Dagboek 2020 naar onderkant Vermijd onnodig Engels! sitemap
28 december. Nog steeds ongezellig weer, als het droog wordt ga ik even wat op ruimen, maar nu nog niet. 
Er stond in de krant iets over het weer van het bijna afgelopen jaar, van heel warm en veel regen en zo, niet bijster interessant, op één melding na: de laagst gemeten temperatuur was - 4,3° , gemeten op ... 25 maart!
24 december. Gelukkig gaan we, wat 'licht' betreft, weer de goede kant op. December was tot vandaag belachelijk warm, 10, 12° was heel gewoon, maar nu is het ineens gezakt naar 5°. Toch zag ik vandaag de eerste bloem aan Helleborus orientalis, een roze. De choisya zit nog vol bloemen en verder zie ik cyclaampjes en H. niger. Ook komen er krokussen op. Verder is het een natte, oninspirerende boel en ik blijf lekker binnen!  
' Juju-lelie' heette deze in Nigeria. Ik heb eens geprobeerd de bol/knol? op te graven, maar heb het op ong. 50 cm diepte opgegeven. Gloriosa superba is de officiële naam. Oorspronkelijk uit Afrika en Azië volgens Wikipedia. Ik ken ze in allerlei uitvoeringen in de kleuren rood - geel. Soms te koop als klimlelie en niet verwant aan lelies. Informatie uit Wikipedia.
10 december. Ik kreeg van iemand een amaryllis in een leuke pot, met mos op de aarde. Nou heb ik behoorlijk wat ervaring met amaryllis en ik vond eigenlijk al meteen dat ie zich niet goed ontwikkelde. Aan de foto links kun je zin dat de stengel onder de bloemknop plat is = uitgedroogd. Ik kon het vandaag niet langer aanzien en haalde de bol uit de pot. De pot had geen afvoergaatje en de bol  NUL WORTELS, logisch dat ie er geen zin in had. Ik had gewoon medelijden met de bol: die doet zijn best, maar krijgt niet voldoende aandacht. Degene die zoiets produceert voor de handel zou een boete moeten krijgen!
8 december. Heel veel valt er niet te beleven al is het overal nog min of meer groen. Een beetje nachtvorst hebben we wel gehad, maar ik kan me nog niet voorstellen dat er over 3 weken sneeuwklokjes zouden kunnen bungelen. En dat heb ik toch vaak genoeg gezien tussen kerst en oudjaar!

Mijn oog viel op fraai blad van cyclaampjes. De eerste bloemetjes zitten aan Cyclamen coum, zaailingen, inmiddels kom ik ze overal tegen.
6 december. Het 2e 'groene' narcisje is uit. Het zou de soort rechtsonder moeten zijn, maar de bloemblaadjes zijn puntiger. 

Ik had niet verwacht dat hij dit jaar wél zou bloeien, dus dat is een meevaller. Er komt nog een bloemetjes aan dezelfde stengel en ze zijn ong 5cm in diameter. Maar het is niet zo heel erg anders dan de andere, zie 11 januari van dit jaar (die had 7 bloemblaadjes). Ik mis het beetje oranje in het kroontje en de bloemblaadjes zijn minder rond dan het voorbeeld uit de catalogus van van Tubergen en die vind ik mooier. 

2 december. November voorbij gelukkig. Vandaag zag ik een sleutelbloem in bloei en een cyclamen coum, knoppen in helleborus, niger bijna uit, orientalis komt eraan.
30 november. Gisterenavond vroor het, maar nu weer motregen. Nog 3 weken donkerder en dan gaan we de goede kant weer op.
Het 2e groene narcisje vanmorgen naar beneden gehaald. Spannend, want daarvan heb ik de bloem nog nooit gezien.
29 november. Ha, november bijna afgelopen. Vandaag de eerste echt koude dag, graad of 5, schat ik, met wind ...
23 november. Nog een weekje! Over het weer hebben we niets te klagen, al hoorde ik bij het weerbericht het woord 'nachtvorst' of iets van vorst aan de grond. Er is buiten altijd genoeg te zien, hoor. Hier mos, dat tot mijn genoegen in de achtertuin al een aardig stuk tegels bedekt heeft. De sterretjes in het stuk boven zijn piepkleine plantjes van Sagina. Ik hou niet van sagina: ze worden groter en slierterig,  maar nu nog te klein om te verwijderen.
Op de vensterbank in de keuken een van de groene narcisjes, bijna open. Ze zijn meer geel dan groen, maar toch bijzonder. Ze ruiken niet naar peper, wel kruidig. Rechts naast Cyrtanthus mackeni in volle bloei. Dat is het enige bolgewas waarvan ik weet dat het twee keer per jaar bloeit. De tweede knop is straks ook open.
Het bloemetje van de narcis is ongeveer 4 -5 cm groot. Er komt maar één bloemetje aan de steel. De oorspronkelijke Narcissus viridiflorus, waar het een kruising van is, heeft véél kleinere bloemetjes en meerder bloemetjes aan één stengel.

20 november. Bijna 2/3 van november voorbij en vandaag voor het eerst overdag onder de 10°.
18 november. De knoppen zitten aan Helleborus niger bij de voordeur. Het is heerlijk weer, keukendeur open en lekker buiten werken. Abessijnse gladiolen in een vuilniszak gestopt, maar ze laten nog niet allemaal los. T.z.t. leg ik ze op zolder naast de CVketel.
De tweede viridifl. narcis gaat toch bloeien. Er zit een kleine knop in worden aan, dus misschien maar één bloemetje, maar goed voor mijn nieuwsgierigheid. Ik moet die twee bolletjes maar eens aan iemand vermaken, kijken of ik iemand weet: nog niet zo oud en met plezier in bollen. Patrica E.?
16 november. Het wordt tijd om te gaan ruimen: eind van de week gaat de temperatuur zakken. Nu is het nog steeds om en nabij de 15° en als het niet regent is het goed weer om buiten te werken. 

'n Hoop tinantia weggewerkt langs het pad voor. Daar moet ik iets voor verzinnen, want er staan allerlei leuke sedums langs dat pad en die worden totaal overwoekerd. Ik heb de tuin flink verwaarloosd dit jaar en krijg dat nu op mijn boterham natuurlijk.

In een potje met? kwam vorig jaar iets op dat ik niet kende. Ik weet nog steeds niet wat het is en het lijkt niet op iets dat normaliter in een tuin groeit. Een kalanchoë? Zou ook plectranthus kunnen wezen, maar de blaadjes zijn dik als van een vetplant. Hard groeien doet ie niet!

15 november. Zo, bijna de helft van november voorbij: nog 5 weken en de dagen gaan weer lengen. Ik ben niet de enige die zo denkt ... Het is zo'n echte novemberdag, donker, wind, regen, maar wel 15°.
Mooi hè, Cyrtanthus mackenii en bovendien echt een makkelijk soort. Bloeit ook nog eens 2x per jaar en welk ander bolgewas doet dat? Wel sterk vergroot. De bloemetjes zijn ongeveer 5 à 6 cm lang.

14 november. Ik had het met iemand over dat je zelden meer kieviten ziet en zag er gisteren prompt honderden in de buurt van Schiphol!! Ook twee heren fazant gezien, leuk.
Nog steeds lekker weer, wel wat vochtiger nu. Cyrtanthus mackenii staat alwéér bijna in bloei, de gele dan, de oranje doet het hooguit 1x per jaar.

Van Tubergen wil mij wel 7€ terugsturen en dat is netjes, maar ik heb liever een leuke bol. In ieder geval stukken beter dan Nijssen, die niks wil weten als het om mislukkingen gaat. Stom, want ik koop nooit meer wat bij hem en vertel dat ook aan anderen.

10 november. Nog steeds heerlijk weer: overdag een tijd de keukendeur open. 
9 november. Viridiflora3, hieronder links, laat duidelijk 2 knoppen zien. Rechts is 1, waarvan ik  de bloem op de foto mooier vond, maar geen knop te zien. Eens kijken of van Tubergen er iets over wil melden.
Het is fantastisch weer: zonnig en ik heb N.B. de deur van de keuken openstaan! Gelijk een hommel binnen. Morgen is alweer 1/3 van november voorbij. Als het zo blijft gaat mijn hekel aan november misschien wel over. 

 

 7 november. In 2018 heb ik 2 dure bolletjes gekocht bij van Tubergen. Narcissus viridiflora 1 en 3. N. 3 gaat opnieuw bloeien, dit keer zitten er twee knoppen in. Vorig jaar kreeg hij maar één bloemetje en dan is 7,50 wel veel voor zo'n resultaat. N. viridiflora 1 kreeg geen bloemetje en dit jaar weer niet. 
5 november. Vandaag gaat het over kleuren. Hieronder lijkt me dat duidelijk. De liquidambar is een boom die je plant voor de herfstkleuren. 

Vanmiddag zat er naast de voordeur een 'omgekeerd' lieveheersbeestje tegen de muur: zwart met rode stippen. Mooi! Kijken of ik er meer over kan vinden.

Wel plaatjes, maar geen naam voor specifiek deze soort.

3 november. Gisteren was de warmste 2 november ooit. Hier was het iets van 18° en dat is veel, maar er was ook veel wind. Nu is het minder warm, maar schijnt de zon en je bent dat felle licht niet meer gewend ...

De perenbomen in de straat zijn op 1 november kaal en 1/15 van november is al voorbij.

Slechte foto - door het keukenraam, dat ik wél al gepoetst had - van een mannetje-mus, waarvan ik me soms afvraag of het een ringmus is. Hij is de enige van de troep van een stuk of 20 mussen die hier regelmatig komt fourageren, met zo'n zwarte plek op zijn wang.
30 oktober. Iets minder k..weer, aangename temperatuur, maar forse, lekkere wind. Ik houd niet van wind, maar soms is de wind vol vocht en zachtheid, ik weet niet waar dat van komt. Meer dan eens in deze tijd van het jaar.

Ik heb het eerste blad verzameld. Gek, zo'n eind oktoberwerkje: ga ik met een emmertje aan de overkant gevallen blad verzamelen. Nog geen kwartier later kwamen ze van de gemeente blad blazen en dat was dus net op tijd. Van mijn buurman krijg ik elk jaar een zak catalpablad, pak ik de fuchsia's mee in. Die staan nog volop in bloei. 
Verder was het lekker genoeg om een tijdje wat buiten te doen: geelbladige oregano uitgedund en vast wat Ab. gladiolen eruit gehaald. Ik moet nog tulpen planten. 
Dan moet er een massa tinantia uit. Ik heb te horen gekregen dat het Tinantia pringlei is en niet pringerlei. Dat dat moet ik allemaal gaan verbeteren en ik zal het doen als ik het tegenkom!

29 oktober. Wat een K-weer!
27 oktober. Heel veel valt er niet meer te zien in de tuin. De insecten zijn buiten beeld, hoewel ze w.s. bij het eerste beetje zon weer tevoorschijn komen. Ik geniet nog wel van een aantal planten. Linksonder een toef donkerbladige ajuga, die zich tussen de stenen bij de keuken heeft gevestigd. Een mooi gezond rozet en in april komen er (w.s. blauwe) bloemen aan. Ik laat de donkere altijd staan, want ik vind het decoratieve planten.
Rechtsonder Corydalis lutea die zich overal uitzaait, maar er zelden armoedig uitziet. Aantrekkelijk blad ook. Bloeit het hele jaar door, behalve als het vriest, schattig in een vaasje - vooral met lelietjes-van-dalen -  en als je het ergens niet wilt trek je het makkelijk uit. 
Deze hele pagina weer eens doorgelezen en allerlei fouten verbeterd. Pas als ik niks meer vind houd ik daarmee op.
Fuchsia 'Hawkshead' is in deze tijd van het jaar fantastisch mooi. Deze soort wordt niet heel hoog, iets van 70 cm misschien. Geweldig in een wat donkere hoek. 

22 oktober. De 'perenbomen' in onze straat zijn op z'n mooist. Dat duurt maar heel even, maar daarna kan ik zakkenvol blad rapen, waarmee ik de tuin liefderijk afdek! 
18 oktober. Ik blijf me maar vergapen aan de asters: Linksboven Aster cordifolia elegans; rechts ervan de woekeraar Aster novi-belgii 'Vasterival'; midden Aster novi-belgii 'Priory Blush'; schuin daaronder rechts Aster ageratoïdes 'Ezo Murazaki' en onderaan opnieuw 'Vasterival'. Je zou er je hele tuin mee volzetten!

17 oktober. Daar kan ik eigenlijk wel om lachen: de eerste cosmea staat in bloei ... Ze doen het hier nooit zo heel goed, maar er zijn er meestal wel een paar. Alleen doet de tinantia het zó goed dat er weinig ruimte is voor iets anders en ik heb dit jaar ook niet heel veel aan de tuin gedaan. Als het een tijdje lekker is zonder regen zal ik tinantia gaan ruimen. Ze zijn beeldschoon, daar niet van, maar ik hoef er niet mijn hele tuin mee vol. (Wel het perkje in de straat, haha!)
14 oktober. Vorig jaar sloeg ie over: Oxalis fragrans, een snoezig nachtbloeiertje. Ook dit jaar wordt het niet veel, ik heb nog maar een paar plantjes. Zoals bij een nachtbloeier te verwachten is, ruikt hij heel lekker. Op de foto 2x zo groot als in het echie.
Een van de dingen die ik nooit vergeten ben van onze Franse tijd: toen we er net woonden kon ik 's avonds zodra het donker was gaan kijken bij een aanplant van Mirabilis jalapa (Engels four o'clock plant en hij schijnt 'nachtschone' te heten in het Nederlands, de plant waar Mendel zo graag mee mendelde!), die pas laat in de middag ging bloeien en daar 's nachts mee door ging. Daar kwamen dan een flink aantal pijlstaartvlinders op af en die hoorde je vliegen. Tegen de tijd dat we weer vertrokken uit Frankrijk was in mijn idee de fauna met de helft verminderd: kikkers, padden, vogels en insecten.

Op de keukentafel staat nu een schattig boeketje met deze aster plus een paar takjes van een andere prijsaster, Aster cordifolius elegans, die Marleen een paar jaar geleden voor me meebracht uit Engeland, met ten slotte nog een kleine nabloei van Phlox 'Stolen Delight'.

Daar zit ik me dan regelmatig aan te vergapen als ik moet nadenken bij de heel moeilijke sudoku van dit weekend.

 

Nog steeds pestweer, met veel buien, maar gelukkig ook af en toe zon.

11 oktober. Direct om de hoek rechts bij de keuken staat een spannende aster. In jaar 1 dat we hier woonden kwam er wel iets aan, maar sloeg ik er weinig acht op. Hij was ook een paar jaar weg en één keer heb ik hem per ongeluk afgeknipt. Vorig jaar was ie er wel, maar lag plat. Dit jaar verscheen er ineens een vrij grote plant, 60 cm of zo, met een paar takken. Gek hè, dit is toch het 8ste najaar dat we hier doorbrengen.
Ik geloof zelfs dat ik speciaal om deze te kunnen determineren 'The gardners' guide to growing asters' heb aangeschaft. Hij heet: Aster novi-belgii 'Priory Blush'. 

10 oktober. Hierboven Fuchsia 'Amethyst'. Ik ben nog steeds niet echt blij met de foto, dus ik ga het nog een keer proberen. 
Nou, deze is OK. Als de zon schijnt ziet ie er beter uit. Glimmend!
8 oktober. Zo veel nattigheid dat ik de pot planten maar binnen heb gezet.
7 oktober. Kletsnat en veel buiten doen zit er niet in. Even kijken kan altijd: de zaailingen van Anomatheca laxa wit zijn bij al die nattigheid goed gegroeid. Het zou met niet verbazen als ze het volgend jaar al bloeien.
Wat ik écht leuk vind is dat ik de zaailing rechts heb gevonden tussen de stenen en volgens mij is het een potentilla. Dan kan het eigenlijk alleen maar die bijzondere crème soort zijn die ik nergens kan vinden. Ik dacht dat ie het niet zou redden toen de blaadjes eraf vielen vlak na het oppotten, want tussen de stenen vandaan trekken levert altijd beschadigingen op. Zie grootste blaadje. Maar kijk: het plantje ontwikkelt zich prima. Geweldige potentilla, die de hele zomer bloeit!

Daaronder een panicum. Wat een mooie gras als het bloeit. Jammer dat je het moet steunen!

Van rotweer trekken de witte goulymii's zich weinig aan: eventjes zon en ze gaan al open en aan omvallen doen ze niet. Te koop bij Potterton & Morton in Engeland. In februari bestellen, levering in september. Duur, ook dat nog, maar dan heb je ook wat. 
De blauwe zijn wel in Nederland te koop. Ze bloeien hier later. Potterton is een heel goede leverancier. Ik had eens te veel betaald (in zijn idee) voor het bestelde en er zat een briefje van 5€ aan de pakbon toen ik de knolletjes kreeg.

Ook zag ik een puntje in C. matthewii, die ik nu in een potje in de grond heb staan. Af en toe een bloemetje, hartstikke duur, te veel voor het resultaat. 

Later: geen Matthewii dit jaar en verder ook niet meer, denk ik.
6 oktober. Het blijft maar snertweer, dus ik doe niks buiten. Ik zag wel dat Acis autumnale nog steeds bloeit, van af juli!, dat de gewone herfstkrokussen plat liggen door de regen, maar dat de witte goulymii's  fier rechtop staan in de regen en als er een beetje zon is eventjes dat gaan ze ook eventjes open.

2 oktober. Op de plek waar ik een, van 3, Fuchsia maghellanica had weggehaald vorig jaar - de fuch is naar Els verhuisd en de roos ernaast naar Marleen -  Heb ik Rudbeckia nog iets 'Henri Eilers' geplant en een stek van Fuchsia 'Amethyst' die ik weer van Marleen gekregen had. Dat verliep anders dan ik had gedacht, want maghellanica ontsproot weer uit een restje in de grond en amethyst groeide ook in hoog tempo. Nu staat er een flinke struik met twee soorten bloem en, als je goed kijkt, blad. Hierboven. 

'Amethyst' hier rechts, krult zijn kelkblaadjes op als de zon schijnt, maar het is nu een tikkeltje bewolkt. 

1 oktober. Harry, van Kwaliteitsplanten, stuurde me deze foto. Ik had hem laten weten dat ik wit met groene puntjes nooit kan weerstaan en donkere stelen zijn ook nauwelijks aan voorbij te lopen. Als ik ooit mijn begeerde huisje in het bos krijg dan ga ik hier een heel stel van in dat bos zetten ... Polygonatum odoratum 'Red Stem''. 
1 oktober vandaag en het is pestweer, met regen, wind en 15°. Nog een half jaartje afzien! 

30 september. Veel viooltjes weggehaald. Viola sororia heb ik in 4 uitvoeringen: wit, 'freckles' en 'blue freckles' en een met donkerpaars en wit. Ze zijn lief als ze bloeien en dat duurt alles bij elkaar een maand. Freckles begint, voor, en de witte variant eindigt als laatste bij de keuken. De bloei van elke soort duurt niet veel meer dan 2 weken. Ze staan graag tussen stenen, met wortelstokken. Ze doen ook nog aan kleistogamie en produceren massa's zaad zonder dat er nog bloemetjes aan komen. Maar het blad is niet interessant en dat werd erg veel, dus weg ermee. Zo dat scheelt, m.n. bij de keuken. Daar gaan de witte herfstkrokussen bijna bloeien.
 

29 september. Onverwacht lekker weer. Na alle regen zijn de zaden van witte anomatheca, die ik van Anne heb gekregen, opgekomen. 

We hadden een uitgebreide toestand met de verwarming vandaag. Ik had er tegenop gezien, want ik was bang voor al het water uit de radiatoren en dus koud, maar dat viel ontzettend mee. Ik heb de dag doorgebracht met verwijderen van eindeloze hoeveelheden Viola  sororia. Ze bloeien wel schattig in het voorjaar, maar doen aan grote expansie drang + veel zaad - dat zie je wel meer - en tussen tegels, waar ze graag staan, zijn ze bijna niet weg te krijgen. Zere vingers! 
25 september. Je moet ook eigenlijk altijd een camera in je zak hebben als je naar buiten gaat. Vanmorgen een kolibrievlinder, uiteraard op de verbena, 2x, maar toe ik de camera had kwam ie niet meer terug ... In Frankrijk zag ik ze het hele jaar, behalve als het vroor (zelden) of regende (iets minder zelden). 

Vanmorgen zijn de bollen van Verberghe gekomen, w.o. het allerkleinste bolletje dat ik ooi gezien heb, 1/4 van een vingernagel! Saxifraga granulata plena. Voor de zekerheid in een pot gezet.

24 september. Ik heb lang geen gewag gemaakt van Chirita tamiana 'Maisy', terwijl ik toch ooit zo verrukt was van dit kamerplantje. Dat komt omdat het een beetje heeft staan kwarren. De poes had een keer in de pot gepiest en er kwamen kleine gele paddenstoeltjes tevoorschijn. Ja, echt! Maar het bloeien ging niet zo goed en een paar plantjes gingen dood. 

Maar kijk nou eens: baby chirita's!
23 september. De zomer mag dan wel afgelopen zijn er valt nog genoeg te beleven. Steenhommel (denk ik) op de caryopteris. 
Leuk artikel over hommels, met duidelijke plaatjes in ROOTS, nr juni 2019. Met dank aan Paul Bohre, van de redactie ervan. O, en dit is dus mevrouw steenhommel.

22 september. Zo, dit was de laatste dag van de zomer. Heerlijk weer, maar helaas vanaf morgen is het afgelopen.
21 september. In een pot bloeit Oxalis bowiei, met precies dezelfde kleur bloemen als de pek-anjertjes, die nog steeds overal opduiken. In alle opzichten net iets groter dan andere oxalis soorten.
Ik zou graag Phlox 'Jade' hebben, maar vis steeds achter het net bij kwekerijen. Nu staat er ineens aan de overkant, onder de geelbladige sering, een phlox zaailing te bloeien en je zou zweren dat het 'Jade' is ... Wit met een zweem van groen.

 

 

 

 

OP onderstaande foto een hommel met een witte kont, daarboven zwart en dan ? geel of roest. W.s. is de naam: aardhommel- complex. In het juninummer van Roots goed duidelijke plaatjes, maar dan moet je ook nog een duidelijke foto maken ...

Op de foto hierboven: caryopteris met een phlox die wel 1,20 hoog wordt maar waarvan ik de naam niet meer weet. (later: Phlox p. 'Robert Poore') De floxen bloeien nog steeds, bijna allemaal! Het stikt overal van de bijen, hommels (wel 3 soorten heb ik vanmiddag gezien: aard- , steen- en misschien boomhommel, eentje met een bruinrode schouderpartij) en de zweefvliegen. 
16 september. Niet meer zo warm, maar nog steeds heerlijk weer. Tot mijn verrassing vind ik vlak bij de deur van de garage een - denk ik - Geranium philostemon. Maar ik kan me absoluut niet herinneren dat ik die daar geplant zou hebben. Leuk is ie, hè?
14 september.  Om 1/2 10 vanmorgen kwam de zon over het dak aan de overkant. Over een half jaar is dat om 1/2 11, want nog wintertijd ...Nu mijn aanwezige familie hoogstens uit Tonkie+ bestaat kunnen we rond kerst net zo goed twee maanden weg. Naar een coronavrij warm land met vogeltjes en een bridgeclub b.v. 

Hieronder: gehakkelde aurelia. Het is iets van 28° vandaag, dus Ko is in z'n eentje bridgen, ik lekker in de tuin, maar ik moet zo kassa gaan draaien.

14 september. Om de een of andere reden heeft Lythtrum salicaria (kattenstaart), toch een heel makkelijke plant, niet gebloeid. Nu het seizoen bijna afgelopen is krijgt hij er ineens zin in. Hij hoort ook eigenlijk aan de waterkant. Maar hij staat hier wel zó, dat hij wat heet 'koele wortels' heeft, i.e. onder de stenen. Ik vind de kleur erg aantrekkelijk. 


De floxen hebben veel nabloei.  

9 september. Met plezier kijk ik vanuit het keuken raam naar zebragras, want dat is op z'n mooist in deze tijd van het jaar. Miscanthus sinensis 'Zebrinus'

Merkwaardig feit: pas in juli of zo verschijnen de gele streepjes. De plant stoelt niet uit en blijft mooi rechtop. Ik vind het een goede aanwinst voor de tuin in een wat donkerder hoek. 
het heeft wel een jaar of vijf geduurd voordat het zo'n grote bos was. 

Op het ogenblik bloeit er daar niets, maar de verschillende bladvormen, van taxus,een Geranium phaeum, blauwe corydalis en de gele sering die rechts ervan staat, is het toch interessant. Hoewel .. die geelbladige sering heeft dit jaar geen prijs behaald. Volgend jaar beter! 
7 september. Ergens tref ik een onbekend uiltje van een cm of 3, stuk kleiner dan op de foto. Mogelijkerwijs een 'pistooltje' (Autographa gamma). Gamma uiltjes zijn, geloof ik, heel algemeen.  Rechts is leuker: Acis autumnalis heeft zich uitgezaaid en staat nu ook links van de voordeur, tussen Corydalis lutea Dat is er ook eentje met grote veroveringsdrang, maar je kunt hem makkelijk verwijderen. Schattig in een klein vaasje!

Ik geloof dat ik niks leukers weet dan mooie plaatjes in de tuin schieten. Hier: aardhommel op sedum 'Eline', met op de achtergrond de fraaie blauwe bloemetjes van Tinantia pringerlei en daarvoor nog wat heuchera bloesem.
6 september. Vandaag is het wel aardig weer, graad of 20 met regelmatig zon. Deze maand is dé maand voor vlinders. Vnl witjes, soms met echt een flink stel tegelijk. Dit is de meest algemene soort: klein koolwitje. Het grote koolwitje vloog ook rond, ook  algemeen.

Er kwamen ook weer dagpauwogen langs en die zitten dan op de verbena/rudbeckia combinatie, maar altijd zó dat je er met je camera niet goedbij kunt. 

Ik heb vorig jaar een andere linaria geplant, 'Peachy' heet ie. Heel leuke kleur, geel//rozig, mooi bij de heuchera's als 'Ginger Ale' en zo. Hij trekt wat minder bijen dan de andere soorten, maar bloeit veel langer en hier werd het een dikke bos i.p.v. zo'n dunne spriet zoals de blauwe en de roze, nou ja, min of meer dan.  Maar hij lag een beetje omver, met veel uitgebloeid en niet heel aantrekkelijk, dus knipte ik er een stuk vanaf en daaronder verscheen iets wits, waarvan ik eerst dacht 'papier' en toen met blije herkenning: colchicum! Colchicum autumnale. Leuk, dat paarse veegje! 
Ik vloog naar buiten met mijn camera, omdat ik een landkaartje zag. Maar het vlindertje was alweer weg toen ik de camera in aanslag had. En toen zag ik iets dat ik nooit eerder had gezien: de paring van kruisspinnen. Ik heb geprobeerd foto's te maken, maar dat lukte niet, iets te ver weg. Je kunt een videofimpje van Vroege Vogels kijken op YT, als je 'paring kruisspin' googlet. 
Het roodachtige mannetje benadert het vrouwtje héél voorzichtig en tokkelt met zijn voorpoten. De paring zelf is in een oogwenk gebeurd. W.s. zou het mannetje anders na de daad in prooi veranderen.
Hieronder witte cyclaampjes, C. neapolitanum, met mos; in de ring voor.
4 september. De foto hieronder is niet zo spectaculair dat ie hier 'groot' zou moeten staan, maar anders zie je Muts op de achtergrond niet, haha! Op de voorgrond trouwens, vaag, Acis autumnale, dat ik tot mijn plezier op een nieuwe plek vond vandaag: uitgezaaid! 
Het is een van de beste soorten gras voor in de tuin en heet Schizachyrium scoparium 'Blue Heaven'. (Met dank aan Hans van het Grassenerf in Boskoop.) Het stoelt niet uit, zaait zich niet uit, valt niet om en heeft een geweldige kleur: grijsblauw. Het wordt hier iets minder hoog dan in de papieren wordt aangegeven, ongeveer 40 cm. Op een andere plek, waar hij iets meer zon krijgt, gaat hij bijna bloeien en met aren is hij iets van 70cm. Zeer aanbevolen. Voor de hittegolf begin augustus heb ik het er al eens over gehad. Met een betere foto.
Ik ben ook blij met zebragras. Let op: de gele strepen komen pas later in het seizoen tevoorschijn. Maar de plant heeft geen onaangename trekjes en staat prachtig in een wat donkerder hoekje. Ik heb ook graag een panicum van het een of ander, omdat hij zo mooi is, maar die valt wel om in regen en/of wind, dus heeft steun nodig.

3 september. K-weer vandaag: regen, regen, regen, wind en iets van 18°. 
2 september. Ik ben wel een minuut of 20 bezig geweest met trachten de dagpauwoog, die zich tegoed deed aan Verbena bonariense, te fotograferen. De verbena is weer mooi bij de Rudbeckia subtomentosa 'Henri Eilers'. Maar allemaal goed op de foto lukte niet. Vandaag, 6/9, iets beter.

1 september. Het zandoogje was nog van gisteren. Hierboven:  Amaryllis belladonna, ruim 6 jaar nadat ik hem geplant heb voor het eerst in bloei! Ik herinner me - ik had er ook een voordat we naar Frankrijk gingen, op nr 72 - geen streepjes of zo veel wit, maar ze ruiken nog net zoals toen: mierzoet. Zoals ze eruit zien.
Ze komen niet zo vaak langs: bont zandoogje op .... bejaardenmoment! Walstro, dat is het. Hè, dat is nou eens een goedgelukte foto, je kunt zelfs het oogje van de vlinder zien!

30 augustus. Sinds Ko's verjaardag is het de hele tijd beroerd weer, te koud en veel regen en vorige week ook nog een flinke storm. Op 16 juli was de verwarming in de badkamer (automatisch) 's morgens aan, op 22 augustus ook! En iedereen maar klagen over de hete zomer!!!!

Van het appelboompje viel de eerste vrucht af, dan zijn de appels dus rijp. Twee mooie grote appels onderin het boompje, de koningin uit Sneeuwwitje zou ze voor haar doeleinden geweldig gevonden hebben. 
Bovenin zaten 3 kleinere appels, waarvan er vanmorgen een was afgevallen. Vreemd dat ze min of meer gelijk rijp zijn, want die zijn veel 'jonger' (en kleiner) dan de andere twee, die al in de maak waren toen de bloemen die de bovenste drie hebben opgeleverd, nog niet eens open waren. Dat was toen, met die uilenrupsen ... (van zwartweeskind vlinder). Het afgevallen exemplaar toonde veel bruin 2mm onder de schil, was aangevreten door het een of ander beest, maar ik heb er wat van geproefd en hij smaakte prima. Er viel alleen niet genoeg ervan te eten.

24 augustus. In het najaar van 2013 heb ik Amaryllis belladonna geplant bij de keuken en dit jaar gaat zij eindelijk bloeien! 

Ik heb het idee, dat je ze vroeger vaker zag: Vallota. Cyrtanthus elata of Vallota speciosa . In Engeland: Scarborough Lily.
20 augustus. Zo, hittegolf voorbij. Jammer!

In de keuken deze (dode) zweefvlieg, volgens mijn boekje een gewone 'pendelvlieg'. Ik probeer insecten die per ongeluk de keuken binnenkomen, meestal via glas/papiertje weer naar buiten te krijgen, maar zweefvliegen hoor je niet en dan is het soms te laat. 

Er woont ook een spin in de keuken. Ik heb haar/hem al een keer of wat naar buiten gebracht, maar het beest zit er telkens weer. Of misschien wonen er wel 5, die zich om beurten laten zien? Volgens mij een springspin. Die had belangstelling voor de dode zweefvlieg!
13 augustus. 8ste dag van de warmste week ooit, maar het spettert nu een beetje en ik hoop dat het even flink gaat regenen. Morgen zou het koeler worden.

De Abessijnse gladiolen komen in bloei. Ik vind ze heel mooi en ze ruiken ook heerlijk. Ook bekend als Gladiolus callianthus  of Accidanthera murielae. Raar hoor!

Tot mijn verbazing hoor ik nog steeds een merel zingen, maar misschien komt de verbazing doordat er de laatste jaren nauwelijks of geen merels waren. 
12 augustus. Daar is ie dan: Rudbeckia subtomentosa 'Henri Eilers'. Ik vind de combinatie met de verbena ook heel mooi, maar oppassen dat de verbena Henri niet ondersneeuwt.
Hittegolf houdt aan. 

11 augustus. Met eenjarige planten weet je het maar nooit. Het zit hier vol met hommels en bijen en die gaan overal naartoe, toch? En zo krijg je wel eens een verrassing: 'Empress of India' heet zij en is voor het eerst sinds 2 of 3 jaar weer eens aanwezig in de voortuin. Het blad zou wat donkerder moeten zijn. 
Ik zag alweer een koolwitje loeren in de buurt. De rupsen ervan zijn dol op Oost Indische kers. 
Ik heb een crèmebloeiend exemplaar vlakbij staan, dus wat er nu gaat gebeuren is spannend. Stel je voor dat er een rozebloeiende variant komt ...
8 augustus. Twee van de pollen beeldschoon blauw gras staan er in de voortuin. Ik geloof dat het Heliotrichon heet. Geweldig is het: groeit maar langzaam, zaait zich niet uit, woekert niet en is uiterst decoratief. Bladhoogte ongeveer 30 cm en daar komen t.z.t. bloeiaren bij.

Nee, dus. Het heet Schizachyrium scoparium 'Blue Heaven' en de naam heb ik gekregen van Hans van het Grassenerf in Boskoop, een heel leuke kwekerij, waar je op vrijdag en zaterdag terecht kunt. Doen! 

Sinds 5/8 zijn we aan een hittegolf.
7 augustus. Marleen maakt echt te gekke boeketten en boeketjes.  Hier O.I. kers met monbretia, die nu geloof ik weer anders heet. Geraffineerd kamille en ammi ertussen. De 'zak' van Rosenthal bewijst goede diensten. 
De witte O.I. kers hebben we allebei gezaaid, maar soms zit er een ander kleurtje tussen en dan wordt de bloem afgeknipt en komt in een vaas terecht. 
Het is bloedheet met zon. Ik moet almaar aan die arme koeien denken die in de wei lopen en nergens een plekje schaduw hebben. 

4 augustus. Die plant van de buitenkant van de tuin, kan ik maar niet determineren!! Ik kom uit op 'hondspeterselie' en het enige dat daartegen pleit is dat hij volgens mij daar ieder jaar staat sinds een jaar of 4 minstens, terwijl die hondspeterselie volgens mijn Flora  éénjarig is. 
De plant is nú een cm of 40 hoog en breed, wordt nog groter en bloeit ná 1 juli. De stengel is vierkant, geen strepen, haren, doorns. Blad 3-delig en dan nog eens diep ingesneden; zie hieronder. 
Geen omwindsel aan de voet van het scherm, maar wel aan de buitenste onderdeeltjes van het scherm, draadvormig. Zie foto hier rechtsonder!
Foto hier rechts is van een zaailing. De grote foto helemaal onder is om een indruk te geven van de hele plant. Ik vind hem heel aantrekkelijk!

 

De merel zingt nog steeds en ik hoor ook vrij vaak een zwartkop. Leuk. 
Heel veel meeldauw dit seizoen. Niet leuk.

 

3 augustus. Zaterdag was het écht warm, gisteren lekker en vandaag is het weer niks: regen, 19°. Maar ik had gelukkig het weerbericht gekeken en gisterenavond niet gesproeid, want dat is m.n. vóór best een vervelend werkje, omdat ik, nu het zo vol is, heel voorzichtig met die slang moet omgaan ...

Het stelt nog niks voor, maar de eerste bloem van Rudbeckia nog wat 'Henry Eilers' is open. Na de aanval door een of meer slakken, gelukkig tijdig ontdekt in het voorjaar, ziet de plant er nu heel goed uit en reken ik op uitbundige bloei.
Links: niet te fotograferen en ook nog onbekend wat naam betreft, maar mooi: een witte schermbloem aan de buitenkant van het hekje.
Je hebt wel eens iemand die zonder kijken door de tuin loopt en met haar of zijn voeten bovenop een plant gaat staan. Niet iedereen is van de plantjes en het is hier erg vol. Maar nu ik eindelijk mijn favoriete polletje Acis autumnalis heb gevonden wil ik liever niet dat iemand het plat trapt. Steen gevonden bij Intratuin en erachter gelegd: niemand wil over een steen struikelen!

Gisteren was het eindelijk eens zomerweer. Graad of 23 - 25. Vandaag 31 juli  warm! Er moet veel worden opgeruimd en tot mijn verrassing - niet heel plezierige - stond er in de voortuin een uitloper van F. maghellanica, een eindje van waar hij ooit gestaan heeft. Ik hoop niet dat er meer komen, want dan wordt het een probleem.
30 juli. Zo'n dagje tuinclub is altijd inspirerend en ik heb dus een tijdje namen zitten zoeken, maar kwam er (nog) niet uit. Ik heb al jaren een catalogus liggen van Fibrex nurseries in Engeland, waar ik zo ongeveer voor het eerst per post plantjes kocht. Zij waren gespecialiseerd in geraniums (pelargoniums) en bij hen kocht ik b.v. de botanische P gibbosum, een plant met een dikke steel, dorens, gele bloemen, geurend en nachtbloeier. Hartstikke leuk! Dat was nog in Frankrijk. 
Ik kwam in het boekje van 2003 allerlei bekende soorten tegen: 

       
Rond blaadje? Ik vind het een heel leuk geranium, maar na een succesvol eerste jaar heeft hij het niet heel goed meer gedaan.

Deze is wel heel mooi, maar heeft een onmogelijke                groeiwijze. De foto deugt ook niet.

29 juli. We hadden voor het eerst weer een dagje tuinen. Vorig jaar stond mijn hoofd er niet naar en heb ik ook eigen tuin zwaar verwaarloosd. Maar nu Tinka er niet meer is wordt het rustiger en komt er weer ruimte voor van alles. Vandaag heb ik in ieder geval genoten van 5 tuinen van clubgenoten in Voorschoten. 
Wat een geweldige combinatie. Een roodbladige ajuga - helaas met meeldauw, waar we dit jaar veel last van hebben -  met een idem kleine, fijnbladige acer in een knalrode pot, Geweldig!
Dit is een of andere campanula, die zich tussen de stenen had uitgezaaid. Maar Joke wist zo snel niet welke precies. In mijn optie heb je alleen al plezier aan zo'n fraai rozet bladeren. C. takesimama?
Dit vrolijke geel in een voortuin; ik kan de naam niet direct ophoesten. Ook hier bij ons in de straat. Het is ijzersterk en bloeit lang. Onthouden voor Els ... Rudbeckia fulgida?

Maar Els wil geen geel. Ook goed!
Mooie geranium - Pelargonium - bij Monica. Uitzoeken welke het is en ik heb een stek gekregen, die ik morgen ga oppotten.

Later: naam niet gevonden, maar mijn stek heeft al gebloeid en is 20 cm hoog. Nu in de overwinterverblijven.

Ik ben dol op de tuin van Monica, lekker wild, er is van alles te zien. Dat kan b.v. ook een heel fraai afrikaantje zijn (mag nu alleen maar tagetes heten, geloof ik) met ook heel aantrekkelijk blad.
De plant waar ik het meest van onder de indruk was (en de begeerte sloeg natuurlijk ook toe) was deze op de foto. Ik heb de foto groot, omdat ik hem goed wil kunnen zien. Ik vermoed een rudbeckia van het een of ander. R triloba 'Prairie Glow'? Bij Kwaliteitsplanten te koop en die zegt: kortlevend ... 
Maar Marianne van de plantenclub zegt dat zij hem gekocht heeft bij ... ? en dat ie Heliopsis helianthoïdes scabra 'Summer Night' heet en die is niet kortlevend. Ook nog eens! Maar Kwaliteitsplanten heeft hem ook. Als Harry daar nu eens zijn heuchera's binnen heeft kan ik overgaan tot bestellen.

29 juli. Toen ik naar de buurtsuper ging zag ik een witje rondvliegen bij de O.I. kers naast de voordeur. Toen ik terugkwam was het karwei al gedaan: 20+ eitjes. Helaas voor de moeder gaan die de container in en nu maar hopen, dat ze er bij de vlinderstichting niet achterkomen. 25 rupsen maken kort werk van een grote O.I. kers-plant!

Ik ben een liefhebber van klein. In deze tijd van het jaar - een week of drie geleden begonnen - ga ik dagelijks even kijken naar Acis autumnalis zoals ie tegenwoordig heet. Familie van sneeuwklokjes en leucojum, en voorheen was hij dus Leucojum autumnalis. In Frankrijk had ik ze, beneden, overal, want ze zaaiden zich flink uit. Ze stonden gewoon in de hitte tussen de stenen te bloeien. Ik heb ze hier nu op 4 plekken en ze gaan redelijk, maar er is al in geen jaren een strenge winter geweest of iets dat er ook maar een beetje op leek. 
Ik weet niet waarom het zo lastig is om witte bloemen goed te fotograferen. Deze foto is een beetje onderbelicht, dat gaat het beste. Alle bloemetjes scherp lukt ook niet! Terwijl wel alle blaadjes scherp genoeg zijn. Dit is een macro-opname, misschien met het lensje op afstand? Maar ik ga nu wat anders doen.

Nog steeds heel matig weer, maar er komt warmte aan!

28 juli. Woekerende planten zijn een probleem in je tuin. Dat is m.n. vervelend als het planten zijn die je eigenlijk wel graag wilt hebben: lelietjes-van-dalen; die prachtige smeerwortel (Symphytum azureum) met turquoise bloemen, die ik op 72 had; Campanula ranunculoides; Aster 'Vasterival', begeerlijk, maar problematisch. Tenzij je over hectares beschikt dan. 

Hieronder de Aster 'Harry Schmidt'. Een absolute schoonheid, die ook nog eens heel lang bloeit. Met die fantastische donkere stelen. Eindeloos in een vaas houdbaar: een takje, dat nog niet eens bloeide was afgebroken en staat al meer dan een maand met bloemetjes! Maar hij gaat alle kanten op, dus houd ik hem in een enorme pot. Daar staat ie wel al minstens 3 jaar in ...  

26 juli. Het hoeft niet altijd groot te zijn: vandaag is het heel klein. Deze vlindertjes zie ik vaak in de buurt van de caryopteris en van de scuttelaria, in deze tijd van het jaar. Volgens mij is het een muntvlindertje. Ik ga het even nakijken. 

25 juli. Het vaasje kreeg ik ooit van Marleen: superieur met zo'n lief gemengd boeketje uit de tuin van Natasja. Rechts onder lijkt me een soort eupatorium; die witte schuin erboven ken ik goed, maar weet geen naam. Achillea? Ja: Achillea grandiflora. Heb ik nog nooit iets van in de tuin gehad. 2x kattenstaart, die het dit jaar hier laat afweten.
Het is nog altijd pestweer, trui aan, regen. 
Wel vind ik die grote foto's leuk; ik comprimeer tot 'documenten' i.p.v. websites. 

24 juli. Het is nog steeds maar een zomer van niks. Vind ik dan. Veel meer dan 21° hebben we in geen weken gehad. Niks te jurkjes of zo. 
Hieronder een foto met van alles: het slierterige gras is een miscanthus, ik weet nooit welke, die t.z.t. mooi zal bloeien. Rechts een bloemetje van Phlox 'Suzanne'; links en midvoor vrouwenmantel en blad van Geranium sylvaticum; de witte aartjes zijn Lysimachia barystachys die lang bloeit; op de voorgrond de gele blaadjes van Lysimachia nummularia; het andere 'gras' links is Leriope muscari en dat bloeit - blauw - soms in het najaar; rechts nog een donkere ajuga en een verdwaalde, bijna uitgebloeide paarse linaria; helemaal vooraan witte slaapmutsjes en een klein stukje van Bowles' golden grass. de punt ervan is de plek waar ik oorlog voer met opslag van wijlen de iep. Ertussen zitten nog 3 rozetten van Lobelia syphilitica, naast de linaria. Slordig opgeschreven wat betreft hoofdletters en al dan niet cursief. Later: aangepast. Er zit ook nog blad van vrouwenmantel tussen, Alchemilla mollis in dit geval. Waar de druppeltjes op liggen, want zo hoort het! 

22 juli. Redelijk weer, maar niet echt zomer. Van Esveld kreeg ik het bericht dat ze niet weten welke campanula en dat alle styraxbomen staan te kwarren. Dat weten we dan ook weer ...
20 juli. Leuk als je dochter dezelfde hobby heeft! Vogeltjes kijken en foto's maken. Claire laat tegenwoordig alles vallen waar ze mee bezig is om haar camera te pakken bij het zien van een bijzondere vogel. Ze heeft een heel goede camera en kan er ook goed mee omgaan. Ze stuurde me vandaag deze foto van een jong of een wijfje van een  ... Gut, ik heb mijn vogelboek daar de vorige keer achtergelaten en moet even gaan zoeken. Een wren (winterkoninkje) van het een of ander. 
Het is w.s. een jong van een Splendid Fairy Wren. Het mannetje is een  prachtig vogeltje, met veel blauw. Wij hebben het de voorlaatste keer dat we in Australië waren, regelmatig gefotografeerd, maar met een camera die dat niet goed kon. Wel vaak gezien (en ervan genoten). 
Dit is gewoon een heel mooie foto!

Redelijk weer, 20 ° 

18 juli. Het leek wel zomer vandaag! Veel opgeruimd buiten. Ik zag dat Scuttelaria incana in bloei staat. Wat minder dan voorafgaande jaren omdat de struik erachter, ondanks heftige snoei, erg groot wordt. Kan even niet op de naam komen. Caryopteris.
Cor & Werner waren hier gisteren en Werner, altijd goed voor een origineel cadeautje, nam een piepklein schaaltje rosé aalbessen mee. Mooi zijn ze, hè? 
De merel zingt nog steeds en tot mijn verrassing hoorde ik op mijn loopje vanaf de supermarkt, een vink. Heb ik nog nooit hier in de tuin gezien. 
17 juli. Nog steeds te koud, maar er staat wel veel in bloei. In de voortuin: Fuchsia 'Naaldwijk;  steelt de show, met zowel fraai blad als aantrekkelijke bloemen. Ik heb hem zeker 25 jaar geleden gekocht in Heemskerk, samen met mijn schoonmoeder, bij een vriendin? van haar die in fuchsia's deed. In onze Franse tijd woonde hij bij mijn oudste zus, nu staat hij hier alweer 7 jaar in de tuin, terwijl ik hem nooit ergens zie aangeboden worden! Diep planten is een goed idee als je niet zeker weet of een fuchsia winterhard is. 
Rechts ervan staat Persicaria amplexicaule, wel een beetje een woesteling, maar mooi bij de fuchsia. Hij begint net te bloeien en gaat héél lang door. Links het Perzische roosje, ietwat verfomfaaid, want aan het eind van zijn 2e bloei. De enige roos die het bij mij goed doet. Wel veel dorens! O p de voorgrond Fuchsia 'Mrs Lovell Swisher'  - ik moet de naam even nakijken - die ik een van de mooiste vind ('Hawkshead' is mijn nr 1). En dan is er natuurlijk nog wat Verbena bonariense, dat overal staat en hier wat uit de toon valt, en wat bloeiwijzen van een heuchera, waar ik niet zo dol op ben, want ze zijn rommelig, maar de bijen zijn er gek op! 

16 juli.  Snertweer. Hier staat de thermostaat permanent op 23°; omdat we vloerverwarming hebben en het lang duurt voordat het warm is als we nodig hebben en dat is, met 2 koukleumen, al gauw natuurlijk. Maar voordat de vloer verwarmd wordt gaan de radiatoren aan. En die in de badkamer is elke morgen warm, dus buiten is het te koud!!
In de avond zag ik de eerste kolibrievinder. Op Suzanne. 
Hieronder: Phlox paniculata 'Suzanne'  en de bleekroze, winterharde fuchsia.

15 juli. Het weer was vandaag redelijk. Maar 's morgens is de verwarming (automatisch) aan.

Hiernaast mijn favoriete campanula, die ik gekocht heb als Campanula addenda. Maar als ik via Google/ afbeeldingen kijk is dat 'm niet!! Hij gaat niet zo heel makkelijk, ik moet hem goed in de gaten houden. Dat hele kleine plukje groen tegen de linkerkant/midden van de foto, is een stukje ervan, hij groeit in hele kleine rozetjes. Ik heb een campanulaboek en ga zoeken! Dat levert als mogelijkheid Campanula cochleariifolia op. Op de foto ongeveer ware grootte.

Later: C. rotundifolia?
Het appelboompje van Rudolpho werd in het voorjaar halfkaal gevreten door rupsen van de (weet ik nu) zwart weeskind-vlinder. Als gevolg weinig bloei en maar 6 appeltjes in wording, waarvan er vandaag eentje was afgevallen. Leuk hè, helemaal rood van binnen. 

Er zitten aan het boompje nog 2 flinke exemplaren en die zijn w.s. eind augustus rijp; de andere 3, veel kleiner, mogelijk pas in september. 
14 juli. Pestweer, maar ik zag dat Acis autumnalis bloeit bij de keuken. In de ring voor nog een paar, maar waar het grootste groepje staat zie ik nog niks.
13 juli. Iedereen die graag tuiniert zal het verschijnsel kennen: er gebeuren altijd onverwachte dingen, soms leuk, soms vervelend. 

Vandaag ontdekte ik dat de catananche naast de voordeur, een plant waar ik redelijk gek op ben, plotseling was overleden. Ik kon hem er zo uittrekken, de wortel was nog maar kort ... Gelukkig staan er nog 2 zaailingen. 

Maar ook ontdekte ik dat de oranje cyrtanthus in bloei stond en dat gebeurt maar zelden! Hij groeit niet echt goed, maar kennelijk heeft hij het wel redelijk naar zijn zin. 

Vandaag was het zomerweer, gisteren leek het er al een beetje op, maar morgen wordt het weer koud met regen.

 9 juli. Regen en nog meer regen, maar minder koud dan gisteren en geen wind. Aster 'Harry Schmidt' bloeit, zo zag ik uit de verte.

En plant die je niet vaak ziet is deze Lysimachia barystachys. Hij stoelt uit, dat wel, maar met leuk, vrij donkergroen blad met een licht streepje en aantrekkelijke witte pluimpjes.  Lysimachia punctata, het meest bekend, is geel, (met een spannend vliegje dat zijn nageslacht voedt met was van de bloemblaadjes ervan). Dan is er nog penningkruid (Lysimachia nummularia?), een verdienstelijk kruipertje, vooral de gele uitvoering, al vallen daar de bloemen niet van op door het gele blad. Die groeit desgewenst ook IN je vijver. Op de foto linksonder een heel klein beetje te zien. Een hele mooie is L. ephemerum, die ik dolgraag zou hebben, maar die bij mij  altijd gelijk het loodje legt: grijs blad en grote witte bloempluimen, prachtig, en nog eentje ook met witte bloempluimen, maar die zijn altijd zielig geknikt. Die heet L. clethroides. De laatste die ik uit de serie ken heet ciliata en heeft roodachtig blad en een losse groeiwijze, en hij woekert ook flink, net als zijn soortgenoten.
8 juli. 16° en regen! De wind is weg, maar de verwarming is aan.
5 juli. Iets beter dan gisteren, maar begin juli naar buiten gaan met een kasjmier truitje aan MET EEN JASJE EROVER is natuurlijk belachelijk. De verwarming was aan, vanmorgen! Af en toe laat de zon zich zien, maar het waait nog steeds hard.

Zoals elk jaar massa's vieze, groene vliegen in de voortuin.
4 juli. We hebben alweer een weekje het bekende Nederlandse k-weer: wind, wind, wind, soms met regen en niet warmer dan 20°. Eind mei en rond 2 juni hadden we heerlijk weer met 28° of meer, goed voor een jurkje. Maar ik heb vaker een trui aangehad, sinds, laten we zeggen 15 mei wanneer de ijsheiligen voorbij zijn, maar 18 mei was het ook warm. Ik moet het maar een beetje beter bijhouden. Vandaag is het niks in ieder geval.
1 juli. Het Perzische roosje is de aanval van de rupsen weer te boven en zit vol bloemen en knoppen. 6 weken duurt dat, zegt Marleen: je knipt uitgebloeid e.d. af bij het eerste 5blad en wacht anderhalve maand! Het klopt. De foto van de rupsenaanval staat bij 18 mei!
Ik ben niet goed met rozen. Er staan er nog 2 in de tuin, een heerlijk geurende rode, en idem blauwe en altijd zit het blad vol gele ringen en/of zwarte vlekken. Ik ben te lui om adequate maatregelen te nemen. Deze, officieel Rosa  'Coral Tenderness' heb ik in/op/bij? het Plantarium gekocht en ik had geluk, want er was er maar één en ik was er vroeg bij. Doet het fantastisch en krijgt behalve 1x mest in het voorjaar, geen extra aandacht. Ik knip wel de uitgebloeide bloemen weg en verwijder ongewenste rupsen.

Vorig jaar heeft de tuinman de Rosa mutablilis eruit gehaald (hij werd te groot en is nu gelukkig in de tuin van Marleen) en gelijk ook een Fuchsia maghellanica. Daar had ik er al een stuk of wat van. Ik had een stek gekregen van Fuchsia 'Amethyst', die ook vrij groot zou worden. Die fuchsia plantte ik op de plaats van de maghellanica ...
Gezien die maghellanica ook gelukkig is in een andere tuin was ik hem verder vergeten. 'Amethyst' is inmiddels flink groot, een cm of 60 of zo, maar de knoppen leken verdacht veel op maghellanica. En het blad eigenlijk ook wel, al zaten er andere bladeren en - zie ik ook wat kleine knopjes? - andere knopjes aan. Dus nu heb ik een struik van die twee door elkaar, want blijkbaar doet maghellanica aan wortelopslag. Ben benieuwd hoe dat gaat worden!
27 juni. Het is best lastig om die floxen uit elkaar te houden. De kleuren van de bloem kunnen ook nog van dag tot dag verschillen. Zo was 'Stolen Delight' gisteren, bij warm zonnig weer, witter dan vandaag, nu het bewolkt is; goed te zien op kleine en grote foto.  Hier wat details, zoals de diameter van de individuele bloem:

'Marleen' heeft een roze streepjesster in het midden en een dim. van 2 1/2 cm
Ong 90 cm hoog		 'Miss Jill' heeft ook een kleine roze ster van streepjes en is 2 cm
ong 70cm hoog		 'Stolen Delight' is flushed met lila en 2 1/2 cm
ong 50cm hoog		 'Suzanne'  heeft een gevulde roze  ster, is 3 1/2 cm + stoelt uit!
ong 80 cm hoog
26 juni. Hè, lekker, een hittegolfje. Gisteren en vandaag 30° of zelfs iets meer, maar morgen is de pret weer voorbij. 
24 juni. Tijd voor de floxen en 'Stolen Delight' spant de kroon.

19 juni. Geel was lang taboe in een tuin. Na Frankrijk is er niks meer taboe hier, behalve lelijk, zoals dubbele rode papavers. Toen we hier net woonden kregen we van kennissen uit Frankrijk een boeket, met een takje hertshooi (hypericum), daar zaten na een tijdje wortels aan en toen kwam ie naast de voordeur, waar eerst een hopeloze roos stond. Heel opwindend is ie niet en hij groeit ook heel hard, maar een forse snoeibeurt is daar goed voor. En wat is ie prachtige met bloemen, beginnende bessen en al die druppeltjes. Ook nog een zweefvliegje onder in. 

18 juni. De mooiste bloem op het lelijkste plekje in de tuin.

16 juni. Gisteren is de nachtvlinder uitgekomen. Die had 40 dagen in de grond gezeten en gek genoeg heb ik de cocon niet kunnen vinden, hoewel er maar een klein laagje aarde in het 'rupsenbakje' zat. Een uil van het een of ander, ongeveer 4 1/2 cm groot. Vlak nadat de vleugels waren uitgegroeid zat hij of zij met de vleugels samengeklapt zoals een dagvlinder, maar later was het toch een gewone uil. 
De vlinder is een zwart weeskind, Mormo maura. Met dank aan Rob Rossel van de vlinderstichting.
Op een takje rozen uit de tuin van Marleen trof ik dit spinsel met 5 gouden eitjes. Niet groter dan 1 mm. Geen idee van welk dier, maar het meest waarschijnlijk lijkt me een spinnetje.
15 juni. Een witbonte euonymus is niks bijzonders eigenlijk, maar hij heeft een manier van groeien die hem tot een goede 'heester'? maakt: hij groeit n.l. plat tegen een vlak waar je hem bij plant. Gek genoeg zonder iets van hechtwortels of zo, maar om een of andere reden waait hij er nooit vanaf. 

Dat maakt hem leuk tegen een schutting, tenzij je gek op schuttinghout bent.  Dan is ie ook weer waardevol als achtergrond. Tegenover de keuken heb ik ooit een klein plantje gezet. Dat zit nu een paar jaar later tegen de buitenkant van de schutting. Nog leuker wordt het als er ook klimop en zo bij komt.

Officiële naam: Euonymus fortunei 'Emerald Gaiety'.

Een bezwaar is wel dat ie ontzettend hard groeit, zodat ik hem achter Rosa glauca bijna niet bij kan houden!

De floksen/phloxen zijn begonnen, hoera! 'Marleen' bloeit en die blauwe ook, waarvan ik even de naam niet weet.

Hier dan eindelijk eentje mét hommel(s), bijen'brood' aan de pootjes! 

Dit is een plantje dat ik nog nooit eerder gezien heb en ik had de naam ook nog nooit gehoord: Lindernia. Daarbij heet ie nog grandiflora blue en grandiflora slaat nergens op want het bloemetje is ongeveer zo klein als op de foto. Ziet er uit als een kruising tussen een lobelia en viola hederacea. Samen met de botanische fuchsia in een pot.

Als het gaat vriezen moet de pot naar binnen.
En deze Papaver somniferum hieronder dan? Wat eeuwig zonde dat ze maar zo héél kort bloeien! 
Ik kwam toevallig een gedicht tegen van Jac van Looy (1855 - 1925). Hier een strofe uit 'Papaverbed'. 
'Even buigen ze als de last
van een stoere hommelgast
In hun weelde wentelt. 
Maar zodra de grabbelpoot
Gaat, bevracht met bijenbrood,
Staan zij weer gekenteld.'
Om het te laten rijmen moest hij gekanteld blijkbaar veranderen in gekenteld, haha! Dichterlijke vrijheid! Hommels genoeg trouwens, maar die laten zich niet scherp fotograferen.

13 juni. Ik ben niet van machines en apparaten. Ik raak meteen in paniek als het niet meteen werkt, als er lampjes gaan branden of piepjes worden afgegeven ... Vanmorgen zat er een hommel te snoepen uit deze vers geopende eendagspapaver. Snel de camera erbij op macro. Ik gebruik het ding al een jaar of 10 en slechts in een paar functies, maar de macro heb ik heel veel gebruikt en met succes, dus ik in paniek toen ie begon te piepen en alle foto's met hommel helemaal vaag waren. Ga ik de handleiding lezen. Niks over MACRO te vinden, tenminste niet snel en duidelijk. Misschien staat het wel ergens, maar die handleiding is 100+ blz. Heb ik de batterij eruit gehaald en aan de voeding gelegd, andere batterij in de camera gestopt en deze opname gemaakt van de papaver. Maar zonder hommel. Dat is nou weer jammer! Maar met een beetje moeite kun je hieronder een zweefvlieg vinden.

12 juni. Vandaag met Marleen een dag naar fuchsiakwekerij van der Velde geweest. In Heerde. We kwamen om even voor 12 aan en toen gingen ze net dicht ... Wij het dorp in waar we eerst sjaaltjes hebben ingeslagen in een winkel die ermee ophield, toen iets gegeten/gedronken, toen nieuwe haring gekocht voor Ko en toen nog even een kletspraatje bij die winkel die dicht ging. Waarom? Omdat in Heerde het corona virus flink heeft toegeslagen. Zij waren een van 3 winkels die daardoor gingen sluiten, 22 doden in het bejaardenhuis, een heel stel in het lokale koor. Goh, wij hier bij Leiden zijn goed weggekomen. Voorlopig dan.
Na een uurtje was vdVelde weer open. Met een schitterende fuchsiaBOOM bij de ingang. 

Er waren ook heel mooie eenjarige planten, zoals in de mooie combinatie hiernaast: petunia's, diascia's, dahlia en een heel apart soort klavertje, in het echt mooier dan op de foto. 
Fuchsia's verzamelen leidde tot: winterharde F. Isis (met mooi getekend blad); Whiteknight's Pearl - vóór, rechts van witte potentilla - die rozer is dan de licht roze hierachter, maar er verder veel op lijkt;  en 'Margaret Roe' die maar klein blijft (30cm) - tegenover de keuken bij witte goulymii en zo - , ook roze, maar donkerder.
'De Groot's 'Vulkaan', met een oranje rokje (pot) en een botanische die ik niet kon weerstaan: 'Compos Portoi', ook in een pot samen met een onbekend kruipertje ....
Daarnaast twee geraniums, allebei met grijzig blad en aubergine bloemen. De een heet P. x schottii, de donkerste, en de andere P. x  stapletoni. Weinig inspirerende namen voor prachtige planten. Morgen ga ik proberen ze beter op te potten. 
Hiernaast 3 stekken van DEZELFDE geranium n.l. die van Ko's oma, 'Chelsea's Gem'. Ze komen echt alle drie van dezelfde plant, gek hè?

8 juni. Ik loop dagelijks langs deze plant, cm of 80 zeker hoog, mij onbekend. Vandaag had ik een camera bij me. Hommels, lastig te fotograferen als ze het druk hebben, zijn er blij mee. Ik dacht dat het misschien reseda zou wezen, maar hij ruikt niet bijzonder lekker. Uitzoeken!
Uitgezocht: resedafamilie, dat wel, en hij heet 'wouw' en dat is voor mij helemaal nieuw. Van reseda zijn de bloemen volgens mijn stokoude flora: bruin of roodachtig en welriekend ... 

5 juni. Hartstikke koud, 14° of zo, maar gelukkig ook wat regen.
4 juni. Ik heb Catananche caerulea eerder geprobeerd, o.a. in Frankrijk, maar hij heeft het nog nooit zó goed gedaan als hier naast de voordeur. Daar staat hij droog, beschermd en veel in de zon, misschien daarom! In de voortuin staan inmiddels ook twee zaailingen, eentje lastig tussen de stoeptegels ... Wat een fantastische bloemen, Crocus matthewii is er niks bij, haha. Hij gaat ook nog eens heel lang door, vorig jaar tot ver in november. Op de foto ook: tinantia, links boven, flarden van de ... (bejaardenmoment) uit Portugal, die ook niet van ophouden wil weten en een wilde ridderspoor. Het blad ertussen is van een O.I. kers, een witte!
Achter heb ik ook de witte catanache staan, die minstens even mooi is, maar die is nog niet zo ver. 

3 juni. Campanula trachelium  is op zichzelf geen lelijke plant, maar hij bloeit verkeerd: hij begint bovenaan en wordt daarom al snel lelijk. Bovendien krijgt ie vaak roest. Jammer, want de donkere stelen zijn aantrekkelijk!

 
Hierboven: in een pot: gezaaide Lathyrus sativus . Leuke kleur! Je schijnt de erwtjes te kunnen eten. 

Later: geprobeerd, maar niet lekker!

 

Tot mijn verrassing bloeit bij de keuken Fuchsia 'Rose of Castille' - die ik onder een iets andere naam heb aangeschaft -  waarvan ik niet eens wist dat hij (zij?) er nog stond.  Het is maar een kleine plant, in vergelijking met de andere fuchsia's in de tuin en eromheen staat oxalis rosea in flinke bossen. Daar heb ik vandaag wat van weggetrokken. De oxalis krijgt ook vaak roest ...
27 mei. De meeste mensen zullen vroeg of laat wel Meconopsis cambrica in hun tuin krijgen, oranje of citroengeel. Ik heb ook nog een oranjerode, maar dat is een kweek van Roy Brown van Plantworld: 'Frances Perry', met veel kleinere bloemen en meer oranje dan rood. 

De bleekoranje exemplaren probeer ik er steeds uit te halen. Dat lukt niet zo een, twee, drie als een plant een penwortel heeft. Dus pluk ik zoveel mogelijk af en als de bloemen meteen in het water gezet worden lukt het wel eens in een vaas. Meestal gaan ze hangen. Ook goed. hommels vinden de oranje stukken lekkerder dan de gele. Er zitten er soms wel 4 tegelijk in een bloem. En dan denk ik dat ik ter wille van de hommels de oranje misschien moet laten staan ...
                                         PLANT GEEN IEP IN JE TUIN ALS JE GEEN NARIGHEID WILT.
26 mei. Af en toe kun je ergens spijt van hebben: enorme spijt zelfs, waar je boos van kunt worden ...

Ik kreeg een paar jaar geleden, toen de els - een ook al niet zo gewenst cadeau - er hier uitging, van iemand een jeugdige iep. In Voorthuizen, waar we ooit een zomerhuisje hadden, stonden beeldige zuilvormige iepen ... 
Ik plantte de iep in het gat van de els. Kreeg spijt van de iep: vol plakkerige narigheid. Tuinman verwijderde vorig jaar de iep en plantte de styrax die ik 7 jaar geleden eigenlijk al wilde. De styrax doet het nog niet heel goed, er zitten wat miezerige bloemetjes aan en hij oogt schriel. 
Wijlen iep produceert WORTELOPSLAG. Overal verschijnen baby-iepjes en ik krijg ze nauwelijks weg.
23 mei. Over de liquidambar hier in de tuin schrijf ik zelden iets. Dat terwijl de bast van de boom een van zijn sterke punten is! Kijk maar, hoe spannend.

De besjes die je ziet zijn van de krentenboom.
22 mei. Ze staan er elk jaar en het worden er steeds meer, omdat ze rijkelijk zaad produceren: Anomatheca laxa.  Wat een vrolijk bloemetje! Op de foto zijn ze iets meer oranje dan in het echt, daar zijn ze meer koraalrood. Er bestaat ook een witte met een rood hartje, maar ik ben mijn enige zaailing die ik er van had, kwijtgeraakt. Als je graag zaad wilt van de rode meld je dan aan!

Het is behoorlijk warm en erg droog. Op zowel Rosa glauca als het Perzische roosje veel bladluizen + een heleboel groene rupsjes. Ze hebben het gemunt op de knoppen. Omdat ik niet zo goed op de tuin let op het ogenlik heb ik niet gezien dat ongeveer alle knoppen van het Perzische roosje al zijn opgegeten.  Verdorie! Volgens internet en deze foto zijn het de rupsen van een piramide vlinder. En ik ga ze dit keer NIET opkweken, maar mik ze in de container.
Het 'Perzische roosje' heet officieel: R. 'Coral Tenderness', maar ik heb ergens in een boek 'n foto van een roos uit Perzië waar ik altijd een beetje verliefd op ben geweest. Deze lijkt erop! Van het Plantarium, ooit, verdorie wat jammer dat wij particulieren daar niet meer welkom zijn.

De vlinder van de rups, die ik van de vlinderstichting moest opkweken - zie begin mei-  is nog niet uitgekomen.

18 mei. Dit vind ik een heel fraaie combinatie, maar van de planten weet ik de namen niet. Ja, een origanum en een campanula ... Ga eens even zoeken! De origanum moet wel een beetje worden uitgedund, want de campanula komt er maar met moeite doorheen. Ook daar wat aan doen!
Bij de origanum vind ik via Google Origanum 'Aureum crispum' . Die zou niet in de volle zon mogen en ook niet helemaal winterhard zijn en die voorwaarden kloppen hier niet! 
De campanula zou 'Addenda' kunnen zijn, ware het niet dat ik er eentje, die zeker weten 'addenda' heet en  die ik later heb geplant, maar heel traag tot leven komt en liefst tussen de stenen staat!  

16 mei. Toen ik vorig jaar de roos uit de voortuin liet weghalen ontstond er uiteraard een (fijn!) gat. Ha, nieuwe planten. Ik mag graag planten kopen bij 'Kwaliteitsplanten' via internet. Ik koos voor Rudbeckia 'Henry Eilers' (maar die vond ik geloof ik ergens anders); voor een Aster 'Eso Murazake' of zo, met mooie donkere stelen en aanbevolen in Groei en Bloei, en voor nog zo wat dingen , w.o. een linaria die iets met 'Peachy' heet. 

Je moet met nieuwe planten, t.w. waar je geen ervaring mee hebt, altijd maar afwachten wat er gaat gebeuren. 'Henry Eilers' is gevoelig voor slakken als hij net begint. Daarom heb ik de planten die ik nog weer een jaar eerder gekocht had w.s. nooit gezien. Slakkenkorrels - Escargot - eromheen voor het begin en 's avonds laat rapen... De aster lijkt mooi te worden want hij heeft donkere stelen en ik vind het nu al een mooie plant. Van de linaria verwachtte ik een kruipertje en dat zag ik nergens, helaas! Tot gisteren: toen trof ik ineens deze beeldschone linaria in bloei!!! Prachtig bij Heuchera 'Ginger Ale' waar ik stiekem een beetje verliefd op ben. 
12 mei. Hoewel ze al een klein beetje over het mooiste punt heen zijn is deze Camassia leichtnii tamelijk spectaculair. Hij doet het beter dan voorgaande jaren. 
De ijsheiligen vallen mee, het is niet lekker warm, maar meestal zonnig en af en toe een buitje. De wind is goed te verdragen. Met een graad of 14 is het best uit te houden.

11 mei. Na een paar dagen echt lekker warm zijn nu de IJsheiligen gearriveerd: Pancratius, Mamertius, Servatius en Bonifacius. 3 straten hier vlakbij zijn naar hen vernoemd, niet naar Mamertius ... Na de 14e zijn ze volgens de berichten vertrokken en kunnen we aan de zomer beginnen. Vandaag even afzien met weer koude wind en zo.
8 mei. Gisterenmiddag voor het eerst een ooievaar in Zoeterwoude gezien.  Lekker weer.
7 mei. Is het niet ongelofelijk dat sommige zaailingen al direct te herkennen zijn? Aan hun kiemblaadjes zelfs. Dit is onmiskenbaar Oost Indische kers. Wit! Dat kun je er nog niet aan zien ... Ze zijn 3 dagen geleden opgekomen.

6 mei. Mei is uiteraard feest in de tuin. Het is zonnig, vrij koude wind en heel droog. Het laatste is wél vervelend, want dan moet ik sproeien en dat is een kil werkje. 
Corydalis 'Spinners' en Camassia leichtinii in bloei. Allebei op z'n mooist als ze net beginnen ... Ik kon me van de camassia niet herinneren dat hij witbont blad heeft. Het is wel een sterke, goed terugkomende soort.

5 mei. Dit vliegje lag in de vensterbank; niet veel groter dan 1/2 cm. Wat een mooi vliegje. Volgens mijn boekje over insecten en spinnen is het een 'boor'vliegje. Kijken of ik meer kan uitvissen. Het pootje ging eraf toen ik het zó probeerde te leggen dat ik een foto kon maken.

Nee, de specifieke soort kan ik niet vinden, maar als je googlet op boorvliegen en afbeeldingen kun je meer soorten zien, de meeste heel mooi!
Bij mijn broer staat ook een plant met gigantisch groot blad , 50 cm of zo. Misschien is het wel een berenklauw en die wil je niet in je tuin, toch? Ook niet met zo'n mooi blad.

 

 

 

 

 

 

Sering met clematis bij mijn broer en zijn vrouw.

4 mei. Wandelingetje in de buurt met een camera op zak, begin mei, hieronder! Iemand in de straat had geen zin om te snoeien ... en dan krijg je dit na een winter zonder vorst. Iets verder naar beneden: een ceanothus die zó bloeit krijg je ook van zo'n winter.  Bij Anke: een gele boompioen.

Om te bepalen of ik iets in de tuin wil aanschaffen, m.n. grote dingen zoals bomen of struiken, kijk ik in deze volgorde naar de eigenschappen van die boom of struik: 1) heeft hij een goede vorm 2) heeft hij mooi blad en 3) heeft hij aantrekkelijke bloemen.  Bij een sering zeg ik 'nee' tegen de eerste twee criteria, dus een sering wil ik niet in de tuin. Maar hier vlakbij bloeit er eentje met echt roze, grote bloemen, heel mooi. Die bloemen dan! Daarna is het elf-en-een-halve maand niks. Kijk: die pioenboom hierboven bloeit ook maar even. Maar hij heeft een leuke vorm en prachtig blad. En fantastische bloemen! Je moet er flink voor betalen en bovendien geduld hebben, maar dan heb je ook wat.
Mijn broer houdt niet van veranderen. Dus toen de tuin er een paar jaar geleden werd opgeknapt mocht zijn joekel van een sering er niet uit. Mijn schoonzus had me om advies gevraagd en ik had bedacht dat er door die sering een clematis gejaagd kon worden, om hem in andere seizoenen nog een beetje acceptabel te maken. De bedoeling was zo'n kleinbloemige, die vanaf juni lang bloeit, maar ik kan even niet op de naam komen. Het advies werd deels opgevolgd en er kwam een Clematis ... montana doorheen. Gisteren zag dat eruit als een reusachtig, beeldschoon, roze en paars boeket! Ik had helaas geen camera bij me. Later: ik ben teruggegaan om een foto te maken en kreeg ook de naam van de bedoelde clematis weer binnen: Clematis viticella.
Ik heb wel een sering in de tuin, de vorm is niet geweldig, maar ook niet heel lelijk en niet te groot. Hij heeft in het voorjaar prachtig, bronzig-geel blad, maar hele lelijke bloemen. Nou ja, die kun je eruit knippen, toch? 
Dit jaar ziet ie er niet goed uit. W.s. heeft hij een hele grote snoeibeurt nodig. Dat ga ik maar eens doen. En als het niks wordt met de snoeibeurt, dan komt er een andere struik. Een krentenboom of zo, altijd mooi.

Met het nieuwe tuinseizoen komen de 'afdankertjes' weer op tafel: een propjesakelei met oranje slaapmutsjes en oranje meconopsis.
3 mei. Het werd tijd om hem een keer onder handen te nemen: mijn Geranium 'Chelsea Gem' . Die heb ik al minstens 30 jaar. Maar hij is al 100 jaar of meer in de familie, want de oerplant was van de oma van Ko. Ko is zelf bijna 80, kun je nagaan! Hij is hier bij ons ook al heen en weer naar Frankrijk geweest.
Ik heb de oude plant nogal fors aangepakt en weet niet of ie daar weer bovenop komt. Alle afgeknipte stukjes heb ik gestekt en die zijn allemaal aangeslagen. Gisteren zijn ze opgepot. Ik heb er 7 zoals de (oer)moederplant en een eigenwijze, die groen blad heeft. Als iemand een stekje wil dan hoor ik het wel.

Ik vind sommige akeleien prachtig, sommige héél lelijk. In eigen tuin heb ik er hier deze week nog eentje uitgetrokken wegens te onappetijtelijk! Je hebt ze met lange sporen en je hebt propjes. Propjes hoef ik niet. Deze, bij Lenie Z. in de tuin een eindje verderop, vind ik prachtig, zelfs al hebben ze niet echt lange sporen, vooral samen met de gele euonymus. Wat een fraaie combinatie. En ze had hem zelf nog niet eens gezien! 

Dit is die akelige rups op ongeveer ware grote ...

Je kunt op de foto wel goed zien wat zijn échte pootjes zijn, die voorste 6, en wat de schijnvoetjes. 

Maar er is niks aan: hij is niet leuk om te zien en zit alleen 's nachts te knagen. Overdag verstopt ie zich.
30 april. Viola 'Heartthrob'  is een prachtige plant, maar lijdt, vrees ik, aan twee gebreken die je bij viooltjes kunt aantreffen. 1) de slakken vinden hem heerlijk 2) volgens mij cleistogaam. Verdorie!!  Kom ik ook nog eens tot de ontdekking dat cleistogaam met een -c- moet ...

Vorig jaar (dagboek, '19, bij 5 april)  een foto van een superieure combinatie van dit viooltje - zonder bloemen - Bowles' Golden Grass en Ipomea batatis, een plant die wel een voor hanging baskets wordt aangeboden, met pijlvormig, donker blad. Het geheel werd zo fraai omdat de planten in een fabelachtige mooie, gele pot stonden.

Het feit dat ik, met mijn voortschrijdend geheugenverlies, uit mijn hoofd de plantennamen hier kan opschrijven is wel een indicatie hoeveel indruk de compositie op me gemaakt heeft! 

28 april. Zo, eindelijk regen. Natuurlijk heb ik liever lekker weer, met zon en 20° minimum, maar regen was hard nodig. 's Nachts een uurtje regen, tussen 2 en 3 of zo, en dan verder lekker weer. Winter, met vorst en sneeuw, van half december tot half februari, Elfstedentocht erbij, helemaal te gek. Maar helaas we hebben er niks over te zeggen!
Aan de voorkant van ons huis hebben de vorige bewoners, die, denk ik, enthousiaste tuiniers waren toen ze het nog konden, een cirkel laten aanleggen in de buitenste hoek van de tuin. Rondom een ring van kinderhoofdjes. In het midden stonden 3 aftandse berken toen wij het kochten. Gelukkig mochten die eruit. De stronk is blijven zitten en zal inmiddels wel aardig verteerd zijn. Ik heb er een grote, grijze, prachtige pot neergezet, want 7 jaar geleden wilde daar natuurlijk niks groeien. 
In elke tuin heb ik wel een voorjaarsplek: krokussen, helleborus, primula's, vergeet-me-niet en meer bijzondere dingen zoals isopyrum en muckedenia, staan daar in de lente mooi te wezen. Nu loopt het op z'n eind, maar al dat bloeiende zenegroen (donker blad natuurlijk) en de zo lang bloeiende primula's van verschillende makelij maken het nog leuk. In de zomer is het minder aantrekkelijk, maar wel begroeid. Veel ophiopogon b.v. en daar komen knalblauwe besjes aan. Omdat ik niet kan onthouden waar alle bollen staan en/of de paar planten die na het voorjaar verdwijnen, mag ik er nooit graven!

27 april. De meneer van de vlinderstichting, die ik vroeg om de naam van de uilenrups, was teleurgesteld in mij, omdat ik de twee vraatzuchtige beesten op mijn appelboompje in de container had gegooid. Gisteravond vond ik weer zo'n engerd en ik had het hart niet om hem weer in de container te doen, maar heb met zorg een rupsenopfokbakje geprepareerd (om 1/2 12 's avonds, want het is een nachtdier, die rups): i.e. een laagje aarde in het bakje want de rups zit overdag in de grond, klein vaasje erin met een takje met blad. En nog kon ik haast niet slapen, want was de aarde wel OK?, niet natgemaakt ... en zou het blad van Malus 'Red Sentinel' wel aan de smaak van de rups tegemoetkomen?  IK ging natuurlijk niet nóg meer blad van mijn appelboompje afhalen! Er was één blad afgeknaagd vanmorgen en ik heb geen protest gehoord! 
Het is dat ik 80 jaar geleden al van de rupsen was! Mijn familie beweerde tenminste, dat ik toen ik 2 was al hevig door de beesten gefascineerd was. 

Soms vind ik het blad van een plant zó mooi dat ik de plant ook laat staan als het eigenlijk een lastpost is. Rode zuring is er zo eentje. Hij komt overal op en je kunt hem niet eens echt makkelijk verwijderen ... Maar wat een prachtig blad!

Jarenlang mocht er ongeveer alleen maar blauw in de tuin, met hier een toefje beschaafd grijs ...

Als je een tijdje in Frankrijk hebt getuinierd op rottige grond en met een moeizaam klimaat ga je wel anders denken. Je laat niet alleen rode zuring staan, maar zelfs een rode ... nee: geen klaproos, een rode meconopsis. Van Plantworld in Engeland en hij heet 'Frances Perry'. Misschien zit het in de naam dat ik er een zwak voor heb, per slot is de melodie van Jerusalem van Hubert Parry. Allemaal even nakijken voordat ik onzin zit uit te kramen. (Was ook zo!)

Gecombineerd met Heuchera 'Ginger Ale'. Super heuchera soort, van Kwaliteitsplanten.
Vanmorgen nogmaals naar het park in Voorschoten geweest. De aanwijzingen van Marianne zorgvuldig opgevolgd en Marleen zag de vaantjesboom het eerst. Mijn foto is niet goed want de camera stond op macro. Zul je altijd zien. Maar met een mede plantliefhebber door zo'n mooi park wandelen is leuk: we waren verrukt van dezelfde planten zoals échte 'bluebells' ( de bloemetjes hangen aan één kant van de steel i.p.v. eromheen zoals bij die vervloekte boshyacint. Vervloekt omdat: je 'm nooit meer kwijt raakt en er heel veel onaantrekkelijk blad aan komt). En enthousiast over een struik/boom, waarvan ik denk dat het Prunus padus  is, maar dat moet ik even nakijken. Die naam associeer ik altijd met 'Stabat mater', en als ie in mijn hoofd komt komt ook gelijk de melodie van Stabat mater binnen ... Ja, Prunus padus.  Er staat me alleen bij dat er iets was met Prunus padus. Veel luizen of zo.
Die witte hieronder, 24/4, moet ik nog uitzoeken, zeker geen daslook, maar eerder een soort allium dan een hyacintachtige.

26 april. Deze geranium is een tijdje geleden komen aanwaaien. Een zgn adventieve plant, vind ik een mooi woord. Zoals de pekanjertjes al meer dan 20 jaar geleden ineens verschenen op nr 72, mee naar Frankrijk zijn verhuisd en daarna weer opnieuw in de Nassaulaan zijn geplant, zij het op een ander nummer. Hij hieronder heet Geranium sylvaticum  en hij is komen aanwaaien in blauw en wit.  Korte bloei, wel leuk, zaait zich uit, maar niet hinderlijk.
Allium triquetrum  heet dat witte bolgewas.
Ik heb een boekje, alleen maar over geraniums. Dat wordt eens flink zoeken, want de geranium hieronder kan ik niet thuisbrengen. G wallachianum, zit in mijn hoofd, maar die is het niet. Zoeken op internet levert de meeste gelijkenis op met G. himalayense 'Gravetye' op, maar himalayense komt niet voor in het geraniumboekje. Een mooie soort en hij is zo maar uit de lucht komen vallen! Vaste plant, tot nu toe geen uitzaai.

Van Maria gekregen Oxalis acetocella. Morgen foto? Leuk voor onder de styrax in de witte kant van de tuin.

25 april. In de plantenclub is iedereen foto's met elkaar aan het uitwisselen, heel leuk. Een heel spannende kreeg ik van Marianne Keemink, die een opname stuurde van een bloeiende vaantjesboom in een park in Voorschoten. Ko is altijd bereid om iets voor me te doen: wij naar Voorschoten.
Probleem 1  was het vinden van de Julianalaan, want de GPS gaf: Juliana van Stolberglaan en Prinses/koningin Julianalaan ... en we vonden Beatrix en Irene en zelfs Friso en Wilhelmina, maar nergens een bordje met Julianalaan. Maar wacht: wel Berkhoutpark ... 
Is dat even een mooi park! En niet eens hier ver vandaan. Het stond vol moois, zoals hieronder een hyacintachtige ...? Of een alliumsoort? Geen daslook, want dat ruik je! O ja, natuurlijk: Allium triquetrum . 
Ook de bloesemboom - Malus hupehensus , met dank aan Patrick Spiegeler van de Voorschotense plantsoenendienst - hierboven vond ik prachtig.


Park Berkhout in Voorschoten en hiernaast de foto van Marianne van de vaantjesboom. Davidia involucrata . Ik wist van zijn bestaan, maar had hem nog nooit gezien.

Die vaantjesboom hebben we nooit kunnen vinden, maar we hebben wel een lekkere wandeling gemaakt en bedacht dat we vaker naar dit park moeten gaan. In Zoeterwoude is er niks en in Leiden weet ik ook geen park dat hier maar in de verte aan kan tippen. 

 

 

In eigen tuin: eerste bloemen aan de blauwe corydalis, w.s. 'Spinners'. 

24 april. Tussen de stenen tegenover de keuken heeft Viola sororia  in de witte uitvoering zich flink uitgezaaid. Ik heb inmiddels een heel stel variëteiten: 'Freckles', 'Blue Freckles', een effen paarse en die paars met witte, maar de roodpaars met witte heb ik dit jaar niet gezien.
Een van de mooiste planten in mijn tuin. De bloei duurt niet lang, helaas, en hij zaait zich niet uit zoals de meeste Geranium phaeum  soorten. Deze heet  Wendy's Blush' en is te koop bij André van Kingfisher in Boskoop (alleen op zaterdag) en is vernoemd naar zijn vrouw. Ga vooral een keer naar André in deze tijd - blijf op 1,50 meter! - want ook de blauwe corydalissen zijn om je vingers bij af te likken.

23 april. Tussen de stenen van het door de voortuin bloeit deze mini-iris, Iris pumila , en tussen de foto's vond ik een plaatje van een volwassen bidsprinkhaanwijfje - foto Zuid Afrika, begin dit jaar. Ik word altijd blij van een bidsprinkhaan en ook van deze foto. De kolibrievlinders zijn al in Nederland, misschien komen de bidsprinkhanen ook wel eens. Dit soortje was maar klein, cm of 5 hooguit (Knysna).
Vorig jaar heb ik de roos middenvoor weg laten halen. Die woont nu bij Marleen en is daar gelukkig, zo te zien. In het ontstane gat van alles geplant, o.a.: hier rechts is Heuchera 'Ginger Ale '. Ik vind de combinatie van het blad, de roodachtige stelen en de gele bloemen wonderschoon. Hij staat ook erg mooi met 'Bowles' Golden Grass'. 

Scilla hyacinthoides 'Blue Arrow'  is goed opgekomen, maar in 3 planten zie ik maar één knop. (Verberghe)

Dan moet er nog ergens een gele linaria staan (nog niet gezien) en Rudbeckia 'Henry Eilers'  waar ik zo'n moeite voor heb gedaan. Die zijn opgekomen, een goed, een half en een nog niet in zicht, maar ik geloof dat de slakken hem lusten ...
Ja hoor, gewapend met tangetje, doosje en hoofdlamp haalde ik er gisterenavond laat 6 uit. In de diepvries ermee en dan later in de sloot. 
Van de bollen die ik voor de winter had besteld heeft één narcis viridiflorus kloon gebloeid, de ander niet , begeerlijk maar erg duur (voor één bloemetje bijna 8€ betalen is eigenlijk te gek). Ook van Gladiolus tristis is niks terecht gekomen. In Frankrijk, met die rotgrond, deed ie het prima!!
Deze Aster ageratoïdes 'Eso Murazake'  op aanbeveling van iemand die een artikel in Groei en Bloei over asters had geschreven. Ik ben weg van donkere stelen, dus wat mij betreft al goed!
Er moet ook een 2e aster staan ... A. radulata 'Twilight', maar nog niet gezien. Het staat vol uitgebloeide krokussen  en speenkruid en zo, vreselijk. Ik weet niet precies waar wat!

De fuchsia van Marleen, 'Amethyst', ziet er goed uit en het zou me niet verbazen als die al gauw gaat bloeien.
22 april. Er is gisteren iets gebeurd met de browser, waardoor sommige foto's gedraaid kunnen zijn. Er wordt naar een oplossing gezocht!
De eerste blauwe corydalis bloeit. Een van mijn lievelingsplanten. Later foto.

Smyrnium perfoliatum  in bloei, hartstikke mooi.. Daarvan begrijp je ook niet dat je het niet overal ziet. Geweldig in boeketten. Later in het seizoen heb ik zaad ter beschikking. Makkelijk! je kunt het ter plaatse zaaien. Twee-jarige plant en in het eerste jaar moet je uitkijken dat je de zaailingen niet voor onkruid aanziet!!! Laat me weten als je zaad wilt, dan schrijf ik het in mijn agenda. 

Ik heb de magnolia gesnoeid en de wonden van de dikke takken behandeld met Echinaforce/ weerstand van Vogel. Is me na het snoeien van de toverhazelaar goed bevallen!
Nu er meer ruimte is gekomen onder en achter de magnolia hoop ik dat de bijen weer meer lol krijgen in hun hotel en dat Iris 'Silver Edge' misschien weer eens bloeit. Dit jaar zal het er nog wel niet van komen!

20 april. Het appelboompje, dat ik van Rudolpho gekregen heb, staat er niet heel florissant bij, op één tak na. Dit jaar, had ik me voorgenomen,  ga ik beter voor de tuin zorgen dan ik het vorig jaar met al die narigheid gedaan heb. Het was dus met enige schaamte dat ik veel te laat twee hele dikke uilenrupsen in het boompje vond. Verdorie! Als ik dit jaar twee appels krijg is het veel!
Maar er is een positieve kant aan. Want omdat ik nog steeds niet wist wat voor rups die veelvraat  is heb ik aan de Vlinderstichting gevraagd of zij me dat misschien kunnen vertellen. Het is w.s. de rups van een agaathvlinder. 
Ik vind het raar dat ik nergens in een van mijn tuinboeken, noch in een van mijn insectenboeken of bij Google heb kunnen vinden welke zich oprollende, vraatzuchtige rups mijn 'uilenrups' nu precies was. En Rob Rossel wist het!
Mijn favoriete hippeastrum: 'Misty'. Ik had hem aan mijn zus Paula gegeven. Zij deed er niet veel mee, vrees ik, want de Alzheimer had haar in zijn akelige greep. Vorig jaar zomer heb ik hem weer mee naar huis genomen, maar ik verwachtte er niet veel meer van. En kijk: toch in bloei.

Mijn zus is inmiddels overleden, maar vandaag denk ik aan haar. 
19 april. Allium "Cameleon '. Mooi hè? 
Alles is heel vroeg, ik heb al lelietjes-van-dalen in bloei en al een sering gezien.

12 april. in de tuin van Marleen: Fothergilla  is een plant die ik nooit gehad heb. Hij wil een beetje zure grond, geloof ik. Maar in volle bloei wel heel mooi, en in de herfst helemaal goudgeel.

Ook erg mooi: een tulp die 'Silver Cloud'  heet. 

Hieronder een judaspenning van een onbekend merk en een prachtige kleur, in het echt mooier dan op de foto, en een tulp, die ik niet heel mooi vind, maar wel bijzonder, met ook een wit lijntje aan de rand van het blad. 

  12 april. In eigen tuin: Ajuga 'Chocolate Chip' , met heel leuk, klein, donker blad. Deze tijd wordt het fotograferen bemoeilijkt door het vele loof van de boerenkrokussen, dat er eindloos aan blijft zitten
Ajuga met donker blad en roze bloemen kan ik zeer waarderen. Deze is tussen de stenen komen staan bij de garage en heeft gezelschap van een sedum die van het sedumdak gevallen is. Nu even heel mooi, maar dat is op de foto niet goed te zien, morgen of zo nog een keer proberen. Er zijn nog 3 soortgelijke ajuga's, twee voor de keuken, een langs het pad naar de voordeur. 

 
11 april. Het is al een week behoorlijk warm en daardoor bloeit er veel, en ook vroeg, maar het ook weer zó voorbij. Uitbundige Peppermint Stick samen met Bergenia 'Bressingham White' , leuke combinatie. Het is ook heel droog. 

Maandag wordt het ineens weer koud, zit er dik in, wel vervelend!
10 april. In 2013 kreeg ik van Ko (vast) voor mijn verjaardag een sierappelboompje (Malus 'Red Sentinel')  met daarin een mistletoe. Die heeft het prima gedaan.  Ik moest het derde jaar al snoeien en heb dat later nog eens gedaan. Misschien was de tweede keer geen goed idee. Ik weet het niet en de 'mistletoeman' is buiten bedrijf! 

Maar kijk nou eens onderaan de foto links: bovenin, met dat appeltje erin, de dooie takken van wijle de mistletoe maar onderaan een baby mistletoe!!! Later: helaas na een paar weken overleden ...

Zo, de eerste moorden zijn weer gepleegd: een rups en een slak in mijn leuke Clematis 'Queen's Mother' en er was al flink wat vanaf geknaagd. Er is ook een aster die ik in de smiezen moet houden en ook Scuttelaria incana wordt in het voorjaar altijd opgevreten door slakken. 
7 april. Aan warm ben je zó gewend!!  Heerlijk nu buiten.

Tussen de tegels en stenen laat ik veel staan. In het pad naar de voordeur staat Viola sororia 'Freckles'  uitbundig in bloei. Dit jaar meer dan vorige jaren. Elders heb ik hem in een donkerder uitvoering: 'Blue Freckles'. Je krijgt ze nooit meer weg. Mooi zo!

 

Hieronder links twee die ik niet hoef: Sagina  links en de rode klaver, Oxalis cornucata? , rechts. Die naam komt ook wel weer boven. Ook die twee raak je nooit meer kwijt.

Ik ben dol op zo'n stukje met mos op de tegels. Misschien had ik in Japan geboren moeten zijn, daar hebben ze speciale clubs waarin ze alleen maar over mos praten ! Volgens Paulien Cornelissen dan.
Er staat van alles tussen: op het ogenblik bloeiende viooltjes - waarvan ik even de naam niet weet - rechtsboven de blauwe corydalis, die nog moet gaan bloeien en 2 bosanemoontjes, die zich daar blijkbaar lekkerder voelen dan in het achterliggende perk. Gras en ... haal ik er meestal tussenuit. Naarmate ik ouder word duurt het langer om sommige namen binnen te halen. Ze zijn er wel, maar laten even op zich wachten. Viola laboradorica , dat is 1. De andere is het kleinste bloeiende plantje in Nederland en ik heb er altijd een hekel aan gehad. Sagina dus. Hierboven.  Nu vind ik die rode klaver met penwortel, uitlopers en springzaad erger!!  Maar dat ziet er wel weer heel lief uit als het bloeit. 
Die bosanemoontjes probeer ik vaker. Hier had ik ze onder de geelbladige sering geplant, zeker 50 cm verderop. Één keer een bloemetje gezien ...
Vóór heb ik de blauwe, Anemone robinsoniana. Daar zitten dit jaar behoorlijk wat bloemen in, maar afwachten hoe het verder gaat nu de acer weg is.

Hartstikke mooi weer, ik ga maar eens wat buiten prutsen bij dat mos. Met een vergrootglas rommeltjes weghalen, haha!

 
3 april. Ja hoor, hij staat er weer: één rode tulp!! Ik kom er maar niet vanaf.


Hieronder: mooie nieuwe blaadjes aan Cercidiphyllum 'Rotfuchs' . Alsof ze ei-tandjes hebben. 
 31 maart. Het ultieme 'groen met witte puntjes' van Leucojum aestivum  oftewel 'zomerklokje', haha! De lente is nog maar net begonnen en het nog steeds hartstikke koud. Volgens het weerbericht van gisteren zou er vandaag geen wind zijn. Mooi dat je niemand meer kunt vertrouwen ... stevig en guur is ie!

Als het lekker weer is is het voorjaar fantastisch. Maar als het koud is word ik daar extra chagrijnig van, meer dan in b.v. november.
30 maart. Hoewel het jammer genoeg, naar mijn smaak dan, te koud is, bloeit alles wel eerder dan anders; Tulipa clusiana , de soort, staat beeldig te wezen in de voortuin. Ook 'Havran' staat al in bloei, met z'n heel donkerrode bloemen. 

De krentenboom is net begonnen en op z'n mooist. Ik vind een krentenboom vrijwel altijd mooi, wat hij heeft over het algemeen een prima vorm en redelijk aantrekkelijk blad. 

De vergeet-mij-nietjes zijn dit jaar blauwer dan anders. Helaas kan ik met mijn camera geen goede foto maken van de voortuin, die nu in mijn ogen heel aantrekkelijk is met van alles: primula's, vergeet-mij-nietjes, corydalis, die fraaie veronica, de laatste helleborussen, viooltjes, tulpjes, longkruid, leucojum aestivum,  blauwe druifjes, paar narcissen, van alles. Het is geen lekkere temperatuur, maar er is ook minder wind en er is wat vocht in de lucht, dus iets plezieriger buiten en wat is het mooi! 

 

Twee, waarvan ik de naam (nu even) niet weet. De druifjes hebben Marleen en ik een keer van André gekregen. Waar de witte met groene puntjes en de roze druifjes niet langer dan één jaar blijven, komen deze ieder jaar op. Ze hebben ook niet van die achterlijke hoeveelheden loof die de gewone blauwe druifjes, bijna een plaag, elk jaar weer produceren. Een onderschat probleem is dat: het loof van de boerenkrokussen, gewone vogelmelk en blauwe druifjes ontsieren de tuin t/m minstens half mei. De vogelmelk probeer ik ieder jaar weg te halen, zonder succes! De blauwe druifjes staan vnl in de ring en daar wil ik niet graven. De krokussen staan vooral voor het huis, maar zaaien zich op niet te begrijpen manier, net als speenkruid, overal uit. Het fraaie, begeerlijke crème speenkruid - Ranunculus ficaria 'Salmon's White' - zaait zich uiteraard NIET uit ... De namen van het longkruid en de druifjes op de foto komen nog. Pulmonaria 'Opal' . Muscari  was iets als Mount Everest, geloof ik. Verder zoeken. O nee, 'Mountain Lady'  ik wist wel dat het iets met Berg te maken zou hebben, haha!

27 maart. Een raar probleem dit jaar: normaliter gaan de amaryllis in de zomer naar de binnentuin, krijgen daar geen verzorging meer vanaf september en gaan bij de eerste nachtvorst naar de garage. Dit jaar was er geen nachtvorst. Maar voordat wij naar warmere oorden vertrokken gingen ze uiteraard - voor het geval dat de winter zou toeslaan - naar de garage en bleven daar hun blad houden. Ik kan me niet herinneren, dat ik ooit het blad heb moeten afsnijden als ik ze, na onze gebruikelijke reis, ergens in januari/februari, weer ging oppotten. 
Dit keer ging nieuw blad met de gebruikelijk haast van een amaryllisbol aan de groei, zo snel dat ik bij 'Lagoon', waarvan ik het minst houd en die gewoonlijk bloeit zónder blad!, een stok moest zetten met een elastiekje om het blad. Er zit nu wel een dikke knop in, voor straks idioot grote bloemen in een prachtige kleur. Ik heb een kind van 'Lagoon', inmiddels al aardig aan de maat. Wil iemand hem hebben, laat het weten. Stuur ik 'm op in oktober of zo, als ik de corona overleef tenminste.
 'Rebecca' heeft meestal wél blad als zij bloeit en in de diepte tussen de bladeren bespeur ik een bloemknop. Heel mooi is deze, met zachtroze - écht roze - bloemen. 
Dit jaar heb ik een 3e bol: 'Misty'. Dat vind ik de allermooiste amaryllis (hippeastrum moet ik eigenlijk zeggen). Ik had er eentje aan mijn zus Paula gegeven. Deze zomer heb ik die meegenomen. Zonder blad, want de bol is door dementerende Paula (89) niet verzorgd, laat staan gekoesterd, dus wellicht komt er niks meer van terecht. Paula is vóórdat het verzorgingshuis realiteit werd, overleden en stuurt, hoop ik, wat zegen naar beneden bij wijze van vertroetel. Er komt nu een puntje groen aan.

23 maart. Stralend weer, maar koud en met stevige wind. 
22 maart. Ja hoor! PINKSTERbloemen in bloei!!! en vergeet-me- nietjes.
21 maart. Dit zou het begin van de lente moeten wezen, maar er staat, zoals zo vaak, een koude wind en er wordt in de komende nachten VORST verwacht. In de winter, die nu dus officieel achter ons ligt, hebben we dat niet dikwijls meegemaakt. 

Vandaag is de Koopjesdeal van vandaag die va bloeiende zomerplanten, met de mededeling dat het nu dé perfecte tijd om te planten is. Wat een onzin!!! Na de ijsheiligen hebben we toch altijd geleerd? Dat is pas over een klein twee maanden.

Hoewel het heerlijk is dat er weer van alles buiten van start gaat en er overal bloemen verschijnen heb ik eigenlijk een hekel aan dit seizoen. Juni is in veel opzichten mijn lievelingsmaand, maar valt ook vaak tegen, juli/augustus en september zijn in de praktijk vaak de beste maanden.

Mooie en aangename dagen in het voorjaar zijn altijd cadeautjes!
17 maart. Nu het wat beter weer is werk ik elke dag wel een tijdje buiten. Vnl nog even sprieten weghalen zodat de nieuwe bloei beter tot zijn recht komt. Met op de foto, corydalis, de kleine gele viooltjes en Pulmonaria 'Blue Ensign' in de ring. De merel zingt weer.

Er komt nu wat kleur in de tuin. Speenkruid natuurlijk, maar daar ben ik niet zo blij mee; blauwe druifjes, ook al niet zo geliefd. Maar deze 'Blue Ensign' vind ik erg mooi, net als de heel lichtblauwe soortgenoot - 'Opal' - tegenover de keuken.
Gisteren zag ik iets wits bloeien, een blok verderop n onze straat: Clematis armandii. Stampvol bloemen. Er bestaat ook een roze uitvoering, ik geloof dat ie 'Appleblossom' heet.
Ik heb hem op 72 ook gehad; hij groeide achterlijk hard en gaf erg veel rommel. 

 

Ik kan nog altijd maar niet begrijpen waarom Marleen een hekel heeft aan corydalis. En ze is zo van roze! Soms wat donkerder, soms bijna wit met een roze kopje, en na de bloei makkelijk weg te halen. Lang niet zo lastig als al die boerenkrokussen. De gele corydalis bloeit ook alweer.

17 maart. Na héél lang zoeken en met hulp van Cor is de naam van de plant uit Portugal gevonden: Asphodelus fistulosus fistulosus . Waarom fistulosus dubbel zou moeten begrijp ik niet. Gevonden via een foto van een boek?, mij gestuurd door Cor, en via een mail half Spaans / half Engels naar een adres op dat boek! Flora callosa de seguras, dat gegoogled, er stond ergens een e-mail adres en pronto: eindelijk antwoord. 
14 maart. Als het niet regent doe ik nu wel wat in de tuin. Er is altijd veel op te ruimen in deze tijd van het jaar.

De fuchsia's moeten nog even wachten. Volgende week ga ik ermee aan de slag. Maar omdat het niet gevroren heeft zitten er aan de meeste wel wat bloemen. Zoals hier aan 'Hawkshead': helemaal groen! Dat is nog eens viridiflorus ...

Het is vroeg allemaal, maar net zo vroeg als vorig jaar: toen had ik ook op 14 maart de eerste Leucojum aestivum en een bolgewasje met een wit bloemetje - tegenover de keuken - waarvan ik de naam niet kon verzinnen! Nou weer niet!!! Één bloemetje per steeltje, meerder steeltjes uit een punt en lijkt het meest op scylla ...
13 maart. De tweede viridiflorus/kruising/narcis is nog steeds niet in bloei en ik denk dat het er niet meer van gaat komen. Jammer, want op het plaatje vond ik dit de mooiste van de twee. Ik had nr 1 en nr 3, van van Tubergen. Ik heb in mijn boekje beschreven hoe de potjes er uitzien, want ze wonen met pot en al in de tuin.
Sinds we terug zijn uit Z. Afrika heeft het nog niet één dag niet flink gewaaid - nu dus een week of 5 - en is er maar af en toe een dag zonder regen geweest. Gisteren zijn ongeveer alle activiteiten in het land geschrapt i.v.m de corona uitbraak, niet bridgen dus. Als het nu een beetje lekkerder weer wordt is er veel tijd voor de tuin. Nou het weer nog even meewerken!
11 maart. Hèhè, eindelijk een wat lekkerder dag: droog, wat minder wind en 13°. Even de deur naar buiten een kwartiertje open en de Rosa glauca + bleekroze fuchsia ernaast gekortwiekt. 

Corydalis malkensis  heet hij, 2 jaar geleden op de open dagen bij Kingfisher gekocht. Ik heb er al over geschreven... dat hij maar één takje heeft. Ten onrechte: hij heeft er drie en er zit ook zaad aan het eerste takje dat bloeide. 
Van die hele dure van Nijssen van hetzelfde jaar heb ik nooit iets gezien, nog geen groen blaadje. BIJ NIJSSEN MOET JE GEEN CORYDALIS KOPEN. Was bij zijn vader al zo ... 

Ik denk erover om de acer bij de voordeur weg te halen. Hij wordt veel te groot. Dikke hommel in de michaelia!
7 maart. Aan de krokussen hebben we dit jaar niks gehad. Ze zijn totaal verregend. De sneeuwklokjes zijn al lang uitgebloeid, maar Galanthus 'Polar Bear'  begint net. Deze soort vind ik wel leuk, groot, zowel blad als bloem, laat bloeiend, het rokje met de bekende hartvormige vlek , maar een groene basis! Alleen heeft ie niet 'gebungeld', want van knop-open was het gelijk bloem-open omdat de zon (toevallig) even aan was vanmorgen. Gelukkig waait het vandaag eens niet zo hard! 
Het planten van de styrax op de plek waar de iep stond, maar waar ik ook de bijzondere sneeuwklokjes heb, heeft voor deze geen narigheid opgeleverd. Voor die andere soorten wordt het even een jaartje afwachten, met de regen en zo kwam er niet veel van terecht. 
Vóór bloeit isopyrum -  Isopyrum thalictroides  - die zich langzaam uitbreidt. Lijkt op anemonella, maar kleiner en veel sterker, heel schattig. Witte bloemen, lastig fotograferen. 

Omdat het redelijk lekker weer is, geen regen en iets minder wind, heb ik vandaag de potentilla's gesnoeid en de hertshooi bij de voordeur. Ik word daar tegenwoordig doodmoe van, al levert het amper een halve groene bak vol op. Er moet natuurlijk nog een heleboel, zoals alle fuchsia's en de rozen ...

Van van Tubergen kreeg ik het advies om de viridiflorus narcissen met pot en al in te graven en de bollen eruit te halen in juni, dan rust tot sept/okt. Stinkduur die bollen en ik heb tot nu toe maar één bloemetje gezien. De andere bol heeft een knop, die maar moeizaam tot ontwikkeling komt. 

 . 

6 maart. De michaelia  bloeit als een tierelier. Koud is het nog niet geweest, maar toch háát ik deze winter van wind, wind, wind en nog eens wind. Akelig guur en beroerd voor ogen die een staaroperatie hebben ondergaan.

Ik zie dat er al viooltjes bloeien, maar ik kom amper in de tuin!

Van twee planten die ik leuk vond in Zuid Afrika heb ik de namen gekregen via een botanische site en ene Adam Harrower. Zie begin februari. Die uit Portugal is nog altijd onbekend.
1 maart. Dat klinkt al heel wat beter dan februari. Het waait nog steeds. Ik kan niet achterhalen wat het  bolgewas is dat Marleen meenam uit N. Portugal. Het ziet eruit als Anthericum liliago, maar daarvan zijn de bloemetjes spierwit. De rode streepjes kan ik nergens vinden en noch Eleftherios noch IBS reageert op mijn verzoek tot identificatie!
22 februari. Koud is het zeker niet, maar het waait al een week of twee plus zonder ophouden. Om dol van te worden. Of chagrijnig. De corydalis begint te bloeien, er zijn blauwe druifjes, longkruid, narcissen. 
19 februari. Het is achterlijk vroeg voorjaar. Doodeng, want als de vorst toeslaat weet je niet wat er gebeurt, maar dat is wel vaker zo. 

In het gemeenteperk hier vlakbij Cornus mas  en daaronder massa sneeuwklokjes, die al bijna uitgebloeid zijn. 

Hierboven Cyclamen coum  zaailingen tegenover de keuken, met één eigenwijze roze ertussen! Michaelia sinds vandaag in bloei en hartstikke vol knoppen. Die kun je dus snoeien zo hard als je wilt, zij gaat er alleen méér van bloeien. Ook de witte corydalis - met een tweede naam die ik niet kan onthouden - bloeit. Hij produceert wel nog steeds maar één takje bloemen en nog geen zaailingen. Die dure van P. Nijssen heb ik nog nooit gezien ...
Bij de overburen staat iets waar ik niet zomaar een naam op kan plakken: bijna in bloei. Ziet eruit als een kuipplant en is er niet nét ingezet!!!
15 februari. Krijg nou wat. Er bloeit iets in de binnentuin en ik weet geen naam. Ik weet hem wel, maar ik kan er niet opkomen. Skimmia.
14 februari. Zo, nu wordt het weer tijd voor een regulier dagboek. Het maken van een reisverhaal kost altijd veel tijd, vooral het bewerken van de foto's, maar het Z. Afrika verhaal 2020 is ongeveer af en we gaan weer over tot de orde van de dag. Reisverhaal op onze homesite: vijnberg.

Marleen heeft de plant op de foto rechts meegebracht uit Portugal en denkt, dat ik wel weet wat het is. Mooi niet!!! En dat kan ik niet uitstaan!!!

Ik heb gezocht in 'Bulbs' en lijvig boekwerk over bollen uit de hele wereld, op Google uiteraard, in een kleiner boek uit Australië, in het bollenboek van Spectrum. Ik kom er niet uit. Lijkt op anthericum liliago, maar die rode streepjes kloppen niet. Bloeit begin februari al.

E-mailtje naar Eleftherios in Griekenland, die heel veel van bolgewassen weet. Maar die is soms traag met antwoorden.

Later: heel via via, o.a. Cor en een onbekende in Spanje, heb ik de naam van de bloem hierboven: Asphodelus fistulosus ssp fistulosus.
Deze bloeiende struik in Buffel's Drift. Nog geen idee. 

Vandaag heb ik van Adam Harrower, Kaapstad, gehoord dat dit Ehretia rigida  is en dat dat de struik in Zuid Afrika Cape Lilac genoemd wordt. Zonder enige verwantschap aan onze sering ...
Deze in Addo. Misschien Sutera pendiculata. Nee, mis! Het is - weer met dank aan Adam Harrower -  verre familie van ons vingerhoedskruid en heet Jamesbrittenia microphylla . Ik weet nu ook niet meer hoe ik aan Suttera kom ...

We hadden een geweldige gids, maar hij was niet van de plantjes!
In Chrislin: Grewia occidentalis  

Z. Afrikaans: Kruisbessie.
Onbekende struik in de tuin van Chrislin: Conbretum rotundifolium , met dank aan Fred Triep
Onbekende, bijna uitgebloeide, struik, berm, Kaapstad en bij Kurland: Tecomaria capensis 
 In het veld bij Plettenberg Bay: Gifbol. Hypoxis rooperi.

' 'n Sommerblommende bolplant wat in die klam woudsoom en in oop grasveld voorkom' staat er in mijn boekje over Outeniekwa, Tsitsikamma & Ooostelijk Klein-Karoo

Er staat niet bij waarom ie 'gifbol' heet.
Watsonia . Bij Plettenberg Bay een hele strook ervan in de berm. Ook roze en zalm. 
Zoiets als dit groeide ook in Frankrijk en ik vind de naam wel. In Addo (Wildpark). Misschien Caprobrutus dimmidiatus. 
9 februari. Ik ben de foto's van Zuid Afrika aan het organiseren. Hierboven vast een paar.
6 februari. Het is nog maar begin februari, maar er is nog geen winter geweest, dus er staat al veel in bloei. En welke sneeuwklok rechts nu precies is weet ik niet uit mijn hoofd. Gezocht: G. viridiapice , met een groen vlekje op het buitenste blad. G. 'St Arnott' heeft een rokje dat aan de binnenkant gestreept is. Dit jaar stuk of 5 bloemen. De reuze sneeuwklok van vorig jaar is misschien teloor gegaan bij het planten van de styrax. 

17 januari. Het veldje Cyclamen coum zaailingen begint het lekker te doen. Stuk of 11 bloemetjes ... Ik zie ze ook op andere plaatsen! Daar kan ik nou echt van genieten!

Léon kwam de styrax planten. Hij is behoorlijk groot en had dus ook een enorme kluit. Er moest een paal bij en die werd er met een soort hand-hei-ding worden ingeramd. 
Ik hoop dat ie in juni bloeit en geen wolluis krijgt. En dat de flox - paniculata zonder toevoeging -  eronder niet ter ziele is, want die is moeilijk te vinden 

 

16 januari. De iep  is weg en nu is er een lege plek. Ik heb daar ook al een els gehad. Je moet ook eigenlijk zelf bepalen welke boom je waar wilt en niet met cadeau-bomen in zee gaan. 

Ik heb een Styrax japonica gekocht. Hartstikke duur, maar hij is dan ook wel bijna 4 meter hoog. Morgen komt Léon hem planten.

De meneer die hem kwam brengen had voorheen bij Pieter Zwijnenburg gewerkt. Nu weet ik dus ook waar die gebleven is. In Drenthe, dicht bij N&T, waar we wel eens komen
Het is zo achterlijk zacht, dat deze treurwilg nog steeds zijn blad niet kwijt is.

Er staat wel van alles al in bloei: sneeuwklokjes, toverhazelaar, krokussen, helleborus, ik heb nog campanula gezien, madeliefjes, erigeron uiteraard. Het zegt niks, over twee weken kunnen we strenge vorst hebben. Ik heb al meer dan eens meegemaakt dat de eerste sneeuw eind maart naar beneden kwam!

11 januari. Mooi verjaarscadeautje? Narcissus viridiflora 3 . De bloem is ongeveer half zo groot als op de foto.

Kwekers zijn aan de slag gegaan met deze herfstbloeiende narcis uit Marokko. Ooit heb ik er wel eentje gehad, gekregen van ene Pontus, die in Zwitserland woonde. Die was maar 2 cm of zo, maar meer dan een bloem aan een steel, heeft 2x gebloeid en rook naar peper, herinner ik me. Ik heb er vast wel eens iets over geschreven ...

Deze komt bij van Tubergen vandaan. Ik heb N. viridiflora 1 in de garage en ik geloof dat er een knop begint. En dan hoop ik maar dat het nog 4 weken duurt voordat de bloem eraan zit ...
10 januari. Die colchium is opgegeten of zo, weg in ieder geval. Maar de eerste krokus bloeit.
7 januari. Mijn gewaardeerde lezers wens ik van harte een goed 2020. Blijf gezond en lach veel en geniet vooral van wat er allemaal groeit.

En bloeit! Zoals hier in de tuin al een bungelend sneeuwklokje, een bos roze helleborus, op verschillende plekken zaailingen van cyclamen coum van wit tot donkerroze, de hamamelis op de foto en één Colchium hungaricum 'Valentine', maar die staat niet in de zon en ziet eruit als een witte krokus ...

In november en december ben ik nauwelijks in de tuin geweest;  nu ga ik wel weer elke dag kijken. Na rijp beraad heb ik voor de lege plek van de iep een al, hoop ik, flinke Styrax japonicus besteld. Die komt volgende week en ik hoop dat Léon tijd heeft om hem te helpen planten. Er zal wel een stut bij moeten in het begin.

naar bovenkant