Dagboek 2019 naar onderkant Vermijd onnodig Engels! sitemap

Een goede jaarwisseling allemaal en we zien elkaar weer terug in 2020.

30 december. Er is nog nauwelijks winter geweest. Een paar keer ijs op de emmers buiten. De viridiflorus-narcissen en de gladiooltjes heb ik voor de zekerheid wel in de garage. 

Buiten begint het voorjaar, hoe ongelofelijk ook! Een roze naamloze helleborus staat te bloeien en die eerste bloemetjes aan cyclamen coum zaailing hierboven maken me blij. Er staat daar een heel veldje, dus ik heb, na de eerste bloemetjes vorig jaar, goede hoop op een klein bloeiend veldje! Ook elders in de tuin zie ik ze. Het grappige is, dat voorheen in geen enkele tuin die soort wilde groeien en hier zaaien ze zich uit!

24 december. De eerst Cyclamen coum van het komend seizoen bloeit. Een van de zaailingen in de ring!
 

21 december. Een van de plezierigste dagen van het jaar, want vanaf vandaag gaat het weer de goede kant op. Het duurt we even voordat je er iets van merkt (eind januari), maar toch! Wel is het nu wintergrauw, met kale bomen, grijze luchten en nog steeds vaak regen.

Je zou anders niet zeggen dat het winter is. De foto van deze Centranthus ruber heb ik vanmorgen gemaakt. Ze bloeien hier veel langer dan in Frankrijk. Wel, net als daar, overal zaailingen.

De iep is eruit. Lege plek voor wat? Ik zou wel een styrax willen, maar of de plek geschikt is betwijfel ik. 
Dit jaar geen mistletoe, die is hartstikke dood. Wel staan de sneeuwklokjes al met de neus boven de grond en in één van de spannende narcissen zit een dikke knop.

5 december. De winter is min of meer begonnen, met vorst in de nacht en vandaag mist. Ik hou van mist en van sneeuw en een beetje vorst vind ik ook prima. 
De els tegenover ons voorvorige huis houdt het voor gezien en heeft in een keer ongeveer de helft van zijn blad laten vallen! 

 

30 november. Hoera, november is weer voorbij! Vannacht wordt er vorst verwacht, een beetje dan, maar er staat nog van alles in bloei, zoals bij Anke, verderop in de straat, een prachtige mahonia. Ruikt lekker, een beetje lelietjes-van-dalen.
12 november. Ik heb geen hekel aan regen, maar het begint me wel zo langzamerhand te veel te worden. Donker, koud en nat. Nog 6 weken en dan gaan de dagen weer lengen.
 11 november. 's Morgens moet ik oefeningen doen voor mijn rug of heup, whatever. Eerst poes borstelen, dan gymnastiek. Tijdens de gymnastiek heb ik uitzicht op ons binnengroen. Leuk toch, al die verschillende vormen? Er is nog vrijwel nooit een bloemetje aan te pas gekomen.
Ik doe er bijna niks aan. Bij grote droogte geef ik wel eens water en ik moet wel af en toe knippen, want zowel de bamboe als de mühlenbeckia zijn ijverige groeiers.

Crocus mathewii zal dit jaar niet bloeien. Jammer. Ik weet niet wat ik eraan moet doen om hem weer zo ver te krijgen. Mesten? Waar hij van huis uit groeit, ergens in Turkije of zo, krijgt hij toch ook geen mest? Of misschien van geiten?

10 november. Zo, gelukkig alweer 1/3 november achter de rug. Vannacht was er vorst en nu is het stralend weer. 
Na rijp beraad heb ik besloten de veltheimia's weg te geven. Ik ben een mens van alledag en mocht ik plotseling het loodje leggen dan heeft Ko geen idee, dat die twee planten tamelijk bijzonder zijn. Ze gaan naar Trees van de plantenclub en daar ben ik blij om, want dat vind ik een enig mens. Twee zijscheuten van het roze bloeiend exemplaar kunnen wellicht doorgegeven worden aan de twee andere belangstellenden. 
8 november. Er bloeit nog van alles overal. De hele tweede helft van de zomer heb ik met plezier gekeken naar deze w.s. goudsbloemen, bij mensen die nagenoeg niks om een tuin geven. Ik loop er vrijwel iedere dag langs. Lange, rijke bloei en de plant ziet er gezond uit, maar of het zeker weten een goudsbloem is ..?
5 november. De amaryllissen zijn naar de garage tot ik ze weer ga oppotten; Cyrtanthus mackenii in pot: een boven (oranje), een in de keuken, want die heeft een bloemknop, en een in de garage. Cyrtanthus elatus in pot in de garage. Dat is weer een bolgewas dat ik ken onder meerdere namen: Vallota speciosa, vuurlelie, George lelie en Scarborough lily. Maar ik heb hem voor het eerst en weet niet of ik hem koel droog, donker??? moet zetten in de komende winter. Het is een bladbehoudende soort, dus misschien boven in de logeerkamer, waar het in de winter niet kouder zal zijn dan een graad of 8. De planten daar krijgen dan op zaterdag water.
De 3 bloemen van de amarine zijn open en je kunt zien hoe de meeldraden veranderen, rechts de nog maar net geopende bloem, met meeldraden die haast niet opvallen en links de eerst geopende met verkleurde en teruggelagen meeldraden. Het waarom is me niet duidelijk!

Hieronder: ineens nog een bloem van Abessijnse gladiool, Accidanthera bicolor en nu Gladiolus murielae, de enige plant waarvan tijdens mijn tuinleven de naam 3x veranderd is. Andere planten met naamsverandering zijn Leucojum autumnalis die nu Acis aut. heet en Crocosmia en dat was ooit Montbretia. Allemaal zomerbloeiende bolgewassen trouwens! 
Ik weet niet wie dat bepaalt en al helemáál niet waarom.

31 oktober. De laatste dag van oktober bracht de eerste vorst. Morgen begint de door mij zo gehate maand november, maar die gaat ook wel weer voorbij. Helaas is het alweer van de truien en de leggings, getver. 

De afgebroken tak van de toverhazelaar heeft veel leuks gebracht: 12 zaden, die ik inmiddels gezaaid heb en t.z.t. mee naar vrienden in Drenthe zal meenemen. De verkleuring van het blad en dat konden we dagelijks volgen. Het blad viel eraf en nu zitten er een paar bloemetjes aan. Wonderlijke, gele lintjes met in het hart piepkleine rode capsules voor meeldraden.  

30 oktober.  Het astertje bij de keuken, een keer per ongeluk afgeknipt en nu toch in bloei, wordt nu aan de puntjes een beetje lilaroze en in dit stadium vind ik hem heel mooi. Effen wit kan ik niet zo waarderen. Ik ga eens kijken of ik er een naam bij kan vinden. De groeiwijze is ook niet echt handig, hij valt om. 

In het boek over asters door Paul Picton heb ik 'm, denk ik, gevonden: Aster novi- belgii 'Priory Blush' . 40 cm, laat bloeiend en 'shaded with pink. 

Het licht is in deze tijd van het jaar vaak erg mooi. Persicaria aplexicaule  is een plant waar ik een twijfelachtige verhouding mee heb. Nu de lange slierten zijn afgeknipt en er nabloei is kan ik ervan genieten, maar in de zomer wordt hij vaak nogal woest en slierterig en er is ook wel wat uitzaai.
Centranthus ruber  (valeriaan) was in Frankrijk een heel algemene plant. Meestal roze of wit bloeiend, in het voorjaar, veel uitzaai. 
Prettig als voedselplant voor de koninginnepage, maar ik was er niet erg dol op. de witte al helemaal niet, de roze, mwah! De koraal rode was aantrekkelijker, maar die wilde bij mij niet zo en was ook moeilijker te vinden. 

Hier heb ik de koraalrode wel. Hier zaait ie zich als een gek uit en bloeit nu nog steeds, Maar geen koninginnepages, helaas! en andere vlinders zie ik er niet op fourageren. 

De naam is een beetje raar: Centranthus ruber = rode valeriaan. Maar die is dus niet altijd rood. Deze op de foto heet er nog coccineus bij.

29 oktober. Op het nippertje is hij nog in bloei gekomen: een kruising tussen amaryllis (de echte) en nerine: Amarine belladiva  hebben ze 'm of haar? gedoopt. Wonderlijk zijn de meeldraden in de zelfde kleur als de bloem.

Hij staat hier niet goed: voor Rosa glauca, die nu vrijwel kaal is en vol zit met oranje bottels. Geen fraaie combinatie.

In het voorjaar te koop bij van Tubergen.

27 oktober. Ik zie her en der mensen in de weer met zo'n bladblazer en/of vuilniszakken en vegers. Ik ga blad rapen in de straat. Het valt nu van de perenbomen (zonder peren) die hier als aanplant in de straat staan en mijn tuin is dol op al dat blad. Het staat best gezellig en is in het voorjaar allemaal verdwenen! Rechts in de hoek is nog net de canna zichtbaar. Die knip ik - nu nog even gedeeltelijk - af en laat alles bovenop de wortelstokken liggen. Ik gooi er nog afgeknipte klimop bij en in het voorjaar mag het weer weg. We hebben sinds we hier wonen nog geen strengere vorstperiode gehad en je weet natuurlijk niet wat er gebeurt als dat komende winter b.v. weer eens het geval is. Dan hoop ik maar op een flink pak sneeuw erbij!

26 oktober. Vanmorgen voor het eerst sinds een hele tijd een heggenmus is de tuin.
25 oktober. We hebben twee dagen lekker weer gehad. Niet helemaal droog, maar wat zon en aangename temperaturen. Na het weekend wordt de eerste nachtvorst verwacht, dus het wordt tijd om alles af te hebben. Zoals elk jaar heb ik al de nodig bladeren van de straat geraapt en over de tuin gestrooid, Zonde om ze weg te gooien. In de kale stukken van de tuin voor heb ik eerst al het zaad gestrooid dat ik nog in de garage had. Veel papaverzaad...

Tot  mijn verbazing bloeit het zebragras. Ik kan me niet herinneren dat dat dat eerder gebeurd is.

 

Crocus goulymii  verschijnt inmiddels op verschillende plekken. Daar moet ik natuurlijk wel even een plaatje van maken.
 
24 oktober. Gisteren kwamen de bestelde planten. Zagen er als altijd prachtig uit. 2 plaatjes karton boven in de dozen zijn geweldig bij het maken van grote legpuzzels!
Tegenover de keuken heb ik Vernonia noveboracensis  geplant (veel wortelstokken van lelietjes ...) en noveboracensis betekent: uit New York. Ik begrijp dan weer niet waarom hij geen V. noveyoracensis heet. Deze soort heeft Harry van Kwaliteitsplanten voor me uitgezocht en de Hessenhof schrijft er heel positief over: 200cm hoog en fijn blad. We gaan het zien. Komt er ineens kleur in de afdeling wit! 
De meningen over de uiteindelijke hoogte zijn verdeeld: tussen de 1,80 en 2 meter. Lekker voor vlinders!
 De heuchera's heb ik vóór geplant: 'Ginger Ale' en een iets donkere 'Carnival Coffee Bean', mij onbekend. Een kruipende linaria erbij, 'Peachy', die minder schijnt te woekeren dan Linaria vulgaris die ik in Duitsland zag tussen de stenen tegenover ons hotel. Ook heel aantrekkelijk, maar woekeraars ...?  
Ik heb al een week of wat terug de stek van Marleen Fuchsia 'Amethyst' geplant en daarbij in de buurt komt nog een aster, die als de mooiste aller asters werd genoemd in de laatste Groei en Bloei. Een Japanse naam die ik me nog niet eigen heb gemaakt: Aster ageratoides 'Ezo Murazaki' en die kan zomaar weggelopen zijn uit een boek van Marukami (van 'Kafka on the shore', een heerlijk boek!). Je zou je hele tuin vol asters kunnen zetten. En heuchera's. Maar het ging weer regenen, dus eerst maar even koffie. 
Alle planten zitten erin en de zon schijnt. Crocus matthewii met pot en al voor onder de hypericum bij de voordeur gezet., want ik had het idee dat ze niet genoeg zon kregen. Nog veel kaal voor, maar dat groeit vanzelf dicht. 
21 oktober. Vandaag weer wakker met plensregen!
19 oktober. Het blad van de hamamelis in een vaas op tafel is verder verkleurd. Grappig, vanaf de buitenrand naar binnen.

In de middag was het wel lekker weer, met wat zon, die we lang niet gezien hebben. Maar het heeft al een week of 3, 4 elke dag wel een paar keer minstens geregend. 

18 oktober. Soms pakt een foto zo mooi uit dat ik geen zin heb om hem te verdunnen. Zoals deze witte uitvoering van Veltheimia bracteata  die, net als de roze, hier in de kamer nét begint te bloeien. Op allerlei sites heet deze trouwens 'yellow form', maar voor mij is het een witte met groene puntjes en daardoor al onweerstaanbaar. Makkelijk te kweken. 

 

Hieronder: Gladiolus tristis komt al op. Hoe moet ik die hier door de winter loodsen, m.n. in de periode dat we een week of 3 weg zijn? 

17 oktober. Over de hamamelis: misschien is de gele een uitloper van Hamamelis virginiana, waarop Ham.  mollis geënt is. Info via Google.  Maar moet ik hem nu weghalen of niet? Het verkleurende blad van hamamelis rechtsonder.
Het per ongeluk afgeknipte astertje bloeit. Het zou blauwe puntjes moeten hebben, maar deze keer niet. Regen?

Ik heb er geen spijt van dat ik de roos en zijn gast clematis Lady Di heb laten weghalen: ik kan vanuit de kamer Fuchsia 'Naaldwijk', die nog steeds volop bloeit, zien en zelfs F. 'Mrs Lovell Swisher' ervóór. Tot mijn verrassing is de al lang geleden opgegeven salvia er weer! Daar weet ik de naam niet van. Zoeken! maar het gaat niet lukken, naamloos gekocht bij de Bosrand.

Het helpt ook dat ik vanmorgen eindelijk het raam heb schoongemaakt ... 

Over kwekerijen en webwinkels

Ik kreeg gisteren een 'Groei en Bloei' te leen van mijn vriendin Marleen. Een leuk nummer, met o.a. veel informatie over asters en ook een artikel over kwekerijen versus webwinkels voor planten. 
Ik ga niet vaak meer naar kwekerijen. Soms met de plantenclub, maar daar is het deze akelige zomer met Tnka's ziekte niet vaak van gekomen, en eigenlijk elk jaar wel een of twee keer met Marleen, die mij dan ophaalt en dan doen we samen een dagje Boskoop. Ko vindt Boskoop niet echt leuk en ik heb geen rijbewijs meer, zodoende!
Gisteren hadden we ons dagje Boskoop. Het was een beetje ingewikkeld, want de brug in het centrum van Boskoop wordt gerepareerd en nu moet je maar zien dat je komt waar je wezen wilt. Nou, Esveld was makkelijk genoeg. Marleen zocht een acer om aan haar dochter te geven. Dochter wordt 50, Marleen geeft haar tuin een make-over als verjaarscadeau. Verder zocht ik naar Clematis 'Queen's Mother' voor een andere vriendin, die mij helpt met mijn rugproblemen en ik help haar met van haar tuin iets leuks maken zonder dat ze er veel werk aan heeft, want die houdt niet van tuinieren. 
Na veel over en weer gepraat besloot Marleen tot haar acer, maar er was geen 'Queen's Mother'. De heuchera's, waarvan ik er een zocht waren ook op en ik zocht nog naar een vernonia en Marleen naar een gras. Niet bij Esveld. 
We gingen door naar 'Het grassenerf', dat vind ik een heel leuke kwekerij en er zit een fraaie tuin bij. Bovendien is de eigenaar erg aardig en - een eersteklas aanbeveling - hij is open over de eventuele slechte eigenschappen van planten. Kom er maar eens om. Hij vertelde me al een paar jaar geleden, toen ik Aster 'Harry Schmidt' wilde kopen, dat die soort enorm woekerde. Ik heb hem later toch aangeschaft (donkere steeltjes, onweerstaanbaar!) en hem in een heel grote pot gezet. Eigenlijk was Het Grassenerf niet open, maar we mochten toch kijken. Marleen zocht een bepaald gras met roze pluimen. Niet doen, zei de eigenaar, die legt gelijk het loodje. We gingen onder dankzegging, met lege handen weg!
We besloten onze dag bij de Bosrand, een tuincentrum. Met hele mooie vazen en zo. Daar zijn ze de kerstmarkt aan het bouwen en doen ze nog even: vaste planten 5 voor 7€. Het aanbod is bepaald niet overweldigend, maar je vindt er altijd wel wat: witte cyclaampjes, Ajuga 'Chocolate Chip', Panicum virgatum, Ceratostigma plumbaginoides voor de tuin van die dochter, je hebt zó een kar vol! En voor elke klant ná de kassa een plantje voor niks. 
Wat we zochten hebben we, op de acer na, vandaag niet gevonden. 

Ik ga dus bestellen bij een webwinkel, want daar heb ik heel goede ervaringen mee. Kwaliteitsplanten heet hij, ik vind het een naam van niks, maar prima planten, die goed aan de maat zijn en zorgvuldig verpakt worden. Je moet betalen voor het versturen (en dat is niet achterlijk veel: 8,40€ voor 2 grote dozen!), maar je hoeft niet te rijden en niet te sjouwen!!! De keus is enorm: ze hebben bij Kwaliteitsplanten b.v. 98 soorten heuchera en 123 verschillende asters.
Ik heb ook een geweldige jasmijn, Philadelphus 'Starbright' via internet van Bastin in Limburg, en een andere van een firma in Duitsland en daar had ik járen naar gezocht. Philadelphus erectus
Bollen koop ik vrijwel altijd via internet en m.n. bij Verberghe, die een redelijk leuk aanbod heeft en erg fair is. Nijssen is spannender, maar als je klachten hebt (een corydalis die zelfs geen blaadje krijgt, maar wel bijna 12€ voor een bolletje kost!) is hij niet thuis en dan houd ik het verder voor gezien. Van Tubergen is ook prima. Crocus goulymii 'Mani White' komt van Potterton in Engeland, daar koop ik een enkel keertje, want ja, duur! Maar die is ook zó prima: ik had ooit eens mijn bestelling al betaald, maar hij kon iets niet leveren. Zat er bij mijn bestelling een briefje van 5€. Terwijl ze aan ponden doen in Engeland!

Dit is nu iets dat ik écht niet weet en ik weet ook niet wie ik het kan vragen, 

De hamamelis, toverhazelaar, van hieronder, is aan het verkleuren wegens oktober. Twee hoofdtakken of - stammen vanaf de grond (je kunt het zien op de foto) - de struik is nog niet erg groot, want het is een langzame groeier - reageren heel verschillend op de naderende winter. De ene is helemaal geel, zonder één enkele bloemknop. De andere is nog donkergroen en de bladeren verkleuren vanaf de buitenrand naar binnen, zoals aan de tak op de keukentafel. Daar zitten zowel containers met zaad als bloemknoppen aan, kleine lichtbruine bolletjes als een speldenknop. 

Wat ik me afvraag is of die gele geen verkeerde 'sport' is. Moet die weggehaald worden? Wie heeft er verstand van?

16 oktober. Toen de tuinman laatst de roos eruit gehaald heeft is er w.s. een tak van de hamamelis voor geknakt en dat zag ik pas een paar dagen geleden. Tak eraf en in een fles gezet. De bladeren eraan zijn op een spectaculaire manier aan het verkleuren. Er zitten ook bloemknoppen aan, maar die zullen niet uitkomen, denk ik. Maar er lagen wel zaden op de grond vanmorgen, mooie, glimmende, zwarte zaden. 

 

14 oktober. Zebragras, Miscanthus sinensis, krijgt pas laat die gele strepen. In de herfst valt het pas goed op en zorgt voor wat vrolijkheid in een wat donkerder hoekje. 

Het is een makkelijke, decoratieve soort die niet woekert.

Het blijft maar regenen en ik heb regelmatig een liedje van Brassens in mijn hoofd. Dat gaat over een wit paardje, dat nog nooit van zijn leven mooi weer heeft meegemaakt en desondanks altijd maar blij blijft. 'Le petit cheval'. 

13 oktober. Dat er ongelofelijk veel regen is gevallen de laatste weken heb ik al een paar keer laten weten. Het is nu even droog. En warm, bijna 19°. Hieronder twee foto's van herfstbloeiende krokussen in de regen. Links is Crocus speciosus, een gewone soort en hopeloos als het regent. Rechts is mijn favoriete Crocus goulymii, die staat al een week of 3 te bloeien, dus de omgevallen bloemen zijn gewoon klaar. Over de toevoeging 'album' heb ik mijn twijfels. Iemand bij de IBS (International Bulb Society) noemt ze Crocus goulymii 'Mani White'  en Potterton heeft ze op het ogenblik niet op zijn website staan.  
 De blauwe bloeien nog niet. Die kun je kopen bij Nijssen, 3 voor 6€, goedkoop zijn ze niet. De witte koop ik bij Potterton in Engeland. Die zijn nog iets duurder. Maar ze breiden zich wel uit. Een typisch geval van hoe Rita zich verexcuseerde als ze hele dure bollen kocht: 'Ik rook niet en ik drink niet!!' Het is een investering, maar als je ze goed plant zeer de moeite waard. Je moet ze trouwens al in februari bestellen bij Potterton, want het aanbod is beperkt. Dan krijg je ze pas in september en een week later staan ze in bloei!

 Vanmiddag regende het niet, snel wat buiten doen. Stukken schoonmaken vooral. Veel karvinskii opgeruimd, gemeen van me, ze hebben me veel plezier gegeven, ook deze zomer. Maar ze groeien wel de tuin uit!

Dit eigenaardige vlindertje vloog rond, ongeveer de helft van de grootte op de foto. Zal wel even zoeken worden naar wat het is. 

Misschien een soort vedermot. Ja. Maar meer weet ik niet.

11 oktober Het blijft maar regenen. En vandaag waait het ook nog. 14°.
9 oktober. Van van Tubergen heb ik een kruising tussen amaryllis belladonna en een nerine geplant, bij de keuken. Die heeft nu een knop, maar het is al hartstikke laat in het seizoen.
10 oktober. Even naar de Bosrand leverde 3 Ajuga 'Chocolate chip' op en Panicum virgatum 'Rehbraun' op. Mooi zo, want de ajuga zocht ik voor de voortuin en ze hadden er nog 3. Hij groeit niet heel hard, is van een appetijtelijke kleur en maakt ooit de boel mooi dicht. Ik zocht ook een aantrekkelijk, luchtig, niet woekerend gras. 5 planten voor 7€, waar vind je dat nog! 

8 oktober. Dat was maar een dagje min of meer droog. Het heeft zo veel geregend dat alle kannetjes en emmers vol zijn. En er komt nog meer. Het was hard nodig, maar van mij mag het wel eens ophouden.

De potplanten zijn allemaal kletsnat en ik heb ze maar in de binnentuin onder het afdakje gezet. De geranium uit Ko's familie is al naar de winterplek. 

6 oktober. Gisteren was een dagje redelijk weer, dus het stukje voor, voor zover mogelijk, afgemaakt met Fuchsia 'Amethyst' ( met een stok ernaast, want hij is nog erg klein) min of meer op de plaats van de overbodige maghellanica (daar heb ik er nog twee van). Over een dag of 10 ga ik naar Boskoop en daar gaan we wel eens even kijken. 
Vanmorgen minstens 12 mussen en een roodborstje in de tuin.
3 oktober. Het blijft slecht weer, hoewel vandaag iets meer zon en dat is fijn voor de mensen die in Leiden feest vieren. Ik geniet nog steeds van het zicht op Fuchsia 'Hawkshead'- foto -  tegenover de keuken, die juist met nat, donker weer erg mooi is. Leuk, dat  hij het nu eindelijk eens doet. Ik  heb hem al een paar keer eerder geprobeerd. Voor ga ik Fuchsia 'Amethyst'  proberen. Ik heb een stek van Marleen en bij haar is ie 2 meter hoog. De stek doet het prima, maar het wachten is op Els, die een gat voor mijn maghellanica van vóór moet zien te regelen.

De goulymii's bloeien en er waren zowaar ook zweefvliegen vanmorgen. En vlinders: distelvlinder en bont zandoogje.

1 oktober. Zo, mooi, zo'n cyclamenblad! Dit blad ook van C. coum, een zaailing. 

De eerste witte goulymii bloeit, daarná alleen de blauwe, die altijd wat later is, en dan nog Crocus mathewii, die ik in een potje heb gezet vorig jaar en met pot en al heb ingegraven. En dan hoop ik dat hij dit jaar weer bloeit, maar pas in november.

Waar ik me een beetje over blijf verbazen/ergeren is, dat ik in het eerste jaar hier, 2013 dus, een echte amaryllis (= geen hippeastrum) in de tuin heb geplant, op een goede plek warm vooral, maar dat die nog steeds nooit gebloeid heeft. Ik krijg welk elk jaar meer blad. Op nr 72 deed hij het fantastisch, met veel bloeistengels en een geur die je bij dergelijke roze bloemen zou verwachten. Toch heb ik daar maar 10 jaar gewoond.

30 september. Een paar jaar geleden ontdekte ik in de cirkel piepkleine zaailingetjes van cyclamen. Nu zijn het volwaardige plantjes geworden, die dit voorjaar voor het eerst bloeiden. 
Ik had me indertijd vergist: ik had gedacht dat het zaailingen waren van Cyclamen neapolitanum, een herfstbloeier, maar het zijn nakomelingen van Cyclamen coum, die in het voorjaar bloeit. De vergissing lag voor de hand, want C. coum had het bij mij nog nooit eerder willen doen. Ik vind tegenwoordig overal zaailingen. Leuk toch? Ze zijn heel ontroerend, vooral het eerste jaar: een rond knolletje van nog geen halve centimeter met één piepklein blaadje! 

Nog steeds regen.

29 september. Ik heb me in de zomer wel eens afgevraagd waarom de triteleia's het niet deden. Gisteren begreep ik waarom: ik was vergeten de bolletjes te planten! 
Het is al dagen vies weer met veel regen. Ik heb geen hekel aan regen, maar ik word het wel gauw zat! Maar de tuin was erg droog, dus die regen is welkom.
23 september. Het seizoen loopt ten einde, met heel warme dagen, zoals wel vaker. Gisteren zag ik een dagpauwoog in de tuin en die had ik tot nu toe maar heel weinig gezien. Ik heb niet één gehakkelde aurelia gezien dit jaar en weinig landkaartjes en dat soort meer bijzondere vlinders. Geen vuurvlindertjes ook. Tamelijk veel witjes, heel veel distelvlinders, een enkele citroenvlinder, ook niet heel vaak een kleine vos, maar wel 5 keer een kolibrievlinder. En daar moeten we het dat wat 2019 betreft mee doen!
22 september. In de voortuin heb ik een lage, roze herfstanemoon, waarvan sommige bloemblaadjes donkerder zijn. Hij breidt zich wel uit, maar niet als eens idioot zoals die roze hoge. Leuk wel. Ik geloof dat ik hem zelf geplant heb en dus zou ik de naam moeten weten, maar nu even niet! Misschien 'Pretty Lady Susan'. Dat klinkt tenminste min of meer bekend, maar ik kan de naam verder niet vinden.
Er stonden toen we hier kwamen wonen al van die woekerende hoge roze herfstanemonen in en ik ben nog niet helemaal van ze af, maar het zijn er nog maar een paar. De bloemen zijn effen lichtroze. 
Nu staat er in de cirkel een spontane zaailing: een kruising van die twee: halfhoog en met wel leuke bloemen, zie foto rechts. Hij vertoont nog geen woekerneigingen, maar ik houd hem scherp in de gaten.
20 september. De roos is eruit. Hij staat in een vuilniszak te wachten op vervoer naar Monnickendam, waar Marleen, die iets heeft met rozen, zich liefdevol over hem gaat ontfermen,

Ik heb mijn zinnen gezet op Rudbeckia 'Henry Eilers' en Ko was zo lief met me naar Katwijk te rijden om er nog een paar bij te gaan halen. Ik ga ze zo meteen planten. Maar aan een paar exemplaren van Henry heb ik niet genoeg. Ik ga er zaailingen tussen zetten van Verbena Bonariense en ik wil er ook nog een soort gras bij.

Op advies van een van de dames van Festina Lente koos ik voor Sporobolus heterolepis (parelgras), heel mooi, maar ik moet wel geduld hebben om hem tot wasdom te laten komen. Geduld hebben alle tuiniers gelukkig.

Bij het zoeken naar de grassoort die ze bedacht had voor me wees ze me op deze fraaie spin en die had ik nog nooit gezien. Hij zat zó, dat ik het hele beest niet goed kon fotograferen, maar je krijgt wel een indruk. Een tijgerspin, noemde ze hem, maar op internet vind ik als eerste naam 'wespspin'.

Ik heb een boekje over insecten en spinnen en daar staat ie NIET in. Hij komt pas een paar jaar in Nederland voor. W.s. is dit geen hij, maar een zij. Op internet kun je betere foto's vinden. 

19 september. Gisteren kwamen de bollen van van Tubergen. Ik kocht al planten en zo bij dit bedrijf toen ik nog in Oegstgeest woonde. en dat is wel 50 jaar geleden!
Een enkele keer laat ik me nog wel eens verleiden tot het kopen van bollen waarvan ik nú al weet dat ik die w.s. maar één keer in bloei ga krijgen, maar die zijn dan zo bijzonder, dat ik ze maar behandel als een boeket bloemen uit een winkel: eenmalig plezier. In twee Belgische potjes heb ik de narcissen viridiflora 1 en 3 geplant, resp. links en rechts. De foto's zijn van internet van de site van van Tubergen.
Ik heb er ooit een gekregen van ene Pontus, dat was een Zwitser, die ook gek was op bollen en ik geloof dat ik hem kende via de IBS. Hem heb ik wel eens bollen gestuurd van sternbergia, want die was inheems in de Languedoc. Kreeg ik van hem een bol van narcis viridiflorus en die rook naar peper. Heel spannend. Het bloemetje daarvan was trouwens maar 2 of 3 cm in diameter. Op de plaatjes hieronder vind ik m.n. nummer één ongelofelijk mooi. Ben benieuwd. Volgens mij bloeien ze in het najaar.
In een grotere soort Belgische pot (terracotta, helemaal glad) heb ik 3 bolletjes van Gladiolus tristis gezet. Die deden het goed in Frankrijk. Zachtgeel en 's nachts heerlijk geurend, bloeide eind maart en werd geplaagd door uilenrupsen, dus tijdens de bloei iedere nacht controleren met een zaklantarentje en een vangnet. Uilenrupsen laten zich meteen vallen, net als leliehaantjes, maar de rupsen rollen zich op. Pestbeesten, klein zijn ze groen, later bruin!
Links van 'Hawkshead' heb ik 3 bolletjes van Galanthus 'Polar Bear' gepoot, waarmee de 'verzameling' sneeuwklokjes wordt uitgebreid tot 7 soorten. Die van vorig jaar - St. Arnott' - viel  tegen, maar sneeuwklokjes hebben wat tijd nodig. Helaas heb ik die w.s. niet meer.

18 september. Een vaasje met ongelukjes: Verbena bonariense, die deze zomer weer maandenlang gebloeid heeft en vele insecten van nectar heeft voorzien en een paar takjes van Chasmantium latifolium. Dat is buitengewoon fraai, decoratief gras. Het maakt een zich langzaam uitbreidende pol en is ongeveer 70 cm hoog. In de nazomer bloeit het met beeldschone platte aartjes, die langzaam verkleuren naar geel en dan rozeachtig. 
Met maar één echt groot probleem: het zaait zich flink uit. Dat is niet erg als je de jonge plantjes tijdig kunt ontdekken en uittrekken, maar als ze ook maar een beetje aan de maat zijn krijg je ze bijna niet meer weg. 
Ik heb er eentje op een onmogelijke plek, die knip ik dan maar af voor in een vaas!
16 september. Het is een dag of 4, 5 prachtig nazomer weer geweest, maar nu is het toch afgelopen. 14° gaf de thermometer aan, 1/2 11 's morgens. Het was net mooi om de laatste zomerkleding nog een keer te dragen voordat alles in de was kan en naar zolder ... getver!
Van de maretak is niks meer over. Ik kan hem niet weghalen, maar ik ben ook benieuwd of er t.z.t. weer opnieuw iets gaat groeien.
13 september. We waren met de tuinclub bij kwekerij Festina Lente. Ik vind het daar een beetje een zootje en wat ik twee jaar geleden te duur gekocht heb (witte aconitum) heeft het nooit gedaan. Maar toen ik ook daar de Rudbeckia subtomentosa 'Henry Eilers'  zag ben ik opnieuw voor de bijl gegaan. Die ik vorig jaar bij Hans Kramer gekocht heb heb ik nooit meer gezien. Die zagen er trouwens beroerd uit, deze niet.  

Ik heb in de planning dat Rosa mutabilis eruit gaat, want die vult dat hele stukje voortuin, samen met de clematis die erin zit. Dan krijg ik daar een beetje ronde uitsparing met de grofbladige taxus als achtergrond. Daar moet iets héél moois komen en dit is ongeveer de mooiste plant die ik in de laatste jaren gezien heb. Misschien heb ik een flesje wijwater nodig om ze aan de praat te krijgen?

10 september. We hebben tussen 23 augustus en 1 september fantastisch weer gehad, op vakantie in Duitsland/Oostenrijk en Italië. Maar sindsdien is het zeer matig, koudachtig en tamelijk veel regen. Twee hittegolven deze zomer en verder niet heel geweldig.
Zowel bij de keuken als in de ring heb ik er Acis autumnalis  bij geplant. Ze doen het veel beter dan ik verwacht had en ik vind her en der polletjes. Die verbazend lang bloeien!  Al sinds juli zitten er non stop bloemetjes aan.

De appels aan 'Sweet Love' waren vorige week rijp.
5 september. De fuchsia stek van Marleen, naam weer even kwijt, 'Amethyst' vandaag opgepot. 
4 september. Al jaren heb ik een soort plectranthus, de naam moet ik wel ergens hebben, maar ik vergeet hem steeds, een hangplant op het groene kastje in de keuken. Af en toe bloeit hij met lichtpaarse aartjes, maar ook zonder bloei is hij leuk.

Deze stekken ervan heb ik op 22 augustus genomen en in water gezet. Ik weet geen stek die zó snel wortelt!

En als iemand ze wil hebben: een mailtje en je krijgt ze.

3 september. Rechts Vallota. Cyrtanthus alatus. Die heb ik voor het eerst in bloei. 

Hieronder: een soort linaria - in Duitsland - en, gekocht in Duitsland, een klimopje 'Golden Jytte'. Een potje klimop bevat meestal een stuk of 7 stekken en die kun je mooi uit elkaar halen: twee tegenover de keuken en de rest in de binnentuin. Die kleinbladige soortjes groeien tamelijk langzaam.

De linaria is vlasleeuwenbek, Linaria vulgaris. Lijkt me ook leuk in de tuin!

20 augustus. Gisteren 5e keer kolibrievlinder. Deze tijd is echt leuk voor vlinders. Zojuist op de Verbena bonariense 2 witjes, 2 distelvlinders en een kleine vos en dat is meer dan ik op een perk vol vlinderstruiken langs de Nassaulaan zag! 
De kolibrievlinder zag ik in de de late middag en in de vroege avond nog een keer. De meeste vlinders houden ermee op als de zon weg is, maar de kolibrievlinder - foto zie 11 juli - is van huis uit een nachtvlinder!! Ik houd erg van deze tijd van het jaar, er valt veel te beleven. Helaas worden ook de dagen korter, alweer 2 uur ingeleverd ...
17 augustus. Nog steeds pestweer. Wel veel vlinders als de zon even schijnt: veel witjes en distelvlinders en een enkele admiraal. Maar de temperatuur laat veel te wensen over = dikkere broeken en truien ...
Tot mijn verdriet zag ik gisteren dat er iets heel erg mis is met de mistletoe in het boompje Malus 'Red Sentinel'. Het boompje ziet er voortreffelijk uit, al zitten er wel lange scheuten aan waar ik niet bij kan, goed voor Leon als ie komt in oktober, maar de mistletoe zat vol met bruine en zwarte takken die meteen afbraken als je ze aanraakte. Dus ik heb alles wat er niet echt goed uitzag eraf geknipt. Jammer, hoor, de bol was wel een cm of 50 in diameter en ik had hem toch echt gesnoeid in het voorjaar. Wie weet komt hij wel weer terug. Er is een specialist en België die ik om advies kan vragen, maar die doet alleen aan brieven ...

12 augustus. 17° en regen, getver. Gisteren was nog wel aardig, eergisteren geweldige storm. 
5 augustus. Hartstikke mooi met de nu oranje bessen erachter, maar hij gaat er wél uit, want samen met rode ' Ruby' is juist erg lelijk ... Met virus trouwens, dat was aan een 3e bloeistengel te zien.

4 augustus. 2 verrassingen achter de keukendeur. Daar kon ik eindelijk de stam van een rozemarijn, die er tot 2 jaar geleden heeft gestaan, opruimen. Gelukkig had ik in Frankrijk veel ervaring met rozemarijn opgedaan en ik wist dat het gewoon een kwestie van wachten was totdat ik hem gewoon met de hand eruit zou kunnen halen.
De verrassingen bestonden uit een klein polletje Acis autumnalis, waarvan ik me totaal niet kan herinneren dat ik die daar gepoot zou hebben. Tot mijn genoegen doen ze het hier beter dan verwacht: stijging van temperatuur? Of de juiste plek? maar ik heb ze nu hier en daar. Tweede verrassing: hoera, toch het astertje (mooi, maar onbekend, wit met een vleugje blauw en heeft pas één keer gebloeid), dat ik in het voorjaar per ongeluk had weggeknipt. De foto's stellen natuurlijk niks voor en staan hier meer om zelf te kunnen onthouden. 
Aan de voet van de euonymus heb ik zaden gestopt van Lathyrus latifolius 'Red Pearl', een vaste plant. Als ik ooit er ééntje overhoud is het genoeg. Komen er meer dan kunnen ze met z'n allen de euonymus in.
Ook om te onthouden: als de tijd dáár is ook de karvinskii eruit halen.

Hieronder een close-up van een sedum, Allium 'Millenium' en één hoofdje van Allium senescens 'Lisa Blue'. Van de sedum valt de naam w.s. nog wel te achterhalen. Ik heb me vandaag, 1 augustus, tenminste prima geamuseerd met het fotograferen van een distelvlinder, maar van de stuk of 20 foto's is er nauwelijks één scherp genoeg. Distelvlinders zijn tamelijk rustig, maar eentje gaf de voorkeur aan zitten op de minder fotogenieke stenen en de andere klapte de hele tijd zijn vleugels dicht. 

Het zal me niet snel nog een keer lukken om een foto van een distelvlinder te maken zoals de foto hieronder ...  Rechts is zoals hij eruit ziet. 
Langs het pad naar de voordeur nu Allium 'Millenium', rozemarijn en allerlei soorten sedum. Al een beetje herfstig zelfs. 

28 juli. Ik heb een jaar of 2, 3 geleden ergens Lysimachia barystachys  gevonden. Die heeft het tot nu toe niet erg goed gedaan, maar nu ineens is de plant uitgestoeld en bloeit goed, maar met veel kleinere aartjes dan toen ik hem kocht. Weer een rara-geval. Lysimachia ephemerum vind ik de mooiste, maar die wil het nooit doen bij mij. Lijkt hier een beetje op, maar met heel mooi, grijs blad. 
25 juli. Het is nog nooit zo heet geweest in Nederland: vandaag kwam ergens de temperatuur aan de 40°. Het Perzische roosje heeft er geen last van. 
22 juli. De foto van de tuin achter is te vaag, maar hij geeft wel een indruk van hoe mooi het er nu is. Foto links onder is er een die mijn opperste verbazing wekt: in 2016 geloof ik, kocht ik bij André 3 potjes met een bijzonder fraaie gladiool. Robijnrood en winterhard. (Gladiolus papilio 'Ruby', bloeit nu.) Maar toen de eerste in bloei kwam was hij oranje met streepjes, die me direct aan een virus lieten denken. Ik heb de plant direct eruit getrokken, bloem in een vaas w.s., foto's bij 16/7/17. 'Ruby' heeft zich inmiddels aardig uitgebreid. Maar wat zie ik vandaag? Oranje knoppen!!!! Wordt vervolgd.

19 juli. Jaren geleden kreeg ik een heel lichtroze winterharde fuch van Marleen. Ik moet hem soms met een zaag inkorten, want anders wordt ie echt te groot. 

Hieronder 2 alliums en van geen van twee weet ik de naam. Links kreeg ik van Ineke van de plantenclub en zag er vorig jaar niks van, maar nu weer terug en voor het eerst in bloei. Misschien Allium senescens "Lisa Blue'. Als ie opkomt in het voorjaar uitkijken met slakken. Rechts is hoog, 70 cm, staat onhandig in het smalle strookje langs het pad voor en heeft nu heel lelijk loof, maar de hommels zijn er dol op. Ze zitten soms wel met z'n vieren op één bloem. Allium atropurpureum lijkt waarschijnlijk, maar het is een plant met iets van 7 stelen.

17 juli. Ik heb de boel buiten een beetje verwaarloosd met al dat gedoe hier. Er wacht me veel werk, vnl wieden en als het weer opknapt ga ik dat wel eens doen. O.a. tinantia groeit de tuin uit, van het pad is niet veel over. 

Ik ga wel elke dag kijken wat er te genieten valt. Zo is er een cosmos uitgezaaid van de heel lichtgele, die ik vorig jaar had. Een zaailing hiervan heeft wel weer spannende bloemen, toch?

En vooral is het genieten van de floxen in deze tijd van het jaar. Hieronder Phl. paniculata 'Suzanne' als ik het me goed herinner. Dat is er een die uitlopers maakt en dat wordt al een beetje lastig, want zij groeit tussen de stenen en precies in de doorgang van voor naar achter ... Maar een dergelijke schoonheid uittrekken, dat gaat me niet lukken! Op deze plek begint ze net, tegenover de keuken bloeit ze al 2 weken.

14 juliClematis zoqum 'Queen Mother', met die rare naam zoqum *), doet het geweldig. Die gaat er in het voorjaar bijna helemaal af en dan kan ik me haast niet voorstellen dat het ooit nog wat gaat worden, maar vanaf begin juli bloeit hij onafgebroken aan ong. twee meter lange - één woord? - stengels. Door het appelboompje 'Sweet Love' waaraan heel langzaam 5 appeltjes rijpen. 
*) zoqum komt van queen mother en zo ervoor van de kweker die van Zoest heet. Met dank aan Dirk van Gelderen van de firma Esveld.
Rottig weer, sinds 3 dagen, onder de 20° en regen. De regen is nog even welkom, maar de kou niet.
Aster 'Harry Schmidt' wegens woekerneigingen opgesloten in een levensgrote pot, begint te bloeien. 

Bijzonder aan het begin van de bloei van een aster: aan elke bloeitak komt het eerste bloemetje uit de middelste knop van een a.s. tros.

11 juli. Ook vandaag een kolibrievlinder, de 2e dit jaar. Nu  op Phlox paniculata 'Raving beauty'.  Voor de andere floxen - er staan en stuk of 6 soorten in de achtertuin - had de vlinder geen belangstelling. 
9 juli. 2 fantastisch floxen. Linksonder Phlox paniculata, zonder toevoeging, dus de oervorm, en rechts 'Stolen Delight' stek uit België. Vandaag wel lekker weer, beetje zon en niet zo koud als gisteren. 
8 juli. Het is weer afgelopen met het redelijk lekkere zomerweer. Het regent sinds gisteren en het is nog geen 15°. In huis is de verwarming weer aan en ik ga maar eens op zoek naar een trui!
5 juli. We lopen niet zo heel vaak meer naar de bridgeclub, maar vorig week was het heel mooi weer en ik heb even wat minder last van mijn rug/heup. Soms lopen we half en dan parkeren we de auto ongeveer tegenover de kerk hier. 

Bij een huis op het hoekje een schutting en daartegenaan een euonymus die we vanaf een heel klein plantje hebben zien groeien. Is nou al een aardig struikje, met een fijn blaadje en een mooie groeiwijze. Eerste foto bij 24/7/15

3 juli. Mooi bij de keuken. Ik geniet altijd van de floxen-tijd. Deze is naamloos en komt uit de tuin van Marleen, daarom heb ik hem 'Marleen' genoemd. 

De gejatte stek uit België wilde vorig jaar niet, maar Marleen gaf me haar exemplaar. Die staat nu in bloei en we hebben hem 'Stolen Delight' genoemd. 

2 juli. Kolibrievlinder. Op de walstro (die heb ik er speciaal voor geplant). Maar rupsen van de vlinder heb ik er nog niet op gezien. Logisch: ik ben in de war met meekrap ...
De hoge, purperkleurige flox achter bij de keuken heet 'Robert Poore'. In de voortuin staat op de hoek van ons huis Verbena bonariense van wel 2,20m hoog!
 1 juli. Er zijn een aantal campanula's die zich hier uitzaaien. Eentje met slierten - Camp. portenschlagiana - Camp. persicifolia en Camp. trachelium. Eerst maar eens in de flora kijken. 

Volgens dat stokoude, rode boek moet deze C. trachelium zijn. De eerste plant van die soort heb ik al meer dan een maand geleden eruit getrokken, omdat ik de bloeiwijze niet mooi vind, behalve de allereerste dagen: ze beginnen n.l. bovenaan en dan zit je later met bloemen onderaan de stengel en uitgebloeide bovenaan. Bovendien krijgt de plant altijd roest.

Deze, op 2 plekken, hebben aantrekkelijke donkere stengels en bloeien niet zo uitgesproken eerst bovenin. Ik ga nog even zoeken in het Campanula-boek.

Ik kom er niet uit. W.s. toch C. trachelium,maar deze is minder grof en aantrekkelijker dan het laatst uitgetrokken exemplaar. Kijken of ie roest krijgt.

28 juniStachys monnieri 'Hummelo', de donkere van de twee. De andere heet w.s. 'rosea', maar daar ben ik niet zeker van. Goede tuinplanten, die fier overeind blijven staan en geen problemen opleveren. De bloei is helaas niet heel lang, maar de bijen lusten er pap van.  Hieronder, van internet, Stachys 'Hummelo' gecombineerd met Geranium 'Rozanne'. De naam die ik erbij vind is Liz Douville, die de foto geplaatst heeft en w.s. heeft ze ook de combinatie verzonnen, mooi hoor!
26 juni. In 1969 kwam ik in Oegstgeest wonen en kreeg daar mijn eerste Nederlandse tuin. Hoe het indertijd werkte met catalogi/catalogussen? weet ik niet meer, maar ik weet wel dat ik al gauw de weg naar van Tubergen gevonden had. Je kunt nog altijd van hun bollen op aan. Dat dacht ik tenminste. Maar deze Cyrtanthus mackenii roze is geen mackenii en is, lijkt me,  een heel ongewone kleur roze. Wel leuk evenzogoed, maar wat het dan wel is weet ik niet. Ongetwijfeld een cyrtanthus van het een of ander. Ongeveer de juiste grootte en ik kan de soort niet vinden bij de IBS.

Bollenleveranciers mogen nogal eens vervelend zijn als je klachten hebt. Nijssen is daar een voorbeeld van (hoewel de Pa Nijssen erger was), maar b.v. Verberghe is OK en ook van Tubergen is nooit moeilijk. Verkeerde kleur tulpen gekregen? Je mag de tulpen houden en krijgt volgend seizoen de juiste kleur. Met excuses.

25 juni. Wat en waanzinnige combinatie: Phlox 'Marleen' met de witte uitvoering van Catanache caerulea.

De voortuin ziet er geweldig uit op het ogenblik. Massa's mensen zouden het een ongeregeld zootje vinden, maar ik kan er echt van genieten. Opnieuw een donkere, paarsrode papaver; je moet wel goed kijken.

24 juni. De zomer begon vorige week, wel nog met 's avonds een vestje, en is nu losgebarsten. Gelijk erg warm, nu vind ik het nog lekker. 

De mooiste papaver van het jaar staat aan de straat. Tot nu toe heb ik een stuk of 5 dubbele rooie eruit getrokken en verder staan er hier een daar bleeklila exemplaren, verdienstelijk, maar niet half zo mooi als deze op de foto.

Verderop in de straat een vrolijke tuin met kamille en oranje slaapmutsjes, geel op de foto vanwege het felle licht. Links een enge Canadese fijnstraal en op de foto rechts: een beeldschoon, maar gevreesd onkruid: Campanula rapunculoides. Ik trek elk blaadje uit, elke dag en al zeker 2 jaar!

22 juni. Deze supermooie Papaver rhoas (eenjarig) staat bij Marleen in de tuin. Bij mij willen ze nooit zo. De plant zelf is meestal een beetje armoedig, maar de bloemen, die er helaas maar even aan zitten, zijn van grote schoonheid. Vind ik dan. 

Ziet eruit als een beetje gekreukt, zijdeachtig papier. Het iets donkerder randje komt op de foto niet helemaal tevoorschijn. 

Grote bossen Erigeron annuus weggehaald voor en in gemeenteperk gezet. Daar geplant: Gillenia trifolia 'Pink profusion' en een klavertje met donker blad met een fijn groen randje eromheen: Trifolium repens 'Dark Debbie'.  Van Marleen. 
21 juni. De langste dag alweer en nu gaat het weer der verkeerde kant uit. Het is niet anders. Soms is er iets aandoenlijks in de tuin: een van de mauve papavers heeft zich uitgezaaid tussen de bemoste stenen en daar is niet veel plaats. Waar ik megaplanten met dubbele rozerode bloemen uitruk, staat dit petieterige plantje, 12 cm hoog met een bloemetje van 3 centimeter voor één dag schattig te wezen in het mos tegenover de keuken. Ik moest de camera op de donkerste stand zetten!

De eerste flox bloeit: 'Marleen' dit jaar. 

20 juni. Mooie hypericum, maar ik weet niet meer hoe hij heet.

Via Engels - Google ingetikt hypericum dark leaves orange flowers -  gevonden: Hypericum x inodorum 'Magical Universe'. 

Pekanjertjes te over in de voortuin.

Ik ben dol op de kruiptijm die zich achter al tot een aardig plakkaatje heeft uitgebreid. 

18 juni. Gisteren en vandaag zomerweer. Wat meer papavers: als de planten vrij klein zijn komen er bleekpaarse bloemen aan, de joekels zijn rood en dubbel en gaan er direct uit.
Er komt ook een bloem aan de bestelde - van Tubergen - roze cyrtanthus. Die is veel groter dan de 2 C. mackenii - zachtgeel en oranje - die ik al heb, dus w.s. een andere soort. In de catalogus heet ie ook 'mackenii'. 
16 juni. Nog steeds snertweer, zij het iets minder  koud. De tweede papaver is gelukkig mauve. Papavers doen het w.s. beter op armere gronden, hier is het resultaat maar matig. Campanula lactiflora, hieronder, mooi kleurtje!

14 juni. De zon schijnt nu even, maar het is nog steeds niks. Hemd aan!

Tijd voor Verbena bonariense. Een geweldige plant voor insecten en hij staat hier overal en dat is wel eens lastig. Maar ik wil hem niet kwijt en trek alleen het teveel aan zaailingen uit. 

In de tuin een kast voor spullen, praktisch, maar niet heel solide. Die verbena bloeit gewoon in de kast!

13 juni. Rotweer. Verdorie en juni is zo'n heerlijke maand! Tijd voor de eenjarige papavers. Vorig jaar had ik een paar donkerpaarse, mauve en lichtpaarse. Dit jaar een joekel van een plant, dicht bij de garage. Want denk je? Dubbel en rood, getver. Direct eruit. Ik heb Geranium 'Dragon Heart', een weefplant met knalpaars/rode bloemen,  in het gat geplant.
12 juni. Ongelofelijk k-weer: 13°  en regen. De regen is welkom, maar het is hartstikke koud. Heuchera 'Silver Gumdrop' langs het pad voor. 'Palace purple' die zich regelmatig ergens vertoont, in het gemeenteperk gedumpt.
10 juni. Twee foto's om te kijken: de ingewikkelde, fraaie bloem van witte nigella en een babyslijmerd op het blad van een iep, 2x ware grootte. De slakken zijn alom aanwezig dit jaar en hondsbrutaal, als je dat van een slak kunt zeggen. Ze zitten zelfs overdag in Allium millenium. Ik heb me vorige jaar steeds lopen afvragen waarom ik maar één van de alliums die ik volgens mij geplant had - een van Ineke, een gekocht - zag. W.s. is er een al opgegeten voordat ik hem gezien had. Allebei nu vol knoppen en ze worden goed in de gaten gehouden!

Twee ongebruikelijke plaatjes hieronder. Links een Chinees lantaarntje, 2x ware grootte. Een gek kamerplantje, dat ontzettend hard groeit: gisteren nog 10 cm boven de vensterbank en vandaag er overheen, van dattum. Daardoor lastig, want  hij raakt snel in de war, met die dunne, lange stengels. Maar met een aandoenlijk bloemetje, ja, in de vorm van een lantaarntje. Ceropegia woodii . Kan tegen volle zon!
De andere is de oranje vorm van Cyrtanthus mackenii . De gele bloeit makkelijk en rijk, deze niet. Maar ineens trof ik hem in bloei op het platform dat Ko over de vuilnisbakken heeft gemaakt vorig jaar. 's Winters naar binnen.
9 juni. Appeltje aan 'Sweet Love', gekregen van Rudolpho. 

Nigella's overal. Die hebben zich zelf uitgezaaid, dus een naam kan ik er niet opplakken. Enkele, dubbele, witte, een paar roze en een paar heel donkerblauwe, erg mooi, w.s van Jan L. uit Cessenon afkomstig.

Er kwam een distelvlinder langs en in de verte hoorde ik een zwartkop. Bijna afgelopen met de vogels. Er waren dit jaar gelukkig wel merels, een specht en een tjiftjaf. Ik heb een paar keer een lijster gehoord, maar (hier) geen vink en geen heggenmus. Op 72 was er indertijd nog een spotvogel en een groene specht en goudhaantjes. En staartmezen.

8 juni. Eersteklas K- weer, met 15°, storm en regen.
7 juni. Catananche wilde het bij mij nooit erg goed doen, tot in deze tuin. Naast de voordeur, droog en 's middags zonnig, staat een inmiddels forse plant die vanaf nu tot ongeveer november bloeit. Mooi en dankbaar. Ik heb nu ook zaailingen staan.

Iemand van de plantenclub vertelde me dat er ook een witte uitvoering bestond. Die had ik nooit gezien, maar na enig speurwerk ergens gekocht op de bonnefooi. Wow! Catanache caerulea 'alba'.

Van deze kan ik maar nooit onthouden hoe hij heet, maar het komt wel weer. Er komt iets van een -o-  aan te pas. Omdat hij erg groot werd heeft de tuinman hem vorig jaar flink gesnoeid, dus is er weinig bloei. Maar hij was één tak vergeten en dat heb ik ook niet gezien ...

Leuke, decoratieve struik, maar hij groeit hard.

Physocarpus opulifolius 'Tuilad'.

6 juni. Heel veel leliehaantjes. Ik heb er al zeker 30 vermorzeld.
3 juni. Op het ogenblik een palet van kleur in de tuin, maar mooi groen is ook helemaal niet lelijk!

In het binnentuintje staan mühlenbeckia, een varen en iets waarvan ik de naam niet weet bij elkaar prachtig te wezen. De mühlenbeckia moet ik wel in de gaten houden want die groeit maar door. Je kunt je niet voorstellen dat ik die ooit in een klein potje voor 1,39 gekocht heb.

31 mei. Het is warmer en ineens gaat het hard. Ik had 2 dagen geleden een pot met slapende Habranthus martinezii buiten gezet: vandaag één bloem. Dat werkt op mijn lachspieren!

Tegenover de vuilnisbakken een stukje dat ik eigenlijk verwaarloos: er staat Alchemilla mollis , de grote, die ik eigenlijk overal vermijd, met boterbloemen ertussen. Heel vrolijk. De alchemilla is nog niet zo groot dat ie gaat hangen en de boterbloemen roei ik straks weer uit. 

Ook het perk bij de keuken is nu heel vrolijk nu de lage floxen die bloeien. Phlox subulata heet de plant, maar het zijn allemaal zaailingen, dus er hoort geen tweede naam bij.

Veel crème: er staan ineens massa's crème slaapmutsjes. Op een plek zijn de bloemen opvallend groot. Ook Sysirinchium striatum is helemaal in bloei en op dit moment op z'n mooist.

 30 mei. En wat is dit? Ik kan geen van beide planten via de flora vinden, Jaap geeft tot nu toe geen antwoord en van de hortus, die misschien wél zou reageren, kan ik geen e-mail adres vinden.

Dit is een karmozijnbes. Het schoot me ineens te binnen toen ik hem vanmiddag (9/6) elders - NB bij het huis naast dat van Jaap in Wassenaar -  zag staan. Phytolacca esculenta . Ik had al aan de plant die verantwoordelijk is voor wonderolie gedacht, net zo iets. Ricinus. Maar die heeft ander blad.

29 meiGeranium 'Kaya' is in het echt nog mooier dan op de foto, Het blad is erg mooi, donker paarsbruin en dat komt op de foto niet tot zijn recht. Van André. 


Een plant met een eigenaardige bloem is komen aanwaaien. Geen idee wat het is. Maar wellicht weet Jaap M. - botanicus - het. 

26 meiRosa mutabilis , nu op z'n mooist. 
22 mei. Er heeft zich een witte oxalis gevestigd tussen de stenen, vlak bij de keukendeur. Al een jaar of 3, 4 geleden. Waar hij vandaan komt mag Joost weten en hoe hij heet kan ik misschien ergens vinden.

W.s. Oxalis deppei  'Alba'. 

21 mei. Een vaas met doorgeschoten peterselie. De bladeren waren inmiddels geel en niet zo lekker meer als peterselie, dus moet er een nieuwe plant in de bak. maar de bloemen zijn fantastisch in mijn gele kringloopvaas.

Akelig koud:  bewolkt, 12° en wind. Ook nog hartstikke droog. 

20 mei. Nu de tuin weer min of meer op gang is komen de mooie hoekjes in beeld. Wat heet? 'mooie hoekjes', dat zijn de plekjes waar ik graag naar kijk.
Vanuit de keuken heb ik zicht op een geelbladige sering. Ik ben geen groot liefhebster van seringen, maar nu heel mooi met Corydalis 'Spinners' erbij en Geranium 'Wendy's Blush', die je op de foto niet eens kunt zien. Ook de verweerde houten stoel en idem schutting horen bij het plaatje, net als de taxus links en de afscheiding met mühlenbeckia rechts. Achter de stoel staat een grote pot met een woekerende aster en die is over een week of 6 geweldig, kan de stoel weer een beetje naar links, dan is het daar weer uitgebloeid.

Ook bij de keuken een stukje met campanula, geelbladige oreganum, Erigeron karvinskii en zo'n klein anjertje. 

19 mei. Toen we hier kwamen wonen heb ik deze jasmijn geplant. Philadelphus 'Starbright'. Heel aantrekkelijk met die donkere kelkblaadjes en hij ruikt ook heerlijk. Te koop bij Bastin via internet.

Philadelphus erectus, vorig jaar eindelijk gevonden in Engeland (naam) en in Duitsland (struik), zit vol knoppen en is een maand later. 

14 mei. Nog altijd koud, dus ik kom alleen buiten als het nodig is, om leliehaantjes te verwijderen, om de  potten water te geven, om worteltjesoranje meconopsisen eruit te trekken. Maar soms kom je wel weer leuke dingen tegen, zoals Scilla litardiei achter de heg, beeldig, in de buurt van de rode roos. Ertegenover een toekomstige bloem die lijkt op een roze muscari, maar misschien wel ricinus is. Ik herken het blad niet zo snel ... Nee, dat kan het niet wezen.
e
9 mei. Inmiddels is de tijd voor meconopsis weer aangebroken. Meconopsis cambrica  houdt, wat mij betreft, het midden tussen onkruid en welkom. De citroengele zijn vrolijk, maar ik trek ze wel vaak uit en probeer de zaaddozen te verwijderen. De bleekoranje trek ik er altijd uit, de bloemen gaan in een fles en verwelken binnen een half uur of staan drie dagen, altijd weer een mirakel. De rood-oranje , 'Frances Perry', zijn van Plant World in Engeland en daar zijn ze inmiddels ongeveer verdwenen, vertelde Ray me vorig jaar. Ik heb er een paar in de tuin, de kleur is aantrekkelijk, maar niet echt rood, de bloemen wat aan de kleine kant, veel kleiner dan die gele. Zaad ervan is natuurlijk ook niet betrouwbaar oranje-rood, want de bestuivers gaan ook op bezoek bij de gele.

Vanmorgen zat er een spreeuw uitbundig te zingen op een schoorsteen vlak bij. Daar kan ik tegenwoordig echt van genieten, want het is bar en boos met de vogels en insecten. Ik zie haast nooit meer een spreeuw. Vaste bezoekers van de tuin zijn 2 Turkse torteltjes, ik noem ze Hannie en Piet, en 4 mussen. Verder komen er veel kauwen langs en die jaag ik weg. Af en toe een andere bezoeker, soms een roodborstje, een mees, een merel of een Vlaamse gaai, maar een heggenmus heb ik al 2 jaar niet op bezoek gehad en een vink nog nooit.
5 mei. Het eerste slaapmutsje (eschscholzia; leuke naam hè, met 2x sch achter elkaar) is uit en is geel i.p.v. crème. Niet dat het er niet leuk uitziet, maar omdat de hommels en hun verwanten andere slaapmutsjes gaan bestuiven met geel stuifmeel, moet hij er gelijk uit. In een vaas houdt hij het stukken langer uit dan die papavertjes.

Koud!

2 mei. Dit jaar heb ik een pinksterbloem gekregen in het perkje tegen de keuken.  Die heeft het dik naar z'n zin: er zitten nu al 7 bloeiende stengeltjes aan. Uitroeien of niet? Krijg ik er spijt van als ik hem laat staan?

Crucifeertjes schijnen leuk te zijn voor vlinders. Die zijn er momenteel niet, want de ijsheiligen zijn begonnen: koud weer, nu nog aardig, maar er komt regen bij.  

29 aprilOxalis rosea  bloeit uitbundig bij de keuken. Hier en daar verschijnen zaailingen, leuk. Stukken leuker dan de foto van de poep gisteren. 

Misschien is die wel afkomstig van een zeer bejaarde zwart/witte kater die wel met enige regelmaat in de tuin komt. Ik zag hem vanmorgen sproeien tegen de clematis Lady Diana. Poepen en sproeien vind ik niks, maar het is wel een lieve kat.

Lekker weer, zon, 17°.

28 april. Het weer krijgt een 7 vandaag op het weer van de computer. Het regent en het is 11° ...

Wij hebben een poes. En een kattenbak. Die kattenbak maak ik elke twee dagen schoon. 

Deze drol is van een kat hier in de buurt. Die zijn/haar drollen niet begraaft en altijd toeslaat op momenten dat je niet kijkt. Het is minstens 1x per week raak. Ik heb de hele zomer last van groene vliegen hier. Rara, hoe zou dat komen? 

25 april Eindelijk regen, nog niet veel. Dak, cirkel, lelies en appelboompje bemest. De eerste Mecopnopsis cambrica bloeit, en ja hoor, 2 oranje.
18 april. De liquidambar loopt altijd laat uit, maar nu begint hij toch. Ik zie dat er voor het eerst een bloem aan gaat komen. Ver weg, dus ik kan hem niet goed bekijken. 

Gelukkig kun je alles via Google en zo vinden. Ook die bloem. Niet om over naar huis te schrijven en zeker niet op dit blog, haha!

Ik geloof dat er t.z.t. met wat geluk wel grappige vruchtjes aan komen.

17 april. En dan komt er ineens nog een verrassing: midden in een polletje 'Freckles' één bloemetje dat duidelijk er eentje van de sororia familie is, maar deze is pimpelpaars. 
Hieronder Allium 'Cameleon' heel mooi bij een roodbladige heuchera.

16 april. Wat een sullig plaatje, hè? Maar voor mij is dit weer iets dat ik niet begrijp: Ipheion 'Ralph Fiedler' in de ring voor. Heb ik in 2013 gekocht en geplant, want ik vind het een leuk bolgewasje. Nooit iets van gezien tot op vandaag. En ik kijk dan mijn ogen uit!!

Er is maar een tuin in de buurt waar ipheion staat, de bleekblauwe soort, die misschien woekert; daar staan er honderden. Recht tegenover nr 72. Rita zei, dat ze ook 'ouwe wijfjes' genoemd werden.

Het laatste viooltje - tot in het najaar, wanneer V. koreana mogelijk nog komt - is Viola sororia alba. Die heeft minder kleistogame neigingen en breidt zich nauwelijks uit. Hooguit 5 plantjes in de buurt van de keuken.

'Freckles', in het midden, staat overal, maar 'Dark Freckles' maar op één plek. 

14 april. Het is nu weer akelig koud weer, weliswaar met zon, maar ook zo'n gure wind uit noord/oost en 's nacht wat vorst. Morgen wordt het beter en dan kunnen we weer naar buiten. In de kamer bloeit 'Rebecca', twee bloemen komen er nog aan en wat minder roze dan ik me herinner. Er komt ook nog een tweede bloei aan 'Lagoon'. 
Van Marleen kreeg ik ooit een soort minikasje, met plugjes van turf/zaaigrond? Begin dit jaar kreeg ik ook wat zaden van een witte O.I. kers en die beginnen in dat kasje te ontkiemen. Het ziet er een beetje uit als een bakplaat met kleine taartjes.
10 april. Het is weer voorbij met het geweldige weer. Nu straffe wind uit het oosten, wel zonnig, maar onder de 10°  en ja hoor, op het weerbericht krijgt dat een 9. Beetje minder koud, wind weg en regen, dat zou bij mij eerder een 9 krijgen, want het is behoorlijk droog. Goed in de gaten houden of er kans is op nachtvorst, want een aantal planten staan al buiten. 
Met een camera van niks kun je toch heel mooie foto's maken. De camera is een Panasonic van een jaar of 8 oud en ik heb de foto met de macrostand gemaakt. 

De eerste bloem aan mijn favoriete Geranium phaeum: 'Wendy's Blush'.

 

8 aprilLeucojum aestivum, ooit in een pot gekocht bij de bosrand, later gedeeld & verplaatst,  doet het geweldig. Vooral leuk bij het minivijvertje voor, zeker met dat leuke kikkertje op de rand in de zon!
Nog een dag met ongelofelijk weer. De ring voor is beeldig, met heuchera ...? , vergeet-me-niet, het tulpje 'Little Beauty' en primula's. Achter is ook uitbundig met Bergenia 'Bressingham White', en de tulpjes 'Peppermint  Stick' en 'Tinka'. 

Ik besteed aandacht aan de mistletoe, maar nooit aan Malus 'Red Sentinel ' waar hij op groeit, nu in bloei, en ook 'Sweet Love' heeft een eerste bloem.

   

7 april. Fantastisch weer en even genieten buiten. Oxalis rosea en Tulipa 'Peppermint Stick' horen bij het beeld van de tuin in deze tijd, zij het een dag of 14 te vroeg. 

 

 

 

Dit jaar staat ook Veronica pendicularis 'Georgia Blue'  prachtig te bloeien. Het ene jaar beter dan het andere. De bloei duurt een paar weken, de plant wordt nooit hinderlijk, zoals onkruid-veronica. 

Hieronder het fraaie plekje onder acer, met Anemone robinsoniana , bijna uitgebloeid en nu wit i.p.v. lavendelblauw zoals in het begin van de bloei;Tulipa 'Havran'  een gekweekte tulp die ik erg mooi vind, met rechts een close-up; en de viooltjes die dus 'Princeana' blijken te heten. Er staat ook al een tweede, iets verderop.

6 april. Jaren geleden heb ik bosanemoontjes gepoot onder Rosa glauca. Nooit iets van gezien en dat gebeurt wel vaker. Staan er ineens een stel te bloeien daar. Leuk! Ze zijn maar de helft van de bloemetjes van Anemone nemorosa robinsoniana, blauw, onder de acer.
Ik ging, toen het donker was, even kijken of er ook slakken op Heartthrob zaten. Nou heb ik de pot op een verhoging in een schaal met water gezet, ingewikkeld: bovenop een deel van de stam van de gleditsia van nr 72, die ik in 1991 geplant heb en die veel te groot was geworden. Niet alleen naar het idee van de huidige bewoners: indertijd had ik een andere gekregen dan de gevraagde 'Sunburst', maar het gegeven paard, hè ... Die enorme boom is gisteren geveld en ik heb gevraagd om een stukje stam. Zodoende.
Er zaten geen slakjes op het viooltje, maar wel een levensgrote grijze naaktslak op broodkruimels elders. Die heeft de winter overleefd, want het heeft nauwelijks gevroren. Dat belooft wat! De vriezer in de garage staat weer aan. 
Zoeken naar meer info over Viola 'Heartthrob' stuitte ik op deze sublieme combinatie met 'Bowles' Golden Grass?,  een ipomea*) waarvan ik me vaag herinner dat er eetbare knollen aan kwamen? en het viooltje in een spectaculaire pot. 

Bij plantenbedrijf Gardenia via internet. Ik vermoed in Amerika, want er wordt soms 'deer resistant' bij planten vermeld.

*) Ipomea batatus

5 april. Dit keer een hele serie viooltjes. V. laboradorica vind ik altijd de moeite waard, ook als hij niet bloeit, want het donkere blad is welkom. Wel kleistogaam (zaad zonder bloemen) net als Viola canina. Ik denk dat de gewone viola odorata al uitgebloeid is, maar ik ga zo nog even kijken. Nee, die is klaar!
'Freckles' en 'Dark Freckles;  beginnen net met bloeien. Freckles zaait zich overal uit, de blauwe variant niet. Van die geeltjes heb ik nu een plakkaat van ongeveer 35cm. Die staan vrijwel helemaal in de schaduw, maar doen het prima. De naam moet ik opzoeken. Ik denk een odorata soort. Ja + sulphurea. 
Viola koreana heb ik ergens in een reserve in Sydney gefotografeerd. Die bloeit laat in de zomer. 
Dan komt 'Alice Twitter', die ik net bij André heb gekocht. Daar heette zij alleen viola, ik denk dat er sororia achter moet. Die daarnaast lijkt er verbazend veel op, maar is blauwer en ik weet niet hoe die hier in de tuin komt. Ik vind op internet dat die 'Princeana' heet. Witte sororia heb ik veel in de achtertuin, maar die zijn nog niet in bloei. En een rode sororia komt er aan, is nog niet open.
Viola 'Heartthrob' heb ik een keer van André van Kingfisher gekregen. Zo lief: 'Ik heb iets voor u, want u bent zo dol op viooltjes'... maar de slakken zijn er net zo dol op en ik vrees dat die al hebben toegeslagen. Ik ga eens kijken of ik iets kan verzinnen met een schotel met water en een verhoging of zo. Er zitten nog knoppen in. 

Viola laboradorica

Viola canina

Viola sororia 'Freckles'

Viola sororia 'Dark Freckles'

Viola odorata 'Sulphurea'. 

Viola koreana

Viola 'Alice Twitter'

Viola sororia 'Princeana'

Viola 'Heartthrob'

Viola sororia rubra maar ik vind hem niet zo erg 'rubra'. 

 

Het driekleurig viooltje is eenjarig en zaait zich overal uit. Het wordt nooit echt hinderlijk en laat zich bovendien gemakkelijk uittrekken. 

 

 
Van Rudolpho heb ik vorig jaar een zelfgemaakte (door hem) ent van een appelboompje gekregen. In ruil voor mijn wormenbak. 
Daar komen rode bloemetjes aan, het blad is, zeker in het begin, bruinrood en hij is zelfbestuivend, met als gevolg ooit rode appeltjes met een rood vruchtvlees. 
Ik vind het bijna niet te geloven hoeveel knoppen er nu al aan zitten. 

 

3 aprilHippeastrum 'Lagoon'  stond dus na 2 ½ week in bloei. Zó groot, dat ik hem op de grond heb gezet, want toevallig is onze kamer tamelijk leeg in verwachting van een bank (over 2 weken). Ik zie dat er een tweede knop is. Plus een nieuw kind en ik heb al een eerder kind opgepot en dat kind is nu 3. De kleur is fantastisch - volgens mij dan, immers over smaak ...- maar ik vind de bloemen een beetje te groot. Dit is trouwens het 4e jaar dat hij bloeit!

Gelukkig krijgt 'Rebecca' ook bloemen, over een week of 2. 

Als ze zijn uitgebloeid gaan de potten naar de binnentuin. Daar staan ze uit de zon en redelijk veilig voor slakken. Ze krijgen water en af en toe mest. In september is het uit met de mest en in oktober gaan ze naar binnen, om wekenlang droog te staan in de garage of zo, bij een graad of 12. 

2 april. Regen, mooi zo. De gemeente wil niet hebben dat ik dat perkje opknap. Dat ik het onappetijtelijk vond was natuurlijk mogelijk: 'Over smaak valt niet te twisten' vond ene Marcel Wolvers. 
1 april. Dagpauwoog en witjes gezien, tjiftjaf en misschien een zwartkop gehoord. Er komt weer leven in de brouwerij. De planten zitten in de grond, allemaal in de cirkel, Viola 'Heartthrob' in een pot. 
30 maart. Fantastisch weer, zon, warm, geen wind. Met Marleen naar open huis  van André en veel bekende gezichten. Altijd weer leuk. Niet heel veel gekocht, maar wel: Viola 'Alice Twitter' (wit, roodpaars hart); Viola 'Heartthrob', heel mooi, maar de slakken zijn er dol op, dus iets verzinnen; een fraaie, dubbele helleborus zonder naam, t.z.t. delen met Marleen; roze corydalis buschii en een spannende primula (naam weer niet opgeschreven; even zoeken!) Primula vulgaris 'Dunbag' en Geranium 'Kaya'. 

Ik zocht in de tuin naar een sysirinchium die ik vorig jaar geplant heb: niet gevonden, maar daar in de buurt weer een hommeltje van een Viola laboradorica.

29 maart. Tijd voor de botanische tulpjes. 'Tinka' begint altijd en lijkt zich te vermeerderen, Tulipa clusiana , hier op de foto, volgt. Ik ben dol op die donkere meeldraden. Hierna komt nog mijn favoriete 'Peppermint Stick'. 
26 maart. Bont zandoogje gezien en dat kleine, driehoekige vlindertje heet 'Muntvlindertje'. 

Voor ons huis is een gemeenteperkje, 2, 3 vierkante meter, fantasieloos beplant met een of andere, laagblijvende viburnum, waar geen ene moer aan is en waar later in het jaar een of ander insect hapjes uit de rand van het saaie, groene blad neemt. Gisteren zijn ze het wezen snoeien: ik heb het in een protestbriefje naar de gemeente 'met veel haast en weinig liefde' genoemd. Met een elektrische snoeischaar eroverheen en klaar. De rotzooi lieten ze liggen. 
Het perk is in 2013 geplant, ik  heb toen al laten weten dat ik het niks vond. Het dode blad is nog nooit weggehaald; leerachtig blad heeft die viburnum, en dus een flinke laag. Afgelopen zomer is er ook e.e.a. verdroogd.

Vandaag heb ik het min of meer schoongemaakt: 2 vuilniszakken vol, mochten bij buurman Jan in zijn grote container. En ik heb de gemeente van mijn onvrede op de hoogte gesteld, met deze 2 foto's en het aanbod het perk opnieuw te beplanten, nadat zij het schoon en plantrijp hebben gemaakt. De beplanting wil ik wel bekostigen en het onderhoud plegen. Zolang ik het nog kan, tenminste.

24 maart. Tegenover de keuken staan een paar naamloze narcissen. Van Marleen gekregen, ooit, geloof ik. Stuk of wat bloemen, maar ze 'lopen wel terug' zoals dat heet. De narcissen die ik vorig jaar van Nijssen had, 'Dutch Lemon Drops', hebben zelfs geen blad. Later: toch één bloem.

Niet echt makkelijk hier, narcissen. W.P. Milner zie ik niet meer, 'Julia Jane' is zelfs niet opgekomen. Alleen die met die oranje trompetjes komen elk jaar terug. Ik kan nu even niet op de naam komen. 'Jetfire'.

Kievitseitjes, frittelaria, doen het hier ook niet.

 

Het voorjaar is wel de tijd van overal sprieten en esdoornzaden! Je blijft rapen.  

23 maart. Komen aanwaaien: pinksterbloem, Cardamine pratensis . Dat is wel een woekeraar, dus even goed nadenken of hij mag blijven staan ...
22 maart. Kijk dan wie er wakker geworden is op deze mooie lentedag!!! En ik dacht dat ie vorig jaar oktober vertrokken was ...

Marleen en ik houden meestal van dezelfde planten. Maar zij heeft een hekel aan corydalis, de soort die nu bloeit (holwortel). Ik vind ze geweldig, dus ik laat ze allemaal staan. Links met gele viooltjes, rechts met Pulmonaria 'Blue Ensign'. Ik heb dan weer een hekel aan fuchsia's met grote bloemen ...

21 maart. Opgepot: 3x Cyrtanthus mackenii roze en 1 Cyratnthus elatus = vallota, rood. Nu in de garage. Van van Tubergen.
20 maart. Ik blijf het ongelofelijk vinden: deze 3 amaryllissen heb ik nog geen 2 weken geleden opgepot. 'Lagoon' in het midden gaat een dezer dagen bloeien; in het potje links een kind ervan, alweer een aardig grote bol. Een tweede kind komt eraan. 
Rechts, 'Rebecca' bloeit mogelijkerwijs niet meer en dan geef ik het t.z.t. op. Was wel de mooiste! 
19 maart. Het weer is iets beter, dus lekker buiten gewerkt. Achter is min of meer klaar, voor moet er nog veel gebeuren. 

De cirkel is daar mijn lievelingsplek in deze tijd van het jaar: allemaal voorjaarsbloeiers. Ik geniet vooral van de eerste bloei van het veldje Cyclamen coum zaailingen. 3 Jaar duurt het voor ze bloeien!

17 maart. Nu schijnt gelukkig af en toe de zon, maar het waait nog steeds behoorlijk. Michelia doltsopa 'Silver Cloud'  staat van top tot teen in bloei, echt weet ik hoeveel bloemen, niet te geloven. Maar de struik of het boompje heeft geen mooi model ...  Eronder staat iets, waarvan ik denk dat het een pinksterboem is, haha: 17 maart!!!  Bijna in bloei en hoe komt die nou weer hier? 

Tegenover de keuken staat iets bijna wits dat ik niet kan thuisbrengen. Lijkt het meest op Scilla tubergeniana, maar vrijwel wit, niet lichtblauw; meerdere steeltjes. Eerste Leucojum aestivum in bloei. Rare naam: aestivum = zomers.

Een uur in de tuin gewerkt, bak vol zooi, maar je kunt het amper zien. Vóór staat nog veel wind en is het koud, maar daar zag ik dat de gele viooltjes dit jaar weer bloeien. Vorig jaar niet of gemist? 

De eerste slak vermorzeld en de eerste rups in de container: het gaat weer beginnen!

14 maart. K-weer en niks te melden!
11 maart. Het voorjaar: koude, harde wind, overal esdoornzaden en sprieten van gras en zo. Maar ook de corydalis die begint te bloeien en uitgezaaide primula's tussen de flagstones. Een enkel wit viooltje op een onverwachte plek. Leuk! 
Het weer vandaag krijgt een 4, van mij ook! Morgen en de volgende dagen een 3, donderdag een 2 en vrijdag zelfs maar een 1. Elke dag harde wind, getver. Legpuzzelweer!
8 maart. De eerste echte verrassing van het jaar: dit is mijn lievelingshelleborus. Naamloos en al voordat we naar Frankrijk gingen in mijn bezit, meer dan 17 jaar dus!!! Ik heb hem indertijd meegenomen naar Frankrijk. 
Hij staat prachtig bij 'Ruby Giant', maar is lastig. In Frankrijk heeft ie geloof ik maar één keer gebloeid en nu is het 6e jaar van deze tuin en kijk: een bloem. Wonderschoon. 

Hieronder de zaailingen, die dus van Cyclamen coum blijken te zijn, hebben een stuk of 7 bloemetjes. Ook hartstikke leuk. 

Tenslotte begint de michelia te bloeien. Er zitten ongelofelijk veel knoppen aan en nu dus maar hopen dat er geen vorst van enige betekenis meer komt. 

De eerste knop is al zichtbaar in een van de gisteren opgepotte amaryllissen ...

7 maart. Amaryllissen opgepot. Laat dit jaar! De bol van 'Rebecca' zag er niet goed uit. 
Bij van Tubergen roze Cyrtanthus mackenii besteld, plus 1 valota (+ 2 voor Nel) en een kruising tussen amaryllis belladonna en nerine. 
23 februari. Zo vroeg in het jaar en alweer tig verrassingen: 'Ruby Giant' bloeit, de Isopyrum thalictroides,  linksonder, ook bijna, (bloeide vorig jaar begin april!) waar hij nu voor het 3e jaar staat, maar waar hij al langer staat zie ik nog niks; de zaailingen van cyclamen in de ring zijn ook coum-zaailingen: er zitten een paar bloemetjes aan. Die net buiten de ring is werkelijk beeldschoon, heet 'Narrow Christmas ' en er zitten heel veel bloemetjes aan. Kennelijk doet Cyclamen coum  het hier goed. 

Bij de aster 'Harry Schmidt' in de grote pot achter de stoel, heb ik vorig jaar een stel krokussen gestopt. Crocus fuscotinctus, als ik me goed herinner, en een onbekende, die het meest lijkt op Croc. minimus 'Spring Beauty' uit de gids van Nijssen, maar hij is niet klein, wel heel mooi van opzij. Volgens meneer Verberghe is dat 'm ook, maar hij is hier wel minstens 10 cm.

Linksboven: Crocus fuscotinctus 

20 februari. We zijn weer terug uit down/under. Helaas kreeg ik gelijk griep, dus aan foto's e.d. nog niet veel gedaan en erger: nauwelijks geprofiteerd van het fantastische weer.

T.o. de keuken witte Croc. tommasinianus . 

Ook bloeien er wat irisjes, Scilla tubergeniana, elfenbloemetjes, 'Ruby Giant' e.d. Straks weer even kijken.  

 

In de voortuin een heel rijkbloeiend exemplaar van een bijzonder soort Cyclamen coum. Misschien kan ik de naam ook nog wel vinden. Nét buiten de ring.

14 januari. De eerste sneeuwklokjes bungelen en, ondanks het bijzonder zachte weer, eigenlijk behoorlijk laat. Tussen Kerstmis en Nieuwjaar is het meestal. Op de foto Galanthus 'St Arnott,  nu inderdaad hoger dan vorig jaar en met een tweede bloem in aantocht. Verder vind ik hem niet zo bijzonder. 
Tussen de cyclaampjes t.o. de keuken is nu één bloemetje wit, met een leuk paars hartje. Ik denk dat dit ook zaailingen zijn, maar dit groepje heeft vorig jaar al gebloeid. Zaailingen hebben geen naam ... en 'wit' krijg ik zelden scherp op de foto. Ik heb het sneeuwklokje 4x geprobeerd.

6 januari. Cyclamens koop ik altijd bloeiend in een potje. Ik koop zelden of nooit een knol, want als die nog helemaal in rust is kan ik niet zien wat de onderkant of de bovenkant is. Pas wat later, tegen de bloeitijd, kun je soms knollen vinden met opgevouwen a.s. bloemetjes aan één kant. 
Beetje lastig met cyclamens: de knollen werken zich naar de oppervlakte en ik weet nooit wat ik daaraan moet doen!

 Ook de helleborussen beginnen te bloeien. En ik zou moeten weten hoe deze heet ...

 

5 januari. Het begint alweer meteen met iets leuks, maar ook onbegrijpelijks: er bloeit één bloemetje aan de cyclamenzaailingen in de ring. In het najaar hoopte ik al dat er eens iets zou gaan bloeien, want ik had visioenen van heel veel bloemetjes ooit! Maar nee.

Nu bloeit er toch eentje. Hé, hoe kan dat? Het waren toch zaailingen van Cyclamen neapolitanum? Die bloeit niet nu! Op het ogenblik bloeit Cyclamen coum  en zijn het dus zaailingen van C. coum. Maar hoe kan dat dan ...? Er zit nog een knop naast ook. Moet nog even een scherpere foto maken.

Leuk hè, gelijk alweer verrassingen! En allemaal een goed 2019. Foto op ware grootte.

 


naar bovenkant