Dagboek 2021 naar onderkant Vermijd onnodig Engels! sitemap
21 december. Eerste dag met vorst. Stralend weer, blauwe lucht en vanmiddag was de rijp in de voortuin nog niet weg. 
13 december. Ik heb een jaar of 2 de tuin best verwaarloosd en soms moet er toch echt wat gebeuren. Vanmorgen een heel stel vrouwenmantels verwijderd tegenover de garage. Woekeraars zijn het, die grote alchemilla's, maar op de stenen zijn ze vrij makkelijk weg te krijgen. In een perk met andere planten is het wat lastiger. 
Het is vandaag van dat echte mid-decemberweer: zacht en vochtig en gelukkig geen wind, prima om eens even buiten wat te doen. Maar mijn lijf vindt het niet meer leuk! 

Léon is er en wordt er flink gesnoeid. Een hoop troep, maar daarachter bloeit nog steeds een amacrinum.
18 november. Het is niet zo dat er in november niks meer gebeurt. In huis hebben we een grote verrassing:  Plectranthus verticulatus  staat, nou het zou eigenlijk 'hangt' moeten zijn, in bloei en dat is al zeker 4 jaar niet meer gebeurd. Ik weet niet precies hoe ik bloei voor elkaar zou moeten krijgen, het is meer een toevalstreffer.
Het is een supermakkelijke plant. Een takje wortelt n een glas water in een paar dagen en de plant kan veel hebben. Alleen niet pal in de zon zetten. Dit jaar heb ik hem verpot, maar dat is al maanden geleden.

 

Buiten weer een bloem aan Amacrinum en binnen Cyrtanthus mackenii voor de tweede keer in bloei, maar dat is eigenlijk standaard.
15 november. Ik doe niet zo heel veel meer hier: het wordt me te vermoeiend. Ko en ik zoeken een acceptabel appartement ergens, bij voorkeur Leiderdorp. We kijken al een jaar en kunnen niks vinden. Acis autumnalis  heb ik voor de zekerheid vast in een pot gezet, want die zou ik niet graag missen. Ik wil wel een behoorlijk balkon, op ZW!

In de voortuin bloeit nog altijd O.I. kers. Die heft zich hier en daar uitgezaaid en verschijnt met de meest ongelofelijke kleuren in de bloemen. Deze is roest oranje.

In Garderen is de tuinman geweest, hoera! Van de grove laurieren zijn er 5 of 6 uitgespit en vervangen door de Portugese soort - foto rechtsonder, mooier blad, mooiere kleur en rode steeltjes - plus  een gele en een blauwgroene conifeer, cotoneaster 'Willeke' en een gewone leylandii, een intiatief van de tuinman, want die kleurt geweldig bij de Portugezen. Leuk!
I
1 november. dit jaar bloeit de monnikskap goed, De beroerde zomer was blijkbaar goed voor de plant. Onwaarschijnlijk mooi blauw in een afstervende tuin. 
27 oktober. De winter komt er aan, maar het Perzische roosje staat nog fraai te bloeien. 

25 oktober. We moeten er toch weer aan geloven, de winter komt er aan! 

Vandaag heb ik in Zoeterwoude de amarylissen in de garage gezet. Daar krijgen ze voorlopig, minstens 3 maanden, geen water en daarna ga ik eens kijken wanneer ze weer naar binnen kunnen. Zorgvuldig planning is vereist, want de eerste staat in niet minder dan 6 weken in bloei! 

Ik zou van alles in de tuin moeten toen, maar heb er niet veel zin meer in. De slechte zomer heeft als gevolg gehad dat ik onvoldoende heb bijgehouden en nu groeit het - min of meer letterlijk - boven mijn hoofd.
11 oktober. Een jaar met weinig vlinders. Vandaag een dagpauwoog op Rudbeckia subtomentosa 'Henry Eilers'. Ik vergeet een hoop, vooral namen, maar deze komt in zijn totaliteit zomaar binnen.

5 oktober. Kijk nou, wat er ineens staat te bloeien. In de regen! Amacrinum howardii. Die is niet winterhard bij Verberghe en toch hebben we afgelopen winter een heel koude week gehad. Met een pak sneeuw, dat scheelt. Maar ik had 'm echt niet verwacht!  

3 oktober. Om dat narcisje nu in Zoeterwoude te laten staan en zelf af te reizen naar Garderen vond ik niet zo'n goed idee. Ik nam hem dus mee en zette hem buiten op de tafel. Kon ik deze slechte, maar leuke foto maken!  Met rooie Sien.

29 september. Een van de twee naamloze narcisjes staat weer in bloei. Deze keer zit er al direct een tweede knop in. Hij is groener en kleiner dan op de foto.
De tweede van deze soort narcisjes toont nog geen teken van leven! 
28 september. Voorhet eerst een wat minder algemene vlinder in de tuin. De zomer was slecht, september mooi, maar helaas weinig vlinders. Het bonte zandoogje van vandaag is al oud: het ziet er tamelijk verfomfaaid uit in vergelijking met het exemplaar van vorig jaar - hieronder - dat w.s. kersvers was. 

De vlinder is maar half zo groot als op de foto.

27 september. Het seizoen loopt teneinde. Ik zag vandaag één witte goulymii ... 

September was een zomermaand, de enige die we hadden. Heel weinig vlinders dit jaar. Wel af en toe koolwitjes en die hebben voor nakomelingen gezorgd op de O.I. Kers. Daar laat ik ze lekker zitten! 
20 september. In Garderen kreeg eekhoorn dus hazelnoten voorgeschoteld. Die worden uitvoerig bekeken? besnuffeld? en als goedgekeurd ergens begraven. De hazelnoten uit onze eigen tuin zijn prima, maar die van de andere boom hebben soms een klein gaatje erin van iets en die hoeft eekhoorn niet.
16 september. Hieronder: Fuchsia 'Naaldwijk' is zó groot dat er een tak door de Choisya heen groeit en dat ziet er grappig uit. In de diepte kun je het hek van de buren zien, zo hoog is de plant dus! 
Rechtsonder: a.s. katjes aan de hazelnootstruik.
Eekhoorntjes zijn dol op hazelnoten en dit jaar ben ik extra blij met de roodbladige hazelnoot hier in de tuin, want er zitten heel wat (flinke, ronde) noten aan en die gaan allemaal mee naar Garderen. Elders in Zoeterwoude staat een andere hazelaar en daarvan zijn de noten langwerpig, in een geelgroen omhulsel.  

Een wonderlijk, fraai verpakte vrucht, zeker als je bedenkt dat de boom met 'katjes' bloeit. De katjes voor het komend voorjaar zitten al aan de boom, in knop. 

De eekhoorntjes slopen in no time dat artistieke jasje weg en gaan dan de noot ergens begraven. Ik kan er uren naar kijken!
Weinig vlinders dit jaar!

14 september. Hierboven Rudbeckia subtomentosa 'Henri Eilers' staat weer mooi te wezen in de voortuin. Helaas heb ik de boel een beetje verwaarloosd en is het erg vol. Ook de aster, die ik op aanbeveling uit Groei en Bloei had aangeschaft is enorm uit z'n voegen gegroeid en ik ben er ook niet heel enthousiast over. 
Heliopsis helianthoides sabra 'Summer Night', geen mooie  foto, maar in principe een heel mooie plant! Vorig jaar besteld bij Kwaliteitsplanten, 3 stuks, maar 2 waren andere soorten. Die waren trouwens leuk en hielden het buitengewoon lang uit in een vaas, maar wat het was? 
De 3e plant is OK, maar te klein, volgend jaar wellicht beter.

Hieronder links een zweefvlieg nu in de buurt van mijn eigen bolletjesklimop. Hij staat N.B. als plaatje op mijn boekje over insecten en spinnen, maar ik kan geen naam vinden!

13 september.  Op weg naar de super werd, tegenover ons voorvorige huis, mijn aandacht getrokken door veel gezoem. Er stond, wat ik altijd een 'bolletjesklimop' noem, in volle bloei en daarop miegelde het van de bijen en zweefvliegen.

Ik heb er een heel stel gefotografeerd en zal kijken of ik er namen bij kan vinden/ Maar nu even niet! Later helaas ook niet, ik heb nog geen duidelijke plaatjes ter vergelijking gevonden.

Hieronder nog een heel grote zweefvlieg, bijna 3 cm,  honingbijen en één opportunistische spin.

9 september. De hazelnoten zijn rijp, dus schud ik regelmatig aan eigen boom voor tamelijk ronde noten in een mooi rood omhulsel. Maar ook op de hoek van de Oranjelaan staat een flinke boom met langwerpige noten en daarvan valt een deel op straat. De eekhoorntjes in Garderen lusten die vast wel; ik heb nu een flinke voorraad. Op de terugweg van de andere notenboom naar huis nam ik de route via zo'n klein achterstraatje en trof daar in een tuintje een onbekende naaldboom: Mooi! Hele lange naalden, wel een cm of 10.   
Als ik op internet ga zoeken moet ik weten of de naalden in groepjes van 2 of van 5 staan ... daar heb ik niet op gelet. Terug. De eigenaresse komt toevallig net naar buiten en vertelt dat ze de boom in Boskoop (Plantarium) gekocht hebben: bijzondere boom en vast geen snelle groeier. Dank zij die groepjes naalden, haha bosjes van veel!, vind ik de naam. Sciadopytis verticillata of Japanse parasol-den. 

1 september. Met herfstanemonen heb ik een haat/liefdesverhouding. Ik vind ze vaak heel erg mooi, maar ze hebben een grote uitbreidingsdrang en dat is lastig. Deze schoonheid, w.s. 'Honorine Joubert' heeft zichzelf neergezet op het hoekje van de voorkant, een lastige plek, straks kun je er niet meer omheen. Maar mooi, dat wel! 

Abelia, een struik die je overal op de wereld tegenkomt. Bloeit heel lang en rijk en je begrijpt niet waarom niet iedereen die in de tuin heeft.
31 augustus. De laatste dag van augustus. Ik merk dat de zomer niet goed is geweest voor mijn hoofd: weinig zin in de tuin! 
Ik had twee nachtponnen gekocht voor warm weer en die liggen nog ongebruikt in de kast en het raam van de slaapkamer heeft niet één keer wijd open gestaan. Er is wel af en toe zon , maar de temperatuur is maar een of twee keer boven de 25 uitgekomen en meestal ver daaronder.  

Buiten in een pot staat Lindernia grandiflora te bloeien. Grandiflora, haha! wel een schattig plantje.
20 augustus. Iets warmer vandaag:22°. 21 augustus. En vandaag wel 25 + vochtig. 22 augustus. Dat was weer maar voor één dag, want nu weer koud en regen. 
19 augustus. Deze zomer gaat mijn geheugen in als de zomer van 21 en dat slaat dan niet allen op het jaar, maar ook op de gemiddelde temperatuur, hoewel het gemiddelde er w.s. onder zit.
Bij het appelboompje heeft zich van alles uitgezaaid: de geranium met nu al herfstige bladeren, Origanum 'Rosenknupfel' en iets uit de familie van de malva's, heet misschien kaasjeskruid. Links nog een stukje van de mooie potentilla en alom Erigeron karvinskii. Er tussenin de onuitroeibare onkruidklaver: Oxalis ...? Ja, ik heb last van de ouderdom vandaag, maar straks weet ik weer meer. 

De geranium heb ik nooit goed kunnen benoemen, want die komt in het geraniumboekje niet voor. Hij bloeit kort in mei of zo, blauwe bloemen met rode adertjes. Misschien G. himelayense.
De malvacae kan ik in de flora niet vinden: het zou groot kaasjeskruid kunnen zijn, maar die is is donkerder. Onze heeft grote, uitgesproken roze bloemen. Malva moschata rosea, vind ik op internet. Kun je kopen en dan kost ie afgeprijsd nog 5,45€! Hier is ie voor niks aangewaaid en staat ie buiten ook tussen schutting en stoep. De oxalis weet ik zó wel weer, maar ik ga hem eerst uittrekken.
Zo, die is eruit, een hele grote, en hij heet corniculata!

Deze campanula is mij onbekend: hij is leuk laag, kleine blaadjes, vrij grote bloemen en staat graag tussen de stenen. 
Hij groeit erg langzaam.  In het voorjaar haalde ik per ongeluk een klein stukje tussen de tegels vandaan. Er zaten heel kleine worteltjes aan en ik heb dat stukje voor de zekerheid in een pot in de buurt geplant en daar doet het plantje het goed genoeg om te bloeien. Nu nog een naam ...

Tot mijn genoegen heeft Acis autumnalis zich bij de keuken weer uitgezaaid.
18 augustus. Ik schrijf niks, want er gebeurt in de tuin ook niks en het is nog steeds een zomer van niks ...

Gisteren 15° met regen. De verwarming is vrijwel de hele zomer aangeweest en ik heb tot nu toe 3x een jurk aangehad, 1x een tropenexemplaar en 2x een met korte mouwtjes. Heel vaak een kasjmier truitje met een vest erover en kniekousen aan. 

Bij overburen staat een Crinum in de tuin en die zie je niet vaak. Je kunt op de foto zien waarom niet: hij krijgt achterlijk lange bladeren en als het regent ziet ie er niet uit.
9 augustus. De poes ligt in haar mand, ergo: het is winter. De mand staat op de vloer en ze ligt er alleen in als de vloerverwarming aan is. 19°, bewolkt en wind. 

3 augustus. Fuchsia 'Whiteknights Amethyst' is nu in het tweede jaar flink groot en fraai, maar dat kun je op de foto niet goed zien. Hier de combinatie met Persicaria amplexicaule . Er zit ook nog steeds een stuk maghellanica aan. Dat zit in de wortels en krijg ik niet weg, maar als ik verschil in blad kan zien misschien volgend jaar, als ik het nog mag beleven. Ik ben niet tevreden over de foto.18° en wat regen, maar ik heb wel een uurtje lekker buiten gewerkt eerder op de dag.

1 augustus.  En nog geen zomer van naam  gehad, afschuwelijk. Gisterenmorgen was het in Garderen 15° met regen. Dan is het op 31 juli in Garderen ook niet leuk meer, dus naar huis.
Op tafel 2x verkeerd: Ik heb jaren geleden Gladiolus papilio gekocht bij André, een fraaie, robijnrode, vaste gladiool. Één van de 3 gekochte exemplaren bloeide gestreept oranje en die heb ik er gelijk uitgetrokken, maar dat heeft niet mogen baten. Dit jaar heb ik er een oranje gestreept = virus en een oranje met rood hart, wel aardig, maar niet gewild. Papilio komt misschien nog. 16/8: nee, die is weg.
De ander is Heliopsis helianthoides scabra 'Summer Night', vorig jaar gezien bij Monica, zie dagboek 2020 bij 29 juli, en besteld bij Kwaliteitsplanten, die me hier voor het eerst in de steek lieten: wat ik gekregen heb is een grote plant met gewoon een groene steel en gewoon een gele bloem, prima in een vaas trouwens, maar niet de subtiele donkere steel met een aantrekkelijk bloem met geel en donker-oranje. De zomer is niet het enige dat niet lukt dit jaar.
27 juli. Rond de 21° en af en toe regen. Het niet lang geleden aangeschafte styraxboompje staat nog steeds te kwarren, maar biedt nu steun aan Clematis 'Huldine' die nu helemaal in de top bloeit. Het is vies weer, maar als het kan maak ik wel een foto.

Vandaag dus - 1/8 - gemaakt. De bloemen zitten bovenin en wijzen ook nog eens naar de hemel. Ik heb er niet veel aan. Deze foto vanaf het balkon ... Is die styrax nog ergens goed voor. En vies weer is het nog steeds, al scheen de zon vandaag af en toe. Ik heb tenminste een half uurtje in de tuin geklust.

26 juli. W.s. ben ik ongeveer de enige, maar ik vind het maar een zomer van niks. Tot nu toe heb ik één keer een tropenjurk aan gehad en twee keer een jurk met mouwen en verder veel vestjes ... Meestal is het een graad of 20 en vanmiddag bij het bridgen: vestje aan en - zonder sokken vertrokken - ijskoude voeten.

Hieronder: ik word wel blij van de bloei van 'Harry Schmidt', een aster die in een grote pot woont, want hij schijnt enorm te woekeren. Hij is net begonnen en dat gaat minstens 4 weken door. 

20 juli. Hemd en sokken waren niet nodig bij het bridgen, omdat ze zo verstandig waren om de deuren naar buiten open te zetten: voor de ventilatie. Vandaag is het zonnig, geen wind, iets van 22°. 
19 juli. Het is weer terug naar 21° en vanmiddag bridgen, dus hemd en sokken mee, want het kan op de bridgeclub erg koud zijn en verplicht goed ventileren helpt daar ook niet bij.
18 juli. Wat beter weer dan het is geweest. Donderdag in Garderen bakken met regen, vandaag goed voor een jurk (met mouwen) in Zoeterwoude. 
In Garderen alle planten in een pot dood, weggegooid en vervangen door begonia's die het misschien doen. In de tuin wil er vooralsnog ook niks! 

14 juli. Nog steeds koud, soms een beetje lekker, zoals vorige week bij het tuinuitje, toen was het lekker in de zon ... Straks ga ik bridgen met een hemd aan en een kasjmier trui en een jasje mee + sokken en laarzen. 

Er staat een nieuwkomertje in de achtertuin, w.s. uit het vogelzaad. Hij was me niet opgevallen, want hij heeft ook heel fijn loof net als het slaapmutsje waar hij doorheen groeit. Kamille van het een of ander. Het zou stinkende kamille kunnen zijn.
13 juli. Een tijd geleden kreeg ik van een Griekse bollenkweker de bol van Hymenocallis  'Sulphur Queen' cadeau. Hij bloei maar af en toe en heeft inmiddels wel 3 scheuten. Deze bloem is een beetje vreemd, want het bloemdek zit niet helemaal aan elkaar maar is rechtsboven gedeeld. Kijk hoe wonderlijk de meeldraden aan de middelste bloembladeren vastzitten. Net als bij eucharis! Toen ik 'm kreeg heette hij nog Ismene x festalis ...
Als je op internet kijkt is ie vrij makkelijk verkrijgbaar en wordt er soepeltjes bericht dat ie bloeit van juni tot september of zo. In werkelijkheid mag je blij zijn als je hem goed behandeld hebt, van 's winters in rust en zo, en dan eens in de twee jaar een bloem ziet verschijnen.

Hieronder kun je zien hoe moeilijk het is om je flox een naam te geven. Aan één tros nogal wat verschillende bloemetjes. Deze heeft iemand voor me gepikt in een tuin, omdat ik er ter plekke verliefd op werd. Het was een in die tuin gegroeide zaailing en dus naamloos. We hebben hem 'Stolen Delight' genoemd en het is eigenlijk wel de mooiste in mijn tuin. Inmiddels zitten er wel een stuk of 10 bloemtrossen aan. Tijd om hem eens te gaan stekken. volgend jaar dan, als ik tijd van leven krijg. 

10 juli. Het schapenhek kun je bijna niet meer zien. Als straks de eenjarige ridderspoortjes zijn uitgebloeid wordt het weer heel anders. Die roze, voor zover ik weet 'pekanjertjes', zie ik nooit ergens. Ze produceren genoeg zaad, dus je kunt van me krijgen als je wilt. Silene armeria. Is ooit komen aanwaaien, meer dan 25 jaar geleden, mee verhuisd, naar Frankrijk en weer terug!

Zoals elk jaar in juli: het zebragras heeft weer strepen. Wat een wonderlijk verschijnsel toch! Nu nog even leuk met de sering, waarvan de bladeren nu groen worden in het midden.
De witte catananche met lythrum nu van de andere kant gefotografeerd. 

9 juli. De tijd van de floxen - ik heb altijd moeite met de naam in het Nederlands! - is een van genieten. Hier bij de keuken, 'Marleen' achter en 'Stolen delight' voor, met lythrum en daarachter de witte catananche.  Lythrum salicaria is het vorige jaar niet in beeld geweest, pas héél laat in september of zo, kwamen er ineens nog een paar bloemetjes aan. Nu weer in zijn volle glorie: leuke plant, waarvan ik de naam nooit kan onthouden, maar ik weet wel altijd 'kattenstaart'. 

Phlox paniculata 'Robert Poore' wordt wel anderhalve meter hoog en verschijnt in deze tijd voor het keukenraam. Hij is ongevoelig voor meeldauw.
8 juli. Nou, was dat even leuk: eerste uitstapje met de tuinclub. Toen ik me op het laatste nippertje aanmeldde was er geen plek (donderdag, mijn hulp vakantie en daardoor vrij,  niet naar Garderen wegens later gecancelde familiedag en daardoor ook 's middags vrij, maar e.e.a. pas láát bekend! Ik de pest in, maar woensdagavond ineens het verheugend bericht dat ik toch meekon. Laat het nou ook nog echt lekker weer zijn! 

Wat ik zowel in de eerste als de tweede tuin erg leuk vond en nooit eerder gezien had waren de soort tuintjes op dakpannen, beetje schuin gelegd, met sempervivum en sedum. Op de rechterfoto ook nog een stukje van een nieuw soort ridderspoor, waarvan ik nog niet weet of ik hem nou wel of niet begeerlijk vond. Beetje grijsblauw en flink hoog. 

Ik zag iets wat ik al anderhalf jaar niet meer gezien had: mensen die elkaar een hand gaven!!
In de tuin van Wil was ik erg onder de indruk van een Rodgersia met rossige bloemen en dat kleurde onverwacht mooi bij de door mij zo gewaardeerde enkele, purperen papavers. 
Elly tuiniert op Noordwijks zeezand: je kunt je nauwelijks moeilijker voorstellen, want daar groeit volgens mij alleen maar helm op. Zij strooit ladingen goede grond en giet heel veel water als het even droog is, maar heeft een aantrekkelijke tuin gecreëerd met van alles. Ze had ook nog eens verrukkelijke taart bij de thee ... yoghurttaart en daar moest ik erg om lachen: ik vind ongeveer alles lekker, behalve yoghurt, karnemelk en kwark.
Door vogels in de laatste tuin gedeponeerd zaad deze plant die niemand kende, maar de oeroude flora leverde me de naam op: Heggerank en dat is familie van de komkommer. 

Als het goed is zit er daar in de grond een dikke knol van waaruit hij elk jaar weer tevoorschijn komt. Giftige plant.
Het was een heerlijk dagje en fijn om iedereen weer te zien. Weet je dat er NIEMAND dik is in zo'n groep plantenvrouwen en 3 -mannen? Die werken een uur of 3 per dag in de tuin. 
In Noordwijk hebben ze nog gierzwaluwen. En teken, daar kwam ik vanmorgen achter ...
Dit roosje zat in de eerste tuin in een boom. Marleen weet vast wel hoe hij of zij heet. Zij zegt: misschien 'Kiftsgate'.  Ik kan het niet verifiëren via mijn boek over rozen van Phillips en Rix, want daar staat ie niet in!.
7 juli. Sinds een paar jaar heb ik madonna lelies in de tuin en het is voor het eerst dat ik er wat succes mee heb. De bloemen zijn kleiner dan ik me herinner, het blad stelt niks voor, je moet steeds opletten met leliehaantjes, maar toch!

Voor mij zijn ze voor altijd geassocieerd met eind jaren 40 en het Heilig Hart feest dat volgens mij in juni was; met processie en bruidjes en zo. Uitermate frustrerend, want voor 'bruidje' moest je beschikken over een witte communiejurk en die had ik toen, eind lagere school, nooit gehad. Die frustratie projecteer ik ook nog eens op die onschuldige lelies ...

De bloem op de foto groeit ongeveer door giftige hondspeterselie, ai!

 

29 juni. Het groeit maar langzaam, maar het wordt steeds mooier en hier en daar komen zaailingen: kruiptijm. O, daar had ik het al een keer over gehad! Ik begin van alles te vergeten! Mag als je 80+ bent.
 

24 juni. Als ik in ZW ben kijk ik meestal wel dagelijks die paar lelies na op aanwezigheid van leliehaantjes, kleine oranje torretjes, die zich op de rug laten vallen als je ze wilt pakken En meestal is het raak. Haantje vangen door je hand eronder te houden en plant even controleren; ja, hoor: een serie eitjes. En dat worden hele vieze larven! 

Ik begrijp nooit hoe een leliehaantje in Zoeterwoude, nergens lelies, die 3 schriele exemplaren hier in de tuin kunnen vinden.
23 juni. Omdat de tinantia's in de loop van de zomer het hele perk voor/opzij overgroeien heeft Ko gisteren een schapenhek neergezet. We hebben er eerst een hele tijd over lopen denken, hoe we die een beetje konden tegenhouden. Schattig hè? Ridderspoortjes in blauw en bijna wit, pekanjertjes, tinantia, een enkele papaver (geen donkerpaarse dit jaar, helaas, de enige is weggeschoffeld in het gemeenteperkje voor), sedum 'Matrona'. Er staat ook nog een mooie phaeum in., met heel donkere bloemen, 'Nightrider'?, maar dat is niet goed te zien.

Links een schermbloemige, die ik nog niet met zekerheid heb kunnen determineren. Lijkt op fluitenkruid, maar volgens mij is die allang uitgebloeid. Mogelijk: hondspeterselie en die is hartstikke giftig, dus zo meteen moet ie er uit. Jammer, want het is een prachtige plant.

22 juni. Een aantal zaken om zelf te onthouden:
. in het perk bij de keuken is een zaailing phaeum verschenen met een fraaie kleur bloem. In de gaten houden: bijna aan het eind waar de purperen floxen staan.  
Kruiptijm tegenover de keuken is nu zowat een halve vierkante meter. Het staat in bloei en er komen veel bijen e.d. op af. 

.  De crème potentilla had een tak op de grond en daar zaten worteltjes aan: in een langwerpig bakje probeer ik een aflegger te maken.
21 juni. In een boeket dat ik kreeg van Noor: een soort vergeet-me-niet, zowel roze als blauw en heel hoog. Ik herken de constructie en het blad niet, misschien is het een andere familie. De roze variant hier naast een heel donker wijnrode korenbloem; wat een geweldig combinatie. Het is Cynoglossum ' Mystic Pink'. Zaad te koop bij Chiltern in Engeland.

De weergoden vonden blijkbaar dat de zomer alweer lang genoeg had geduurd; we zijn weer terug bij 15°.

20 juni.  De tijd van de floxen is weer aangebroken. Hieronder twee zelfbenoemde soorten van Phlox paniculata:: 'Stolen Delight' en 'Marleen'. 

15 juni. Kruipende floksjes zoals deze zaaien zich enorm uit, liefst tussen de stenen. Dat schijnt toch voor veel planten een plezierige plek te zijn, ook al is er weinig ruimte! Ik moet de botanische naam eens opzoeken ... Phlox subulata. Maar de kleurtjes zijn maar toevallig, karmijn, roze en van alles ertussenin.

Erachter in de pot: Oxalis lassiandra met zijn mooie blad.

13 juni. In Zoeterwoude groeien de planten de tuin uit, da's nog wat anders dan in een bos! Rechts en boven, Gillenia trifoliata, een fraaie plant met witte bloemetjes aan donkere steeltjes, goed in een vaas. Voor heb ik een roze, die voor het eerst gaat bloeien: een reus van een fluitenkruidachtige plant zal er desnoods voor moeten wijken!

Hieronder Geranium philostemon erg mooi bij de floxen die nog moeten beginnen, Ook hier is het van donkere stelen!

                 

6 juni. E.e.a. groeit niet heel erg goed in Garderen: heel langzaam gaat het maar. De Geranium phaeum die ik hier in Zoeterwoude heb uitgestoken doet het wel goed, Ger. sylvaticum is ook nog redelijk, maar gekochte planten als vrouwenmantel en dat soort heel gewone dingen, gaan maar heel langzaam. Het is er donkerder (bomen) en kouder dan hier in Zoeterwoude. 
De krent is bijna door rupsen gesloopt, kleine groene (span)rupsen die je bijna niet ziet. Er staat ergens een brandnetel en die doet het goed. Ik heb geen hekel aan brandnetels, mooie planten, maar hij staat wel min of meer in de weg, dus  ooit zal ie het veld moeten ruimen. Het stukje aangeplant gras doet het wel vrij goed, er staat enorm veel  'onkruid' in, klaver, paardenbloemen e.d. De merels vinden het leuk. En inmiddels (het is vandaag 9 augustus)  heb ik er meer dan 100 jeugdige eikenbomen uit getrokken. 
Een rododendron bij kwekerij Valouwe in Wekerom. Ik heb uiteindelijk een geurende azalea (tegenwoordig ook rododendron) gekozen, maar deze hoort ook tot de mogelijkheden. Ik heb volgens mij wel ergens opgeschreven hoe hij heet.

3 juni. Net als vorig jaar zitten er massa's kleine, groene rupsen in de knoppen van zowel het Perzische roosje als de Rosa glauca. Ik heb er gisteren over de 70 verwijderd en vanmorgen weer een stuk of 20. 
Tot mijn ergernis zat in Garderen de nieuw aangeplante krent vol rupsen. De struik zag er al armetierig uit en dat werd er niet beter van. De talloze mezen deden er niks aan, verdraaid! 
1 juni. Heerlijk weer en vandaag ook echt zomers. 

Als we hier zijn heb ik altijd ongelukjes e.d. op tafel. Nu is het de tijd van de meconopsis. De gele kan ik wel verdragen, maar de oranje haal ik er altijd uit, liefst met plant en al, maar ik raak ze niet kwijt. Er staan trouwens ook veel te veel gele, net als gele corydalis ...

Ik zet ze altijd in een vaas, meestal blijven er twee of drie rechtop staan en bloeien door, de andere gaan hangen en het waarom is me volslagen duister. Ziet er, net na het plukken, leuk uit, dit keer met smyrnium, die min of meer uitgebloeid is en waarvan ik de meeste zal verwijderen.
30 mei. Zoals vele andere tuinvrouwen ben ik dol op blauw. Hieronder: prijsblauw! Iris 'Silver Edge' heeft in jaren niet gebloeid, maar het koude voorjaar of de hardhandige snoei van de michelia hebben haar ( zij is uiteraard een prinses!) goed gedaan. De gele aanvulling is Smyrnium.  

26 mei.  Het is nog steeds koud, 13/14° met een stevige wind en af en toe regen. 
Blauw/geel van smyrnium (links onder)  corydalis 'Spinners' en een geelbladige sering, met daaronder nog Millium effusum 'Aureum'. 

24 mei. 13° en regen in Zoeterwoude. 
23 mei. Als het eind mei 10° is en het regent, dan is het zelfs in Garderen niet echt leuk meer, dus zijn we vandaag weer naar Zoeterwoude gegaan. Van de salomonszegel, Polygonatum odoratum 'Red Stem' is het moeilijk een behoorlijke foto te maken. Slechts één van de 3 heeft bescheiden bloemetjes en ik hoop dat de andere twee volgend jaar acte de présence gaan geven en ik dan nog in leven ben.  De skimmia erachter is lelijk, maar ik heb nog geen vervanging.  

19 mei. Roots' volgende fotowedstrijd heeft als thema 'wit en geel'. Het inspireerde me tot de twee foto's hier. Links Saxifraga cymbalaria waarvan ik de route kan volgen: gekregen van Sjef die in de Hortus werkte, 30 jaar terug, zaad gegeven aan Anne en vorig jaar weer zaad van haar teruggekregen. In de Hortus zie ik ze niet meer. De bloemetjes zijn zo groot als de middelste. Klein kan ik beter zeggen.
Onder: de toevallige combinatie van Bowles' Golden grass met Anemone sylvestris. Alleen is het geen Bowles'Golden grass, zoals ik het ALTIJD genoemd heb, maar Millium effusum 'Aureum'. 

Deze geranium is ooit komen aanwaaien. In blauw en in wit, de witte is iets kleiner. Ik mik  even op Geranium sylvaticum. Ik heb de foto 'onb.ger.bejaardenmoment' genoemd, zonder die puntjes. De naam van de struik waar hij in zit komt nog niet bovendrijven. Een andere aanwaaier is Geranium himelayense, met wat roodachtige adertjes in de bloem. Deze  heeft nog niet voor uitbreiding gezorgd. Later: zit in de caryopteris.

18 mei. Hoog tijd om de Abessijnse gladiolen schoon te maken.  Poes komt zich er meteen mee bemoeien.

Hieronder: een verrassing van 2021: dichtbij Lamium orvala die onder Rosa glauca staat, waarmee ze  rond deze tijd prachtig combineert, heeft zich op ongeveer een meter afstand een witte lamium gevestigd. Formaat orvala ... Hij heeft wat gefranjerde bloembaadjes en moet afgestoft worden.

Het terras bij de keukendeur is erg geliefd: er is van alles dat zich dáár uitzaait. B.v. pal tegen de drempel eenjarige papavers, nog klein. Ik heb ze er voorzichtig uitgetrokken, opgepot en in Garderen uitgeplant, vooralsnog met succes. 
De Oxalis rosea doet het bijna net zo goed als in Frankrijk, inclusief de roest die er later in komt. Maar rechts staat een witte, die er zelf is gaan wonen en links voor de roze een kleinere, lichtere roze. Ook staat er een tweede witte. Zolang je er tussendoor kunt lopen mogen ze blijven.

15 mei. Hebben we twee dagen wat beter weer gehad en nou is het weer niks en de vooruitzichten zijn ook knap waardeloos. Wat een uitzonderlijk rottig voorjaar. Maar in Garderen hebben we een eekhoorntje in de tuin gehad en daarmee ging een grote wens in vervulling: een tuin met vogeltjes en eekhoorntjes!
11 mei. De Bosrand is weer gewoon toegankelijk en ze hadden bovendien weer van alles, zoals de gezochte Aronia, Scabiosa 'Butterfly Blue', die lang bloeit, zich prettig uitzaait en veel vlinders trekt. Ajuga 'Chocolate chips', met klein donker blad en een kleine rozemarijn. Het was een waar genoegen om bij min of meer aangename temperaturen rond te struinen en morgen kan alles mee naar Garderen. 

Bij de Bosrand is het gebruik om een plantje aan te bieden achter de kassa, maar vandaag kon je ook kiezen voor een bos tulpen: hele bijzondere, bruinrood en een een beetje parkiet-,  maar niet heel erg.
10 mei. Gisteren in Garderen: ik maakte met Anky, in Frankrijk mijn buurvrouw, een wandeling door het gebied  'Wilde Kamp' en dat is vlakbij: heide en wonderlijke meerstammige eiken. Het was voor het eerst heerlijk weer en desondanks tamelijk stil. We zagen twee keer deze insecten - vliegjes? - in een wolk bij een pas uitgelopen struik. 

Adri de Groot, van Vogeldagboek, weet ook veel van insecten: dit zijn Smaragdlangsprietmotten. Het zijn de mannetjes die zulke lange sprieten hebben. 
In Garderen wat scabiosa zaailingen van hier geplant, een paar zaailingen van de paarse papaver die zich tussen de stenen voor de keukendeur hadden gevestigd (op hoop van zegen, ze waren nog maar klein) en de krentenboom uitgedund. 
'Estella'. De laatste amaryllis, zowel van het seizoen, als in aanschaf. Dit jaar gekocht bij Royal Colors. Buitengewoon traag in de ontwikkeling: alles is al wekenlang uitgebloeid. Wel mooi van kleur en kleine bloem. 

Er komt nog een bloeistengel aan en dat kan ik al zeker 2 weken zien, maar er zit geen beweging in!
6 mei. Ik heb twee foto's van de krentenboom in ZW gemaakt en zal morgen of zo foto's maken in Garderen. Bloemtros ZW bijna 8 cm lang en blad ruim 5. Verschil is niet goed te  zien op foto's.
Ik zou moeten wieden hier in ZW, maar langer dan een kwartier houd ik het buiten niet vol.
5 mei. Het is nog steeds pestweer - inmiddels 5 weken vrijwel non-stop - maar het voorjaar gaat uiteraard wel door. In een hoekje in de tuin in ZW is al een aardig mosveldje ontstaan, met daarin veel Viola laboradorica  Ik moet het eigenlijk wel even wieden. 

Het is misschien wel eens leuk om op te schrijven welke tuinen ik gehad heb: we beginnen in 
1) Nigeria. dat is 57 jaar geleden, dus heel veel weet ik er niet meer van. Ik had een guavaboom in de tuin en een heg van rode ixora, waarvan ik later een geel exemplaar had (die de tuinjongen had afgeknipt en in zijn kamer gezet en de beroemde letter of warning die daar het gevolg van was.) 
Ook had ik er een roze caesalpinia, waaronder ik mijn tamme redheaded squirrel heb begraven, toen poes hem had dood gebeten.
In deze tuin: tjemara's - een soort tropische naaldboom Casuarina equisitifolia, met heel fijn loof - geplant, een stuk of 20, boompjes van 30 cm toen ze de grond in gingen. Na 2 jaar was de helft dood en de andere helft 4 meter hoog! 

Hier heb ik ook de hele cyclus kunnen volgen van de monarchvlinder, op zijdeplant (asclepias).

 

De foto's van dit stuk over tuinen komen allemaal van internet.

2) Mijn volgende tuin was in Oegstgeest. Heel goede grond. De voortuin was niet veel soeps, maar achter had ik een gek model, 4 buren!, met een zwarte en een maisgele schutting. Geëxperimenteerd met een vlier van dezelfde kleur geel, met de eerste winterharde fuchsia's, kennis gemaakt met van Tubergen en daar de begeerlijke Mecopnopsis betonifolica gekocht (die het natuurlijk niet deed). 

Ik had 'mijn' eerste tuinman, Jan Witteman, net voor zichzelf begonnen, en we hebben minstens 25 jaar prettig samen gewerkt. Van Jan mocht ik geen rode weegbree in de tuin en we hadden allebei een aquarium, waar we veel informatie over uitwisselden. 

We hadden er ook schildpadden, die ik er hun eieren heb zien leggen en ik heb pestvogels in de tuin gehad. De lichtroze,winterharde fuchsia heb ik in die tuin nooit gesnoeid. Hij had uiteindelijk een hele dikke stam, maar is dus echt totaal bevroren in een 'elfstedenwinter': een grote viezigheid van bevroren fuchsia! Ook de tijd van het verschijnen van het eerste tuinboek met kleurenfoto's.
3) Mijn volgende tuin was geen succes: hij was groot, met serieuze bomen en een flink gazon, bij een 18e eeuws huis in Leiden. Er lag langs de hele achterkant een strook grint van 2 1/2 meter of zo en een meter of 10 lang, met daarin een geelbloeiend onkruid, w.s. akkerkers. Ik kon blijven wieden. 

De kinderen waren tieners, mijn huwelijk stond op springen, ik had noodgedwongen een andere baan en kon die tuin er niet bij hebben. Veel drama, zoals het verdwijnen van Tonkie's duifje en de dood van konijn Woebel en van ons supertamme vogeltje Bobbie.
4) Daarna de eerste tuin in Zoeterwoude, klein, maar fijn. Jan deed de bestrating en de vijver en ik de rest. Ik maakte zelf de verhoogde borders en deed de beplanting. Het was de tijd van de populaire Geranium 'Johnson's Blue'. Het was een heerlijk zonnig tuintje en helemaal van mij!! 

Ik had het (nog) niet erg naar mijn zin op mijn nieuwe school in Zoetermeer, maar de kinderen deden het redelijk goed, Zoeterwoude was fijn en ik ontmoette mijn huidige echtgenoot Ko. 

Met de komst van een serre werd er wat aan het tuintje veranderd en kreeg ik het idee van twee even grote vijvers met een 'brug' ertussen, optisch spannend.
5) Toen kwam nr 72 te koop ... En geweldig huis met een tuin van 500 vierkante meter. Ik had net een klein erfenis gekregen van mijn vader en die ging helemaal op aan de aanleg van de tuin daar. Rechte lijnen en pastel achter, ronde lijnen en geel/oranje/rood voor. Ik werd lid van een tuinclub en nog een beetje van een tweede en begon bij te houden wat ik allemaal deed en zag. Midden jaren 90 mocht ik ophouden met werken.
Uit die tijd de liefde voor Clerodendron fargesii die ik midden achterin *) had boven een bankje met daaromheen een haagje van taxus en ervoor een bedje van loopkamille (en dat werd niks!). Die boom heeft, met een beetje geluk, het begeerlijke paraplu-model, bloeit aantrekkelijk laat in de zomer, maar doet wel aan wortelopslag.

*) toen we het huis kochten stond er, vol in het zicht, zo'n afschuwelijke roze prunus. Ko vond 'm mooi, dus hij mocht er van hem niet uit, tot we, toen ie bloeide, een forse storm kregen, haha!!

Een grote L-vormige vijver rechts, met een even grote vierkante links, met daartussen een vlonder van hardhout, bezorgde me eindeloos plezier met kijken wat er allemaal gebeurde: salamanders en groene kikkers. Ertussen een stukje moeras met orchideetjes, wow!
De voortuin leverde regelmatig fraaie boeketten op om aan bezoekers mee te geven, vooral als de oranje Alstromeria  bloeide. Ik had daar trouwens ook een piepklein vijvertje, van een ingegraven cementkuip, met die zachtgele symphytum eromheen. Dáár ben ik begonnen met het 'maken' van een mospad: er liep een smal paadje door de border, want ik moest er kunnen werken, en dat heb ik héél langzaam met mos laten begroeien en dat heeft bijna 10 jaar geduurd! Alleen Saxifraga cymbalaria mocht blijven staan. Ik was nog betrekkelijk jong en werkte een uur of 6 - 8 per dag in de tuin. Maar er was nog geen digitale camera ... Ik zie de voortuin - nu, 2021 - nog vrijwel dagelijks en hij is nog net zo mooi als 25 jaar geleden. Als ik erlangs loop denk ik altijd: 'Goed zo, Berg'!'. 
6) Hierna kwam het vertrek naar Frankrijk, met moeizaam tuinieren op slechte grond, maar wel heel leerzaam en bovendien kwam de digitale camera op de markt. Het resultaat vanaf ongeveer 2005 kun je zien op erna-midi. Ik was ongeveer de hele dag buiten en kende op ons terrein van 2500 meter alle planten en beestjes. 
7) In onze Franse tijd hadden we tijdelijk een chalet in Voorthuizen, maar daar was het beheer van de tuin aanvankelijk in handen van de vrouwelijke helft van onze mede-eigenaars. Toen later het chalet van ons was lag mijn ziel er niet in. Er stond eindeloos veel zuring in en ik had zelf de stommiteit begaan om er Festuca glauca te planten. Dat krijg je er nooit meer uit, net zo min als teunisbloemen en salvia ...?  Ik heb er nooit een tuinman gehad, maar wel een keer een prima zending van Directplant, in hun beginjaren. Wat ik er geleerd heb is dat Scabiosa columbaria 'Butterfly Blue' het goed doet op arme grond en misschien dictamnus ook, dus die ga ik in Garderen proberen, als ze weer beschikbaar zijn!
Tuinman Jan was, toen we terugkwamen in 2013, met pensioen. Zijn assistent Hans, die zo geweldig kon 'straten', kwam een tijd helpen, maar ging elders werken. In onze 3e tuin in Zoeterwoude, nummer 8) op de lijst, klein, maar fijn, komt Leon, die ook Berg heet, elk jaar een dag snoeien e.d. Ik heb ook heel wat ervaring met hoveniers.

Ik ben in Garderen eigenlijk met tuin nr 9) begonnen, maar nr 3 en nr 7 tel ik niet serieus mee: ik heb er niet met plezier getuinierd.

3 mei. Ik loop te tobben over wat ik met tuinman Garderen aan moet. Reclameren heeft w.s. geen zin. De krent is volgens mij Amelanchier ovalis en niet A. lamarckii, maar ik kan er niet voldoende informatie over vinden om het zeker te weten. Ik vind hem niet mooi, verkeerde vorm, veel te bossig en kleine bloemetjes. Waarschijnlijk is hij volgend jaar mooier, maar ik weet niet of ik er dan nog ben, toch?
2 mei. Inmiddels duurt het ongeveer al twee maanden dat we te maken hebben met wind uit het noorden. Een enkele lekkere dag tussendoor. Maar ze denken nu dat het over een kleine week beter gaat worden, al moeten dan de ijsheiligen nog komen ...    
29 april. Wat een vreselijk voorjaar: afgezien van een enkele dag dat het lekker is veel te koud. Wel aardig wat zon, maar vandaag (welkome) regen. Het is 8° en de bomen zijn nog overwegend kaal. 
28 april. Een heel mooi soortje: Heucherella. Ik dacht 'Infinity' , maar die heeft donker blad. Kijken of ik de naam kan vinden. Ja, die is 'Sky Rocket'. 

Rechts nog net een paar van een fraai soortje muscari: 'Mountain Lady'. Gewone blauwe druifjes vind ik in de tuin tamelijk irritant, ze breiden zich uit als de pest en hebben veel onaantrekkelijk blad. Deze soort gedraagt zich perfect. Ik heb hem cadeau gekregen (van André, van Kingfisher) en hem verder nog nooit te koop gezien.

Over Esveld: in 2015 kocht ik bij hen na rijp beraad een boom van redelijk formaat en die had ik opgeschreven als 'Fairy Magnolia', toen ik hem in de kwekerij in MEI zag bloeien. De geplante boom deed het eerste jaar niks, maar het 2e jaar boeide hij fantastisch in MAART. Zie b.v. bij 16 maart 2017 van deze dagboeken. Ik had niet gekregen wat ik besteld had en ben na flink zoeken ervan overtuigd geraakt dat mijn boom Magnolia doltsopa 'Silver Cloud' is. Bij een zachte winter bloeit hij als een tierelier en kan hem snoeien wat ik wil en dan nog zit ie vol bloemen. Maar niet als de winter streng uitvalt, al is het maar voor een week, vlak voor de bloeiperiode. Dit jaar 2021, zijn alle knoppen bevroren en afgevallen en pas in april zag ik één bloem. Ik heb het een paar jaar geleden gemeld bij Esveld, maar geen belangstelling. Toch was die boom iets van 200€, maar daar ben ik niet zeker van.

Eind 2018 schafte ik daar een Styrax japonicum aan, voor op de plek van els en vervolgens iep. Het eerste jaar kwam er een enkel miezerig bloemetje aan, in 2020 stond ie te kwarren, geen bloei. Ook dat meldde ik bij Esveld en het commentaar was: 'Alle styraxen staan te kwarren'. Daar moet je het dan mee doen. Die styrax was ook 190€ en daar kwamen de afleverkosten bij. Ook nu ziet hij er niet geweldig uit, maar het jaar is nog jong. 
Op 72 heb ik met een styrax, wat bloei betreft, in 10 jaar nooit problemen gehad. Wel kwam er wolluis in.
OP HET GEBIED VAN BEPLANTING HEB JE ALS TUINIER VERBAZEND WEINIG TE VERTELLEN!!! Het enige verweer dat je hebt is een negatief stukje in je blog zetten. Bij deze.
In Garderen ga ik maar een heel klein stukje tuin beheren. Een perkje van 2 bij 1 meter, waar nu een krentenboom in staat en verder wat nog onbekende campanula, w.s. de verkeerde, want die is makkelijk ... Verder mogen er bloeiende zaken in. Scabiosa is w.s. prima, bloeit lang, trekt vlinders en doet het goed op zand.
Verder ga ik opzij iets doen. Ik heb de gekregen azalea gepoot, maar de wortelkluit deugde niet, er zat geen bloemknop in en bovendien houd ik niet van azalea's. Achterin het stukje tuin is vast wel ergens een plekje ... In het gat moet een appelbes komen, maar vooralsnog kan ik hem niet vinden. Daar in de buurt de salomonszegels en wat varens. 
Tenslotte komt ooit de tuinman een stukje van de stenen verwijderen en daar een veldje aanplanten, met mos, gras of sedum. 
22 april. Dat valt nog niet mee, met die Aronia. Esveld bleek hem dus niet te hebben, Intratuin Voorschoten, met een zeer vriendelijke Paul aan de telefoon (na het debacle van maandag bel ik liever eerst op), bleek hem ondanks de berichtgeving op internet ook niet te hebben, en Directplant, waar hij te koop en in Harmelen af te halen is , wil dat je voor minimaal 75€ bestelt en ik hoef geen 10 appelbessen. Misschien kan de tuinman in Garderen er eentje regelen.
20 april.  Ik kom al heel lang in Boskoop voor planten. Ooit bij ene Kees v.d. Bulk, daar kon je mee lachen en altijd gezellig (maar toen was ik zelf nog jong en mooier dan nu). Ik kwam af en toe bij Zwijnenburg, want die had bijzondere dingen: alleen op zaterdag in oktober. Dat was - 50 jaar geleden of zo - de vader van Pieter Zwijnenburg, die het bedrijf later overnam. 
Nadat ik in Zoeterwoude ben komen wonen, begin jaren 80, ging ik graag naar die kwekerij; dat kon bij Pieter altijd, ook op een dinsdag in april of zo, en was ook meestal heel gezellig. Ik kwam er in ieder geval liever dan bij Esveld. Bij Esveld maken ze prachtige tafels van bij elkaar passende planten, vaak om te likkebaarden, maar ze zijn er ook tamelijk commercieel. Als er iets mis is heb je er weinig verhaal, ervaren met Michelia en Styrax. Trouwens altijd lastig bij de meeste leveranciers van plantmateriaal. Bij Zwijnenburg heb ik eens lang geleden een sering gekocht, die, toen hij een jaar later bloeide, een liguster bleek te wezen. Familie van elkaar, dus kan gebeuren! Was Pieter ook niet blij, maar ik kreeg wel een andere sering!

Kort na ons Frankrijk echter ging Pieter naar Drenthe en sindsdien kom ik ook regelmatig bij Esveld. Er lopen twee aardige mensen rond, de zoon van Mw van Gelderen(die sigaren rookte en niet dood naast Rododendron 'Erna' gevonden wilde worden) en een lange, vrolijke dame die altijd een praatje komt maken; zij weet wie ik ben en waar mijn belangstelling naar uitgaat. 
Vandaag was ik dus weer bij Esveld om een aronia/appelbes aan te schaffen. Volgens hun website in voorraad, maar in werkelijkheid niet. De aardige meid die weet wie je bent was helaas niet aanwezig en Cor van Gelderen heb ik ook niet gezien. Maar heel toevallig kwam bij het afrekenen de naam van Pieter Zwijnenburg langs en de meneer bij wie ik betaalde voor een gras (Helictotrichon, niet gezien op de website, maar ook niet erg op gelet) vertelde me dat Pieter overleden was. Goh, wat jammer, aardige kerel, met veel verstand van zaken!

Dit is Saxifraga cymbalaria (zie 1/4) en dat is een plantje dat je in mos moet neerzetten. Dan moet je er ook nog best veel hebben om ze te kunnen zien. Ik heb er leuke herinneringen aan. Het was het enige plantje dat ik liet staan als ik het mospad op 72 wiedde. Een smal pad van gele bakstenen, maar in de loop van 10 jaar vrijwel geheel begroeid met mos in de voortuin van ons huis op nr 72. Ik wiedde dat, figuurlijk met een pincet, graag als ik kwaad was ... en moest dan weer lachen als mijn buurman tegelijkertijd zijn mos in de voortuin verwijderde met een hogedrukspuit. Alles weg, behalve mos en deze saxifraga van een paar centimeter, bloemetje 1/2 cm. 
20 april. Ik zou allerlei planten kunnen meenemen van hier naar Garderen, maar ik denk, dat het beter is om dat niet te doen. Ik heb hier veel van die rode onkruidklaver in de tuin ( Oxalis corniculata, het kreng!) en die zaait zich enorm uit als je even niet gemerkt hebt dat er zaad aan zat! Ik heb hem daar nog niet gezien en wil de boel niet besmetten ...
Wat ik zou kunnen doen is een plant tot op schone wortels uitspoelen en dan planten in een potje met potgrond of zo. Ik neem wel de zaailing van de crème potentilla mee, die ik gekoesterd heb en die goed aan de groei is. En dan maar goed in de gaten houden! 
Verder is hier de grote bloei begonnen. De voortuin is één bloemenzee, mensen staan ervoor stil, want tuinen met bloemen worden schaars, helaas! Maar op dit blog weer grote foto's.
3 soorten Viola sororia in één pol: de soort, 'Freckles' en 'Blue Freckles'. Ze hebben wel enorme veroveringsdrang, maar als ze bloeien zijn ze helemaal te gek! (3 andere soorten: V.s. rubra, id. alba en dan nog priceana. Älba' bloeit later.)

Hieronder zie je hoe leuk Tulipa 'Tinka' is: als dicht: rood met een geel randje, als open: zachtgeel. Volgens mij vermeerderen ze zich, maar de bloemen worden wel iets kleiner. Met rechts Corydalis lutea.

Hieronder mijn favoriet, waarover ik elk jaar wel weer even iets schrijf: 'Peppermint Stick', die zo leuk combineert met Bergenia 'Bressingham White'. 

Ultiem wit met groene puntjes! Leucojum aestivum doet het hier als een tierelier. Ooit eens een pot vol gekocht bij de bosrand en nu hele bossen in de tuin. Ze bloeien lang, doen het goed in een vaas en later zijn de slakken er gek op ... da's nou jammer!

 

 

 

Van de Michelia bevroren alle knoppen tijdens de periode van redelijk stevige vorst in februari. Toen de bloeitijd aanbrak vielen die er met de bladeren vanaf, deprimerend genoeg om de hele boom maar eens fors te snoeien.

Zag ik er gisteren één bloem aan!

 
19 april. Ik heb ze: Polygonatum odoratum 'Red Stem'. Uit Duitsland, van Herrenkamper Gärten. En nou maar hopen dat ze het goed gaan doen.  

13 april. Vandaag is het eindelijk wat beter weer. Gisteren nog tamelijk veel sneeuw- en hagelbuien, maar nu waait het minder en de zon is er ook regelmatig. N.b. al half april en ik had nog niet eens alle fuchsia's gesnoeid!
Hieronder Anemone lipsiensis met Bowles'Golden grass. Later: Nee, heet anders: Millium effusum aureum.
Het zal wel aan de ouderdom liggen: ik heb het gevoel dat er tulpen zijn die zich uitbreiden, zoals het tulpje 'Tinka', maar ook 'Little Beauty', waarvan er ineens? weet ik hoeveel in de cirkel staan. 
De viooltjes zijn laat, ze hebben geleden onder de kou. In de voortuin staan nu 5 soorten Viola sororia en van twee weet ik de naam niet. Als geheugensteun voor mezelf:  als ik met mijn gezicht naar het pad sta: eerst 'Freckles', dan de blauwe rechtsonder, de oervorm dus, 'Blue freckles, een purperrode en die linksonder. De effen blauwe is meegekomen in een andere en daarvan heb ik alleen maar een kleintje. Later in het seizoen komen er effen witte in de achtertuin. Tussen de stenen zijn ze soms vervelend en vorig jaar heb ik er massa's verwijderd. 
Daar gaan we: die effen blauwe heet Viola sororia en is blijkbaar de oervorm, al heb ik daar de minste van. De effen witte heeft alba als toevoeging en de paarsrode rubra, vrij logisch. Dan zijn er 'Freckles' en 'Dark Freckles' met stippeltjes en tenslotte die met twee kleuren, Viola sororia priceana, maar ook bekend als Amerikaans viooltje. 

12 april. Ik vind Cercidiphyllum japonicum 'Rotfuchs' altijd erg mooi als de blaadjes net tevoorschijn komen. Elk jaar maak ik er wel een foto van, maar met klontjes ijs erin is nog niet eerder gebeurd! Na 7 jaar hier in de tuin is ie hoger dan ik. 

6 april. Het allerergste k-weer dat je kunt bedenken: wind, veel te koud en af en toe hagel of sneeuw EN DAT IN APRIL!!! 
5 april. Ik ben meestal dol op vallende sneeuw, maar hier word ik niet echt blij van! 

Ik heb trouwens de naam van de salomonszegel met de donkere stelen gevonden  bij een bedrijf in Duitsland. Polygonatum odoratum 'Red Stem'.  Misschien willen die wel opsturen en zo niet dan willen ze misschien wel opsturen naar Werner in Keulen.
Deze had ik lange tijd niet gezien: groenbladige aucuba, met leuke rode bessen. Ik ga eens kijken of het een goede vervanging is van laurier. In de tuin van een ander huisje in Garderen.
1 april. Met Anemone coronaria (waarvan ik eigenlijk dacht dat ze 'de Caen' heetten), heb ik tot voor kort weinig succes gehad. Ondanks het eerst 'weken voor het planten' ... Maar een paar jaar geleden kreeg ik wat knolletjes van Marleen, vorig jaar een bloem eraan en nu een heel stel bloemen. Ze heten waarschijnlijk 'Mr. Fokker'. 
Zojuist ontdekte ik twee zaailingen van Saxifraga cymbalaria, zaad gekregen van Anne. Ik heb ooit een of meer plantjes gekregen van iemand, Sjef heette hij, die in de hortus werkte. Daar stond het er ooit vol van, maar later niet meer. Dat is wel een jaar of 30 geleden. Op nr 72 was het het enige plantje dat mocht blijven staan als ik het mospad wiedde. Dat is ook al weer lang geleden, dus ik had geen beeld meer van hoe het opkomt. 
Op de plek waar ik het gezaaid had kwamen heel veel onkruidveronica's op - dacht ik en was ook zo - maar ik durfde niet het risico te nemen, dat ik de begeerde plantjes per ongeluk weg zou wieden. Nu weet ik het weer: glanzend geelgroen zijn ze.

Mijn stalker, de rode tulp, is ook dit jaar weer aanwezig. Heeft een collega meegenomen!

 

Bij ons boshuisje zag ik dit vlindertje. Geen Nederlandse naam. Archiearis parthenias, foto van internet. De rups is een 'spanner' en de vlinder algemeen op zandgrond. Het vlindertje vliegt al in maart en zit graag op de grond. Allebei waargenomen!

23 maart. Twee verrassingen in de tuin. Ik ben begonnen met het knipwerk van maart en vanmorgen maakte ik de chasmantium vóór kort. Rondom eentje stond ineens een heel stel bosanemoontjes! Nog leuker: bij de keuken staat een zaailing van Corydalis malkensis te bloeien!
Wonderlijk bij die bosanemoontjes: daar staat een zgn moederplant, eigenlijk voor de kamer!! en die is na de -8° die we gehad hebben + pak sneeuw nog altijd in leven. De sneeuwklokjes bloeien nog, leucojum aestivum bloeit al!

Sinds gisteren hebben we er een tuin bij: mijn droomwens, een huisje in het bos, is vervuld met de aankoop van een huisje in Garderen, in het park waar we járen geleden een leuk huis aan onze neus voorbij zagen gaan toen we op zoek waren naar wat uiteindelijk 'Voorthuizen' is geworden. Ik had een mailtje gestuurd naar Anja, die Voorthuizen aan ons verkocht en voor ons verkocht heeft of ze wilde waarschuwen als er op dat park in Garderen ooit iets te koop zou komen. En twee weken geleden gebeurde dat. We waren de eerste kijkers en moesten meteen beslissen! Gisteren overgedragen.
Ik heb me vast voorgenomen om daar niet veel te gaan doen, maar had gisteren wel gelijk de tuinman, want een tuin zonder krentenboom, dat kan niet. Ook niet in het bos. En een krentenboom moet met de grootste spoed geplant worden, want ze staan bijna in bloei ... Leuke tuinman, Arjo, die tenminste in planten en het bos geïnteresseerd is, want voor zover ik kon zien, gaf hij mij groot gelijk wat de krentenboom betreft. Daar wordt aan gewerkt!
Later komt hij de (lelijke) laurierstruiken snoeien, een stukje stenen weghalen en preparen met sedum? en mos voor merels/lijsters, rotzooi ruimen, een egelhuis maken, een compostkuil graven en nog wat struiken planten: aronia, lijsterbes, misschien meidoorn (moet ik nog over denken). 
Er viel veel te ruimen en zo, want de vorige bewoners hebben alles, behalve hun tandpasta en zo, achtergelaten. Er staat een monsterlijk rieten bankstel in de tuin (hopelijk wordt dat dit weekend gehaald) en er zijn iets van 8 plastic stoelen: een lui exemplaar bewaren en de rest in hun berging laten voor het geval dat. Er staan een of andere houten put, daar kan wellicht het dak nog gebruikt worden: stok eronder, roestplek voor vogels? Ik had al 2 goede houten stoelen van gratis af te halen en raak via die site vast wel veel kwijt. 

20 maart. Primula's zaaien zich makkelijk uit. Deze staat ergens midden in een pad. Ik heb hem er nooit geplant! En een naam heeft hij bij mijn weten ook niet ...

De tijd van de corydalissen is er weer!
19 maart. Tot mijn verrassing bloeit de oranje uitvoering van cyrtanthus mackenii. Dat is alweer een tijdje geleden. Hij heeft ook best veel bloemetjes aan de ene steel! Ik vind hem erg mooi. Geen idee waarom hij zoveel moeizamer bloeit dan de gele.

Deze week een paar dagen in Drenthe geweest, maar gelukkig was hij nog niet uitgebloeid. Ook de amaryllis 'Misty' begint net.
9 maart. Voor ons huisje daar ging ik op MP naar houten tuinstoelen zoeken en vond er twee in Zoetermeer: gratis! Te gek. In Zoetermeer heb ik al een struik met nieuwe groene blaadjes gezien. 
6 maart. Je kunt nooit weten hoe dingen lopen: we hebben een piepklein huisje gekocht op het aantrekkelijkste park dat ik ken, midden in het bos in Garderen. Over 2 weken is het van ons. We konden het betalen, zonder ons huis hier te hoeven verkopen, maar dat hoort t.z.t. tot de mogelijkheden: een flat in Leiderdorp, vlak bij winkels en bridgeclub.

Garderen kennen we uit het verleden. Er zit o.a. een heel goede Chinees! Ik ben al naar bosplanten aan het kijken. Het perceeltje is maar 240 vierkante meter, dus veel is het niet, maar er is aan de voorkant een stukje bestraat, waar wel wat stenen kunnen worden gelicht en bij de ingang is er een klein perkje van een vierkante meter waarvan de helft gevuld met klimop, maar waar ook Ruby Giant in stond te bloeien. IK heb met Robert - partner van mijn dochter en bomenmens -  over mogelijkheden van een 'heg' i.p.v. de vreselijke laurier gepraat. Hij raadde (ried?) me aan om eleagnus te planten, mooier, bloemetjes ruiken heerlijk, maar ik heb niet zo veel tijd van leven meer en het duurt wel even voordat dat een heg is. Laurier snoeien tot heg is ook een optie. Ik wil graag een krentenboom, in dat perkje, is ook goed voor het silhouet, en varens e.d. Ik hoop van Harry, van Kwaliteitsplanten, zijn onovertroffen salomonszegel te krijgen als is het er maar eentje: groene puntjes én donkere steeltjes ('Pacman' of 'Red Stem'?). Op het lijstje staan: pulmonaria 'Opal' en 'Blue Ensign', bluebells, bosanemoontjes en ik heb één zaailing van de potentilla met de crème bloemen (gelukkig nog niet weggegeven!). Eind van de maand is natuurlijk een prima tijd voor de start. Een mooi gras van het een of ander begeer ik ook ... leuk, leuk, leuk: een nieuw project! 

Ko heeft weer heel andere dingen om zich mee te amuseren: hij heeft een laptop aangeschaft met een klein printertje - cadeautje van de erven van Tinka voor het vele werk dat hij heeft gedaan - om zich dáár te kunnen amuseren als ik in de tuin aan het klooien ben. Of naar de eekhoorntjes zit te kijken! 

 

3 maart. 3 Amaryllissen opgepot: 'Estella', Terra Mystica' en 'Mystica'.  Estella' is op het plaatje bijna paars met een witte ster in het midden. Kan heel mooi of heel lelijk zijn. Terra Mystica is op de foto oranjerood met een wit picoteerandje en Mystica zonder toevoeging is cybisterachtig, met donkerrood/oranje en groen. Ik heb nooit veel succes gehad met de cybisters, een keer in bloei gaat wel lukken, maar overhouden - een hele sport - is niet eenvoudig. 
Lagoon, hierboven, is zoals verwacht in bloei. Ik vind het de mooist mogelijke kleur, maar ik ben niet zo dol op heel grote bloemen, iets van 15cm doorsnee zijn ze. Donker rozerood en omdat de bloem ook nog altijd iets doorschijnends heeft waanzinnig mooi. Ik heb een tijd zitten prutsen met de kleur, hier min of meer zoals in werkelijkheid!

Scilla bifolia, met het mooiste blauw van de wereld, bloeit. Ze doen het niet heel goed in deze tuin, maar ik heb wel één zaailing aangetroffen. Corydalis in aantocht: bovenin rechts één donkerrood bloemetje ervan.
2 maart. Het is kouder geworden, maar vandaag nog wel mooi weer. Wind uit het noorden op komst ...
 'Rebecca' is de eerste amaryllis (al een paar dagen) in bloei, 'Lagoon' w.s. morgen ook. Ook 'Misty' heeft een knop. Royal Colors, een leverancier van amaryllissen had een erg aantrekkelijk aanbod: je kon er 3 uitzoeken en hoefde alleen de duurste te betalen. Ze zullen morgen wel komen, ik hoop dat ik genoeg potten heb. 
26 februari. Ik vrees, dat de 'magnolia' bevroren is. Hij zou moeten bloeien en er is na een week prachtig weer, nog niks te zien. Michelia moet het natuurlijk zijn. Hij ziet er zielig uit.
Het is ongelofelijk hoe deze bloeit en volgens mij - maar mijn geheugen is niet meer zo best - heeft ie zichzelf daar neergezet!
24 februari. De thermometer geeft 20° aan. 12 uur. Rondje door de tuin levert Crocus tommasinianus 'Ruby Giant' op en de foto lukt wonderwel, nadat ik eerst dor blad en zo een beetje heb weggehaald. Ook staan Scilla tubergeniana en Leucojum vernum te bloeien.

 'Ruby Giant', mijn favoriete krokus, bloeit nu ook. Hij hoort bij de boerenkrokussen, maar deze gekweekte vorm bloeit wat later en  zaait zich niet zo  uit.

22 februari. Het is belachelijk warm: de keukendeur staat even open en ik doe wat karweitjes in de tuin en hoef geen jas aan. De foto hommel/krokus rechts is niet geweldig, maar ik vind hem aandoenlijk.

20 februari. Ik mag dan niet echt dol op boerenkrokussen zijn, maar op zo'n prachtige dag als vandaag - 17° en de zon aan, wel vrij veel wind - spat het naderend voorjaar ervan af! Ik heb ze eens uit een andere hoek gefotografeerd. 
Moeilijk om niet gelijk buiten aan de slag te gaan, maar dat vraagt nog 4 weken geduld.

 De eerste hommel is weer reden tot blijdschap. Ik zag trouwens ook: vliegen, een bij en diverse lieveheersbeestjes.
Met boerenkrokussen - C. tommasinianus - heb ik een haat/liefde verhouding. Het staat wel leuk al die krokusjes op een vroege voorjaarsdag, maar daarmee is het dan ook gezegd. Ze zaaien zich enorm uit en produceren heel lang loof, dat er heel lang aan blijft zitten. Later in het seizoen irriteert me dat mateloos. De knolletjes zitten ook heel diep en je krijgt ze nooit meer weg. 

Van al die krokussen vind ik de exemplaren met een lichte buitenkant en een donker hart het mooist.

'Ruby Giant', een gekweekte soort uit deze familie, bloeit later en zaait zich maar een beetje uit. Kennelijk is het kweken niet goed voor spontaan nageslacht!
Hier dezelfde soort in het wit (met nog blauwe spettertjes), die zich niet uitzaait ... Crocus tommasinianus albus. 
Ik vind het wel heerlijk als het voorjaar weer voorzichtig van start gaat en ik een paar keer per dag, gewapend met zakcamera - het 3e exemplaar van een Panasonic FX40 - de tuin in kan. Ik raap in deze tijd alleen los liggende dingen op; esdoornzaden b.v. en die zijn er alweer genoeg!

Hieronder 'Kildare'. Heb ik nu 4 jaar een het is een klein bosje. Het bosje heeft geen mooi model.
Rechts is 'viridiapice', met groene puntjes en een opvallend lang dun stengeltje. Op de foto boven de ijspegels kun je goed zien hoe een bloeistengeltje van een sneeuwklokje gestructureerd is: onderin een dikker stengeltje, dat een soort knoop waaraan het vlies, waarin de knop zat, recht omhoog steekt en het bloemetje zelf zit dan een een draaddun steeltje. Er staat me bij dat dat vlies in het Engels spathe heet, maar ik kan me vergissen. Ja,zo heet het in het Engels, 'bloemschede' in het Nederlands, maar dat vind ik een beetje vies woord.

18 februari. Hierboven Colchicum hungaricum 'Valentine'. Er staan er nu 2. Ze doen er vrij lang over om zich te vestigen, ik denk dat ik de eerste al een jaar of 4 geleden heb geplant. Lijken wel heel veel op roze krokussen, maar ander blad b.v. en ander binnenwerk!
Iris 'Katherine Hodgkin' hieronder is wel intrigerend, maar in de tuin draagt ze niet bij tot 'mooi.' Het lijkt wel of het voorjaar extra drang heeft tot uitbarsten na een periode met stevige vorst. Het is wel de enige iris die hier meerdere jaren staat en mogelijkerwijze zich heeft voortgeplant, want er staat er eentje op een onverwachte plek. Ik graaf bijna nooit in dit stuk tuin!
Kijk naar de krokus die door dat ene gaatje in een flagstone groeit.

17 februari. Zo, de vorst is weer voorbij, maar het was, zeker in het begin, mooi met de sneeuw; ik hoop dat er een hoop slakken zijn overleden bij een paar nachten van -8°. Nu staat alles weer fier overeind en de sneeuwklokjes bloeien volop. Links Galanthus elwesii  'Mount Everest' van Verberghe. Ze  lijken ze sprekend op 'Polar Bear', maar ik heb het rokje nog niet gezien van Polar Bear. Deze heeft gewoon een groen vlekje in de vorm van een hartje ondersteboven. Rechts is, geloof ik, 'Kildare', maar ik weet het pas zeker als ik het gestreepte rokje zie. het vervelende van oud zijn is dat je zo veel vergeet, terwijl ik wat de tuin of vogeltjes betreft altijd een goed geheugen heb gehad ... 'Viridiapice' is mijn favoriet, die heeft groene puntjes aan de buitenste blaadjes, maar deze komt pas later.
Toen de bloemetjes later wat meer opengingen zag ik weinig verschil tussen Polar Bear en Mount Everest; de laatste ietsje groter misschien en de beer ietsje boller.
10 februari. Zo'n periode met flinke vorst levert wel leuke beelden op. Hieronder: ijspegels in de hypericum die naast de voordeur staat. Daar staat 's middags de zon op en hier in het westen vriest het meestal niet echt héél hard. Dan wil sneeuw in de zon ook best smelten, het smeltwater drupt naar beneden, maar daar is het weer kouder en verschijnt er overal ijs, niet alleen pegeltjes, maar ook langs de takken.
8 februari. In de voortuin een verschijnsel dat je hier zelden ziet: door de wind opgewaaide 'sneeuwduinen', zo worden ze genoemd. Net zo gevormd als inderdaad de fraaie zandduinen die we in Namibië zagen, waar je dit verschijnsel, maar dan in heel fijn roodachtig zand, 's morgens vroeg zag, voordat de toeristen kwamen. Later  woeien alle sporen van die toeristen weer weg. 

7 februari. De vorst en de sneeuw kwamen inderdaad, met veel wind. Het heeft de hele dag gesneeuwd, heel fijne sneeuw, en betrekkelijk weinig, maar het woei wel in van die kammen. Ik vind het zielig voor de vogels, die w.s. nog nooit sneeuw hebben meegemaakt. Er kwamen alleen twee eksters - zie ik anders maar heel af en toe - wat van het voer pikken, de rest was al snel ondergesneeuwd.

Ik ben een wandelingetje gaan maken in het parkje hier. De singel was nog niet eens bevroren, w.s. te harde wind. 

Het is nu avond en ruim -3°. 

6 februari. Er is sneeuw en vorst voorspeld, vanavond zou het beginnen. Op onze werktafel staat een weerstation. Vanmorgen was het buiten 6,4° , nu 4,6° en je kunt de temperatuur a.h.w. zien zakken. Ben benieuwd wat het gaat worden, ik vind sneeuw opwindend, maar het moet niet te lang duren.

5 februari. 'Rebecca' 6 dagen na het oppotten! Ik blijf het maar een wonder vinden. Het is geloof ik het 6e jaar dat de bol in bloei komt en daar heb ik veel plezier in. 'Lagoon' had gisteren nog niks, nu één cm  blad.

Er komt vorst aan. Wel -8° is er voorspeld, morgen zou er al sneeuw komen. Ik geloof het pas als het valt. Eerst sneeuw en dan vorst is prima voor de tuin. Wel jammer van al die sneeuwklokjes die nu overal in bloei zijn. 
Ik heb een mega sneeuwklok gekocht, 2 jaar geleden, en die gaat nu voor het eerst van start: hele grote grijze bladeren + een met knop in beeld. Zie hierboven.

Wat zou er gebeuren als er een flinke periode vorst komt? Eindelijk weer eens een Elfstedenmogelijkheid en dan corona beperkingen? Dan kunnen we een revolutie verwachten, lijkt me.
2 februari. Niet tuinierende mensen kunnen zich w.s. niet voorstellen waarom je plezier zou kunnen hebben in de groeisels op de 2 foto's hieronder ...  Ik ben van de bollen, dus de meeste verschijnende bolgewassen hebben mijn belangstelling. Uitzonderingen - boshyacinten, vogelmelk, boerenkrokussen - daargelaten. Linksonder kan ik absoluut niet plaatsen: 2 groeipunten en het blad groeit als clivia of amaryllis, géén idee! 
Rechts is, denk ik, een narcisje dat ik al een jaar of 7 geleden geplant heb en misschien kan ik de naam nog vinden. Het heeft alleen het eerste jaar gebloeid. De knop, het belangrijkste deel op de foto, is wazig, want het lukt me niet om die goed te focussen met de camera. Nog eens proberen als het weer beter is en natuurlijk als de bloem een dezer dagen verschijnt, want dat kan niet lang meer duren. Even later: 'Spoirot' heet het narcisje, zo heb ik het gekocht, maar ( later20/2) geel i.p.v. wit.

Amarylissen zaterdag, 29/1, opgepot. Nu is het dinsdag en bij 'Rebecca' is de bloemknop al zichtbaar. Het blad ernaast is 2 cm ... Er was NIKS te zien zaterdag, 2e pot van links op de foto bij 29/1.

1 februari. Klinkt al een stuk beter dan januari; bovendien is het volgende maand maart en hebben we de winter weer overleefd, D.v.  
Gisterenochtend had het een graad of 4 gevroren en bedacht ik met schrik dat de fuchsia's niet ingepakt waren. Er stond nog een zak met blad van de catalpa van de buurman, inmiddels verworden door een kledderige troep, dus het was een vies werkje. Voor tekorten heb ik het overschot aan erigeron gebruikt. Nu is het weer gewoon nat!
29 januari. Cyclamen coum doet het wonderwel in deze tuin en dat terwijl ik er nooit eerder succes mee had. Hieronder een zaailing en wat voor een! Ik kom ze nu overal tegen, leuk hoor! 

De amarylissen opgepot vandaag. Helemaal links 'Misty', mijn favoriet, dan 'Rebecca' en rechts 'Lagoon' met links ervan 2 kinderen van deze soort.

Ik hou niet zo van Lagoon, mooie kleur, maar in alle opzichten veel te groot. Het oudste kind is misschien volgend jaar aan bloeien toe. 
25 januari. Heb geduld: het voorjaar komt eraan!

Deze stond als eerste van dit jaar dapper tussen de flagstones vóór. Open, want vanmorgen scheen de zon. Toen kwam de assistent van de tuinman met wilgentakken voor de afscheiding, die in de loop van een jaar of 7 flink is ingezakt.

Die krokus gaat het niet redden. De foto is ook nog eens onscherp, ach wat zielig allemaal ...
23 januari. Het was even een beetje aangenamer buiten en ik zag de eerste sneeuwklok bungelen. In de voortuin.
20 januari. Toverhazelaar Hamamelis x intermedia? in volle bloei. Het afsnoeien van de tak van de oorspronkelijke struik, waarop deze geënt is - zo'n anderhalf jaar geleden - heeft dus totaal geen probleem opgeleverd. 
 x intermedia begrijp ik niet. x = kruising met?

Ik dacht trouwens dat ie hamamelis mollis heette.

Nog geen sneeuwklokje gezien!
9 januari. Een beetje vorst vannacht, nu de zon aan en gauw met de camera naar buiten! Hoe mooi wordt een simpel rozenblad!
Hieronder twee ophiopogons, links de groene, rechts de zwarte. De groene vind ik erg leuk, een prima plant met een heel dichte en langzame groei, om tussen stenen e.d. te gebruiken. De zwarte is decoratief door zijn ongebruikelijke zwarte blad - op de foto nu niet te zien - maar met grotere verspreidingsdrang en meer versnipperde groei. Allebei bloeien onopvallend en krijgen soms knalblauwe bessen.
Mijn geliefde fuchsia 'Hawkshead', met nog een bloemetje.

5 januari. Op het ogenblik is het vrij koud, paar graden boven nul met wind. Ik heb in de 'heg' een slinger pinda's handen en daar komt vaak een Vlaamse gaai op fourageren. Hij pikt de pinda's eruit en gaat ze ergens verstoppen, in de taxusboom, of in de heg, vlak in de buurt. Het is leuk om ernaar te kijken. Ik zal proberen een foto te maken, maar nu is Muts net buiten gaan kijken, dus zal het wel even duren ...
Af en toe vriest het 's nachts een heel klein beetje, net genoeg voor de autoruiten of een laagje ijs op een emmer water.
2 januari. 
De foto rechts is van naast de keukendeur, waar iets van een bolgewas staat, dat ik zo niet thuis kan brengen. Met daarnaast rechts nog een frisgroene tak van Campanula lactiflora, klavertjes en een kakelverse stinkende gouwe, die ik er zowat niet uitkreeg.
Ik knipte er de aster weg, want ik geloof niet in het laten staan van verdroogde, verticale bloemstengels van vast planten. Blad en zo laat ik liggen, maar horizontaal biedt m.i. geen bescherming aan iets. Weg ermee, t.z.t. krijg ik genoeg werk. 

Gelukkig zag ik toch ergens sneeuwklokjes boven komen: de dubbele, bij de witte herfstanemoon.
1 januari. In 2021 zijn de sneeuwklokjes later dan vroeger!!
In eerdere jaren waren er tussen kerst en Nieuwjaar al bungelende exemplaren van Galanthus elwesii en nu zie ik zelfs nog geen puntjes.  Wel Helleborus orientalis. Vorig jaar werd de laagste temperatuur van de winter gemeten in de Bilt, geloof ik: 4,3°!! Op 25 maart!! 

Gezond 2021 allemaal.
naar bovenkant