| Dit is een rubriek voor van alles en
nog wat. E.e.a staat waarschijnlijk ook flink door elkaar. |
Met een stenen achtergrond
hebben planten het extra moeilijk. Als
ik hier 's avonds beneden ga gieten voel ik de warmte nog van de
stenen komen als de zon allang verdwenen is. Zelfs een kleine
oleander heeft het daar moeilijk mee!
Ik heb mijn theorie net getest: het is ongeveer 28 graden op
het ogenblik en ik heb een thermometer geplaatst onderaan
een muurtje met planten ervoor: 47 graden! |
|
|
 |
Werkplek met van links naar rechts en
weer terug: afgedekt bakje met stekken; plantje/stekken voor een
vriendin; jonge plantjes, vooral tijm, om in oktober op de
lastigste plek in de tuin - een puinhelling in de volle zon - te
poten; stekken voor eigen gebruik; een kannetje water (waar de
poes altijd uit drinkt!); stevige, leren handschoen uit Spanje
(ideaal bij het verwijderen van stekeligheden!); hoevenkrabbertje;
plantstokje; heel sterk, smal schepje (te koop hier in Frankrijk,
o.a. in een bouwmarkt)
|
|
|
|
Handig dingetje. Bij Thompson & Morgan
hebben ze iets heel praktisch verzonnen: een dopje met een broesje
met heel fijne gaatjes. Je schroeft 'm op een ordinair plastic
waterflesje. Het is prettig in het gebruik bij jonge plantjes. Ze heten 'bottle
top waterers' en kosten 4 1/5 pond per 4, ongeveer 6
1/4 euro, niet echt goedkoop. Als je veel bestelt aan zaden krijg je ze
cadeau
Handig dingetje 2. Ik kreeg van onze vriend Frans een keer
een hoevenkrabber om mijn schoenzolen te bevrijden
van ongerechtigheden. Het is een fantastisch instrumentje als je
een kuiltje wilt maken in harde, steenachtige grond. Koop er een
met een felgekleurd greepje bij een winkel met paardenspullen. De
mijne is zwart en ik ben hem steeds kwijt! |
|
|
Helling Regenachtig, dus
ideaal plantweer! De afgelopen tijd heb ik alle tijmzaailingen die ik vond
in potjes gezet en verzorgd. Vandaag heb ik al die plantjes op een akelige helling gepoot.
Niets is moeilijker te beplanten dan een helling met losse steentjes. Ik
hoop dat ze aanslaan. De helling in kwestie ligt gewoonlijk de hele dag in
de zon te bakken.
|
De blauwe ladder hadden de vorige
bewoners achtergelaten. Een van de problemen van een helling is
dat je er niet zo maar tegenop kan lopen. De mensen hier maken dus
allemaal van die mooie terrasjes. Maar dat is een massa werk, je
moet goede stenen hebben en bovendien is het lastig met de
beplanting die er al in staat of je moet die opofferen. |
|
|
Ik heb dus gekozen voor het laten staan van de beplanting en
gebruik de
ladder als opstap mogelijkheid.
Irissen zijn altijd goed voor het beplanten van een helling, d.w.z.
Iris germanica
. Het bezwaar van irissen is dat ze er
vrijwel het hele jaar slordig uitzien behalve in de bloeiperiode
in april. Op plaatsen waar het me niet hindert laat ik het maar zo.
Je kunt irisknollen desnoods twee maanden droog laten liggen. Plant
ze met de helft ongeveer boven de grond, nadat je zowel
blad als wortels hebt gekortwiekt. De meeste irissen die je
(ongeveer in het wild) ziet zijn blauw, maar er zijn heel veel
kleuren te vinden.
|
Een grote collectie heeft:
Iris de Thau, Route de Villeveyrac, 34140 Mèze en
dat is vlak bij Philippi!!!.
iris-de-thau@wanadoo.fr
Aardige catalogus. Ze sturen ook op.
Rechts: Iris pumila 'Pogo'.
|
 |
|
|
Vandaag - 4 november 05 - hebben we de 'tonnelle' beplant. Een tonnelle is
een soort partytent en van mij mocht ie komen als er t.z.t. klimmers op
mochten. Als partytent was het geen succes: de lappen waaien er hier zó
af. Ik hoop dat dat niet gebeurt met de geplante druiven, 2 soorten, wit
en de twee rozen, Rosa banksiae normalis
, die volgens de
boekjes wit, enkel en geurend zal zijn (Rosa banksiae heeft geen dorens,
erg plezierig, en groeit heel hard) en Rosa Félicité et Perpétué
, ook wit maar
met wat roze, dubbel en later bloeiend, waarvan hieronder een van
internet gepikte foto. |
| Een anecdote, die ik wel eens gehoord heb. Het is misschien niet waar! Ooit vond men in de catacomben
een graf met
botten van twee onbekende martelaren. Er stond een opschrift op de kist: felicitas
perpetua, een opschrift dat wel eens vaker op een graf staat en - voor
de niet-Latinisten - eeuwige gelukzaligheid betekent. Ze hebben toen de
ene Felicitas en de ander Perpetua genoemd. |
 |
Volgens andere bronnen - nuchter internet - echter was Perpetua een adellijke dame, pasgetrouwd,
kindje, die haar geloof niet wilde verloochenen en daarom, samen
met haar slavin, Felicitas, een náár einde met leeuwen en pijlen
en zo onderging. Zij woonden ooit in Carthago en ik kan de namen
verwisseld hebben.
Mijn vriendin Joke heeft nog gezocht in oude missalen, om te
kijken of zij beiden in de Latijnse uitvoering van de Litanie van
alle Heiligen voorkwamen en of je 'ora' of 'orate pro nobis' moest
zingen, want daarbij moest je altijd goed opletten!
Maar helaas: niet gevonden! Ik weet zeker dat ze ergens regelmatig
langs kwamen.. |
|
|
Goedemorgen! Het is vandaag
28
januari!
Je valt soms van de ene verbazing in de andere. Ik kon
niet goed slapen gisteren en ging om een uur of 3 wat drinken en
toen sneeuwde het als een gek. Vanmorgen dus ondanks de korte nacht
vroeg uit de veren om foto's te maken! |
|
|
Dit mooie citaat wil ik jullie niet onthouden:
Nelson Mandela: A garden was one of the few things in prison
that one could control. To plant a seed, watch it grow, to tend it
and then harvest it, offered a simple but enduring satisfaction. The
sense of being the custodian of this small patch of earth offered a
small taste of freedom.
|
|
|
|
Vandaag - 1 februari - is het weer
voorjaar al is het iets kouder dan gisteren. Zodra er een beetje
warmte is beginnen de buitenactiviteiten. De zwarte hommel, Xylocope
violet, - mooie stoere naam voor een stoer insect - is alweer aanwezig.
|
Ook het eerste lieveheersbeestje is
gesignaleerd. In de nieuwe serre. Gezien ook de eerste bladluizen
zich daar alweer zaten vol te zuigen kon hij of zij gelijk aan het
werk. |
|
|
|
Ik val op bollen en wel speciaal op oxalis en amaryllis of hippeastrum.
Daarnaast ben ik ook dol op mooi blad.
|
Waar hoort dit nu bij? Vaste planten? Ja.
Potplanten? Ja. Dit is Bilbergia nutans
, bij Filippi in de
catalogus ook 'plante de l'amitié' genoemd, leuke naam. Ik
denk dat hij in de tuin ook goed overleeft, maar je moet maar een
geschikte plek hebben: hoog en solitair.
Wat mij betreft staat hij in een verkeerde pot, ik zal iets
rozeroods of bronskleurig moeten zoeken, want in de tuin weet
ik geen plek waar hij goed tot zijn recht komt. In Nederland als
kamerplant. Hij kan veel hebben, o.a. droogte en aardig wat vorst.
De vlinder op de achtergrond - die is ongeveer 50 cm groot! - komt van de Dutch Butterfly man,
vast wel te vinden op internet: vrij duur, maar natuurgetrouw en
onverslijtbaar. Deze heb ik al een jaar of 13/14. |
|
|
|
|
En of de duvel ermee speelt: vanmorgen
- 30 april
- zat er een kleine vos op de centranthus = valeriaan = lilas
d'Espagne. De kleine vos zie ik niet zo vaak. Voor zover ik weet
leven de rupsen op brandnetels en die zie ik ook nooit. Hij is niet
zo 'tam' als de koninginnepage (zie eenjarig en wild) dus het was
iets lastiger om een foto te maken. |
|
Ik hou niet alleen erg van planten, maar
ook alle beestjes in de tuin krijgen mijn belangstelling. Op het
ogenblik zijn er vrij veel vlinders. Vorige week vooral
koninginnepages, vandaag zag ik een groot geaderd witje, ook geen
algemeen verschijning.
Toen er een tweede exemplaar verscheen opende nr 1 zijn vleugels
helemaal wijd naar voren tegen de bloem en stak zijn kont omhoog. Ik
vermoedde een uitnodiging, maar nr 2 ging er direct
vandoor ...
Vlinders kijken is vaak nog lastiger dan vogeltjes kijken, al zijn er
bij de vlinders soorten die gewoon blijven zitten en vogeltjes doen dat
niet zo vaak. Een verrekijker brengt uitkomst! |
|
|
 |
Vanmorgen is er blijkbaar een nestje
distelvlinders uitgekomen, want ik zag ze overal vliegen en vooral
de centranthus bezoeken. Dat is een goede vlinderplant: kleine vos,
distelvlinder, witjes, koniginnepages, alles komt er op af.
De 'grote' distelvlinder woont op de achtergevel en is van de Dutch
Butterflyman. Op het logeerhuisje zit een tijmblauwtje. |
Vanmorgen is het me gelukt om een
snelle jongen onder de vlinders te fotograferen. Hij zit hier op een
in de Pyreneeën voorkomend anjertje, waarvan M. Gau van het
tuincentrum hier de naam niet wist ... Nu ik een foto heb kan ik
proberen uit te vinden wat het er voor eentje is. Voor alle
duidelijkheid: ik zit hier voor de 4e zomer en ik heb dit vlindertje
al eerder gezien, maar het nog nooit goed kunnen bekijken!!
Na het consulteren van de boeken een voorzichtige conclusie:
dambordje. De tekening klopt niet helemaal.
Latijn: Melanargia galathea.
Een dagpauwoog heb ik hier nog nooit gezien; in het
eerste jaar wel 2x een nachtpauwoog, een joekel van een beest, 15 cm
of zo. |
|
 |
Ko houdt niet erg van wandelen en
zeker niet van plantjes kijken. Het is zondag, dan wordt er NIET
gewerkt volgens een prima, Christelijk principe en dat is een mooie
gelegenheid om een plantjeskijkwandeling te maken.
Thuis noteer ik wat ik heb gezien (bekijk het weerbericht of er
regen valt te verwachten) en - zo niet - ga er dan op uit met een
fles water en een mandje. Begeerd plantje goed water geven,
uitsteken en hopen dat het zal aanslaan.
Dit prachtige zaad is van een soort haver. Ziet er uit als een
nijdig beestje met twee staarten. |
| Niet alleen de vlinders zijn interessant, af en toe
vind je ook een leuke rups. Dit is de rups van de Euphorbia
pijlstaartvlinder . Hij wordt t.z.t. ong. 8 cm lang en donker,
met nog steeds die ronde vlekken, verpopt in de grond en nog deze
zomer komt de (nacht)vlinder uit: roze met olijfgroen, ook een
prachtig beest. De 2e generatie rupsen zal overwinteren als pop. |
 |
 |
Een rups is leuk, maar een mooie, grote
slang is nog leuker Gisteren lag zij (denk ik) op de trap naar de
voordeur en vandaag op de trap naar het eerste terras waar ik haar
kon fotograferen. Vervolgens ging ze de Viburnum tinus in die daar
op de hoek staat, onverwacht gedrag! Ze was wel een meter lang en op
dag 1 siste ze tegen me, maar vandaag niet. Een couleuvre =
ringslang. |
 |
Zonder een plaatje van de cigales is het eigenlijk
niet compleet.
Iedereen kent het heerlijk zomerse geluid van deze rare beesten. Het
begint rond 15 juni en duurt
ongeveer tot eind juli. De mannetjes 'zagen'. Ze zijn moeilijk te
ontdekken, want ze hebben een goede mimicry, zitten vaak in een hoge
boom en houden niet van pottenkijkers.
Vanmorgen had ik geluk: er zat er een in een lage struik en die
hield er niet direct mee op. Later zag ik waarom: er zaten twee
vrouwtjes in de buurt.
De wijfjes leggen eieren op dood hout en de larven die daaruit komen
in de herfst verdwijnen voor een paar jaar! in de grond. |
|
|
|
29 september
Dichondra 'Silver Falls'
heb ik ooit met moeite zelf gezaaid. Twee keer is het
mislukt, maar toen had ik een paar kleine plantjes en die deden het
verder prima. Niet alleen dat : ze zijn ook erg makkelijk af te
leggen. Je legt zo'n sliertje, of 2, op een bakje met stekgrond -
niet afknippen! - en zorgt met een steentje dat ze blijven liggen.
Na een week of wat zijn ze voldoende geworteld om af te knippen en
wat later uit te planten. Het wordt een subtiele ondergrond voor van
alles en nog wat: herfstkrokussen, cyclamens, oxalis. Rechts van het
grotere zilverbladige plantje, een soort eenjarige chrysanthemum,
zie je een blad van Cyclamen 'Fairy Rings'
die ik
laatst gekocht heb bij Bravenboer/Ede. De dichondra is helaas
moeilijk als zaad te vinden, maar wie een stek wil kan mij mailen, zodat
ik er een kan maken. Het is winterhard hier, maar komt vrij laat
tevoorschijn. |
|
Verrassing: de nieuwe catalogus van T&M kwam net binnen. Zij
verkopen dichondra zaad! |
|
|
| Niet alleen de vlinders zijn talrijk en vaak erg
mooi hier, maar je ziet ook prachtige wantsen en kevertjes. Een
wilde lavendel zat vandaag vol met deze juweeltjes, maar toen ik
ze fotografeerde op de lavendel kon ik ze op de foto's nooit
meer vinden. Ze bestaan ook in een metallic groene uitvoering,
maar die zag ik nu nergens.. |
|
|
 |
8 november Hier
is het nog lang geen winter al is inmiddels de kachel aan. Bij
het hek bloeit aan de ene kant (rechts) Rosa mutabilis
nog
volop: een prijsplant, geen gedonder met ziektes of ongedierte
en heel vaak in bloei, aan de andere, in een pot, Camellia sansaqua
, waarvan de spelling variabel is, maar de bloei
altijd in november begint. Het grappige is dat ze een beetje op
elkaar lijken, die twee. |
|
17 december
Wie
mijn tuin in Zoeterwoude gekend heeft weet van het mospaadje:
heel veel geduld en jarenlang met een pincet wieden ... maar
mooi. Waarschijnlijk hebben de volgende bewoners er een
hogedrukspuit op gezet!
Ik blijf mos prachtig vinden en geniet op mijn
artrosewandelingetjes van een paar begroeide stenen in de buurt.
Ik zou het niet zo prachtig kunnen aanleggen.
Langs het officiële wandelpad dat in Pierrerue begint. |
 |
|
|
 |
|
 |
 |
Het heeft niets met een website over Zuid
Frankrijk te maken, maar ik vind de nieuwe kleuren van deze twee
zó bijzonder dat ik ze de lezer van deze pagina's niet wil
onthouden.
Ik kreeg 2 boeketten op mijn verjaardag medio januari en toen
was ik in Nederland. De nèt niet bruin, nèt niet zalmkleurig,
nèt niet oranje rozen waren schitterend en de echt gele
amaryllis had ik - 3 jaar geleden - al een keer gezien, maar daarna nooit meer: dan begin je te denken dat je het gedroomd
hebt! |
|
|
|
29 april
Af
en toe, zeg één keer per jaar kom je deze schoonheid tegen:
het is een beervlinder. De rups is een
gezellige, bruine, harige dikkerd. Toen ik nog klein was zag ik
ze vaak en liet ze over mijn neus lopen! |
|
