegd in gang, woonkamer, keuken, computerhok. Alles eruit, natuurlijk. Klerewerk en ontzettend vuil na afloop. Genoeg te doen binnen, weinig buiten, zo gaat dat. 
 

Iris 'Silver Edge' heeft vorig jaar niet gebloeid. Dit jaar veel knoppen en ook erg mooi met de smyrnium. 
Vóór is de eerste Iris 'Susan's Bliss' ook  open. Een dezer dagen een foto, met de goed bloeiende bieslook, fraaie combinatie.

Redelijk weer, iets van 17°, wisselend bewolkt, wind, dus nog niet echt heel lekker. Woensdag was het om 6u 's avonds 30°, idioot. De warmste 17e mei ooit.
 

Intussen zijn buiten de rozen begonnen. Rosa mutabilis, die ik in het najaar fors gesnoeid heb, heeft een beter model en zit vol knoppen en hier en daar een bloemetje. Leon heeft hem een goede steun gegeven en nu maar hopen dat ie minder lastig te hanteren is dan vorig jaar. Heeft erg veel dorens! 
Het Perzische roosje in de buurt zit vol knoppen en ziet er gezond uit, maar het andere, in een meer gele uitvoering, staat een beetje te kwarren.   

De jasmijn is ook van start. De roos ervoor is bijna zo ver: dat wordt een feest voor de neus, ze ruiken allebei verrukkelijk.

Nog steeds maar één zaailing van de caesalpinia. Als het dat is. 

 
15 mei. Zomerweer! Beetje overdreven, 20°, weinig wind, af en toe zon. De Oxalis rosea  bloeit als in Frankrijk.
13 mei. Voor eigen gebruik: onder lobelia denk ik? Rechts lijkt erop, maar is harig. Rara? Later: rechts is een soort erigeron, maar veel hoger. Ik weet niet hoe ik er aan kom!
Poes heeft een teek en ik vraag me af of ik die hier al eerder gezien heb. Ik geloof het toch eigenlijk wel, op nr 72. Trouwens, half mei en de gleditsia daar in de voortuin, indertijd gekregen van Flip en Elly, is nog vrijwel kaal. Hoog bovenin zat wel iets te zingen. Het zong overal om me heen toen ik door het parkje liep om de eerst lading bevroren slakken in de sloot te gooien. Er zaten kuifeendjes in het water, 3 mannetjes en een vrouwtje, er zong een tjiftjaf, die het niet heel goed kon, en een zwartkop. Allemaal lekker zomers, al horen - wat mij betreft - kuifeendjes meer bij november.
12 mei. In een pot bij de parkeerplaats aan de Haagweg een decoratieve, vrij hoge plant. Zo te zien een soort kool. Maar in de flora staat b.v. rode kool niet beschreven. Misschien Brassica rapa? Zou kunnen als het is komen aanwaaien ...

Regen vandaag en dat kon in iederer geval de tuin goed gebruiken. Het is 3 u en bijna 19° met een beetje wind.

 
10 mei. Mijn dochter, Anne Claire, maakte deze spectaculaire foto van een blue tongued lizard in haar tuin in Sydney. 
Morgen zou het eindelijk warmer worden, maar ... je mag nergens op rekenen vóór 15 mei.
De eerste caesalpinia is opgekomen. Nu maar hopen dat het inderdaad caesalpinia is en geen onkruid, zoals de beloofde zwarte caladium. Hetzelfde plantje als rechts bij de hagedis, geloof ik ... Later: geen caladium en geen caesalpinia!
De eerste slakken zitten ook alweer in de diepvries. Ik heb er al 6 van de scuttelaria gehaald!
9 mei. Het is minder koud dan voorspeld. De wind komt uit oost en dat is hier gunstig voor het stuk bij de keuken. Graad of 14 met zon. Houdt niet over, maar kan erger.

De eerste roos bloeit en wat een roos!!
8 mei. Boshyacinten vind ik eigenlijk een plaag: je krijgt ze nooit meer weg, maar ze staan wel heel schattig tussen bonte euonymus. Als je ze niet lastig valt en ze vormen dikken pollen zijn ze ook best leuk. 

Linksonder Scilla litardierei, die ik erg mooi vind, en Allium 'Cameleon'. De allium staat een beetje onbereikbaar en ik zal nog een keer proberen met micro. 

Veel vergeet-me-nietjes eruit getrokken, vol meeldauw. Wel lekker weer, 15° met wat zon. 
Bij J&J groeit deze  hieronder in hun voortuin tussen de stenen rond de hamamelis. Via de Flora kom ik op smalle weegbree en dat zou een algemene plant zijn. Ik had hem nog niet eerder gezien of opgemerkt: nergens wordt melding gemaakt van de spectaculaire zwarte knoppen. Plantago lanceolata .  

7 mei. Gisteren was het prettig weer, niet heerlijk zoals voorspeld, maar aangenaam. Ik heb me vnl beziggehouden met wieden. In het perkje van de Clematis montana staat een geranium die is komen aanwaaien. Dit is hem en ik weet niet welke. Misschien zaailing van 'Azure Rush'? Die heeft nog niet eens knoppen en deze bloeit al ...

Nu weer koud trouwens, bewolkt, 12° en gure wind. Zoals meestal in deze tijd van het jaar.

Voor wie het vergeten zijn, nu het alweer 3 weken hartstikke koud is (behalve gisteren): het was heel mooi weer van 12 t/m 16 maart, en van 27 maart t/m 13 april met een enkele uitzondering tussendoor, zoals 1 april toen het maar 14 graden was (vandaag 12!) en regende. 

 
Een goed struikje voor in je tuin, deze potentilla. Ik moet ook nog weten hoe hij heet, maar eerst opzoeken. Bloeit vanaf nu tot november. 
 

4 mei. Persicaria amplexicaule bloeit meestal vanaf juni of later. Maar één aartje kon niet wachten!! Later: het is nu eind juni en de plant bloeit nog niet!!!

Me vooral bezig gehouden met onkruid verwijderen. Tussen de stenen natuurlijk overal sagina en andere troep. 3 april meldde ik van een crucifeertje, dat ik niet kon thuisbrengen. Het blijkt nieuwe narigheid te zijn, een soort veldkers met draaddunne uitlopers. Je ziet de blaadjes amper, maar op 2 plekken heeft het zich al aardig gevestigd, getver!

Wat minder koud, graad of 15, nou de wind nog weg.
3 mei. Mijn vriendin Gita indachtig (zij telde elk jaar alle bloemen aan haar witte hibiscus, meer dan 10.000 per seizoen) heb ik één keer de bloemen geteld aan de michelia, met het afknippen van alle vruchtbeginsels, die mogelijk veel van het boompje eisen: 321 heb ik er afgeknipt, er zit nog één bloem aan en er is nog één knop. Aan zó'n klein boompje. Later nog eens een stuk of 10.

Meconopsis cambrica komt in citroengeel en worteltjesoranje. De oranje kan ik niet zo waarderen, al is er soms eentje die een beetje koperkleurig is en wel aardig. Meestal probeer ik bij de eerste oranje bloem gelijk de plant eruit te trekken, dat mislukt dan en later moet ik opnieuw proberen. De tak met bloem die ik in mijn handen houd zet ik altijd in een flesje of zo; die is dan vrijwel altijd binnen een uur geheel verwelkt, maar soms blijft ie goed bloeien. Je begrijpt nooit waarom dingen gaan zoals ze gaan!

2 mei. Een van de allermooiste planten die ik hier heb: Corydalis 'Spinners'. Ik kan me nog goed herinneren met hoeveel begeerte ik naar plaatjes van Corydalis flexuosa keek in mijn eerste tuinboek. Dat was een lastige plant, voor zover ik nog weet. Lang geleden.

Inmiddels zijn er allerlei fraaie, blauwe corydalissen op de markt en heb ik er 5 in de tuin. Blauwe dan. Ook nog al die roze vogeltjes op de kruk en de gele C. lutea, die zich zo uitzaait. Eind maart heb ik ook een witte aangeschaft, dat moet volgend jaar wat worden. 

Het is iets boven de 13° en het motregent. 

De helleborus die ik 3 jaar geleden heb gekocht als H. 'Rooie Annie' heeft verbazend mooi blad. 

De witte anemoon in de ring is er eentje die misschien ooit wel vervelend wordt, want hij gaat er flink tegenaan. Wel mooi. Anemone sylvestris.

Van de geranium rechts ben ik niet zeker van de naam. Hij staat al een jaar of 3, 4 in de tuin, maar vorig jaar b.v. heb ik hem niet gezien. Nu staan er een stuk of 5 en die gaan allemaal bloeien. Ik had ook een witte, maar die heb ik al 2 jaar niet meer gezien. 

2020: Geranium sylvaticum  en de witte is weer terug.
30 april. Het werd wel een graad of 17 en zonnig, maar met vrij harde wind toch niet heel lekker. Bovendien is het behoorlijk droog.
29 april. Deze Clematis montana stond hier al toen we hier kwamen. Toen de schutting vernieuwd werd moest hij van de voorafgaande schutting af en werd drastisch ingekort. Dat is 2 jaar geleden en hij is alweer in zijn volle glorie hersteld. Ik ben er niet zo'n fan van, maar in de  avond licht hij dat hoekje van de tuin wel op. 

Het weer is ietsje beter, graad of 14, en morgen wordt het 17 of zo. Ik moet het eerst nog zien. Grappig is, dat waar alles een week of 3 geleden in sneltreinvaart uitliep, het nu dik twee weken heeft stilgestaan en veel bomen nog kaal zijn.
25 april. Lamium orvala  is dit jaar veel hoger dan voorheen. Ook zijn er talloze zaailingen en bij mijn weten heb ik die nog niet eerder gezien. 

Ik heb de roos, Rosa glauca , w.s. niet heel goed, maar wel tamelijk drastisch gesnoeid, want hij werd te groot en dit exemplaar groeit eerder horizont- dan verticaal en dat was vorig jaar niet handig. 

De combinatie blijft altijd even mooi!

K-weer: 5,5°, wind en hagel! Op de weersite krijgt het een 6, van mij een 2!
24 april. Het groene dak ligt sinds oktober. 2 keer per jaar wieden, was me medegedeeld ... Vanmorgen heb ik het voor de 4e keer gedaan, wetend dat er ergens een flinke pluk draad-ereprijs stond. Te lang na de vorige keer, maar er was van alles, o.a. ziek. 
Vanmorgen dan maar eens die ereprijs te lijf, maar ik kon het zo snel niet vinden. Het wieden van veldkers en kruiskruid is eenvoudig: het zijn niet erg veel zaailingen,  je ziet ze goed staan en je trekt ze makkelijk uit. Toen ik de ereprijs eindelijk gevonden had, was het ook niet zo lastig de plantjes uit te trekken als wel om ze te zien en de hoeveelheid was ook een probleem. Ik hoop dat ik ze eruit heb, maar het leverde wel een kale plek op, zie rechtsonder. Daar heb ik stukjes per ongeluk afgebroken sedum op gestrooid. 
Erg vervelend is gras. Je moet het er met wortel en al uit zien te krijgen en het zit vaak muurvast! 
Inmiddels is het redelijk dichtbegroeid en prettig om te zien. De kauwen trekken wel e.e.a. los, er liggen tamelijk veel witte steentjes op???, maar verder gaat het wel goed. Ik ben benieuwd hoe de bloei wordt. Ook een beetje vervelend is dat ik beneden sedum moet uittrekken; dat verschijnt overal tussen de stenen.
Weer: kil, wind. 5.
23 april. Het blad van de gele sering is eenvoudig van vorm en waanzinnig van kleur. Misschien doordat het eerst warm geweest is en nu koud, dat hij nu  wat oranjigs in het blad heeft. Straks wordt het gewoon groen en saai! Ik heb hem trouwens nog nooit ergens anders gezien!

Syringa villosa aurea .
Met de kleine camera allebei de foto's niet goed. Kan het nog een keer met de grotere proberen. Linksonder de 'ring' in de lente. Ik ben niet meer zo van alleen blauw en roze en heb aardig wat geel en bijna oranje ertussen. Als het niet harmonieert verander ik wel. Ik heb een paar dagen geleden een gele primula uitgetrokken achter de corydalis op de foto rechtsonder. De ajuga tussen de kinderhoofdjes, prachtig van zowel vorm als kleur, is heel mooi bij de corydalis en de grijze pot, waar later in het seizoen, hoop ik, weer een ismene in staat, valt niet uit de toon. 
Het bekende k-weer van het voorjaar heeft in volle glorie toegeslagen: het is al een dag of tien koud, vaak wel zonnig, maar nu even niet, gelukkig een klein beetje regen (het was erg droog) en wat wind uit het noorden . 8° en dat kan nog zeker tot half mei zo blijven. Gelukkig hebben we ook al 2 weken van fantastisch weer kunnen genieten!

21 april. Planten en struiken met donker blad hebben bij mij een streepje voor. Ik kocht, toen we hier kwamen wonen, een hazelaar met donker blad. In het najaar en bladloos. Hij begon in het voorjaar vrij donker, maar helaas werd het blad in de loop van het seizoen al gauw groen. Voor het jaar voorbij was heb ik hem eruit getrokken, maar vond het toen weer zielig en heb hem aan de zijkant van de voortuin gezet. Vervolgens wordt hij elk jaar mooi donker van blad. Je blijft je maar verbazen.

Ik heb er al katjes en hazelnoten aan gehad! Corylus avelana purpurea  o.i.d.. 
20 april. Zonnig, wel koud, maar toch redelijk lekker. Gauw iets doen. Onder de malus met maretak heb ik?, ik weet het niet zeker, een vinca gezet. Kleinbladig en -bloemig. Deed nooit iets. Dit jaar zijn er plotseling vrij lange takken met tamelijk grote bloemen van een ongebruikelijke vorm. Erg weinig bloemen en veel gekruip alle kanten op. Dat moeten we niet hebben, al vind ik de bloemen op zich wel leuk. De raadselen in een tuin!

Jan Willem, caladium, geen calla hieronder. Maar ik twijfel wel over de echtheid ...
19 april. Paar dagen ziek en nu Ko. Het is gelukkig toch k-weer: 8°, wind en nachtvorst en zo. Wel zon. Als je een paar dagen niet buiten bent geweest direct overal onkruid!

De zwarte caladiums via Aliexpress zijn opgekomen. Dat is al heel wat, want ik ben niet zo'n zaaier. Zwart moeten ze blijkbaar nog worden. Caesalpinia in de andere 3 potjes, vorige week gezaaid.

Later: werd allemaal niks!
16 april. Pasen en kouder dan met kerstmis. Dat kennen we al uit Frankrijk. We moesten spullen wegbrengen in Monnickendam en op de terugweg zag ik de thermometer in de auto 6° aanwijzen. Het was hier in Zoeterwoude wel iets beter, maar niet lekker. We gingen weg in een forse hagelbui. Ik had te doen met de koeien die we vrijdag voor het eerst naar buiten zagen gaan, die willen vast wel weer terug in hun warme stal!

Ajuga die zichzelf tussen de kinderhoofdjes heeft geplant, met op de achtergrond corydalis ?, met blauwpaarse bloemen, bijna in bloei. 

15 april. Een foto om te laten zien dat je voor een prachtig hoekje geen bloemen nodig hebt. 

De blikvanger is een geelbladige sering, die dit jaar niet eens bloemen (niet de moeite waard, trouwens) heeft. Bowles' Golden Grass' heb ik overal en ik trek het ook lustig uit, want het mag zich graag uitzaaien. Als iemand wil?
Rechtsonder is een blauwe corydalis, die nog niet bloeit, maar het blad ervan is ook prachtig; zo'n beetje in het midden, nog niet in bloei, een witte monnikskap. Deze heeft een schitterende structuur, veel mooier - vind ik - dan de blauwe soorten. Hij bloeit binnenkort, ook geweldig. Daarna wordt hij groener en minder opvallend. In de achtergrond aster 'Vasterival' die straks bijna 2 meter hoog zal zijn.
De tiarella of heucherella, je weet het maar nooit, heb ik vorig jaar bij de phloxenkwekerij gekocht, erg mooi van kleur. Ik heb hem niet goed geplant: achter Leucojum aestivum en die is erg groot op dit moment, maar over een maand of 2 verdwenen. Denkwerk: naam? plek? Het assortiment heuchera/heucherella/tiarella is zó enorm geworden, dat het echt moeilijk is een naam bij je plant te vinden. Ik kies voorTiarella 'Pink Skyrocket', maar of het goed is?

Geranium phaeum 'Wendy's Blush' is verbazend mooi met die heuchera ervoor ('Glitter'?); in close-up ook niet te versmaden. André heeft hem gekweekt, Wendy is zijn vriendin! 

Het is van dat onaangename paasweer: koud, wat wind, grijs. Ik heb mijn dikste vest aan, maar heb ijskoude handen! Misschien komt er regen. Dat maakt het weer nog wat onaangenamer, maar we hebben het wel nodig.

13 april. Ik was gisteren in Leiden voor de Matthäus, generale en later uitvoering, tussendoor ergens eten.  Ergens was in de Douzastraat, vlak bij de Pieterskerk, waar e.e.a. plaats vond. 

Op de hoek van Herensteeg/Rapenburg een fantastische blauwe regen, net in bloei aan de zonkant en om de hoek nog helemaal in knop.
11 april. 2 jaar geleden had ik voor het eerst, de tulp 'Prinses Irene'. Ik had hem bij mensen in de tuin gezien en vond hem mooi; Cor wist de naam en ook dat hij goed terugkwam. Is ook zo: 't eerste jaar viel tegen, 2e ook geloof ik, want van vorig jaar heb ik geen herinnering van mooi, maar dit jaar vind ik ze erg mooi, zeker met de donkerbladige hypericum waar hij (toevallig) naast staat. Ik zal een betere foto proberen te maken. 

Het meest geniet ik toch altijd van Tulipa 'Peppermint Stick' en 'Ronaldo' vind ik ook super, mooier nog dan 'Havran' en 'Recreado'. En ik heb hem nu op één plek al voor de 4e keer in bloei!

 

10 april. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad, maar ik heb hem: Geranium 'Ann Folkard'. Die had ik 2  tuinen geleden in een zuiltje, zo'n langwerpig, smal, hoog frame waar je de slierterige takken heel goed aan kunt vastbinden. Na verloop van een tijdje heb je dan een fraai, paarsrood bloeiende zuil. 
Ik had nog zo'n metalen frame over! Hier wordt het dit jaar nog niks, volgend jaar misschien wel. Maar Ann Folkard wordt om de een of andere reden niet meer in grote hoeveelheden gemaakt! De zwarte caladium komt al op!

Ik kon hem hier en daar nog bestellen om later te gaan halen, maar b.v. niet bij Kwaliteitsplanten = een makkelijke manier als je geen auto meer rijdt. André had 'm niet, Hertog had 'm niet en dat centrum aan de buitenkant van Hazerswoude ook niet, maar Esveld wel, nog 2 in voorraad en die informatie was een week oud ...

Ko was zo lief me te rijden. Verrassing: Esveld had er nog een stuk of 10. Plus een snoepje van een Heucherella 'Infinity' met roodachtig blad. André, waar ik 3 anjertjes ter vermeerdering ben gaan afleveren, had nog van die superieure Omphalodes 'All summers blue' en de staat erg goed bij Musgraves' Pink,die vorige week uit Engeland is aangekomen.

Mijn tuin is kakelbont op het ogenblik, vrolijk!  
Chirita tamiana 'Maisy', waar ik al dikwijls iets over geschreven heb, staat al een jaar met een paar van haar kinderen in een flinke bak. Die de poes ook wel zag zitten ... Zij piste er een keer in en ik had wat moeite om de stank weg te krijgen en uiteindelijk heb ik een laag kleikorrels over het lege stuk van de bak gelegd. 

Een tijdje geleden stond er ineens een piepklein, geel paddenstoeltje in. Een tijdje later een aantal paddenstoeltjes. Die heb ik weggehaald, vanmorgen weer een heel stel. Het schijnt geen kwaad te kunnen en ik vraag me af of er een relatie bestaat tussen kattenpis en paddenstoel? De paddenstoel heet Leucocorynus brinkbaumii  en komt alleen in plantenbakken e.d. voor. Geler dan op de foto.
9 april. Alweer zo'n zomerse dag, 20+° en zon, te gek. In de voortuin tegen staan tegen de gevel Bowles' Golden Grass en Euphorbia amygdaloides 'Purpurea' samen mooi te wezen. 

Ik heb me door onkunde laten misleiden. Bij de Bosrand vorige week ornithogalum in een potje, het enige bloeiende takje met subtiele blauwe streepjes. Oei, mooie vogelmelk ... de volgende bloemetjes waren de gewone witte, die ik met handenvol uitruk, potverdrie!! 
Dit is ook helemaal geen vogelmelk, maar Puschkinia libanotica. Dat lijkt erg op Scilla tubergeniana, die al lang is uitgebloeid. 

Tenslotte heb ik voor het eerst bloemetjes aan mijn enige epimedium, vóór, onder de acer. Ik weet niet meer hoe hij heet ... Op internet vind ik er een die er op lijkt en die heet Horny Goat Weed. Lachen! Ik heb hem indertijd gekocht omdat ik het blad mooi vond bij de acer, maar er staat een grote Chinese bieslook naast en je ziet niks meer van die epimedium.
8 april. Als ik op de vroege morgen uit het keukenraam kijk zie ik de tulpjes in het gelid staan, dichtst bij het raam 'Tinka' daarvoor 'Peppermint Stick'. De bergenia is trouwens ook leuk, maar ik weet niet zeker hoe hij heet, w.s. 'Silberlight'. 

Bergenia's zijn wel prettig als structuurplanten. Als je ze zat bent ruk je ze makkelijk uit, als je er meer wilt ruk je elders een stuk uit en stopt het in de grond, wortels of niet lukt altijd!
7 april. Ornithogalum is niet mijn favoriete bolgewas. Veel groen, heel veel uitzaai, aardige bloei maar niet om echt warm voor te lopen. Toch is een bloemetje wel interessant van constructie, met die meeldraden die op blaadjes lijken. 

Vanmiddag heb ik de wormenbak maar eens onder handen genomen. Ik vind het nog geen groot succes, het gecomposteerde gedeelte was erg nat en zat nog vol wormen en veel onverteerd materiaal, terwijl ik al niet zo geneigd ben om takjes e.d. in de bak te stoppen. Ik heb alle? wormen, die er vet en volgevreten uitzagen, eruit gevist en overgezet in de tweede bak vol groen. Daar hadden ze zelf al in moeten kruipen. Twee kleine bakjes compost is het resultaat van bijna een jaar!
5 april. In een voortuintje op de Oranjelaan twee potten met daarin deze prunus van een onbekend merk. Ik heb al eens geprobeerd te achterhalen welke soort het is, maar niet gelukt. Mooi, met dat donkere hartje.

Cor dacht misschien Prunus sargentii 'Rancho'  en daar had ik zelf ook al eens aan gedacht ...
4 april Ik vond nog meer van die kleine witjes: gewoon kleine veldkers, maar de blaadjes plat tegen de grond en zó donker, dat ik ze, met mijn niet meer zo goede ogen, niet zag. De bloemetjes waren wat groter. Toch maar weggehaald!
Zwarte caladium is vandaag aangekomen. En gezaaid. 
Nog geen enkele kikker gezien. Water in de minivijver is helemaal groen.
Prachtig weer, 15°, vrijwel geen wind en strakblauwe lucht. Het is wel droog aan het worden.
Viola sororia 'Blue Freckles'  is moeilijker te vinden dan de gewone 'Freckles' (= wit met blauwe sproetjes). Die zaait zich nogal makkelijk uit. 
Van de fraaie blauwe weet ik er maar één te staan en ik moet echt opschrijven waar!  

Viola laboradorica  is op z'n mooist nu. Die hieronder staat op een onmogelijk plekje, droog, onder een conifeer, altijd in de schaduw. Hij kan zich enorm uitbreiden, dat moet je maar willen. Ik hou veel van donker blad. 

Rechtsonder is Omphalodes 'All Summers' Blue', net aangeschaft, dus even afwachten hoe de plant zich gedraagt. Nu nog erg klein, maar ook erg mooi, met grijzer blad en blauwere bloemen dan op de foto.

3 april. Tussen de flagstones voor bloeit iets petieterigs, wit, crucifeertje? geen blad te zien. Iets groter bloemetje dan kleine veldkers. Foto is ongeveer ware grootte; ter vergelijking: de twee witte rondjes zijn bloesemblaadjes, het gele blad is penningkruid. 

Kouder: 11°, bewolkt, vrijwel geen wind.
2 april. 17°, zon, nauwelijks wind. Oxalis rosea staat te bloeien alsof we nog in Frankrijk wonen. 2 april nota bene! 
Alchemilla wordt meestal afgebeeld met dauwdruppels erop. Is dan ook mooi, ik kan niet anders beweren. Maar Alchemilla mollis, de grootste soort, wordt op klei echt groot en dan vallen de bloemen t.z.t. altijd om. Bovendien krijg je overal zaailingen. Ik haal die grote daarom meestal weg, maar ik plant graag Alchemilla erythropoda  aan: een kleintje, vroegbloeiend, straks nog een keer, bescheiden uitzaai en minstens zo mooi met die dauwdruppels. 

Goed nieuws uit Engeland: ik zoek al jaren naar Dianthus Musgrave's Pink. Dat is verrassend genoeg, geen roze anjer, maar een witte met een groen hartje en een verrukkelijke geur. Lang geleden hadden Herman en Anne hem in hun 'Bloemenhoek', maar in Nederland is hij, voor mij althans, niet meer te vinden. 
Inmiddels goed bekend met het gemak van internet, eBay en Aliexpress e.d, ging ik om te beginnen maar eens op zoek in Engeland. Ik vond hem vorig jaar ergens bij een kweker waar Marleen in het najaar in de buurt zou komen. Stuurde e-mails, geen reactie. Tegen de tijd dat Marleen op reis ging keek ik ook bij Beth Chatto, niet al te ver van Harwich en de boot vandaan en ook bij Beth was ie te koop. Ik startte opnieuw een correspondentie, dit keer met het bedrijf van Beth Chatto. Dat verkoopt wel planten, maar verstuurt niet naar het buitenland, wel in Engeland zelf. Bij B.C. waren de planten op, ze waren ze aan het stekken. Ik verzocht hun mij, op mijn risico, een paar gewortelde stekken te sturen, maar helaas, dat wilde nog niet lukken. Volgend jaar nog eens proberen, werd me voorgesteld. Marleen ging naar Engeland, kon kweker 1 niet vinden, bij Beth Chatto was er niks en dat wist ik al, maar Marleen is nooit ergens te beroerd voor. 
Begin maart ben ik weer gaan proberen bij Beth. Ja, er waren planten, ja ik mocht er 5, alleen even betalen. Beth doet niet aan Paypal en al helemaal niet aan IDEAL (Aliexpress in China wel!), maar gelukkig kan internationaal betalen wel gewoon via de bank, je moet alleen verdraaid goed opletten en geen fouten - een nul vergeten of een spatie te veel is al fataal - maken en je moet ALLES weten, volledig adres, IBAN en Swift en BIC. Via Ebay is stukken makkelijker! Maar het is gelukt en ijs en weder dienende, komen de anjertjes volgende week.
Er gaan er 3 naar André, want die is goed in vermeerderen!
Mooi geheel van witte pulmonaria met Muscari 'Mountain Lady', beetje penningkruid en zilverbladige lamium. 

De eerste tulpjes 'Peppermint Stick' bloeien in de voortuin. Ik vind ze minstens zo mooi als die Tulipa humilis albo coerulea occulata, een hele mondvol voor een peperduur tulpje - met een fraai blauw hartje, dat wel! - dat het nooit wil doen. Niet altijd makkelijk te vinden, maar Fluwel heeft ze meestal wel.
1 april. In de kamer bloeit Amaryllis 'Lagoon' voor het 2e jaar. De bloemen zijn enorm, ik heb een diameter van 22 cm gemeten. De kleur is mooi, maar ik vind de bloem te groot. 
De andere roze heeft een knop op springen, maar helaas geen blad. Daarvan is de bloem veel kleiner en lichtrose, écht roze. 'Rebecca' heet ie. 
In de tuin is die rooie er ook weer. Daar kom ik mijn hele leven niet vanaf. Rechtsonder het tulpje Tinka, dat erg mooi combineert met de smyrnium. Die heet officieel Smyrnium perfoliatum. In het Nederlands zwartmoeskervel. Z.z.z. in de flora, wel vorig jaar gezien langs een sloot in Drenthe. Ik dacht dat de Nederlandse naam doorwas was, maar dat is een soort bupleorum. Ik heb de zaden 2 jaar terug van Anne gekregen. Toen ze, heel vroeg in het jaar, opkwamen, wist ik niet wat het was en dacht aan clematis, maar dat kon bijna niet. Leuk, zoiets. 

Bewolkt, beetje regen, 14°.

31 maart. Het is verdorie warmer dan vorig jaar juni in Z. Frankrijk. De krentenboom staat helemaal in bloei en onderweg naar de buurtsuper zag ik erg mooie Vinca minor  ergens in een tuin. De tulpjes Tinka en Lady Jane bloeien, Little Beauty en Peppermint Stick moeten nog beginnen. 

De gele anemoontjes bloeien (Anemone lipsiensis ), maar de blauwe, Anemone nemorosa 'Robinsoniana' is dit keer erg karig bedeeld met maar 3 bloemetjes. Van de gewone witte bosanemoontjes zie ik helemáál niks, raar. Je weet het maar nooit met je tuin!

Bij elk rondje door de tuin, 3, 4  x per dag zeker, esdoornzaailingen.
30 maart. en wel 18°, als het niet meer is. De eerste 'zomerklokjes' zijn uit. Rare naam, voor een gewas dat eind maart al bloeit. Leucojum aestivum, ja: wit met groene puntjes. Ik heb ooit een potvol bij de Bosrand aangeschaft en ze doen het als een tierelier. Alleen zitten ze t.z.t. vol slakken. Waarvan de eerste trouwens vanmorgen de diepvries zijn ingegaan. Die waren onbeschaamd aan het paren op het tuinpad, segrijnslakken, gatver! 
Rechtsonder Heuchera 'Green Spice' (rechts van Corydalis 'Spinners')  waarvan je de naam dus niet kunt begrijpen op het ogenblik. Een probleem met de uiterst aantrekkelijke heuchera's is, dat ze in de loop van het seizoen erg van kleur veranderen. 

28 maart. Opnieuw zo'n stralende dag. Ik kan zomaar de hele dag met buiten kijken doorbrengen. Dan zie je geheid esdoornzaailingen. Die moeten er zo snel mogelijk uit, want ze groeien hard en als ze 15 cm hoog zijn als je ze ontdekt, is verwijderen al lastig. Rechtsonder iets dat al in de tuin stond; door mijn hoofd speelt cimcifuga, maar dat is het niet. Het schiet me wel te binnen. In close-up zijn ze wel mooi, maar ik aarzel al voor het 4e jaar of ik ze niet beter eruit kan halen en vervangen door iets dat ik van huis uit mooi vind. Rododendron williamsianum b.v. Moet ik de grond voor verzuren ....  Skimmia japonica.
Hieronder tegen de keukenmuur vreugde en verdriet. Vreugde om de smyrnium, die gaat bloeien en verdriet om die vogelmelk - ornithogalum - waarvan de bloemetjes wel lief zijn, maar de nakomelingen zich t.z.t. met z'n honderden en veel onappetijtelijk groen komen melden, zie rechtsonder. Je krijgt ze nooit meer weg, tenzij je bereid bent om een heel bed om te spitten en uit te zoeken. En wie is dat nou!
27 maart. Topviooltjestijd! V. laboradorica is nu ook uit en rechts is Viola 'Jool'. Rare naam, maar dat staat op het kaartje. Het heeft nog niet veel om het lijf. Heerlijk weer, het was zelfs te warm voor een trui.
26 maart. Vandaag het jaarlijks open huis bij André. Kwekerij 'Kingfisher' in Boskoop. Dat was weer heel leuk. Niet erg druk, dus iedereen had wel zin in een praatje en dat is eigenlijk de grootste lol. Zo vertelde een meneer van van Tubergen, toen we het over Meconopsis betonifolica en naaktslakken kregen, dat het slijm van naaktslakken erg goed voor je huid is - gatver - en daarna, dat, als je zachte handen wilt, je olijfolie moet nemen, erg een eetlepel suiker doorheen doen, mengen, je handen er flink mee inwrijven en daarna wassen. Ik moet het nog proberen ... De suiker werkt w.s. als scrub.
Vandaag was goed voor deze Primula daonensis en rechts Erythronium dens canis 'Purple King'. Viooltje Jool, Viola odorata in wit, Primula marginata hyacynthina, Corydalis malkensis, Pulmonaria 'Opal',  Omphalodes 'All summers blue' en Geranium phaeum  'Sericourt'. Plus 3 potten met Gladiolus papilio 'Ruby' die ik nog moet planten.
Beetje sluierbewolking, maar vrij zonnig, graad of 13 - 14 en een ietwat kil windje.

25 maart. Het is heel mooi weer: koude nachten en wind, dat wel, maar zonnig en overdag iets van 14°. Het wil goed groeien buiten. Eerste tulpje 'Tinka', veel primula's (die zaaien zich flink uit), roze corydalis overal, de smyrnium zit vol knoppen, leuk!, krenteboom staat op uitkomen, helemaal vol!
Gisteren het halve sedumdak gewied en dat viel wel even tegen: veel onkruid, vooral kleine veldkers  en veel van een vervelend soort composiet: klein kruiskruid, gras, klaver, esdoornzaailingen natuurlijk. Vooral gras is lastig verwijderen!
Een padje in het vijvertje, een gehakkelde aurelia en weer een dagpauwoog, gisteren een witje. De zomer komt er aan. We hebben deze maand bepaald niet over het weer te klagen gehad.
Twee zaailingen van Gita's Liselot (de hibiscus waarvan ze dagelijks de afgevallen bloemen telde!!) opgepot, een voor Sannie, een voor Frans jr. De stekken waren niet aangeslagen, maar dat had ik ook niet verwacht. Misschien later?
23 maart. Vandaag ontdekte ik ook een kind van Viola odorata rubra en ik dacht dat ik hem kwijt was. Twee jaar geleden gekocht en elders geplant, maar zaden springen natuurlijk alle kanten op. Ik zal kijken of ik een foto met meer bloemetjes kan maken. 
20 maart. Het mooiste longkruid bloeit nu ook: Pulmonaria augustifolia 'Blue Ensign'. Ik werd vandaag verrast door een bloeiend geel exemplaar van Viola odorata sulphurea. Er staat er een in de cirkel. Die plant is trouwens ook echt heel groot geworden; dit is een kind ervan, leuk!
Tig esdoorn zaailingen verwijderd. Het is regenachtig, 11° en winderig, niet heel aangenaam, maar het kan erger.
19 maart. Toen ik hem net had was ik er niet erg blij mee en ik heb hem laten staan omdat ik het zo'n gedoe vond om hem er weer uit te halen!! Moet je kijken wat een bloemen! 

17 maart. Van de Magnolia en de Michelia: Michelia doltsopa 'Silver Cloud' . 

 

Deze foto is van internet en van een kweker die Burke's backyard heet. In Australië en daar is ie ... moeilijk te vinden, haha!!!

Donderdagmorgen was er één bloem, om ½ 4 waren het er 12. 

 

Helaas is het, zoals voorspeld, afgelopen met het fraaie weer. Vandaag scheen de zon nog wel min of meer, maar er stond een gure wind en het was maar 10°. We zouden nu wel weer een beetje regen kunnen gebruiken.

 
16 maart. Nog niet duidelijk welke magnolia of michelia. Esveld suggereert Magnolia figo, maar als ik daarvan afbeeldingen bekijk via google, denk ik van niet: de bloemen van de struik hier zijn echt dubbel, eerder M. stellata-achtig. Elke knop heeft 2 schillen, zoals rechts goed te zien is. 

Maar na wat zoeken: zeker geen M. stellata, die heeft flodderbloemen. Ik vermoed: Michelia doltsopa 'Silver Cloud'. Ik heb een foto + beschrijving uit Nieuw Zeeland en een uit Australië, waar hij a.h. eind van hun winter bloeit. Het enige dat niet klopt is de geur, maar dat kan aan mij liggen! Zou 'overwhelming' moeten zijn, maar ik ruik maar een beetje. Minder dan b.v. een blauw druifje. 
De laatste, als je het weerbericht moet geloven, superheerlijke dag: zon, warm, geen wind!!! Vanmorgen een dagpauwoog en vanmiddag een citroenvlinder in de tuin. Later nog een kleine vos. 

De magnolia, nog altijd een onbekende soort, heeft de eerste bloemen en zit stikvol knoppen. Nu maar hopen dat er geen nachtvorst meer komt. In de laatste jaren begon hij een keer al in februari, alles naar de knoppen, letterlijk! Vorig jaar ging het aardig goed, maar dit jaar moet het geweldig worden als het weer geen spelbreker wordt. 
Hieronder 2 foto's van de Isopyrum thalictroides, nu eindelijk open. Duurde aardig lang. 
Ik bedacht net op tijd, dat het ongeveer wel tijd zou zijn voor Anemone lipsiensis, ging kijken: een grote dikke Phlox subulata op die plek, heel voorzichtig eruit gehaald: daar waren de anemoontjes! De knoppen dan!

15 maart. Maarts viooltje en Frans viooltje. Maarts viooltje rechts staat rechts langs het pad naar de voordeur en het Franse - Viola canina - links. Da's wel mooi om te melden op de dag van de verkiezingen! 
Canina heb ik gekregen van een mevrouw in Pierrerue, staat hier nu overal in de tuin en op de foto heeft ze zichzelf, met Frans oog voor elegant beeldig gezaaid naast Bowles' Golden Grass (Carex elata aurea). Wel maar voor heel eventjes, want die viooltjes zijn zó uitgebloeid. Het gele gras is met name in het voorjaar erg mooi, als je de groei van vorig jaar hebt weggetrokken. Straks gaat het bloeien, ook mooi, maar ik haal wel tijdig de bloeiaren weg, want het zaait zich enorm uit. Gelukkig is het altijd makkelijk te verwijderen!
De achtertuin stond indertijd stikvol maartse viooltjes en daar heb ik ze steeds weggehaald. Ze groeiden prima, maar bloeien: ho maar! Het blad is ook niet heel aantrekkelijk.  15° minstens, nauwelijks wind en beetje heiige zon. 

14 maart. Nog steeds voorjaar: beetje omfloerste zon, weinig wind, 15°. 

Het narcisje 'Spoirot' doet het hier niet heel goed, maar gelukkig nog wel één snoezig bloemetje. Vogeltje op de kruk bloeit en ik heb ook zowel maartse als die Franse viooltjes gezien. De bloemetjes van isopyrum zijn nog steeds niet open.  
13 maart. Iets minder lekker dan gisteren, beetje kille wind erbij, maar nog steeds OK voor de tijd van het jaar. 

Wit longkruid, Plumonaria officinalis 'Sissinghurst White'.

Ik hoorde een tjiftjaf vandaag en ongeveer bij ons oude huis een lijster. 's Morgens soms ver weg een merel, maar verder helaas nog niet.
12 maart. Alweer zo verrukkelijk buiten: zon, 15 graden of zo, nauwelijks wind. Wow!
Hieronder het onovertroffen blauw van Scilla bifolia. S. bifolia doet het hier niet heel goed, de uitzaai is beperkt. Daarnaast wat bloemetjes van gewoon longkruid. Daarvan heb ik ook een witte, wel aardig, met name omdat het blad gespikkeld is, en een heel fraaie blauwe, die minder makkelijk is, maar nu nog niet bloeit.

11 maart. 12 of 13 graden en geen wind: heerlijk weer.

Er komt van alles op en de meeste zaailingen herken ik voor wat ze gaan worden (of eigenlijk al zijn, natuurlijk), zoals wilde ridderspoortjes, juffertjes, e.d. Deze weet ik niet zeker, maar ik vermoed dat het worteltjesplanten zijn. Uit vogelzaad? Er staan er best veel en ik herinner me niet dat ik iets bijzonders gezaaid heb. Volgens mijn boekje alleen Acis autumnale bij de voordeur en pastel slaapmutsjes lang het pad naar de voordeur.  
10 maart. In elke tuin heb ik een voorjaarshoekje. Met veel vroege bloeiers en vooral niet graven! Crocus 'Ruby Giant' staat binnen de ring en er zijn dus wat zaailingen aan de voorkant te bespeuren.

 

  
'Ruby Giant' is niet zo flodderig als Crocus tommasinianus. Ik had een helleborus die erg mooi was met Ruby, maar dat is altijd een lastpak geweest en ik geloof dat ik hem nu kwijt ben. Hij had witte bloemen met paarse adertjes. 

De onlangs opgepotte amaryllissen hebben allebei een zichtbare  knop!

 
Het is goed weer, dus even lekker buiten werken! 

Galanthus 'Kildare', links iets vroeger gefotografeerd. 6 bloemen dit jaar. Mooi wel, toch?

25 april: wat zou ik in vredesnaam met 'íets vroeger' en 2 foto's hebben willen vertellen? 
Hieronder iets, dat misschien niemand iets zegt, maar waarbij ik haast een sprongetje maakte van plezier. (Als ik dat nog zou kunnen, haha!) Vorig jaar gekocht bij André: Isopyrum thalictroides. De meeste mensen zouden zeggen, 'Waarom zou hij het niet doen?' en die kennen dan anemonella niet, zo'n begeerlijk plantje, dat altijd meteen het loodje legt, want die moet zure grond of zo. Deze heeft ZICH UITGEBREID!!! Anemonella lijkt erop, maar hoger.
Maar ja, daarnaast dan weer de eerste tulp van het jaar. Tulipa 'Cynthia'? Zou heel goed kunnen en voorlopig vind ik het niks! Nee, iets anders, ik heb hem een paar jaar geleden geprobeerd, 'Ancilla' geloof ik. Verbloeit naar rozig oranje en wordt dan iets beter, maar mwah! 
Nu ik hier alweer aan mijn 4e tuinseizoen ga beginnen kan ik ook de eerste helleboruszaailingen in bloei verwachten. Dit is de eerste: goed gelukt!! Inmiddels staat het in de gemeentegrond aan de overkant hierachter ook vol helleborussen en worden ze niet meer weggehaald, zoals 15 jaar geleden!

Nog iets dat me veel plezier geeft: Crocus 'Ruby Giant', waar ik dol op ben, zou zich niet uitzaaien, maar ik heb hem hier 3 jaar geleden op één plek geplant en nu staat hij op 5 plekken, haha!!
9 maart. Van de hortus kreeg ik atwoord op mijn vraag naar de boom met witte bloemen/lange meeldraden in CR: Ja, clerodendron, maar welke? Wisten zij ook niet. Ga ik weer zoeken bij clerodendron Costa Rica. Kom ik weer andere foto's tegen die bijdragen aan het bekend raken met namen. Links een howler monkey in een van de bomen die we zagen, maar uit de auto en ver weg, in 3 kleuren: geel, oranje en roze. De gele was in ieder geval een tabebuia. 
Dan komt er een foto langs waarbij je denkt; 'Ha, daar zul je hem hebben' en luidt de tekst 'White garden flower in Costa Rica'! Misschien wel een potentilla. Het is trouwens de laatste echt onbekende!

12 uur, beetje regen, beetje wind, 11°.

8 maart. Nat, beetje wind, 9°. Gisteren bij elk polletje 'bolletjes', mooie krokussen, aparte sneeuwklokjes, tulpjes e.d.,  twee stokjes gezet. Ik hoop daarmee te voorkomen, dat ik steeds op verkeerde plekken een schepje in de grond steek. 
7 maart. Het longkruid bloeit en ik heb ook wat primula in bloei.  12 uur: 9°, wat wind en grijs. Kan erger! 
Gisteren vond ik nog twee CR namen: dat zwarte blad is inderdaad een caladium en tot mijn verrassing was de struik met ietwat flodderige bloemen soort clerodendron. Ik heb een foto van de witte bloemen naar de hortus in Leiden gestuurd, misschien is dat ook een clerodendron, uitgaand van 5 bloemblaadjes en lange meeldraden, maar ik kan niet overtuigend iets vinden. 
Bij het zoeken naar de caladium vond ik bij Aliexpress zaad ervan (voor 32 cent, incl verzenden, hoe kan het in vredesnaam) en ook zaad van roze caesalpinia. Ook in Nederland te koop, voor 3,50 + verzendkosten, hier nog geen euro. Niet dat ik verwacht dat er iets van terecht komt, zaaien is bepaald niet mijn sterkste kant. Ik heb trouwens wel een stuk of 10 zaailingen van zaad dat ik van Marleen uit Portugal kreeg. Ik denk iets van Anthurium liliago.
Volgens mij staat de maretak in bloei! Het vorig jaar moest ik er 2/3 afhalen, maar nu is hij alweer een cm of 50 in doorsnee. Als dat arme appelboompje, waar hij op groeit, dat maar aankan! (Malus 'Red Sentinel') 
6 maart. Vanmorgen heb ik nog weer een wetenschappelijke site  van 83 blz, met per blz 25 foto's, van bloemen, planten etc in CR zitten doorzoeken. 

Ik raak er maar van in de war, want b.v. de mooie struikjes met licht- en donkerroze bloemen, die we tegenkwamen op weg naar San Gerardo heb ik  centradenia genoemd en op die site: monochaetum. Nou weet ik het nog niet. 
De witte bloemen met lange meeldraden zien er om een of andere reden zo bekend uit en ik kan er maar geen (familie)naam op plakken!

Wel kwam ik een boom tegen die ik één keer gezien heb, met een stam bezaaid met puisten/dorens. Leuke naam: een Hura crepitans. Wikipedia meldt dat de boom ook Monkeys no Climb wordt genoemd. Bij een dierenopvangscentrum, waar we een middag gingen kijken, werd verteld dat slangen de boom gebruiken om van hun oude vel af te komen. Ik ga nog even zoeken naar bevestiging. Nee, van dat slangenvel kan ik niks vinden. Wel dat de zaden met een flinke knal worden afgeschoten. 
4 maart. Vandaag is het lekker weer en was het voor het eerst weer  plezierig in de tuin te werken. Nu de containers wat minder vaak worden geleegd, moet je ook rekening houden met bak vol of niet! Eentje vol, maar we hebben nog een week te gaan. Het is bijna 13° en er is weinig wind. Poes vindt het ook leuk, gelijk mee de tuin in!
Zojuist het CR verhaal opnieuw doorgelezen. Ik blijf me maar verbazen, dat er dan nog zo veel fouten in staan: fout gespelde woorden, letters weggelaten. Blijf nog zoeken naar namen, encyclopie doorgelezen, kuipplantenboek doorgelezen, ik heb nog twee boeken die in aanmerking komen.  
28 februari. Laatste dag met een onaangename datum. Eigenlijk zou je van november t/m februari in de tropen moeten gaan wonen en dan voor mijn part kerst maar missen. Groot huis ergens, kun je ook logees hebben ...

Vóór ontdekte ik een cyclaampje met wonderschoon, bijna geheel zilver blad. Ik kan me niet herinneren die te hebben aangeschaft, maar mijn geheugen is w.s. ook niet meer wat het ooit geweest is. Leuk, klein, roze bloemetje, dus eer C. coum dan C. neapolitanum. 

Dit is 'Narrow Christmas', w.s. om het smalle kerstboomachtige figuurtje in het midden van het blad. Net zo'n soort bloemetje als die van 21/2.
27 februari. De hele encyclopie doorgelezen.  Heeft nog niet veel opgeleverd, maar de kale bomen die hier en daar in CR versierd waren met gele, oranje of roze bloemen waren w.s. Tabebuia. Ik heb de bloemen ter plekke niet kunnen bekijken, maar kaal, kleur en Costa Rica klopte met de beschrijving.
Gek dat ik die hangende oranje buisbloemen niet kan vinden. Ik  ga nog kijken bij phygelius? Nee, de bloemen waren in een tros, niet in een aar en ook anders. Mijn kuipplantenboek biedt uitkomst: Iochroma fuchsioides zou kunnen; Zuid Amerika en kolibries worden erbij vermeld.

Het is vies weer, regen, maar niet koud en ook weinig wind, 10° Als het niet zo nat was kon ik even lekker de tuin in, maar nu ga ik de amarylissen van vorig jaar maar weer eens oppotten. 

Nou hebben de twee die ik overgehouden heb dezelfde behandeling gehad, maar ze hebben er heel verschillend op gereageerd. Dit is 'Lagoon' en die heeft een enorme bos wortels gekregen, het vele blad is verdroogd en de vliezen om de bol ook. Ze zitten losjes om een harde kern en die heb ik opgepot: een vrij kleine bol. 

'Rebecca' had nog altijd blad, na 5 maanden droog. En een kind. Kind heb ik van de bol gehaald en apart opgepot. Het blad heb ik afgesneden en de wortels uitgeschud en e.e.a. opgepot. Kind is naar boven, een onverwarmde kamer, wel warmer dan de zolder. 
25 februari. Het is 9°, bewolkt en windkracht 5 of 6, guur dus. 
Buiten is er alweer van alles te beleven. Scilla tubergeniana  is goed uitgebreid t.o.v. vorig jaar, Iris Cath. Hodgkin bloeit, er zijn ook iets meer elfenbloemetjes - Leucojum vernum - dat is een lastig gewasje en gaat langzaam, maar ... ze doen het. Witte Crocus tommasinianus, dit jaar nieuw, ook leuk. Natuurlijk komt er overal speenkruid op, dat zou ik te vuur en te zwaard kunnen bestrijden, als ik een zwaard had. Ik trek zo veel mogelijk uit, maar dat werkt nauwelijks en eigenlijk kan het het ook niet veel kwaad, zolang het maar niet in het achterste gedeelte komt, want dan krijg ik problemen met 'Salmon's White'.  
Wat ik vervelender vind is dat die vervloekte Italiaanse aronskelk van geen wijken weet. Ik trek nu al 4 jaar alle bladeren weg, nadat ik in het eerste jaar zo veel mogelijk knollen heb verwijderd. *) Soms komt er een knolletje mee, maar meestal zitten ze te diep. Je zou zeggen dat de plant aan energie inboet als het blad geen kans krijgt, maar het lijkt alsof er steeds meer komen en op plaatsen waar ik ze niet eerder gezien heb. 
Foto's van kleine planten maken gaat me beter af dan vogels in CR fotograferen ...

*) Ik heb me inmiddels laten vertellen dat die Italiaanse aronskelk door mieren verspreid wordt en dat je er derhalve niets tegen kunt doen!
22 februari. Hieronder was gisteren. Vandaag regen en wind en wind is nou eenmaal niet lekker. Voor de rest van de week ziet het er ook miserabel uit. het is wel 10°, maar van mij krijgt het niet meer dan een 4. Iris ret. 'Pauline' .

21 februari. Vanmorgen vroeg al bijna 10°. Nu een beetje zon en weinig wind. De weersverwachting in het weekend was zonder meer slecht, maar het valt reuze mee. 

Deze Cyclamen coum heet 'Narrow Christmas'. Ik kocht hem vorig jaar bij Bravenboer en hij heeft het goed gedaan. In het verleden had ik nooit veel succes met Cyclamen coum, maar in deze tuin gaat het prima.

Later: nee, dit is een andere. Naamloos. 

Ik werd vroeg wakker en hoorde in de verte een merel zingen. Voor de jaarlijkse bloedprikkerij even naar de dokter en daar in de buurt ook een lijster, wow. Die zijn tegenwoordig schaars, helaas. Toen ik terugkwam zag ik dat Scilla tubergeniana bijna bloeit. 
Op de foto dubbele sneeuwklokjes, die ik 2 jaar geleden van Margriet kreeg. Ik heb nu 4 soorten: gewone, dubbele, Gal. elwesii (tot nu toe maar matig, gek hoor) en de nieuwe 'Kildare'.
20 februari. Bijna 12° maar grijs, klein beetje regen en guur windje. Eerste iris. 
19 februari. Het zou niks worden vandaag, maar het is 9° en de zon schijnt, niet slecht voor 19 februari. 

Vorige jaar heb ik schandalig dure sneeuwklokjes gekocht bij Peter Nijssen jr. Toen kwam er nog niet veel terecht, maar dit jaar heb ik 5 bloemen of misschien 6. Ik ben nu alleen even vergeten hoe ze ook alweer heten. Hebbes: Galanthus 'Kildare'. Ze zijn best bijzonder. 

Als het wat zonniger is kun je het rokje beter zien en dat is vnl groen.
18 februari. Ja, je kunt er niet meer omheen, al kan het gerust de volgende weken nog vriezen e.d. Nog wel 6 weken. Maar de lente wordt zichtbaar. Bijna 10° vanmiddag, met een blauwe hemel. En omdat ik genoeg foto's van CR gedaan had ben ik even lekker gaan knippen buiten. 
Als je verstand van zaken hebt en namen weet van bloemen, planten, struiken of bomen in Costa Rica: graag commentaar! Jan Willem b.v.? Ik heb geen e-mail adres van je ... (Dank voor reactie!)
17 februari. O, wat heerlijk: de sneeuwklokjes bloeien en de eerste krokussen . Ik heb ook een fraaie Cyclamen coum in bloei en ik kan zelfs opzoeken hoe hij ook weer heet, maar erg veel te doen, dus komt nog wel! (9°, een tikkeltje bewolkt en geen wind. Heerlijk. (Voor deze tijd van het jaar dan. Geef mij maar wat tropen ...)

Eerst Costa Rica verhaal hier en thuis doen. We hebben iets van 1000 foto's gemaakt, dus dat wordt een hele uitzoekerij!
Costa Rica 26 januari - 15 februari 
Een nieuw avontuur met veel onbekende planten, struiken en bomen; de meeste namen zal ik nog moeten achterhalen. 
Het eerste hotel waar we logeerden heette Hotel Bougainville. Bij bougainvillea denk je w.s. meteen aan de paarsrode bloemenzee bij een mediterraan huis. Leuk wel! Het paarsrode gedeelte is niet de bloem, maar een schutblad. 

Ze bestaan in allerlei kleuren, bougainvilles, waarvan ik de paars- of kersrode wel kan waarderen in een zonnige omgeving. Oranje en wit vind ik ze over het algemeen vreselijk. De foto's hier zijn allemaal van internet en behoorlijk geflatteerd, want meestal zitten er b.v. maar weinig wishywashy bleekworteltjeskleurige bloemen aan een slechtgesnoeide struik. Zo lijkt die witte heel mooi, maar ik heb nog nooit een mooie witte gezien; ze zijn altijd gemengd met bruin en uitgebloeid, net als witte seringen.  Die dáárnaast is zelfs uitermate eng, een dubbele met een halfslachtige kleur (eigen foto). 

 

Maar o! wat is die roze mooi! Helaas wil die alleen gedijen in echt tropische gebieden. 
Bij het hotel hoorde een botanische tuin, een beetje groot woord voor wat het was, maar het was wel een aantrekkelijke tuin, met veel vogels. Voor het ontbijt op de eerste morgen, had ik al 7 onbekende vogels gezien. De eerste was een soort ekster, bruin en beige.  

 
Ik heb het niet zo op palmen, maar deze twee en nog één andere soort met fijn blad (ik geloof dat ik er geen foto van heb) vind ik mooi. De rechtse ken ik al uit Australië, waar hij lipstick palm wordt genoemd. Cyrtostachys renda . Als ik het goed heb komt hij oorspronkelijk uit Sumatra en die contreien. Het rood erin is meestal roder.
De andere is mogelijk een trachycarpus soort, een zgn waaierpalm, maar deze met zijn fraaie zilvergrijze  blad heb ik nog niet goed kunnen determineren. Brahea armata?.
In Frankrijk was ik blij, dat ik geen palmen had. Mijn vriendin Mary had er een paar; lijkt leuk, maar keihard blad, waar je niks mee kunt als het van de boom komt en weggooien dus, zo'n groot ding!, eindeloze uitzaai en tenslotte een invasie van een akelige nachtvlinder, waarvan de kinderen de palmboom aanvraten en van overheidswege moesten  vlinder en rupsen betreden worden en dat was hartstikke duur. 
In de voortuin van het hotel stond een grote groep phanaelopsis, van die platte orchideeën, die je hier overal voor in je kamer kunt kopen, maar je ziet zelden iemand met meer dan een vierkante meter ... en in een pot een wit schatje, dat ik vóór Frankrijk thuis vertroetelde en regelmatig in bloei kreeg, maar waarvan ik nu even de naam kwijt ben. Komt wel weer! Coelogyne cristata .

Deze heb ik regelmatig gezien, aan een struikje, geen idee waar ik het moet zoeken, maar wellicht komt er inspiratie. 
Linksboven lijkt een soort crinum te zijn - w.s. Crinum asiaticum  - en rechts een orchidee met héél eigenaardige, spinachtige bloemen. Dat is mogelijkerwijs Schomburgia undulata. Botanische tuin zonder bordjes, lastig!
Hier was ik tamelijk weg van. Planten met deze groeiwijze en bladvorm komen  in de tropen veel voor en meestal heb je met een caladium te maken, maar of dit er ook een is? Met mijn voorliefde voor donker blad zou ik hem graag in de tuin hebben. Ja, zwarte caladium. Ik heb net via de onvolprezen Aliexpress zaad besteld: 32 cent all in!! Als het mis gaat zal ik daar niet veel van merken. Zaad van roze caesalpinia heb ik ook gevonden. In Nederland: 3,50 + verzendkosten ...

Onder links is misschein een Thunbergia. Ja: Thunbergia grandiflora . 

Rechtsonder heb ik ook nog niet kunnen plaatsen. Inmiddels wel 6/3: Clerodendron quadriloculare.
En de laatste in deze tuin. Geen idee! Later nog een keer in roze uitvoering gezien. Leuk, smal, donker blad. Misschien Browallia speciosa. Nee, dus. 

Inmiddels 13 delen encyclopie doorgewerkt ... 

Gevonden:  Ruellia simplex  en bijna klaar met de encyclopedie.

 
28/1. De bergen in naar flinke hoogte. Helaas kun je op een weg met maar twee banen en geen berm bijna niet stoppen. We hebben ondermeer die reusachtige dahlia (Dahlia imperialis) gezien, maar ik heb geen foto kunnen maken. Ook, op tophoogte, regelmatig Pauwlonia.

Die twee hierboven, zelfde struik, lichter en donkerder wat bloem betreft, weet ik nog niet. Ze groeiden op ongeveer 2000 meter. Op weg naar San Gerardo heel veel gezien. Erg mooi. De bloem doet aan tibouchina (foto) denken, maar die heeft 5 kroonblaadjes en ander blad.

Die heb ik gevonden (5 delen van mijn encyclopie doorgelezen!) Centradenia floribunda. Het grappige is dat ik bij de informatie las, dat hij erg op de Princess flower tree leek en dat bleek tibouchina te zijn!!

Nu ben ik weer in de war, want op een wetenschappelijke site las ik dat dit monochaetum soort is ...
De fuchsia waar ik veel vlinders en kolibries op zou zien: Fuchsia paniculata. Die wordt wel 3 meter hoog of nog meer!!! Zou ook Fuchsia jimenezii kunnen wezen.

Hieronder: grote, gele schermbloem, soms wel twee meter hoog? Mooie oranje?, kolibri erbij en hij komt me vaag bekend voor. Mogelijkerwijs: Iochroma fuchsioides. Nee: Bomarea hirsuta uit de familie van de alstromeria.

Gunnera insignis (Poor man's umbrella!), met rechts de bloeiwijze. De bladeren waren wel 60 cm in diameter.
Deze vond ik heel merkwaardig. Een klimmer met platte bloemen waar je niet in kunt kijken. Ook rond, leerachtig blad. Ik heb een keer in een boekje kunnen kijken waar wat planten in stonden en heb Passiflora sexflora hiervoor opgeschreven, maar eerlijk gezegd, denk ik dat ik me vergist heb. Misschien een verwaarloosde bougainville ...
En dan zie je ineens een wel zeer bekend onkruidje ...kleine veldkers! Cardamine hirsuta. Ik heb er nog nooit een Latijnse naam op geplakt. Hieronder een bekende: Polygonum capitatum  en rechts een vlinder, die dol was op de zoutjes die iemand had laten vallen, mogelijk Dryas julia. Gek genoeg ontbreekt persicaria in mijn uitgebreide planten encyclopie, dus ik moet nog even zoeken naar de rest.
 

Van alle tropische planten heb ik deze altijd het meest begeerd en nooit is het ergens gelukt: Petrea volubilis. In Nigeria kon ik hem w.s. niet kopen (dat is al meer dan 50 jaar geleden, dus heel precies weet ik het niet meer), in Frankrijk was het te koud. Een vroegere tuinvriendin in Spanje wilde hem ook graag, maar lukte ook niet. Waarschijnlijk een plant die alleen geschikt is voor hoog in de tropen, want ik heb hem wel een keer zien bloeien in Harare en dat is op 1400 meter of zo? 
Ergens onderweg van San Gerardo naar de kust.
Cor schrijft me, dat deze bloem 'Bloem van God' genoemd wordt, maar ook 'Queen's wrath'. 

Hieronder een boom, heel veel gezien, maar altijd uit de auto, halfkaal en met rode bloemen, Erythrina mulungu . Soortgelijke met gele, oranje en roze bloemen ook gezien, maar minder vaak. Dat waren, mogelijkerwijs, vertegenwoordigers van Tabebuia, een boom die er regelmatig wordt gezien in geel roze en oranje, en bloeit als kaal. 

De witte hieronder was een kleine boom of grote struik, de witte flappen zijn schutbladeren, lijkt me, met hier en daar een klein rood bloemetje. Wellicht familie van die vreselijke kerstroos, en dan bedoel ik de euphorbia, niet de helleborus. 
Gevonden: Mussaenda philippica 'Aurorae'. 
 
De bloeiwijze van een heliconia soort: Heliconia rostrata. Vele soorten, meest felgekleurd (schutbladeren, kleine bloemen). Dit is een hangende, maar sommige hebben opstaande trossen, waarin water blijft staan in vochtige omgeving en daar brengen sommige kikkertjes hun larven heen. Heel interessant. 
Hieronder: onze gids noemde het peper en ik ben er inmiddels van overtuigd dat hij tot de peperfamilie hoort, maar het is daar niet zo makkelijk zoeken. De familie heet Piper en als je gaat kijken bij afbeeldingen ... probeer het maar!  De aartjes doen denken aan de kamerplant peperonia, maar ik kan daar (nog) geen boom van vinden.

 

Zo'n heg had ik in Umukoroshe, Nigeria: rode ixora. Aan de kust bij Rafiki Lodge. Later zag ik hem elders in het zachtgeel. 

In Nigeria had ik ooit een gele te pakken gekregen. Een heel enkel keertje kon je er namelijk wel eens iets leuks kopen, zoals die gele ixora, een piepklein struikje, en ook eens een roze caesalpinia. 
Die gele ixora kwam eindelijk in bloei, maar hij was maar net begonnen, met één scherm, of de bloem was weg. Die stond bij mijn tuinjongen, die op ons erf woonde, op tafel. Dat konden we niet hebben, een tuinjongen die je bijzondere dingen pikt, dus Dickson, zo heette hij, kreeg een zgn letter of warning, en dat was nodig voor het geval je personeel wilde ontslaan. Waarop Dickson zijn excuses kwam aanbieden met de gevleugelde woorden: 'Sorry Madam, it won't happen again until next time'. En daar moesten we zó om lachen, dat hij nooit meer ontslagen zou worden. 
De roze caesalpinia heb ik maar een keer van mijn leven gezien en wel het exemplaar in mijn tuin in Nigeria. Ik heb er ooit mijn favoriete eekhoorn, orangeheaded squirrel, onder begraven. Hieronder de in de tropen vaak geziene struik, meestal oranje, in CR vaak geel. Maar de roze bestaat nog steeds, ik vond de foto op internet. Caesalpinia pulcherrima rosea. Je zou ervoor in de tropen gaan wonen.  

Hierboven: leuk!!! Pinda! Rechts zou ik moeten kennen, maar er komt niks boven. Boom, zou een clerodendron kunnen zijn. Via de Hortus in Leiden: Ja, clerodendron, maar welke? 
In een vlindertuin een fraaie rode passiflora, P. vitifolia. Typisch Zuid Amerikaans: van die vlinders met smalle lange vleugels en de rupsen ervan leven vaak?/altijd? op passiflora.  Een boom met rode pluisbloemen. Kijken of het een albizia kan zijn en dat kan volgens internet: Albizia julibrissin . Bestaat blijkbaar ook in een rode uitvoering.
Yesterday, today, tomorrow: de bloem is paars als hij opengaat, de volgende dag lila, de derde dag wit.  Brunfelsia bonodora.
Eucharis grandiflora , ergens gewoon in de tuin, wel op enige hoogte. De meeldraden zijn net zo georganiseerd als bij ismene/hymenocallis, even kijken of het klopt. Het klopt.
Tropisch gras ziet er heel anders uit dan ons gras: breed en plat en uitlopers over de grond.

Hier wordt het moeilijk, want er zijn zó veel soorten orchideeën. Deze drie stonden allemaal in de grond. Linksboven werd wel 1 meter hoog. Die hier links was echt een snoepje. Op enige hoogte, 700 meter? Calanthe soort? Nee: Phaius tankervillae. 
Hieronder Curculigo capitulata. Ik dacht N.B. dat het een epifyt was, want de bloemen groeiden helemaal onderin een soort jonge palm. Jammer, dat ik niet de hele plant heb gekiekt!

Op deze verbena-achtige plant vloog een (rufous tailed) hummingbird. De foto links maakte ik en rechts maakte een fotograaf - Thomas van der Es - die een heel goede camera heeft en er ook heel goed mee om kan gaan. De verbena vond ik niet zo geweldig ...  Struik: stachytarpheta soort.
Ik heb opvallend weinig ipomea gezien. In Nigeria had je overal 'Morning Glory': heel opvallende, grote, blauwe bloemen en die je ook in Spanje en zo overal. Een hele mooie in Nigeria was de 'Moonflower', een heerlijk ruikende nachtbloeier, die je bij het donker worden kon zien opengaan en die een diameter had van wel 8 cm of meer. 
Ipomea infida of trifida.

De foto links lijkt op sering, ander blad, maar ook kruiswijs, dus zou familie kunnen zijn. ik geloof dat er 5 kroonblaadjes waren ... W.s. Conostegia subcrustulata .
Hier was ik heel blij mee, want ik vind dit een te gek vlindertje en ik had het nog nooit in levende lijve gezien. Greta oto op ageratum; dat was hier een struik i.p.v. een perkplantje.
Familie van de monarchvlinder, Morpho tescus, op lantana.

Hier in de tuin heb ik die 'adventieve' pekanjer. Ik heb er jaren over gedaan om definitief te besluiten dat het pekanjer moest wezen, want er is ook iets dat duizendguldenkruid heet en volgens mij is dit 'm. Gentiaanachtig. 
Rechts: een lid van de gemberfamilie, t.w. Nicolaia eliator .

Ik kwam nog een foto tegen (we hebben met 3 toestellen ongeveer 1000 foto's gemaakt en ik ben er nog lang niet doorheen!) Dit is een Bauhinia, w.s. Bauhinia monandra . De gids die ons vergezelde toen ik deze foto maakte, vertelde, dat hij in CR met het Spaanse woord voor 'koeienpoot' wordt genoemd i.v.m. de vorm van het blad. 

Ik ken de leuke struik of boom al langer (Zimbabwe), maar heb voorheen vnl bomen met roze of witte bloemen gezien. Daarvan was het blad helemaal tot aan de aanhechting in tweeén gespleten, ik heb er nog een gedroogd exemplaar van. 
Ik vond deze erg mooi (bij: Pedacito del cielo).

Voorlopig is dit de verzameling bloemen, planten, struiken en een paar bomen uit Costa Rica. Nu nog alle ongekende namen opzoeken. Vorig jaar had ik het makkelijk met een mailtje naar de botanische tuin in Sydney. Ik kreeg vrij snel antwoord op al mijn vragen die vergezeld gingen van een foto. Ik weet niet een dergelijk instituut in Costa Rica en ik ken wel een botanicus, maar die is ongelofelijk oud en mogelijk heeft hij zich nooit in tropische gewassen verdiept.

Deze stond in het gras bij Pedacito del cielo. Je denkt aan een vogelmelk, maar het is Hippobroma longiflora en als ik het goed begrepen heb is de plant hartstikke giftig.

Nog wat nagekomen foto's:

Ik blijf me vergapen aan wat ik 'tuinbomen'  noem, bomen die begroeid zijn met epifyten. In Brazilië was dat opvallender dan in Costa Rica, daar stonden ze gewoon in de straten van Sao Paolo. Maar ik heb er hier toch ook veel gezien: met mossen, varens en bromelia's. Of zo'n klimmer met superieur gestreept blad, die de boom lijkt te omhelzen. In de tuin van ons eerste hotel stond een klein boompje met orchideeën erin en het nestje met een broedend duifje, tussen die orchideeën, viel helemaal niet op. 
Op de rit naar San José ergens in een mooi wegrestaurant nog een fraaie papayaboom, elegante boom, maar de papaya als vrucht kan me niet zo bekoren. Schijnt wel supergezond te zijn.

Ik ga zoeken en als ik iets vind schrijf ik het op. 22/2 nog 4 delen enclopie te gaan ...

25 januari. Een winterkoninkje in de tuin, hier nog niet eerder gezien. Het is 11 uur,  3° en grijs. Het heeft vannacht niet gevroren en er is weinig wind. Nog steeds maar één sneeuwklokje. 
Onder de Rosa glauca bloeit één helleborus. Ik heb er nog niks aan gedaan, het oude blad zit er nog aan en er ligt een hoop rommel tussen ...
21 januari. Cephalotaxus is nauwelijks als zodanig te herkennen! Verlate foto van de bijzondere rijp vorige week. Het was de volgende dag allemaal weg, hoewel de temperatuur wel onder nul was.

Nog steeds 's nachts wat vorst, overdag iets boven nul en prachtig weer. Op sommige ijsbanen kan worden geschaatst, heerlijk voor de liefhebbers!
18 januari. Hoary frost zeggen de Engelsen en dat hoary heeft iets harigs. Je ziet het 't mooist op de foto van de mühlenbeckia rechts hieronder, gewone rijp in combinatie met van die naaldjes. De foto links is van de Rosa glauca, die van zichzelf al dorentjes heeft. Onder zijn 2 foto's van het effect op de magnolia van onbekend merk, met links achterin de 'gewone berijpte' iep. 
Deze winter is het tot nu toe al kouder geweest dan in de vorige drie bij elkaar en februari - de koudste maand - moet nog komen. Evenzogoed is het niet bijzonder koud, er is vrij veel nachtvorst en nu, ½12, is het maar een klein beetje onder nul, 1 of 2 graden. Ik kan het niet echt goed meten, want de thermometer van het weerstation hangt in het binnentuintje en daar is het altijd wat warmer. De bamboe b.v. is daar gewoon groen, terwijl er van de bamboe tegenover de keuken maar een armoedig uitgedroogd bosje te zien is. 

12 januari. Aan de Oranjelaan is een tuin met altijd vroege sneeuwklokjes, maar ook dáár zag ik er maar eentje. De toverhazelaar begint wel te bloeien. Vandaag een graad of 6, met regen en flink wat wind. Er wordt sneeuw verwacht, maar dat zal onze neuzen in het westen wel weer voorbijgaan.
11 januari. De eerste sneeuwklok bungelt en het is 9°, met wind en op het ogenblik (1u 's middags) zon.
8 januari. Van de aster 'Vasterival' heb ik er eentje laten staan bij het hek voor. Ook uitgebloeid is hij decoratief, maar ik ben nét te laat met mijn foto: eergisteren waren het nog allemaal pluisjes. Met de sneeuw verdwenen?

8° en bewolkt, maar niet zo donker als gisteren.
7 januari. Het heeft gesneeuwd. En ik heb het gezien, gisterenavond om een uur of half 11. Het kan de enige sneeuw dit seizoen zijn, dus even van genieten. 't Stelde niet veel voor.

In Nederland werd al direct code oranje afgegeven, want daarná zou het gaan ijzelen. Dus voordat er ook maar het kleinste vlokje uit de lucht viel reed er al een strooiwagen door de straat!!! Evenzogoed zijn er flink wat ongelukken gebeurd.

Nu12 uur en 3°. Grauw dagje, geen wind. 
5 januari. Tegenover de keuken, achter de staan bij de choisya, komt iets op dat ik niet zo snel kan thuisbrengen. Maar ... ik heb 2 jaar geleden iets van een bolgewas, dat ik niet kende en toen heel mooi vond,  gekocht bij Esveld. Vorig jaar niet  teruggezien. Zou 't dat zijn? En waar heb ik het opgeschreven? Dat wordt zoeken!
Ik kan het niet meer vinden, was lichtblauw ... Hebbes: Ixiolirion tataricum. Morgen even bijlezen over hoe of wat.

Maar het was een dubbele sneeuwklok ...  

3°, een beetje wind en stralend weer.
4 januari. Het is gelukt een betere foto van de eerste sneeuwklok te maken. Met de andere camera op flinke afstand! Ook de hamamelis van de buren is iets beter ... Vandaag: 5° met harde, gure wind uit noordwest.

3 januari. In de krant stond dat 2016 een zacht jaar was geweest, maar wel nat. We brachten oud en nieuw vorig jaar door in Schoorl en zagen daar narcissen in bloei. Het heeft inderdaad weinig gevroren in de vorige winter; naar horen zeggen was er een week vorst toen wij in Australië waren. 25/2 heb ik een kwartier naar de enige, maar natte sneeuw staan kijken. In maart heb ik heb een aantekening, dat er nog steeds geen sneeuwklokjes waren; eind maart was het open weekend bij André en daar was nauwelijks iets in bloei, omdat alles zo laat was. Bovendien was er veel kapot als gevolg van een hagelbui. Het was koud (geen vorst) en de dikke laag hagel was lang blijven liggen!
In april waren we een weekendje weg, in Dwingelo; het was zo verrekte koud dat we amper buiten zijn geweest. Regen, dat wel. Daar bloeide trouwens smyrmium, zo meteen hieronder, langs een sloot.
In mei is het een dikke week zomer geweest: heb ik een jurk aan gehad en dat doe ik pas bij 25° of zo. 
In juni waren we twee weken in zuid Frankrijk - op onze oude stek - en we waren heel blij dat er verwarming was in het appartement dat we gehuurd hadden! 
De zomer begon pas eind  augustus en toen is het ook wel 5 of 6 weken heerlijk weer geweest.
Al met al ben ik van plan om iedere keer als ik hier wat opschrijf het weer te vermelden. Vandaag: 11u 's morgens: bewolkt, 6°.

Bij Coen Jansen Artimisia lactiflora gehaald, toen we dit weekend in de buurt waren. Die heb ik geplant waar de tuinman een wilde hazelnoot heeft verwijderd. Bij de buren staat de hamamelis helemaal in bloei, lelijke foto, ik zal proberen hem te vervangen. Bij ons nog in de knop (veel meer dan vorig jaar); die staat lang in de schaduw.
Altijd leuke verrassingen: een Cyclamen coum, vorig jaar bij de Bosrand gekocht en toen vol schimmel, heeft zich indertijd in de tuin spoedig hersteld en lang gebloeid en nu staat het er vol zaailingen!!! Foto rechtsboven. Hier links onder: van Anne kreeg ik ooit zaad van smyrnium. Ergens uitgestrooid en vergeten. Vorig jaar kwam er bij de keuken iets op dat ik niet kon thuisbrengen, het zag eruit als clematiszaailingen, maar dat was wel héél onwaarschijnlijk. Ze verdwenen vanzelf weer. Dat waren dus smyrniumzaailingen en die komen nu weer op, Ze houden blijkbaar van vroeg op, vroeg naar bed! Met een beetje geluk bloeien ze in maart/april. de foto hieronder komt van internet. Smyrnium perfoliatum.

Hierboven: altijd ruzie met witte bloemen: zelden scherp. De eerste sneeuwklok in zicht, erg laat! Maar de mistletoe is niet geplunderd gelukkig. Wellicht heeft de lap eromheen geholpen. Flink wat bessen. Dat had ik niet verwacht, nadat ik hem in maart van 2/3 van zijn omvang heb moeten beroven.
3 januari. Heb een goed jaar, alle tuinvrienden. 's Nachts 'n beetje regen en overdag prettig weer om buiten te werken?
naar bovenkant